Manny Pacquiao: O Άνθρωπος που Επανεφηύρε το Βοx

Θέλω να θέσω κάτι χωρίς περιστροφές: ο Manny Pacquiao (Μάνι Πακιάο) είναι ο μαχητής που πρέπει να θυμόμαστε ως αυτόν που καθόρισε αυτή τη γενιά των μποξέρ.

Ναι, έχασε κάποιες φορές προσφάτως και όχι δεν είναι αήττητος. Το απίστευτο νικηφόρο σερί του που ξεκίνησε το 2005 διακόπηκε, αλλά πρέπει να διαλέγεις τις μάχες σου πολύ προσεκτικά εάν θέλεις να παραμένεις για πάντα αήττητος (και να το χρησιμοποιείς μόνο για να πουλάς εισιτήρια των αγώνων).

Όχι, ελπίζω να θυμόμαστε τον Manny Pacquiao για την παραδειγματική αλλαγή στη στρατηγική και την τεχνική που έφερε στον κόσμο του μποξ. Δεν έχει υπάρξει ποτέ αριστερόχειρας τόσο έμπειρος στη χρήση των γωνιών για τη δημιουργία ευκαιριών χτυπήματος όπως ο Pacquiao. Ίσως δεν έχει υπάρξει ποτέ μέχρι σήμερα κανένας μποξέρ με την ίδια αντίληψη και πειθαρχία στις γρήγορες και δεξιοτεχνικές κινήσεις των ποδιών.

Στην πραγματικότητα, όμως, σε δέκα χρόνια από τώρα πιθανώς θα δούμε τα απίστευτα αποτελέσματα του να χαρακτηρίζονται ως ένα καθαρά αθλητικό αντί στρατηγικό ή τεχνικό κατόρθωμα και τίποτα δεν θα αλλάξει.

Οπότε Ποιο Είναι το Νέο;

Ο Manny Pacquiao είναι κάτι ιδιαίτερο. Ένας volume puncher μποξέρ με τεχνική ποδιών και γωνίωση ενός δεξιόχειρα μαχητή (orthodox fighter),  ο οποίος έπρεπε να μάθει κάθε κόλπο από το βιβλίο. Και γιατί αυτό είναι τόσο παράξενο;

Λοιπόν, οι αριστερόχειροι μαχητές γεννιούνται μέσα στον αγώνα με ένα φυσικό πλεονέκτημα. Το αριστερό χέρι τους-αυτό με το οποίο είναι ευκολότερο να περάσεις την άμυνα ενός δεξιόχειρα μαχητή- είναι το δυνατό τους χέρι. Το μόνο που χρειάζονται είναι να βγάλουν το κύριο πόδι τους έξω από το κύριο πόδι του αντιπάλου τους, να φέρουν τον αριστερό τους ώμο στην ευθεία με τους ώμους του αντιπάλου και να ρίξει μια αριστερή μπουνιά στο σαγόνι, το στήθος ή την κοιλιά του αντιπάλου.

Ένας δεξιόχειρας μαχητής περνάει όλη την καριέρα του παλεύοντας και κάνοντας εκπαίδευση με άλλους δεξιόχειρες παλαιστές. Έχει συνηθίσει να σταματάει μικρότερα, πιο αδύναμα αριστερά χτυπήματα με το γάντι του και να κάνει κύκλο γύρω από το αριστερό χέρι του αντιπάλου για να μετριάσει την απειλή του δεξιού τους χεριού. Σε όλα όσα έχει εξασκηθεί ένα δεξιόχειρας μαχητής χρησιμεύουν για να τον κάνουν ευκολότερο στόχο για το αριστερό χέρι του αριστερόχειρα.

Ο πρώτος αριστερόχειρας που είχε πραγματική επιτυχία στο μποξ ήταν ο Lew Tendler, ο οποίος είχε τρομακτική φήμη για το αριστερό του χτύπημα και τίποτα άλλο. Σήμερα οι περισσότεροι αριστερόχειρες χρησιμοποιούν το κύριο χέρι για να ρίξουν μπουνιές και χαστούκια με την πίσω πλευρά του χεριά στο κύριο χέρι του αντιπάλου, έπειτα μειώνουν το μπουμ με το ισχυρό χέρι.

