Advertentie
Toen ik vijf jaar oud was, kreeg ik mijn eerste Legoset. Ik was meteen verkocht. Tot mijn dertiende wilde ik niets anders dan Lego. Negentig procent van de keren dat ik aan het spelen was, was het met Legoblokjes. Toen ik ouder werd, kreeg ik natuurlijk andere interesses, en verdween mijn speelgoed in dozen op de zolder. Elke keer dat ik verhuisde, nam ik die dozen mee. Enkele jaren geleden vonden mijn dochters mijn oude Lego, en besloten we de sets samen op te bouwen. Dat bleek heel erg leuk te zijn. Het was enorm nostalgisch om weer met Lego te spelen. Ik was even opnieuw een tienjarig jongetje in het huis van mijn ouders.Het is dus pure nostalgie?
In het begin wel. Maar na een tijd vond ik het heel erg leuk om de stad te zien ontwikkelen. Ik maakte dat allemaal zelf, en was daar best trots op. Er zijn oneindig veel manieren om de verschillende sets te combineren, dus je kan eigenlijk blijven gaan. Het is een heel leuk tijdverdrijf.
Advertentie
Ik geloof dat het toch een jaar heeft geduurd om het er zo uit te laten zien. En dan moet je weten dat ik in de winter toch wel twee uur per dag 'met de Lego ging spelen'.Wat vindt je vrouw ervan dat je zoveel tijd aan Lego besteedt? Vindt ze dat niet wat 'legoïstisch'?
Ze vindt het goed, zolang ik af en toe het eten maak, me met de kinderen bezighoud, wat tijd met haar doorbreng, de vaat doe enzovoort. Ze zegt ook altijd dat ze de stad heel mooi vindt, zoals die er nu uitziet. Ze vindt het heel fijn dat de stad er staat.Speel je ook daadwerkelijk met de stad?
Het is wel vooral een kwestie van opbouwen en de stad organiseren, soms verwissel ik bepaalde sets van plaats om het uitzicht van de stad te veranderen. Maar af en toe laat ik de treinen wel rondrijden, of speel ik echt met de stad. Dat gebeurt meestal als mijn dochters erbij zijn.
Ik heb een inventaris gemaakt van alle sets die ik al had en degene die ik nieuw heb aangekocht. Daarbij heb ik bij elke set geschreven wat ze juist inhield, en hoeveel ze kostte. Veel van die sets kwamen uit de jaren tachtig, omdat ik de stad een authentieke jaren tachtig-vibe wilde geven. Het was namelijk in die periode dat ik als kind met Lego speelde. Die oude sets zijn wat zeldzamer en dus ook wat duurder. In totaal heb ik zo'n kleine 3000 euro aan mijn Legostad uitgegeven.Dat is best veel voor wat speelgoed. Maar op 2dehands bood iemand 5550 euro voor de stad. Zou jij er ook zo veel geld aan kunnen uitgeven?
Neen, dat vind ik ook heel erg veel. Dat zei mijn vrouw trouwens ook toen ze het bod zag: "Ik begrijp niet dat iemand daar 5000 euro voor wilt betalen." Maar ik snap het ergens wel, het is een hobby waar sommige mensen heel gepassioneerd mee bezig kunnen zijn. Misschien verzamelt die persoon Legosets uit de jaren tachtig. Dan zou die mijn stad kunnen kopen, de sets die ze nodig heeft bijhouden, en de rest verder verkopen.Heb je The Lego Movie gezien?
Jammer genoeg niet, mijn kinderen waren niet echt geïnteresseerd.En het is inderdaad gewaagd om daar als veertigjarige man alleen naartoe te gaan. Bedankt!