Systeem: PC, PS3, Xbox 360 Er is eigenlijk maar één ding mis met The Darkness II: de naam van de hoofdpersoon. De man die zijn tegenstanders doormidden hakt en hun harten eet als ontbijt heet Jackie. Elke keer dat zijn naam genoemd wordt in tussenstukjes en tijdens het spelen moest ik denken aan het gelijknamige tijdschrift (die van de niggabitch) en de dikke nieuwe hoofdredacteur met z’n sjaaltjes. De persoon die ongeveer het slechtst in The Darkness past van alle mensen in de wereld. Ik snap heus wel dat het niet redelijk is om van de Amerikaanse makers van deze game te vragen of ze met dit soort dingen rekening houden, maar toch: hou er rekening mee! Het plot van het spel is best wel ingewikkeld, maar wel goed bedacht. Omdat het karakter waarmee je speelt zowel maffiabaas is als bezeten door een duistere kracht (the Darkness) kun je in deze game iemands hoofd eraf blazen met een shotgun en tegelijk zijn hart eruit trekken met the Darkness. Het is moeilijk uit te leggen wat deze Darkness precies is. Het is volgens mij het best te omschrijven als een combinatie van een terminator, een tweekoppige velociraptor en de ring uit The Lord of the Rings. Met zijn twee hoofden, die uit het personage lijken te groeien, kun je mensen en dingen vastpakken en kapot maken. Er is één maar: the Darkness kan niet tegen licht. Dat is leuk bedacht, want zo kunnen hardcore gamers zich goed met dit monster identificeren. Natuurlijk is er een verhaal, een reden voor al het geweld (volgens mij moet je een meisje redden uit de hel ofzo), maar als je geïnteresseerd bent in een goed verhaal kun je beter een boek lezen. The Darkness is meer zo’n spel dat je moet spelen als dat ene leuke meisje vandaag weer niet reageerde toen je “hoi” zei, als je net je teen heel hard hebt gestoten of als je om een andere reden boos bent op de wereld. Qua fysiek geweld is The Darkness best wel nasty, maar de cartoonachtige graphics zorgen ervoor dat de constante stroom gehalveerde mensen en uitgerukte harten op je beeldscherm ook wel iets gezelligs heeft. De opengewerkte lichamen die the Darkness achterlaat doen denken aan de tekeningen van de inwendige mens uit het biologieboek op de middelbare school, maar dan leuker en bloederiger. Mensen doodmaken was nog nooit zo leuk. Eigenlijk misschien toch wel jammer dat die nieuwe dikke van de Jackie niet in dit spel zit.