Σήμερα το LSD είναι ένα από τα πολλά ναρκωτικά που παίρνουν οι άνθρωποι επειδή έχουν μια κακή στιγμή όταν είναι νηφάλιοι. Άνθρωποι πέφτουν στο Kentucky Derby για να κάνουν μια περίεργη εμπειρία ακόμα πιο περίεργη, το χρησιμοποιούν για να κόψουν το κάπνισμα, ακόμα και ως τέχνη το αντιμετωπίζουν. Αλλά πίσω στη δεκαετία του '60 και του '70 το Lysergic acid diethylamide θεωρήθηκε μια χημική ένωση που άξιζε σοβαρής μελέτης από τους επιστήμονες και του φιλόσοφους – και αυτός είναι ο λόγος που ο Dr. Barry Jacobs το έδωσε σε γάτες.Ο Jacobs είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Princeton Neurosciense Institute, και το 1976 αυτός και μια ομάδα από τμήμα ψυχολογίας του πανεπιστημίου ξεκίνησαν να μελετάνε το LSD και τις επιδράσεις που έχει στα αιλουροειδή. Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν ένα περίεργο ερευνητικό θέμα, αλλά ήταν το 1976 και είχαν και το LSD και τις γάτες – τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν;Σε μια σειρά από άρθρα που δημοσιεύτηκαν σε φαρμακολογικά περιοδικά, ο Jacobs ανέλυσε λεπτομερώς τα πειράματα, που περιλάμβαναν την χορήγηση μεταξύ 10 και 50 mg/kg από LSD σε έναν αριθμό αιλουροειδών για αρκετούς μήνες και παρατήρησαν τις αντιδράσεις στη συμπεριφορά τους. Η επαφή ζώων με ψυχεδελικά δεν ήταν κάτι καινούριο (πίθηκοι, δελφίνια και ένας δύσμοιρος ελέφαντας που τον έλεγαν Tusko επίσης είχαν υποβληθεί σε σχετική έρευνα με το LSD), αλλά οι μελέτες στις γάτες υποστήριξαν τις υπάρχουσες θεωρίες σχετικά με την ανεκτικότητα του φαρμάκου.Όσο αφορά την ηθική πλευρά της έρευνας ο Jacobs υποστηρίζει ότι τα ζώα είχαν ανθρώπινη μεταχείριση και φροντίδα από την ερευνητική ομάδα σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον. Για να πάρω κάποια στοιχεία σχετικά με τα ευρήματα, κάλεσα τον Jacobs για να τον ρωτήσω τι έμαθε μέσα απ αυτό το ταξίδι όσο παρακολουθούσε τις γάτες όλα αυτά τα χρόνια.VICE: Λοιπόν πως έμοιαζαν οι γάτες όταν ήταν υπό την επήρεια του ναρκωτικού;
Dr. Barry Jacobs: Περισσότερο με σκύλο θα μπορούσα να πως, επειδή κούναγαν την ουρά τους και είχαν ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο τους. Το μόνο πράγμα που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι ότι καμία από αυτές δεν φαινόταν φοβισμένη - τις μελετήσαμε για αρκετό καιρό στο εργαστήριο μου κι αν υπήρχε μια τρομοκρατημένη γάτα θα το είχαμε προσέξει. Ok, ορισμένες φορές κάποιες γάτες έτρεχαν τριγύρω σαν να έχουν τρελαθεί, αλλά αυτό ήταν το πιο περίεργο. Μπορώ να πω ότι ήταν ευτυχισμένες – ή κάτι που έμοιαζε με ευτυχία.Υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος λόγος που χρησιμοποιήσατε γάτες για αυτά τα πειράματα;
Οι γάτες είναι πολύ εκφραστικά ζώα και δείχνουν τα συναισθήματά τους, οπότε αυτός ήταν ο βασικός λόγος. Είχαμε πολλούς αρουραίους στο πειραματικό κτίριο εκείνες τις ημέρες, αλλά το μόνο που σκέφτηκα αξιολογώντας την συμπεριφορά τους είναι πως οι γάτες θα μας έδιναν περισσότερα στοιχεία.Στην έρευνα, μιλήσατε για το πώς οι γάτες αντιδρούν στο φάρμακο με περίεργες «κινήσεις των άκρων τους», αλλά και ότι έγλειφαν πολύ συχνά τα πόδια τους. Γιατί ήταν αυτό σημαντικό;
Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Θα προσπαθήσω να σου δώσω μια ερμηνεία η οποία είναι πιθανότατα σωστή – αλλά και πάλι, ποιος ξέρει; Αυτές οι αντιδράσεις δεν είναι ιδιαίτερα συχνές στις γάτες, όπως για παράδειγμα να περπατούν κουτσαίνοντας, αλλά αυτό το ναρκωτικό τις έκανε να νιώθουν έξω από τα νερά τους. Μια κανονική γάτα ίσως να κάνει αυτές τις περίεργες κινήσεις των άκρων της, το πολύ μία με δύο φορές μέσα στη μέρα. Όμως στο εργαστήριο είχαμε γάτες που το έκαναν 100 φορές την ώρα, κάτι που έδειχνε ότι ήταν εξαιτίας του φαρμάκου.Και γιατί έγλυφαν τα πόδια τους τόσο πολύ;
