​Piosenki do słuchania, kiedy walczysz z patriarchatem

W Warszawie po raz kolejny już odbędzie się demonstracja pod Sejmem. Będzie to protest wobec projektu ustawy mającego zakazać aborcji i grozić karą pozbawienia wolności lekarzy oraz kobiet, które dopuszczą się nawet nieumyślnego spowodowania śmierci zarodka, w tym poronienia.

Każda rewolucja potrzebuje hymnów, które podnoszą na duchu i zagrzewają do walki. Dlatego specjalnie z tej okazji przygotowaliśmy playlistę feministycznych kawałków, które inspirują podczas zmagań z patriarchatem.

Bikini Kill – sensacji „Girl Revolution Style Now!" z początku lat 90. – oraz charyzmatycznej wokalistki Kathleen Hanna chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. Każda ich piosenka mogłaby się znaleźć na tej liście. Zespół, pomimo iż nie istnieje już od wielu lat, nieprzerwanie cieszy się mianem kultowego wśród dziewczyn z punkowej sceny i nie tylko. Kathleen Hanna była jedną z osób, które zapoczątkowały Riot Grrrl; ogólno-amerykański podziemny ruch feministyczny, który zrobił wiele, aby ukrócić m.in. seksizm na koncertach, gdzie królowała przesiąknięta testosteronem agresja. Hanna stała się ikoną dla całej masy dziewczyn jako zaangażowana feministka, co w połowie lat 90. przypłaciła m.in. groźbami śmierci, po czym zrobiła sobie dłuższą przerwę wycieńczona zainteresowaniem mediów. Wróciła do muzyki m.in. z zespołami Le Tigre i The Julie Ruin.

„Nie należę do ciebie. Nie mówi mi co mam robić" śpiewała w hicie lat 60. Leslie Gore. Nie żyjąca już piosenkarka w 2004 roku wyszła z szafy jako dumna lesbijka.

Hip Hopowe trio z Queensu szokowało i łamało tabu w muzyce od lat 80. Nie trzeba nikomu przypominać takich hitów jak „Push It" czy „Let's Talk About Sex". W 1994 SnP wydały swój kolejny album Very Necessary, na płycie znalazło się parę feministycznych kawałków, a jednym z nich był nagrodzony Grammy „None of Your Business" – hymn anty slut-shamingowy. Dziewczyny rapują w nim „Co jest nie tak z twoim życiem, że wtrącasz się w moje? Nie przejmuj się tym, co ja robię, bo sobie poradzę" i dalej „Morał tej historii jest taki: Kim jesteś, żeby mnie oceniać? Tylko Bóg może oceniać, więc wyluzuj i nie zabieraj mu roboty".

To pierwszy wydany przez Mansona singiel, który jest reakcją artysty na zabójstwo ginekologa Davida Gunna z Florydy w 1993 roku, przez aktywistę pro-life. Manson opisał je jako wyraz hipokryzji środowisk pro-life, dlatego w piosence śpiewa m.in. o „pseudo moralności".

Kawałek z 1995 roku sprawił, że No Doubt przebiło się na stałe do mainstreamu. Tekst piosenki napisany przez Gwen Stefani odnosi się do stereotypowych przedstawień kobiet, jako słabych istot, którymi muszą opiekować się mężczyźni. „Mam już tego potąd!", śpiewa Gwen.

Beyoncé jest niekwestionowaną królową popu, jest też zdeklarowaną i dumną feministką, co podkreśla wyraźnie w swojej twórczości. W kawałku „Flawless" Yoncé użyła fragmentu wypowiedzi Chimamandy Ngozi Adichie – nigeryjskiej pisarki i feministki, która opowiada, dlaczego wszyscy powinniśmy być feministami. Wystąpienie Adichie zostało zaadaptowane w formie książki jako obowiązkowa lektura dla wszystkich szesnastolatków i szesnastolatek w Szwecji w tym roku.

„Kogo nazywasz suką?" pyta w swoim kawałku Queen Latifah. Hit „U.I.N.I.T.Y." – z albumu Black Reign, który w 1993 roku dostał nagrodę Grammy – porusza kwestie uprzedmiotowienia kobiet, tzw. catcallingu, przemocy domowej i obraźliwych terminów, którymi w swoich tekstach raperzy opisują kobiety; jak np. „bitch" czy „hoe".

„Małe dziewczynki powinny być oglądane, a nie słuchane!" krzyczy Poly Styrene – wokalistka angielskiego punkowego zespołu X-Ray Spex w ich kawałku z 1977 roku. Piosenka jest wezwaniem do wyzwolenia się z opresji.

Fugazi to kapela założona pod koniec lat 80. w Waszyngtonie. W 1988 roku wydali nowatorską w środowisku męskich hardcorowych kapel piosenkę „Suggestion" – hymn przeciwko gwałtom, który wokalista śpiewa z kobiecej perspektywy. Fugazi wytyka w nim społeczeństwu mizoginię, seksizm i kulturę gwałtu, która jak wykrzykuje na koniec Ian McKaye „Jest winą nas wszystkich!".