De bouwsector van Cambodja is enorm aan het groeien, maar het werk is voor de bouwvakkers levensgevaarlijk. Door een totaal gebrek aan veiligheidsmaatregelen, wetgeving en rapportage van incidenten, worden de bouwvakkers behandeld als wegwerppersoneel. Elke maand verschijnt er een nieuw verhaal over iemand die te pletter is gevallen. En aangezien de overheid maar weinig aan inspecties doet, moet de bouwsector zichzelf min of meer reguleren.
Advertentie
Ik kwam voor het eerst in contact met bouwvakkers in Phnom Penh in 2014, toen ik daar voor een lokale krant werkte. Sindsdien leg ik hun levens vast, in de wolkenkrabbers die gestaag de lucht in groeien. Ik heb hele gezinnen ontmoet die op de bouwplaatsen leven, in kleine hutjes gemaakt van resthout. Ik heb bouwvakkers ontmoet die op elf hoog werken zonder zekering, zonder helm, en met slippers aan hun voeten. Elke dag zetten ze hun leven op het spel om hun schulden af te kunnen betalen en voor hun kinderen te kunnen zorgen.
De Amerikaanse werknemersorganisatie Solidarity Center schat dat er 300 duizend Cambodjanen in de bouw werken, met een gemiddeld salaris van 7 euro per dag. Veel bouwvakkers vrezen dat er een grootschalig ongeluk nodig is voordat er eindelijk wordt ingegrepen. Dit lijkt onvermijdelijk, gezien de snelheid waarmee deze gebouwen uit de grond worden gestampt.
"Totdat er iets verschrikkelijks gebeurt, gaan we ervan uit dat het zo door blijft gaan," zegt William Conklin, de directeur van het Solidarity Center. "Zelfs als er iets rampzaligs gebeurt, is het nog maar de vraag of er blijvende veranderingen worden doorgevoerd. Dat is een droevige gedachte."