Ίσως, και αυτό να είναι μια εικασία, είχε να κάνει με την αυξημένη ευαισθησία στα πόδια τους. Δηλαδή, αισθανόντουσαν σαν κάτι να σέρνεται κάτω από τα πόδια τους, μια ερμηνεία αρκετά λογική εξαιτίας των παραισθησιογόνων.Μετά τη δημοσίευση της μελέτης είχατε αντιδράσεις από ομάδες για τα δικαιώματα των ζώων;
Όχι. Άλλωστε η έρευνα έγινε παλιά. Από την στιγμή που πιστεύαμε ότι είχαμε βρει την κύρια περιοχή δράσης αυτών των φαρμάκων σε έναν οργανισμό, σταματήσαμε τα πειράματα μόνοι μας. Άλλωστε ήταν και αρκετά ακριβή η έρευνα.Θα αποκαλούσατε τον εαυτό σας ως άνθρωπο που αγαπάει τις γάτες;
Όχι ιδιαίτερα. Δεν είμαι άνθρωπος κολλημένος με τα ζώα. Δεν θέλω να ταλαιπωρούμαι εξαιτίας οποιουδήποτε ζώου. Δεν θέλω να βγάζω βόλτα έναν σκύλο, ειδικά τον χειμώνα, δεν θέλω μια γάτα να βρωμίζει το σπίτι μου. Εάν πάω στο σπίτι κάποιου που έχει σκύλο, μου αρέσει να παίζω μαζί του και να το χαϊδεύω, αλλά μέχρι εκεί.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Dr. Barry Jacobs: Περισσότερο με σκύλο θα μπορούσα να πως, επειδή κούναγαν την ουρά τους και είχαν ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο τους. Το μόνο πράγμα που μπορώ να σας πω με σιγουριά είναι ότι καμία από αυτές δεν φαινόταν φοβισμένη - τις μελετήσαμε για αρκετό καιρό στο εργαστήριο μου κι αν υπήρχε μια τρομοκρατημένη γάτα θα το είχαμε προσέξει. Ok, ορισμένες φορές κάποιες γάτες έτρεχαν τριγύρω σαν να έχουν τρελαθεί, αλλά αυτό ήταν το πιο περίεργο. Μπορώ να πω ότι ήταν ευτυχισμένες – ή κάτι που έμοιαζε με ευτυχία.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι γάτες είναι πολύ εκφραστικά ζώα και δείχνουν τα συναισθήματά τους, οπότε αυτός ήταν ο βασικός λόγος. Είχαμε πολλούς αρουραίους στο πειραματικό κτίριο εκείνες τις ημέρες, αλλά το μόνο που σκέφτηκα αξιολογώντας την συμπεριφορά τους είναι πως οι γάτες θα μας έδιναν περισσότερα στοιχεία.Στην έρευνα, μιλήσατε για το πώς οι γάτες αντιδρούν στο φάρμακο με περίεργες «κινήσεις των άκρων τους», αλλά και ότι έγλειφαν πολύ συχνά τα πόδια τους. Γιατί ήταν αυτό σημαντικό;
Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Θα προσπαθήσω να σου δώσω μια ερμηνεία η οποία είναι πιθανότατα σωστή – αλλά και πάλι, ποιος ξέρει; Αυτές οι αντιδράσεις δεν είναι ιδιαίτερα συχνές στις γάτες, όπως για παράδειγμα να περπατούν κουτσαίνοντας, αλλά αυτό το ναρκωτικό τις έκανε να νιώθουν έξω από τα νερά τους. Μια κανονική γάτα ίσως να κάνει αυτές τις περίεργες κινήσεις των άκρων της, το πολύ μία με δύο φορές μέσα στη μέρα. Όμως στο εργαστήριο είχαμε γάτες που το έκαναν 100 φορές την ώρα, κάτι που έδειχνε ότι ήταν εξαιτίας του φαρμάκου.Και γιατί έγλυφαν τα πόδια τους τόσο πολύ;
Ίσως, και αυτό να είναι μια εικασία, είχε να κάνει με την αυξημένη ευαισθησία στα πόδια τους. Δηλαδή, αισθανόντουσαν σαν κάτι να σέρνεται κάτω από τα πόδια τους, μια ερμηνεία αρκετά λογική εξαιτίας των παραισθησιογόνων.Μετά τη δημοσίευση της μελέτης είχατε αντιδράσεις από ομάδες για τα δικαιώματα των ζώων;
Όχι. Άλλωστε η έρευνα έγινε παλιά. Από την στιγμή που πιστεύαμε ότι είχαμε βρει την κύρια περιοχή δράσης αυτών των φαρμάκων σε έναν οργανισμό, σταματήσαμε τα πειράματα μόνοι μας. Άλλωστε ήταν και αρκετά ακριβή η έρευνα.Θα αποκαλούσατε τον εαυτό σας ως άνθρωπο που αγαπάει τις γάτες;
Όχι ιδιαίτερα. Δεν είμαι άνθρωπος κολλημένος με τα ζώα. Δεν θέλω να ταλαιπωρούμαι εξαιτίας οποιουδήποτε ζώου. Δεν θέλω να βγάζω βόλτα έναν σκύλο, ειδικά τον χειμώνα, δεν θέλω μια γάτα να βρωμίζει το σπίτι μου. Εάν πάω στο σπίτι κάποιου που έχει σκύλο, μου αρέσει να παίζω μαζί του και να το χαϊδεύω, αλλά μέχρι εκεί.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.