Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο i-D.

Οι εκλογές του προηγούμενου μήνα στην Αγγλία, ήταν ένα ισχυρό και αποκαρδιωτικό χτύπημα για τα νεαρά, δημιουργικά άτομα του Λονδίνου. Με την πρωτεύουσα, αλλά και το νεανικό πληθυσμό της χώρας γενικότερα να γέρνει κυρίως προς την πλευρά των Εργατικών, μετά από πέντε χρόνια συντηρητικής εξουσίας και άλλα πέντε που θα ακολουθήσουν, δεν είναι και τόσο περίεργο που πολλά άτομα σκέφτονται να φύγουν από την χώρα και να μετακομίσουν στο Βερολίνο. Με τα φτηνά του ενοίκια, το χαμηλό κόστος ζωής και την δραστήρια δημιουργική του σκηνή, το Βερολίνο παραμένει μια πόλη στην οποία όλα είναι πιθανά. Συναντήσαμε μερικά από τα παιδιά που μετακομίζουν εκεί και μιλήσαμε μαζί τους για τις αλλαγές που τους περιμένουν και τις ελπίδες τους.

i-D: Το Βερολίνο είναι εδώ και 20 χρόνια το «νεό κουλ μέρος». Γιατί λοιπόν επιλέγεις να πας εκεί, μετά από τόσο καιρό; Τι έχει που είναι τόσο καλό;
Jesse Tadini Rybolt: Την πρώτη φορά που πήγα εκεί, ήταν το 2010 με την μπάντα μου, τους Dogfeet. Δεν είχαμε κλείσει κάποιες συναυλίες και δεν ξέραμε τι να περιμένουμε. Μια κοπέλα που δεν γνωρίζαμε, επέτρεψε σε μας και σε δύο ακόμα άτομα (επτά άτομα σύνολο) να κοιμηθούμε στο πάτωμά της για μια εβδομάδα. Μέσα σε μερικές ημέρες, είχαμε κλείσει δύο συναυλίες, από τις οποίες πληρωθήκαμε πολλά παραπάνω από όσα είχαμε πάρει ποτέ στο Λονδίνο. Τα πράγματα απλά μοιάζουν εφικτά στο Βερολίνο. Όλοι ενδιαφέρονταν για αυτό που κάναμε, τόσο ως μπάντα όσο και ως άνθρωποι. Οι άνθρωποι που γνωρίσαμε ήταν ανοικτοί στο να μοιραστούν τις ζωές τους με εμάς, τις ιδέες τους, την υποστήριξή τους, την κριτική τους, αλλά ποτέ δεν ένιωσα πως προσπαθούσα να μας εκμεταλλευτούν. Ήταν τόσο ωραία.

Γιατί θες να μετακομίσεις;
Μεγάλωσα στο Λονδίνο και έχω ζήσει εδώ σχεδόν όλη μου την ζωή. Βαρέθηκα.

Θα σου λείψει κάτι από το Λονδίνο;
Οι φίλοι μου και η οικογένειά μου, αλλά το ότι πάμε στο Βερολίνο μαζί με την γυναίκα μου θα τους δώσει λόγους ώστε να μας επισκεφτούν εκεί.

Πολύς κόσμος σκέπτεται να φύγει από το Ηνωμένο Βασίλειο λόγω της τωρινής πολιτικής και οικονομικής κατάστασης. Τι μπορούμε να αλλάξουμε;
Νομίζω ότι είναι σημαντικό να μπούμε εμπόδιο σε οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται για την αποκτήνωση και ποινικοποίηση των φτωχών και των αδυνάτων. Νομίζω επίσης ότι πρέπει να σταματήσουμε να ξεπουλάμε τόσο εύκολα τους εαυτούς μας στις εταιρίες, τόσο σε ένα γενικότερο πλαίσιο, όσο και ως άτομα.

Τι σου δίνει ελπίδα αυτήν τη στιγμή;
Το ότι υπάρχει τόσος κόσμος που είναι δυσαρεστημένος με το πολιτικό κλίμα, μου επιβεβαιώνει ότι δεν είμαι τρελός. Επιπλέον όσο μεγαλώνω, μαθαίνω και αυτό μου δίνει ελπίδα.

Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα στο να είναι κανείς νέος το 2015;
Η αίσθηση ότι τα πράγματα ίσως έχουν αρχίσει να αλλάζουν και ότι έτσι μπορεί να γίνεις ένα κομμάτι μιας αλλαγής.

i-D: Το Βερολίνο είναι εδώ και 20 χρόνια το «νεό κουλ μέρος». Γιατί λοιπόν επιλέγεις να πας εκεί, μετά από τόσο καιρό; Τι έχει που είναι τόσο καλό;
Hannah Logic: Το Βερολίνο είναι σαν έναν παλιό φίλο που έχεις, που δεν ξέρεις αν τον γουστάρεις, ή αν θέλεις να είσαι αυτός. Μπορείς να πιεις και να φας με τόσο λιγότερα χρήματα και να μείνεις έξω τόσο αργά, ενώ επιπλέον υπάρχει πολύ περισσότερη ελευθερία. Μετά από τα χρόνια καταπίεσης και διαχωρισμού που βίωσε, είναι πια μια πόλη που χαίρεται την ελευθερία της.

Γιατί θες να μετακομίσεις εκεί;
Επειδή θέλω κι εγώ να είμαι ελεύθερη.

Τι κάνει το Βερολίνο καλύτερο από το Λονδίνο;
Το Βερολίνο νοιάζεται περισσότερο για τους κατοίκους του, τους βάζει πιο μπροστά από την οικονομία και την ανάπτυξη. Είναι πιο πράσινο και στο τέλος κάθε ημέρας, τα καφέ και τα καταστήματα τροφίμων δωρίζουν ό,τι έχει απομείνει σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη.

Θα σου λείψει κάτι από το Λονδίνο;
Φυσικά, με τον ίδιο τρόπο που μου λείπει το να είμαι έφηβη. Έχω περάσει μερικά από τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου εδώ, αλλά αλλάζει και δεν μου αρέσει ο τρόπος που αλλάζει.

Πολύς κόσμος σκέπτεται να φύγει από το Ηνωμένο Βασίλειο λόγω της τωρινής πολιτικής και οικονομικής κατάστασης. Τι μπορούμε να αλλάξουμε;
Νομίζω ότι ο κόσμος πρέπει να σταματήσει να κοιτάει τα πράγματα μέσα από μια οπτική «εμείς και αυτοί». Είναι πάρα πολύ άπληστο και η Βρετανία είναι μια πολύ άπληστη χώρα. Αν ρίχναμε τα τείχη που μας χωρίζουν και κοιτούσαμε τον κόσμο σαν ένα, εγώ προσωπικά θα κοιμόμουν πολύ πιο άνετα.

Τι σου δίνει ελπίδα;
Τα ελεύθερα πνεύματα, δεν με νοιάζει τι λες, απλά πες το. Ο περισσότερος κόσμος απλά δεν λέει τίποτα και συνεχίζει. Οι άνθρωποι που κλωτσούν και φωνάζουν με γεμίζουν ελπίδα.

Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα στο να είναι κανείς νέος το 2015;
Ότι τα βυζιά και ο κώλος μου είναι ακόμα σε καλή κατάσταση;

i-D: Τι σου αρέσει περισσότερο στο Βερολίνο;
Alexandra Moon-Age: Αισθάνομαι ότι το Βερολίνο είναι ένα χωριό όπου μπορείς να παρτάρεις για τρεις μέρες συνεχόμενες και ότι ακόμα και αν δεν θες κάτι τέτοιο, δεν τρέχει τίποτα, μιας κα υπάρχουν άφθονα άτομα που εκφράζουν την ενέργειά τους με άλλους τρόπους.

