Foto’s van de ongeëvenaarde vrijheid van expats in Berlijn

Wie jong is en naar Berlijn verhuist, verdwijnt voor de rest van zijn of haar leven in een of andere technoclub van drie verdiepingen, om er drugs en experimentele seks een antwoord te laten geven op allerlei cruciale levensvragen. Het is een groot cliché en een veel te abstract beeld van de werkelijkheid, vond de Gentse Zeno Spyropoulos (24) toen hij afgelopen juli naar de Duitse hoofdstad verhuisde.

Met zijn fotoserie Young & Renegade wil hij een totaalplaatje tonen van het expatleven in Berlijn, waarin ook zaken als eenzaamheid en tederheid een kenmerkende rol spelen. We spraken Zeno over de Berlijnse expatbubbel, camera’s de club in smokkelen en waarom Berlijn zo’n walhalla is voor mensen die jong en zoekend zijn.

VICE: Wanneer begon je voor het eerst andere expats te fotograferen?
Zeno: Vlak voordat ik besloot om naar Berlijn te verhuizen. Ik bezocht mijn beste vriend die hier al woont sinds oktober 2017. Zijn vriendenkring is heel divers, met expats van Canada tot Italië. Ik werd direct in die groep opgenomen. Ze nodigden me zelfs uit wanneer mijn beste vriend er niet bij kon zijn. Dat is in Gent of Londen, waar ik ook een tijdje woonde, niet vanzelfsprekend.

Ik begon hen tijdens die vakantie te fotograferen. Mijn werk gaat namelijk altijd over de mensen om me heen en sociale verhoudingen. De ongeëvenaarde openheid van de Berlijnse expats, hoe ik compleet aanvaard en opgenomen werd, hoe snel er onderlinge vriendschappen gevormd werden, dat intrigeerde me. Ik vond het mooi, ik voelde me er thuis in.

Wat is het dat expats in Berlijn zo snel en intens met elkaar verbindt, denk je?
Veel jonge mensen die hierheen emigreren hebben iets met elkaar gemeen: ze zijn renegades, mensen die alles zonder al te veel moeite hebben achtergelaten. Thuis kwamen ze tot een stilstand, ze twijfelden over school- of carrièrekeuzes, of waren op zoek naar een vrijere manier van denken. Dat achterlaten en de soortgelijke ideeën waarmee we van over alle uithoeken van de wereld naar hier zijn gekomen, verbindt ons. We begrijpen elkaar sneller, en dat maakt het makkelijker om connecties te maken.

En daar komt nog bij dat Berlijn een paradijs is voor iemand die jong en zoekend is. Veel van de moeilijkheden die de grote stad met zich meebrengt, vallen hier weg: de levenskosten zijn laag, je vindt makkelijk een job en de sociale kringen zijn erg open.

Met deze serie wil je tonen hoe het leven in de Berlijnse expatbubbel écht is. Vertel.
Vaak zie je in artikels over Berlijn maar een kant van het verhaal: drugs, technofeestjes en allerlei daaraan verbonden extremiteiten. En ja, ik heb inderdaad vrienden die drie dagen lang een club induiken, maar ik heb evengoed vrienden die geen drugs nemen of niet willen gaan feesten. De een scheldt de ander niet uit voor loser. Berlijn is een safe zone waar over niemands keuze geoordeeld wordt.

Omdat ik fotografeer wat er om me heen gebeurt, zijn de extremen van de stad onderdeel van deze serie. Ik wil die kant van het expatleven Berlijn niet verstoppen, maar ook niet benadrukken. Er zijn belangrijkere dingen om op te focussen: de tederheid en vriendschap die hier ontstaat, hoe het gevoel van eenzaamheid dat veel expats thuis ervaren in Berlijn langzaam wegebt, en dat seksualiteit in al haar vormen hier als vanzelfsprekend geaccepteerd wordt.

In België kreeg ik vaak gechoqueerde reacties op seksueel expliciete beelden die ik maakte. Ze wilden altijd weten waarom “dat nodig is”. Zo van: doe in je privéleven wat je wil, maar waarom moet je seksualiteit in je werk gebruiken?
Hier worden de beelden die ik maak niet als shockerend ervaren. Seksualiteit en de vrijheid eromheen is veel meer genormaliseerd. Topless of naakt in de zon zitten aan een meer gebeurt zonder schaamte, in alle rust, ook al zijn er heel veel onbekenden in de buurt. Daar schuilt een tederheid en openheid in, een kant van Berlijn die ik maar al te graag laat zien.

Met wat voor camera fotografeer je?
Een klein autofocus cameraatje dat ik zo snel mogelijk uit mijn heuptasje kan halen en overal mee naartoe kan nemen. Ik merk wel: fotograferen in Berlijn is moeilijker dan thuis. Je moet mensen al goed kennen voordat ze op beeld willen en in veel clubs is foto’s nemen verboden. Soms smokkel ik mijn cameraatje mee door hem vast te knopen in een trui in mijn rugzak. Als ik wat later foto’s neem, moet ik heel zeker zijn dat niemand het ziet. Anders wordt ik eruit gezet. Daarom zijn veel foto’s in clubs in de toiletten gemaakt, grappig genoeg.

Zolang hij in Berlijn is, blijft Zeno verder werken aan deze serie. Via zijn blog en Instagram kan je het logboek van zijn expatleven volgen.

Bekijk meer VICE fotoreeksen van Belgische fotografen. Ben je of ken je zelf een getalenteerde fotograaf? Stuur ons dan een mailtje: beinfo@vice.com

Krijg elke week een mail met onze 10 beste verhalen en fotoreeksen over nightlife en meer.

Volg VICE België ook op Instagram: