Kerst met de familie kan nogal een ontbering zijn, dus waarom niet wat afleiding zoeken voor die langzaam voortslepende combinatie van pijnlijkheid en verveling door ondertussen stiekem met je vrienden kerstbingo te spelen! Print allemaal onderstaande bingokaart uit, en als je een van deze specifieke kerst-met-de-familie-ervaringen op de kaart hebt meegemaakt, zoals die hieronder worden toegelicht, dan mag je die wegkruisen. De eerste van je vrienden die een hele rij heeft weg kunnen kruisen (horizontaal, verticaal of diagonaal) wint.
De culinair gehandicapte
Kruis deze door als een van de gasten niet alles blijkt te kunnen eten. Denk aan het nichtje dat in september is gaan studeren in de grote stad en in aanraking is gekomen met ‘een echt supergezellige krakerscommunity’, en nu alleen nog grassprietjes likt. Of: de nieuwe vriendin van je broer blijkt een glutenallergie te hebben omdat die in de Glamour op 1 stond in de allergieën-hotlist. Of, misschien wel de ergste: je tante blijkt te hebben besloten dat haar kinderen geen E-nummers meer mogen eten (terwijl dat juist de allerlekkerste nummers zijn!). Culinair gehandicapte mensen zijn er altijd met kerst, net als de rollende ogen van de andere tafelgasten.
De gastvrouw staat op het punt ‘m te flippen
Een kerstdiner vergt veel van de gastvrouw, hoe goed ze zich ook heeft voorbereid. De geroosterde kip blijkt minder snel gaar dan verwacht, haar man blijkt koriander te hebben gekocht in plaats van komijn en de kat kotst net voordat ze wil gaan serveren een in wit slijm gedrenkte haarbal over haar sloffen heen. Als een van de tantes dan ook nog eens zegt dat ze anders zelf wel even een sausje voor de aardappels maakt omdat deze “wel héél knoflokig is”, kan het zijn dat er iets bij de gastvrouw knapt. Kruis deze door als je stoom uit haar oren ziet komen.
Plotselinge borsten
Een van je nichtjes is in een jaar tijd onevenredig snel gegroeid en heeft opeens borsten gekregen. Niemand zegt er iets van, maar oh, iedereen heeft het opgemerkt.
De technologische vraag
“Een vraag,” zegt je vader, terwijl hij naast je komt zitten en zijn tablet uit zijn beschermhoes haalt. “Kun jij zien hoeveel internet ik nog op mijn tablet heb zitten?” De technologische vraag is inmiddels bijna net zo’n belangrijke kersttraditie als de kerstboom en de melancholische wijnroes. Je mag dit hokje dus doorkruisen als iemand je een vraag stelt in de trant van “Als ik liedjes van mijn computer overzet op mijn Apple Phone, hoe krijg ik ze dan weer op mijn computer?” of “Wat is het verschil tussen een website en een Google?”
Er glipt iemand weg om tv te kijken
Hoe interessant de perikelen van de familie ook zijn: na een tijdje heeft zelfs de geduldigste tafelgast genoeg van neef Melvins geklaag over zijn niet uitdagende stage, of van de verhalen over de open-minded, inspirerende mensen die de recent vrijgezel geworden tante Karin tijdens haar zelfontdekkingstocht door Thailand heeft ontmoet. Kruis dit vakje door als er iemand stiekem wegglipt om op de slaapkamertelevisie Goede Tijden Slechte Tijden of Babe 2: Pig in the City te gaan kijken.
“Heb je al eens een vriendje/vriendinnetje?”
Nee, tante Simone, dat heb ik niet. Heeft u al eens een gourmetpannetje met knisperend hete Croma over uw hoofd gegoten gehad?
Een racistische opmerking van opa of oma
Opa’s en oma’s zijn geweldig, want ze zitten vol met sprankelende verhalen en hun wangen wiebelen zo gezellig heen en weer als ze eten. Ook zitten ze vol met bruikbare wijsheden, zoals “Je kunt beter spijt hebben van iets dat je wel hebt gedaan dan van iets wat je niet hebt gedaan”, of “Het leven is wat je overkomt terwijl je andere plannen maakt”, of “De toenemende criminaliteit komt allemaal door die zwartjoekels”. Wacht—wat was dat laatste, oma?
De oude vriend of vriendin
Kruis deze door als je af hebt gesproken met je beste vriend van vroeger, die hier in je hometown is achtergebleven. Jij vertelt hem over hoe moeilijk het is om als freelance vormgever geld te verdienen in een creatieve economie die vooral drijft op de onontwikkelde skills van onbetaalde stagiairs; hij vertelt jou over de dartcompetitie die hij en zijn Dirk van den Broek-collega’s tijdens de middagpauze in de kantine houden. Je glimlacht vriendelijk tijdens zijn verhaal, maar je lach is nep, en je luistert eigenlijk niet, want je denkt na over hoe lelijk dat logo van de Dirk eigenlijk is en dat het vast is ontworpen door onbetaalde stagiairs. Het is—het is niet hetzelfde als vroeger.