Το Βερολίνο σίγουρα δεν είναι το αναρχικό όνειρο που ήταν στις αρχές του 90, αλλά έχοντας μετακομίσει εδώ από το Λονδίνο, μπορώ να νιώσω ακόμα την αίσθηση αυτής της εποχής στην ατμόσφαιρα. Η εμπειρία που έχω από το Βερολίνο, μου λέει πως εδώ οι άνθρωποι απλώς ζουν και αφήνουν και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Όποιοι κι αν είναι, όπως και αν ζουν. Υπάρχει μια πολύ έντονη έμφαση στον οικολογικό τρόπο ζωής, υπάρχουν άφθονα μέρη όπου μπορείς να αγοράσεις ένα φτηνό και καλό γεύμα και μπορείς να βρεις ένα ωραίο συνολάκι από ένα Freebox.

Γιατί μετακόμισες εδώ;
Είχα ένα προαίσθημα ότι θα μάθαινα πολλά εδώ, ότι οι ιδεολογίες που με εξιτάρουν, εδώ θα είχαν περισσότερο χώρο να ανθίσουν.

Τι κάνει το Βερολίνο καλύτερο από το Λονδίνο; Υπάρχει κάτι που σου λείπει από το Λονδίνο;
Εδώ τα δημιουργικά μου ένστικτα δεν επηρεάζονται τόσο από το εμπόριο. Μπορώ να ξοδέψω χρόνο και να εντρυφήσω πραγματικά σε ένα project, κάτι που είναι σχεδόν αδύνατο με τους γρήγορους ρυθμούς του Λονδίνου. Από την άλλη, αυτός ο γρήγορος ρυθμός του Λονδίνου, χαρίζει μια αίσθηση ενθουσιασμού. Μου λείπει η τρέλα, το Soho, τα σόου του David Hoyle, το DLR, η Ridley Road, το να πέφτεις πάνω σε παλιούς σταρ της ποπ όπως ο Adam Ant, οι πολλές και διάφορες ευκαιρίες που μπορεί να σου παρουσιαστούν και δεν μπορείς ούτε να τις φανταστείς. Δεν νιώθω βέβαια ότι μου λείπουν και τόσο τελικά όλα αυτά. Μπορώ κάλλιστα να πεταχτώ εκεί, να τα νιώσω και να ξαναφύγω χωρίς να χρειαστεί να πληρώσω τα τρελά ενοίκια.

Πολύς κόσμος σκέπτεται να φύγει από το Ηνωμένο Βασίλειο λόγω της τωρινής πολιτικής και οικονομικής κατάστασης. Τι μπορούμε να αλλάξουμε;
Νομίζω ότι ο καθένας μας μπορεί να γίνει η αλλαγή που θέλει να δει στον κόσμο, παρά την καταθλιπτική ατμόσφαιρα που μας περιβάλει. Η αντίσταση και η διαμαρτυρία είναι ένας από τους τρόπους, ενώ αν αυτός αποτύχει μπορούμε να επιλέξουμε να ζούμε έξω από αυτήν την κατάσταση, παρά το γεγονός ότι αυτό είναι δύσκολο μέσα στην πόλη. Μπορείς επίσης να μετακομίσεις, να πας σε κάποια άλλη χώρα της Ευρώπης και να ελπίζεις ότι η Βρετανία δεν θα επιλέξει να φύγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τι σου δίνει ελπίδα αυτόν τον καιρό;
Τα ανυπότακτα μυαλά, τα κοσμικά αστεία και η αστική κηπουρική.

Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα στο να είναι κανείς νέος το 2015;
Ότι μπορείς να επικοινωνήσεις με άτομα στην άλλη άκρη του πλανήτη και να δεις τα πρόσωπά τους, το ότι το διαδίκτυο βοηθάει στην δημιουργία ενός εκτενούς δικτύου ατόμων με κοινό τρόπο σκέψης, αυτή η αίσθηση αμέτρητων πιθανοτήτων που έχεις μπροστά σου και οι ανεξερεύνητες περιοχές που υπάρχουν εκεί έξω.

i-D: Γιατί στο Βερολίνο;
Lyndsey Lupe: Νομίζω ότι είναι η πιο ελεύθερη σε σκέψη πόλη της Ευρώπης, τουλάχιστον από αυτές που έχω επισκεφτεί. Όταν παράτησα την μπάντα μου, το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν το να πάρω ένα εισιτήριο χωρίς επιστροφή για το Βερολίνο. Έμεινα εκεί για πέντε μήνες, όλον τον χειμώνα και γύρισα στο Λονδίνο για να βοηθήσω στην καμπάνια του Green Party πριν τις εκλογές. Σκοπεύω όμως να επιστρέψω στο Βερολίνο αυτόν τον μήνα.

Το Βερολίνο με βοήθησε να δω πως οι άνθρωποι μπορούν να οργανωθούν, διαμαρτύρονται συνεχώς και είναι πολύ πιο συνειδητοί καταναλωτές εκεί, το πώς τρώνε, το πώς ζούνε. Ο κόσμος εκεί μου δίνει την εντύπωση ότι αντιλαμβάνεται πολύ καλύτερα και κατέχει την πόλη του πολύ καλύτερα από τους ανθρώπους του Λονδίνου. Ο κόσμος δεν έχει πολύ χρόνο να σκεφτεί στο Λονδίνο, μιας και πρέπει να δουλεύεις τρεις δουλειές μόνο και μόνο για να μπορείς να ζεις. Στο Λονδίνο έχουμε αφεθεί στην απάθειά μας για πολύ καιρό και τώρα πλέον πληρώνουμε το τίμημα.

Τι θα σου λείψει από το Λονδίνο;
Η μουσική σκηνή έχει μεγαλύτερη συνοχή στο Λονδίνο, ενώ έχει και μεγαλύτερη ποικιλία.

Γιατί το Βερολίνο παραμένει τόσο δημοφιλές;
Είναι όντως δημοφιλές εδώ και πολλά χρόνια, η μουσική σκηνή ήταν απίστευτη την δεκαετία του 80, καλύτερη από οπουδήποτε αλλού. Ο οικονομικός παράγοντας παίζει προφανώς κι αυτός μεγάλο ρόλο, αλλά υπάρχει και γενικότερα μια πιο θετική προδιάθεση απέναντι στο Βερολίνο. Έχει αλλάξει βέβαια πολύ από την πρώτη φορά που πήγα εκεί το 2010.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να αλλάξουμε την τωρινή μας κατάσταση;
Η βασική μου αρχή είναι να προσπαθώ πάντα να πείσω τους ανθρώπους ότι είναι ικανοί να προκαλέσουν αλλαγές. Είναι τρελό να βλέπεις 7 δισεκατομμύρια ανθρώπους να λένε «δεν μπορώ εγώ να αλλάξω κάτι». Με την τεχνολογία που έχουμε στην διάθεσή μας πλέον, έχουμε πολύ δύναμη στα χέρια μας αν καταφέρουμε και ξεπεράσουμε αυτήν την φοβία ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τίποτα. Υπό κάποια έννοια, τα αποτελέσματα των εκλογών ήταν μια θετική εξέλιξη, γιατί τώρα ο κόσμος αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την πραγματικότητα. Το βασικό πράγμα για όλους μας είναι να εμπνέουμε ο ένας τον άλλον, να σπρώχνουμε ο ένας τον άλλον στο να κάνουμε την διαφορά σε τοπικό επίπεδο, να δείχνουμε καλοσύνη.