Περιστασιακά μπορεί να υπάρχει κάποιος αριστερόχειρας ο οποίος έχει φοβερό δεξί hook (ημικυκλική μπουνιά που κανονικά δίνεται με το κύριο χέρι και με στόχο συνήθως το κεφάλι του αντιπάλου), αλλά πολλοί από αυτούς δεν έχουν επιδεξιότητα στο αριστερό χέρι τους, όπως ο Victor Ortiz. Έχουν περάσει 100 χρόνια από τον Lew Tendler και οι περισσότεροι αριστερόχειρες μας είναι ακόμα μινιμαλιστές στο πόσο όπλα φέρνουν στο τραπέζι.

Ο Pacquiao

Το να πούμε ότι ο Pacquiao είναι απολύτως διαφορετικός θα ήταν ψέμα. Ο Pacquiao ήταν η επιτομή του αριστερόχειρα με το ένα δυνατό χέρι. Ήταν αδέξιος στο να το αντιμετωπίσει, είχε ένα πυροβόλο αριστερό χέρι και έβγαζε νοκ άουτ πολλούς ανθρώπους. Αλλά ήταν ακόμα ένας τύπος με λίγα ταλέντα.

Όταν άρχισε να μάχεται με αθλητές του διαμετρήματος που μπορούσαν να το αντιμετωπίσουν αυτό, ο Pacquiao άρχισε να έχει πρόβλημα. Όπως ο κορυφαίος προπονητής σήμερα Freddie Roach. Ο Roach έχει ονομάσει Manila Ice το κύριο hook του Pacquiao, το οποίο μάλιστα αυτός του το δίδαξε. Ο Roach είχε ένα άριστο κύριο hook τον καιρό που ήταν μποξέρ και είχε διδαχθεί από τον Eddie Futch, ο οποίος εκπαίδευσε δεκάδες μποξέρ με φανταστικό hook (το πιο γνωστό παράδειγμα είναι ο Joe Frazier). Η τεχνική του κύριου hook είναι ακριβώς η ίδια σε έναν αριστερόχειρα αλλά το σημαντικό σημείο στην εκτέλεση του hook είναι το που χρησιμοποιείται.

Ο Roach δίδαξε τον Pacquiao να ψάχνει για ευκαιρίες ώστε να ρίξει το δεξί hook του, και όχι να το δει ως αναπλήρωση των κενών ανάμεσα στα αριστερά χτυπήματα. Εναντίον του Erik Morales, ιδιαιτέρως στη 3η μάχη της τριλογίας τους, το δεξί του Pacquiao φαινόταν αξεπέραστο. Καθώς ο Μοράλες έκανε συνεχώς κυκλικές κινήσεις για να αποφύγει το πασίγνωστο αριστερό χέρι του Pacquiao, έφαγε ένα απροσδόκητα σκληρό δεξί ξανά και ξανά.

Κάθε φορά που ο Morales προσπαθούσε να βγει έξω από το κύριο πόδι του Pacquiao, τον έβρισκε το δεξί hook. 

Αλλά αυτό που πραγματικά άλλαξε τον Pacquiao ήταν ότι αυτός και ο Roach δεν κρατούσαν αυτό το νέο ισχυρό δεξί του σε εφεδρεία για τις περιπτώσεις όπου ο αντίπαλος ξέφευγε από το αριστερό. Έστησαν ένα παιχνίδι γύρω από αυτό, την τοποθέτηση τους, και δημιούργησαν ευκαιρίες για να το χρησιμοποιήσει, όπως θα έκανε και με το αριστερό του. Και εδώ είναι που αρχίζουμε να μιλάμε για γεωμετρία.

Ισχύς ως μια Σχέση Μεταξύ Αντικειμένων

Εάν θέλεις να χτυπήσεις κάποιον σκληρά, τότε τον τοποθετείς μπροστά από τον ώμο του χεριού με το οποίο χτυπάς. Θέλεις να κινηθεί κυκλικά προς αυτή την πλευρά ή θέλεις να βγεις εκτός από την πλαινή πλευρά τους (επιτυγχάνοντας το ίδιο είδος γωνίας). Θέλεις να χτυπήσεις κάποιον με το δεξί σου; Κάνε τους να ελιχθούν κυκλικά γύρω από αυτό ή μετακινήσου προς τα αριστερά σου.

Συντομεύοντας το μονοπάτι αυτής της τεχνικής με αυτό τον τρόπο δημιουργείς  μικρότερη διάρκεια μέχρι την εκτέλεση του χτυπήματος και σου επιτρέπει να χτυπήσεις απευθείας κάποιον.

Μπορείς να το δοκιμάσεις αυτό σε ένα σάκο του μποξ- ξεκίνα να ταλαντεύεσαι από τη μία στην άλλη πλευρά, έπειτα δοκίμασε το αριστερό hook σου καθώς ο σάκος ταλαντεύεται προς το αριστερό, θα αισθάνεσαι σαν Έλληνας θεός, έπειτα δοκίμασε το ίδιο αριστερό hook όταν ο σάκος ταλαντεύεται δεξιά. Θα παρατηρήσεις μια τεράστια διαφορά στην πρόσκρουση.

Στην πραγματική ζωή η ισχύς του χτυπήματος είναι μια σχέση ανάμεσα στους δυο μαχητές, όχι απλώς κάτι που διαθέτει ένα άτομο. Ένας άνθρωπος μπορεί να διαθέτει δύναμη και ταχύτητα, χαρακτηριστικά που του δίνουν τεράστια εν δυνάμει ισχύ, αλλά εάν χτυπήσει τον αντίπαλο του που φεύγει μακριά, τότε μειώνεται κατά το ήμισυ.

Οι Βασικές Γωνίες

Για να ρίξει ο Pacquiao αυτό το cross (δυνατή ευθεία μπουνιά που προέρχεται από το πίσω χέρι του guard) θα έπρεπε ο αντίπαλός του να κινείται κυκλικά προς αυτό (που, το γνωρίζω αυτό, προφανώς δεν θα το έκανε) ή θα έπρεπε να βγει προς τα δεξιά του, τοποθετώντας τον αντίπαλο μπροστά στο αριστερό χέρι του.

Παρακολουθήστε οποιονδήποτε αριστερόχειρα με ένα καλό αριστερό χέρι για να δείτε αυτή την κίνηση. Για να την δείτε όμως ακόμα καλύτερο, παρακολουθήστε το cross του εναντίον του Oscar De La Hoya. Ο Pacquiao βγάζει το κύριο πόδι του έξω από του De La Hoya, τοποθετεί τον ώμο του στο κέντρο του σώματος του De La Hoya και ρίχνει αριστερή μπουνιά.

Κάθε φορά που ο Morales προσπαθούσε να βγει έξω από το κύριο πόδι του Pacquiao, τον έβρισκε το δεξί hook.

Συχνά θα το έκανε αυτό ενώ ελέγχει το αριστερό χέρι του De La Hoya και έπειτα θα έκανε κυκλική κίνηση προς τα έξω. Αυτό το τελευταίο έπαιρνε τον Pacquiao μακριά από τους αντιπάλους, αλλά του επέτρεπε επίσης να συνεχίσει με άλλο συνδυασμό, ενώ ο De La Hoya γυρνούσε.

Παρατηρήστε ότι ο Pacquiao έχει ευθυγραμμίσει το αριστερό πόδι και τον ώμο του με τον άξονα σώματος του De La Hoya. Το κεφάλι του είναι έξω από τον κύριο ώμο του De La Hoya, σχετικά ασφαλές.

Σε αυτό το βίντεο παρατηρήστε την ίδια ακριβώς μικρή γωνία που χρησιμοποιεί, με ή χωρίς περιστροφή προς τα έξω στη συνέχεια. Η ομάδα σχολιασμού του HBO χαριτολογώντας είπε ότι αυτή περίοδος ήταν «Θάνατος από 1.000 αριστερά χέρια».

Εδώ είναι μια ωραία στιγμή αυτής της ίδιας περιστροφής σε εξέλιξη και πάλι εναντίον του Miguel Cotto. Οι γωνίες δεν είναι μια αμυντική ή επιθετική πρακτική, είναι και τα δυο. Τόσο το αριστερό ευθύ χτύπημα όσο και η περιστροφή υλοποιούνται βάζοντας το κύριο πόδι έξω από αυτό του αντιπάλου.

Με το βελτιωμένο δεξί χέρι του, ο μαχόμενος Pacquiao είναι ο τύπος που λέει «διάλεξε το δηλητήριο σου». Οι αντίπαλοι του Pacquiao εξακολουθούν να είναι πιο πρόθυμοι να του ρίξουν με το δεξί. Το αριστερό είναι ακόμα η βασική ανησυχία τους και εναντίον ενός αριστερόχειρα, τα κύρια χέρια δημιουργούν «διασταυρωμένα ξίφη» και μπαίνουν στο δρόμο του κάθε μαχητή τις περισσότερες φορές (εξού και η μη ακριβής jab του Pacquiao). Όταν οι αντίπαλοι αρχίζουν τις στάνταρ jab (ευθείες και γρήγορες μπουνιές από το κύριο χέρι) ενώ προσπαθούν να βγουν έξω από το κύριο πόδι του (ελπίζοντας να προσγειώσουν το δεξί τους όπως ακριβώς θα έκανε κι ο Pacquiao με το αριστερό του), το hook με το οποίο απαντάει ο Pacquiao έρχεται από ψηλά.

Πιο συχνά, όμως, ο Pacquiao θα χρησιμοποιήσει την αριστερή ευθεία μπουνιά για να σηκώσει το αριστερό του πόδι ψηλά και έπειτα θα βγει από την αριστερή πλευρά με ένα δεξί ευθύ χτύπημα. Είναι ένα ισχυρό jab που σπρώχνει το κεφάλι του αντιπάλου πίσω, εάν επιχειρήσει να έρθει κατά πάνω του μετά το χτύπημα με το αριστερό. Τοποθετεί το κεφάλι του αντιπάλου κοντά στο δεξί ώμο του, έτσι ώστε να έχει ενισχυμένη ισχύ και του επιτρέπει να δραπετεύσει με το πλάι προς τα αριστερά μετά το συνδυασμό εάν θέλει. Εδώ είναι ένα έντυπο παράδειγμα από το παιχνίδι με τον Antonio Margarito.

Το 1-2-1 (jab, cross, jab) ενώ βγαίνει προς τα αριστερά είναι ένας βασικός συνδυασμός του Pacquiao. Παρόλο που δεν παίρνει τη γωνία ισχύος (στα αριστερά του αντιπάλου) με το αριστερό ευθύ χτύπημα, το πιο αδύναμο αριστερό ευθύ δημιουργεί ένα ισχυρό δεξί jab ή hook. Αυτό μας δείχνει τις αληθινά όμορφες πτυχές του παιχνιδιού του Pacquiao.

Εδώ είναι ένα γρήγορο διάγραμμα που δείχνει τη διαφορά ανάμεσα στο δεξί hook του αριστερόχειρα ως αντίδραση στην κίνηση του αντιπάλου προς την εξωτερική πλευρά του κύριου ποδιού του αριστερόχειρα πχ. όπως εναντίον του Morales (αριστερά) και ως προβάδισμα από την εσωτερική του κύριου ποδιού του αντιπάλου πχ όπως στα πλάνα με τον Bradley και τον Margarito (δεξιά).

Οι Αντίστροφες Γωνίες

Οι γωνίες για τις οποίες μιλήσαμε λειτουργούν με δυο τρόπους στην πυγμαχία. Μπορείς να μειώσεις την απόσταση για να χτυπήσεις, γεγονός που σου επιτρέπει να χτυπήσει κατευθείαν το στόχο και φυσιολογικά πιο δυνατά. Ή μπορείς να μεγαλώσεις την απόσταση, που σημαίνει ότι η μπουνιά θα είναι πιο αργή αλλά είναι αρκετά απρόσμενη και μπορεί να μετατραπεί σε θηλιά γύρω από τα  guards του αντιπάλου.

Το αριστερό χέρι του Pacquiao είναι γενικά πιο ασταθές ότι ο αντίπαλος του βρίσκεται μπροστά από τον αριστερό του ώμο. Εάν οι αντίπαλοι του Pacquiao τον δουν να βγαίνει έξω από το κύριο πόδι τους ξέρουν ότι τους έρχεται.

Εδώ είναι η ομορφιά. Ο Pacquiao μπορεί να βγει από την άλλη πλευρά. Μπορεί να χτυπήσει το ίδιο καλά και με τα δυο χέρια κι από τις δυο πλευρές του αντιπάλου και ενώ κινείται σε αυτές τις θέσεις.

