“We verkopen veel pikken”: een kijkje in een fabriek die mannelijke sekspoppen maakt

Bij de receptie van een kantoor buiten het centrum van Los Angeles zit een vrouwachtig figuur achter een oude computer. Naast haar bureau hangt een plank vol met pruiken en beeldjes van borsten en billen. Hoewel ze op het eerste gezicht zou kunnen doorgaan voor een mens, blijkt ze als je wat dichterbij komt een manikin (oftewel een sekspop) te zijn. De pop zit bij de ingang van Sinthetics, het bedrijf achter de Vajankle, een nogal marginaal seksspeeltje dat vorige zomer heel het internet overging.

"Het is een vreselijk duur ding om te neuken," zegt Bronwen Keller, de eigenaar van Sinthetics.

Bronwen en haar man Matt werkten een paar jaar voor Sinthetics, en kochten het bedrijf vorig jaar. Ze zien eruit als een perfect koppel. Toen ik bij het kantoor aankwam, dronken ze allebei een glaasje ijsthee en aten ze een sandwich. Matt draagt een korte legerbroek en heeft zijn dunner wordende haar in een hanenkam. Bronwen heeft een glitterdraad in haar haar gevlochten.

Sinthetics is vooral bekend geworden door de Vajankle, een siliconen voet met een vagina in de enkel. Bronwen laat me er eentje zien die is gesigneerd door de pornoster Ron Jeremy. Het verhaal achter deze uitvinding is vrij eenvoudig: een klant vroeg om een neukbare enkel, dus maakte Sinthetics een paar Vajankles. Volgens Bronwen zette iemand het toen op Reddit, waarna het seksspeeltje meteen viral ging.

Sinthetics wil in 2016 seksspeeltjes verder revolutioneren met poppen gericht op vrouwen. De Kellers begonnen eerst mannelijke sekspoppen voor homoseksuele klanten te maken, aldus Bronwen. Maar toen kocht een vrouw een van de poppen, en besloot Sinthetics om siliconen mannen specifiek voor vrouwen te maken. Nu zullen ze wel zien of vrouwen het taboe op sekspoppen durven te doorbreken. Ze denken dat het risico het waard is om het te proberen. Maar ze maken de poppen ook om meer persoonlijke redenen: "Dit is een passie van ons," zegt Bronwen.

Matt ontwerpt elke pop op basis van de wensen van de klant. Net zoals de meeste mensen in de seksspeeltjesindustrie, was Matt oorspronkelijk niet van plan om deze specifieke carrière te kiezen. Hij heeft industriële vormgeving gestudeerd, en werkte bijna tien jaar in de "Halloweenindustrie", waar hij levensgrote griezelige decoraties ontwierp. Dat vond hij geweldig om te doen. "We begonnen met heel hoogwaardige producten," zegt Matt. Daarna ging zijn werkgever volgens hem dingen uitbesteden aan China en werden de spullen verkocht bij grote supermarktketens als Wal-Mart. De handgemaakte kunst van Matt veranderde in massaal geproduceerde fabriekstroep, dus nam hij ontslag.

Een vriend beval hem aan bij een sekspoppenbedrijf. Hij nam de baan aan en werd verliefd op het maken van poppen van hoge kwaliteit, die de klanten konden liefhebben en neuken. "We hebben klanten gehad die zeiden dat het hun leven heeft gered," zegt Matt. Hij vertelt dat een klant die terminaal ziek was een pop kocht om hem in de laatste paar maanden van zijn leven gezelschap te houden. Dat is nu tien jaar geleden, en hij leeft nog steeds. "Hij heeft nog een andere pop gekocht en wil met de twee poppen begraven worden," zegt Matt. "Sommige klanten kopen een pop omdat ze heel erg eenzaam zijn, of het syndroom van Asperger hebben," voegt Bronwen eraan toe.

Brownen werd verliefd op de baan doordat ze veel met de klanten te maken heeft. "We werden echt enthousiast door de mensen," zegt Bronwen. Ze vertelt dat mensen foto's van hun poppen nemen en fotowedstrijden op internet organiseren. Ze belandde bij het bedrijf toen Matt, die toen nog haar vriend was, een secretaresse nodig had om zijn e-mails te beantwoorden. Nu runt ze de zakelijke kant van het bedrijf.

