Waar was het feestje? Op Solar was het feestje!

Vorig jaar ging ik voor het eerst naar Solar, waarna ik op de toppen van mijn zwarte festivalgat een zoet-euforisch verslag over een tijd van mijn leven in Limburg schreef. Het leek evident dat ik deze zomer weer naar het festival aan de Maasplassen in Roermond zou afreizen, al was het maar om mezelf met terugwerkende kracht in de arm te knijpen. Dat bleek nergens voor nodig, getuige onderstaand verslag.

Om de deur maar gelijk in huis te schoppen: ik kan me met geen mogelijkheid voorstellen dat de organisatie van Solar afgelopen maandag nog een feesttent heeft moeten afbreken. Die taak hadden de bezoekers van het festival zaterdag en zondag al met liefde, plezier en vakmanschap op zich genomen. Gevoelige platen schieten te kort, maar gelukkig weet Feestdjruud dat je je publiek maar beter vast kunt leggen op video terwijl je je goedgekozen artiestennaam eer aan doet. Hierboven zie je de VAgE gASTEN-stage door wilden ontmanteld worden.

Het oog dat ook wat wil kwam niks tekort. De organisatie nodigt iedereen die het vak handenarbeid nog altijd een beetje mist elk jaar uit om iets bij te dragen aan het festivalterrein, dat er dientengevolge uitziet als een bij elkaar geraapt maar gezellig zooitje. Met dit bouwwerk als middelpunt. Ik kan me geen festival heugen dat zo netvliesvriendelijk is als Solar.

Noch kan ik me festival herinneren waar ik een schlagertent en stoïcijns kijkende mannen achter meisjes in Apfelkornpakjes tegenkwam.

Een van de leukste creatieve initiatieven van dit jaar vond ik bedminton, badminton voor lamballen die het leuk vinden om woordgrapjes in de praktijk te brengen.

Op Solar zijn geen toiletwagens. Op Solar zijn louter plascabines die geen vrouwelijke kuit ongemoeid laten. Probleempoepers konden terecht in de GIVEASHIT-area, een comfort zone voor schijtlaarzen waar je tegen betaling van een bedrag naar keuze in een zweempje lavendel je maag-darmkanaal kon ontlasten. De opbrengst was voor het goede doel.

Dan wil ik het nog even hebben over ironische teksten op t-shirts. Traditiegetrouw liepen er op Solar veel Famous DJ’s zonder fluoroze-intolerantie rond. Normaal gezien heb ik weinig ontzag voor nog immer op de Large-catalogus geabonneerde types die zo met hun totale ontbering aan smaak te koop lopen, maar voor deze jongen was een uitzondering zo gemaakt.

Joost van Bellen was het ganse weekend te vinden in deze opzichtige broek en zijn Rauw-tent.

Solar is niet het festival waar je heen gaat om nieuwe muziek te ontdekken. Eerder koop je een kaartje om herinnerd te worden aan bijvoorbeeld het gelaagde oeuvre van Missy Elliot. In de tent van Joost zorgde The Magician voor spaarzame muzikale triomf.

Het gros van de festivalgangers werd dolgelukkiger van het House of House-podium, waar dj’s als Sunnery James, Funkerman en Gregor Salto wijsvingers de lucht in dwongen.

Mijn persoonlijke favoriet was de Eyndhoven aan Zee-stage van collectief Biki90, gevestigd in een ouderwetse botsauto-tent. Als het feestje ergens was, dan was het daar wel.

Niets dan hyperbolen voor dit godsgruwelijke, van lotje getikte schuimfeest.

Op Solar leerde ik dat de sit-down nog steeds niet is heengegaan. Meerdere malen ben ik tegen iedere zin in op mijn knieën gegaan.

Tevens ontdekte ik dat de Maasplassen pas echt mooi worden als je er onder je vrienden een bootbezitter is die je kater te water kan laten.

Wat campinglogistiek en festivalvoedsel betreft kan Solar beter. Maar als je de allitererende drie-eenheid grapjes, gezelligheid en goed volk op waarde weet te schatten, dan zul je met je duim en je wijsvinger in een rondje moeten beamen dat ook deze editie het einde was.

TEKST: GIDI HEESAKKERS
FOTO’S: GIDI HEESAKKERS EN KYRA BOETZKES