Σκεφτείτε το όμορφο μακρύ αριστερό του Pacquiao εναντίον του Ricky Hatton. Παρατηρήστε ότι ο Pacquiao βγαίνει στα αριστερά του, επιμηκύνοντας το διάστημα του αριστερού χεριού, αλλά το γυρνάει εκεί όπου θα έπρεπε να είναι το δεξί χέρι του Hatton. Είναι μεγαλύτερη η απόσταση και πιο αργό το χέρι, αλλά είναι σχεδόν εντελώς απροσδόκητο. Ο Pacquiao έριχνε δεξί hook καθώς πήγαινε προς εκείνη την κατεύθυνση όλη τη νύχτα. Το άλλαξε και έριξε μια πλήρως αριστερόστροφη μπουνιά χωρίς να τον εμποδίζει τίποτα.

Εδώ είναι ένα γρήγορο διάγραμμα που δείχνει τη διαφορά μήκους ανάμεσα στο αριστερό χτύπημα ενός αριστερόχειρα από την εξωτερική πλευρά  του κύριου ποδιού του αντιπάλου (αριστερά) και από την εσωτερική (δεξιά):

Σήμερα, στον Pacquiao αρέσει να χρησιμοποιεί αυτή τη γωνία για να χτυπήσει με το αριστερό χέρι του. Το κάνει ιδιαιτέρως καλά κατά μήκος των σχοινιών. Παρατηρήστε κάτω, πως εναντίον του Hatton και του Cotto αντί να τους στριμώξει στα σχοινιά και να τους χτυπήσει στο κεφάλι, μετακινείται προς τα αριστερά και τους ρίχνει ένα ισχυρό αριστερό καθώς γυρνάνε.

Αλλά ο Pacquiao επίσης θα χρησιμοποιήσει ένα αριστερό ευθύ χτύπημα για να μπει από την εσωτερική πλευρά του κύριου ποδιού. Σε κάθε γύρο που παλεύει ο Pacquiao θα ρίξει ή θα επιχειρήσει να ρίξει να γρήγορο αριστερό ευθύ ενώ κινείται προς τα αριστερά με το αριστερό πόδι του. Δεν είναι πάντα μια δυνατή γροθιά, αλλά είναι το εντελώς αντίθετο από το αναμενόμενο βήμα προς την εξωτερική πλευρά και περιστροφή. Είναι μία από αυτές τις κινήσεις που μπορεί να τις δεις σε περίγραμμα και να ξέρεις ότι είναι ο Pacquiao που τις εκτελεί, τόσο αναγνωρίσιμη είναι σε εκείνους που τον έχουν δει να παλεύει.

Εδώ συνδυάζει το αριστερό του με ένα βήμα προς την αριστερά πλευρά του, γυρίζει γύρω από τον Hatton, έπειτα μπαίνει από την εσωτερική του κύριου ποδιού του Hatton ξανά και ρίχνει ένα δεξί hook που ταρακουνάει τον Βρετανό.

Το ίδιο συμβαίνει και με το δεξί χέρι του Pacquiao. Μπορεί να βγει προς τη δεξιά πλευρά του, ευθυγραμμίζοντας το αριστερό του και καθώς προκαλείται πανικός ενώ ο αντίπαλος αρχίζει να προσπαθεί να διορθώσει τον τρόπο όπως έχει εκπαιδευτεί,  θα ρίξει ένα δεξί hook.

Χρησιμοποιώντας αυτό το ίδιο παράδειγμα ενός λαμπρού αριστερού ευθύ εναντίον του De La Hoya, ο Pacquiao συνεχίζει με ένα επιμηκυμένο δεξί hook από την εξωτερική πλευρά του κύριου ποδιού του De La Hoya, φτιάχνοντας θηλιά γύρω από το guard του De La Hoya.

Αυτό, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι ο λόγος που αξιολογώ τον Manny Pacquiao ως έναν από τους καλύτερους μποξέρ που έχω δει ποτέ. Θα ήταν ένας εξαίρετος πυγμάχος χρησιμοποιώντας απλώς και μόνο τα στάνταρ των αριστερόχειρων, αλλά έμαθε κάθε κόλπο που θα έκανε ένας κορυφαίος δεξιόχειρας μποξέρ, τα προσάρμοσε στις ιδιαιτερότητες τους και προκάλεσε σύγχιση σε οποιονδήποτε πάλεψε.

Εκεί όπου οι περισσότεροι αριστερόχειρες μπορούν να φθάσουν δημιουργώντας μια γωνία για μια γροθιά, ο Pacquiao μπορεί και δημιουργεί γωνία και στις δυο πλευρές με ή για να ρίξει μπουνιά κι από τα δυο χέρια.