Masturberen in je oude slaapkamer
Je blijft bij je ouders slapen, en ligt in je oude kamer, in het bed waar je je hele jeugd hebt geslapen. Je haar ruikt naar gourmet. Je denkt aan wat je hier allemaal hebt meegemaakt, in dit kamertje, en in dit dorp. Je wordt nostalgisch; je voelt een onbestemde heimwee naar je jeugd, een bittere melancholie over een tijd die nooit meer terug zal keren. Ook masturbeer je.
Advertentie
Kruis deze door als een van de gasten niet alles blijkt te kunnen eten. Denk aan het nichtje dat in september is gaan studeren in de grote stad en in aanraking is gekomen met ‘een echt supergezellige krakerscommunity’, en nu alleen nog grassprietjes likt. Of: de nieuwe vriendin van je broer blijkt een glutenallergie te hebben omdat die in de Glamour op 1 stond in de allergieën-hotlist. Of, misschien wel de ergste: je tante blijkt te hebben besloten dat haar kinderen geen E-nummers meer mogen eten (terwijl dat juist de allerlekkerste nummers zijn!). Culinair gehandicapte mensen zijn er altijd met kerst, net als de rollende ogen van de andere tafelgasten.
Een kerstdiner vergt veel van de gastvrouw, hoe goed ze zich ook heeft voorbereid. De geroosterde kip blijkt minder snel gaar dan verwacht, haar man blijkt koriander te hebben gekocht in plaats van komijn en de kat kotst net voordat ze wil gaan serveren een in wit slijm gedrenkte haarbal over haar sloffen heen. Als een van de tantes dan ook nog eens zegt dat ze anders zelf wel even een sausje voor de aardappels maakt omdat deze “wel héél knoflokig is”, kan het zijn dat er iets bij de gastvrouw knapt. Kruis deze door als je stoom uit haar oren ziet komen.
Een van je nichtjes is in een jaar tijd onevenredig snel gegroeid en heeft opeens borsten gekregen. Niemand zegt er iets van, maar oh, iedereen heeft het opgemerkt.
Advertentie
“Een vraag,” zegt je vader, terwijl hij naast je komt zitten en zijn tablet uit zijn beschermhoes haalt. “Kun jij zien hoeveel internet ik nog op mijn tablet heb zitten?” De technologische vraag is inmiddels bijna net zo’n belangrijke kersttraditie als de kerstboom en de melancholische wijnroes. Je mag dit hokje dus doorkruisen als iemand je een vraag stelt in de trant van “Als ik liedjes van mijn computer overzet op mijn Apple Phone, hoe krijg ik ze dan weer op mijn computer?” of “Wat is het verschil tussen een website en een Google?”
Hoe interessant de perikelen van de familie ook zijn: na een tijdje heeft zelfs de geduldigste tafelgast genoeg van neef Melvins geklaag over zijn niet uitdagende stage, of van de verhalen over de open-minded, inspirerende mensen die de recent vrijgezel geworden tante Karin tijdens haar zelfontdekkingstocht door Thailand heeft ontmoet. Kruis dit vakje door als er iemand stiekem wegglipt om op de slaapkamertelevisie Goede Tijden Slechte Tijden of Babe 2: Pig in the City te gaan kijken.
Nee, tante Simone, dat heb ik niet. Heeft u al eens een gourmetpannetje met knisperend hete Croma over uw hoofd gegoten gehad?
Opa’s en oma’s zijn geweldig, want ze zitten vol met sprankelende verhalen en hun wangen wiebelen zo gezellig heen en weer als ze eten. Ook zitten ze vol met bruikbare wijsheden, zoals “Je kunt beter spijt hebben van iets dat je wel hebt gedaan dan van iets wat je niet hebt gedaan”, of “Het leven is wat je overkomt terwijl je andere plannen maakt”, of “De toenemende criminaliteit komt allemaal door die zwartjoekels”. Wacht—wat was dat laatste, oma?
Kruis deze door als je af hebt gesproken met je beste vriend van vroeger, die hier in je hometown is achtergebleven. Jij vertelt hem over hoe moeilijk het is om als freelance vormgever geld te verdienen in een creatieve economie die vooral drijft op de onontwikkelde skills van onbetaalde stagiairs; hij vertelt jou over de dartcompetitie die hij en zijn Dirk van den Broek-collega’s tijdens de middagpauze in de kantine houden. Je glimlacht vriendelijk tijdens zijn verhaal, maar je lach is nep, en je luistert eigenlijk niet, want je denkt na over hoe lelijk dat logo van de Dirk eigenlijk is en dat het vast is ontworpen door onbetaalde stagiairs. Het is—het is niet hetzelfde als vroeger.
Je blijft bij je ouders slapen, en ligt in je oude kamer, in het bed waar je je hele jeugd hebt geslapen. Je haar ruikt naar gourmet. Je denkt aan wat je hier allemaal hebt meegemaakt, in dit kamertje, en in dit dorp. Je wordt nostalgisch; je voelt een onbestemde heimwee naar je jeugd, een bittere melancholie over een tijd die nooit meer terug zal keren. Ook masturbeer je.