Τι σου δίνει ελπίδα;
Το ότι υπάρχουν καλλιτέχνες που αντιδρούν απέναντι στην απαίσια πολιτική μας κατάσταση με φανταστικούς τρόπους και είναι κάτι που περίμενα εδώ και πολύ καιρό. Το ότι στήνονται πλέον πάρτι σε αποθήκες επειδή κλείνουν μαγαζιά, το ότι υπάρχει κόσμος που στήνει τα δικά του κανάλια επειδή δεν υπάρχει πλέον μουσική στην τηλεόραση, το ότι δημιουργούνται καινούργιες πλατφόρμες. Όταν περιορίζεις κάποιον συνεχώς, εκείνος πάντα θα βρίσκει τους τρόπους να ξεφύγει.

Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα στο να είναι κανείς νέος το 2015;
Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όμοια της οποίας δεν έχουμε βιώσει, δεν ξέρουμε που πάει και πρέπει να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας, πρέπει όλοι να παίξουμε τον ρόλο μας.

i-D: Γιατί θες να μετακομίσεις στο Βερολίνο;
Luisa Le Voguer Couyet: Στο Λονδίνο το να νοικιάσεις ένα σπίτι είναι απίστευτα ακριβό. Όταν θες να κάνεις κάτι δημιουργικό, πρέπει να βρίσκεσαι σε ένα περιβάλλον που σου επιτρέπει να εκφραστείς, χωρίς να σκέφτεσαι διαρκώς το πώς θα πληρώσεις το νοίκι σου. Νιώθεις επίσης ότι κάτι συμβαίνει στο Βερολίνο, ότι είναι διασκεδαστικό, ότι μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Είναι λίγο σαν παιδική χαρά, αν και οι κάτοικοι του Βερολίνου φαντάζομαι ότι δεν το βλέπουν έτσι.

Κάτι που θα σου λείψει από το Λονδίνο;
Το να μιλάω Αγγλικά, μιας και δεν μπορώ να μιλήσω Γερμανικά. Και οι άνθρωποι. Το αγαπώ το Λονδίνο, ο τρόπος με τον οποίο ζει με τον ποταμό, ενώ ο ουρανός της πόλης με κάνει και αισθάνομαι ότι είμαι στο σπίτι μου. Γεννήθηκα εκεί.

Μπορούμε να αλλάξουμε κάτι στην τωρινή μας κατάσταση ή είναι καλύτερα να το βάλουμε στα πόδια;
Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα των εκλογών, αρχικά ένιωθα απαίσια, όπως και πολύς κόσμος, αλλά στην συνέχεια είδα κόσμο να ενώνεται και να καταλαβαίνει πως ο μόνος τρόπος να κάνεις κάτι είναι να ενώσεις τις δυνάμεις σου με άλλους. Νιώθεις καταπιεσμένος στο Λονδίνο, αλλά μπορείς να αλλάξει τα πράγματα μέσω της τέχνης. Αυτήν την περίοδο φτιάχνω ένα περιοδικό που θα λέγεται Hate, το οποίο θα αφορά την δημιουργία θετικών καταστάσεων και πραγμάτων, καθώς αυτά βγαίνουν από ένα αρνητικό περιβάλλον, το πώς δηλαδή μπορείς να μετατρέψεις κάτι που μισείς σε κάτι καλό και αστείο και δημιουργικό.

Τι σου δίνει ελπίδα;
Το να κάνω δημιουργικά πράγματα, το να είμαι με τους ανθρώπους που αγαπώ. Και το περιοδικό που φτιάχνω με την φίλη μου την Scarlett. Όταν πλέον τυπώσω το πρώτο τεύχος, θα μετακομίσω στο Βερολίνο, μιας και εκεί είναι το ιδανικό μέρος για να εξελίξεις δημιουργικές ιδέες, αν βέβαια μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου και να μην παρτάρεις συνεχώς.

Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα στο να είναι κανείς νέος το 2015;
Καμιά φορά ξεχνάω πόσο μικρή είμαι. Η ηλικία είναι ένα περίεργο πράγμα, σημαδεύεις με αυτήν τα μεγάλα γεγονότα της ζωής σου, δηλαδή ότι έπρεπε να έχω κάνει το τάδε μέχρι την τάδε ηλικία…δεν πρέπει πιανόμαστε από αυτό.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.