Ο Timothy Bradley

Αν και απέδωσα επαίνους στη μέθοδο του Pacquiao, πρέπει να πούμε εν συντομία για το πρώτο ματς του Bradley. Ενώ ο αγώνας προφανώς εμφανίζει κάποια αμφισβητήσιμα σημεία όσο αφορά στους κριτές (ευχαριστώ Keith Kizer για την 'δεν ανακατεύομαι' προσέγγιση σου όσο αφορά στην αντιμετώπιση της διαφθοράς και της ανεπάρκειας την τελευταία δεκαετία), ο Bradley έδειξε να διαθέτει κάποιες αποτελεσματικές απαντήσεις στον Pacquiao σε όλη τη διάρκεια του.

Ο Pacquiao, όπως κάθε μαχητής, εξακολουθεί να είναι περιορισμένος. Είναι ένας μαχητής που βασίζεται στην κίνηση και που του αρέσει να τον ακολουθούν. Σε αυτό οφείλεται εν μέρει το ότι τα έχει καταφέρει καλά εναντίο ανδρών που τον επισκιάζουν σωματικά. Τους κάνει να τον κυνηγούν, τους σφυροκοπάει με ένα συνδυασμό και τους βάζει στη γωνία πριν καν προλάβουν να τον αγγίξουν.

Ο Pacquiao δεν είναι καλός στο να απομονώνει τον αντίπαλο σπρώχνοντας τον προς κάποιες από τις γωνίες (cut off the ring). Όταν υποχρεώνεται να κυνηγήσει, ο Pacquiao χάνει την ισορροπία με το αριστερό χέρι του. Μπορεί να γίνει ιδιαιτέρως άγριος, όπως όταν τον έριξε νοκ άουτ ο Juan Manuel Marquez που εκείνη την εποχή δεν τα πήγαινε και καλά. Εάν κυνηγάς έναν καλό αντίπαλο πυγμάχο, συνήθως κινδυνεύεις να τραυματιστείς.

Όλα έχουν σχέση με την ισορροπία. Όταν αρχίζεις να προτάσεις το κεφάλι σου μπροστά, πίσω τους γοφούς σου, έχεις μακρύ δρόμο μέχρι να φέρεις τους γοφούς σου στη θέση τους ή να τραβήξεις το κεφάλι σου πίσω πριν να αρχίσεις να κινείς τα πόδια σου προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, εκτός από τον προωθηθείς άγρια προς τα εμπρός.

Ο Bradley  δεν κυνήγησε τον Pacquiao.  Δεν έπαιξε το παιχνίδι του πιο μεγαλόσωμου άνδρα και δεν προσπάθησε να παλέψει πάρα πολύ. Όταν στάθηκε μπροστά στον Pacquiao, οι συνδυασμοί άρχισαν να υλοποιούνται και ο Bradley το'πιασε. Αυτό που έκανε ο Bradley και αυτό που του είπαν οι συνεργάτες του να κάνει ήταν να πισωπατήσει όταν του ήρθε το αριστερό ευθύ χτύπημα.

Ο Pacquiao δεν είναι καθόλου καλός στην τεχνική cut off the ring, οπότε ο  Bradley σχεδόν πάντα είχε χώρο να κάνει βήμα προς τα πίσω. Όταν το έκανε, ο Pacquiao συχνά έχανε, παρατεντωνόταν και έτρωγε ποινή. Δεν υπήρχαν πάντα καλοί κριτές και η παράβαση του Pacquiao φαινόταν πιο παραγωγική καθώς εξελισσόταν ο αγώνας, αλλά εμφάνιζε ρωγμή στην πανοπλία και την εκμεταλλευόταν.

Δεν ξέρω ακόμα πόσους καλούς αγώνες έχει μέσα του ο Pacquiao. Οι κνήμες του, που προφανώς παίζουν τεράστιο ρόλο στο βασισμένο στην κινητικότητα μποξ, φαίνεται ότι είχαν κάποιο πρόβλημα και για αυτό έχει ρίξει λίγο την ένταση.

 Αυτό το σαββατοκύριακο θα δούμε εάν ο Timothy Bradley μπορεί να μείνει προσηλωμένος στο σχέδιο του παιχνιδιού του με  πιο αποτελεσματικό τρόπο, να υιοθετήσει μια νέα στρατηγική ή να αποχωρήσει ως περίεργη αλλά λησμονίσιμη  υποσημείωση στην κληρονομικά του Pacquiao.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.