Tijdens mijn bezoek heeft Bronwen het vaak over het kunstenaarschap van Matt. Ze glimlacht terwijl we door het kantoor lopen en ze me de siliconen mannen laat zien die Matt momenteel aan het maken is. In een grijze ruimte van cement hangen de poppen aan kettingen aan het plafond. "Dit wordt een surfer," zegt ze, terwijl ze naar een pop wijst. "Hij krijgt sproeten." Ze strijkt met haar vinger langs de uitpuilende ader op de onderarm van een andere siliconen man.

De aders zien er realistisch uit, omdat Matt mallen van penissen en voeten voor de lichamen gebruikt, en uren besteedt aan het bestuderen van de menselijke anatomie. Bronwen herinnert zich dat hij een keer worstelde met de exacte afstand tussen de balzak en de anus. "Matt is erg perfectionistisch," zegt ze. "Hij ziet altijd kleine foutjes." Hij las boek na boek, maar geen enkele wetenschapper had de juiste afstand opgetekend, dus ging hij naar een sekswinkel, trok een pornoblaadje uit een schap en vond het perfecte voorbeeld.

De penissen worden op maat gemaakt naar de wensen van de klant. Bronwen stuurt potentiële klanten kleine siliconen testballen en harten, zodat ze begrijpen wat ze zullen voelen als ze de pop neuken. "[Er is] geen manier om dat uit te leggen via e-mail," zegt Bronwen. Sommige klanten vragen om poppen met kleine penissen, maar tot dusver is het Matt nog niet gelukt om een mal te maken van de penis van een minderbedeelde man, omdat iedereen dat weigert.

"We zoeken nog kleine pikkies," zegt Bronwen.

Het echtpaar heeft hun product voor vrouwen aangepast. Voor homoseksuele mannen bouwt Matt siliconen mannen die 175 centimeter lang zijn en 50 kilo wegen, maar Bronwen zegt dat vrouwelijke klanten kleinere poppen nodig hebben. "Stel je voor dat je een heel grote en zware man moet optillen," zegt ze. "Er rust een zwaar taboe [op sekspoppen]… Niemand zal een vriendin opbellen met de vraag of ze haar wil helpen om een pop te verplaatsen."

Hoewel veel mensen de producten van Sinthetics en andere soortgelijke bedrijven zien als griezelige sekspoppen die dikke kale mannen iets te neuken geven, zeggen Matt en Bronwen dat hun klanten daadwerkelijk een band opbouwen met de poppen. Sinthetics noemt hun producten in hun marketing "manikins" in plaats van sekspoppen, om het negatieve imago te bestrijden.

Matt vertelt dat hij niet zeker weet of vrouwen net zoveel poppen zullen kopen als homo's en heteroseksuele mannen, maar de vorige keren dat het bedrijf een gok waagde, pakte dat ook goed uit. Matt had bijvoorbeeld nooit verwacht dat de Vajankle zo'n groot succes zou zijn. In hun kantoor zie ik bakken vol penissen staan die kunnen worden bevestigd aan de poppen.

"We verkopen veel pikken," zegt Bronwen.

De penissen zijn er in verschillende maten en uitvoeringen. Terwijl ze een zak vol grote penissen vasthoudt, zegt Bronwen dat er één penis is gemodelleerd naar de pik van Matt, maar ze wil me niet vertellen welke.

Matt maakt ook ballen voor in de balzakken, zodat de klanten erin kunnen knijpen. "Voor het realisme," zegt hij. Hij is er nog niet achter gekomen hoe hij een realistische voorhuid moet maken, die op en neer kan schuiven, maar hij merkt op dat penissen altijd moeilijk zijn om te maken. Als Matt een penismal maakt, moet zijn model bijna een uur lang een erectie houden. Dat is al bijna onmogelijk, maar doordat de siliconen zo koud zijn, moet je zowat een Olympiër zijn om zolang een stijve te houden

Matt maakt lange uren in een aparte witte ruimte om de mannelijke poppen te airbrushen. Hij zegt dat hij meerdere lagen verf moet gebruiken, om de mannen een "ruige" look te geven. In het weekend naait een meisje urenlang lichaamshaar aan de poppen. Dankzij de harige mannenlichamen zijn de mannelijke poppen ingewikkelder om te maken dan de vrouwelijke varianten.

Matt heeft drie medewerkers die hem helpen om de productie van de siliconen poppen te versnellen. Het kan wel zes maanden duren voordat een pop af is, en Bronwen ziet dat als bewijs dat ze een superieur product maken. "Een boel fabrikanten hebben het idee dat ze hoogwaardige producten afleveren, wat bijna schattig is, wat dat doen ze echt niet," zegt ze. Matt is het daarmee eens.

"Zij zijn fabrikanten," zegt hij. "Wij zijn kunstenaars."