Παλεύοντας για το Δικαίωμα να Διασκεδάζεις στην Βυρηττό

Φωτογραφίες: Zena Shahin

Παρά το πολιτικό κλίμα στην περιοχή, η Βυρηττός διατηρεί μια νυχτερινή σκηνή που δεν φοβάται να κατηγορηθεί ως ασεβής αρκετά χρόνια τώρα. Clubs σε ταράτσες που κοιτούν προς την Μεσόγειο, μποέμ προάστια που εξυπηρετούν τους τουρίστες και τους ντόπιους καλλιτέχνες και μπαρ που παρέχουν βραδιές τρέλας, μόλις ένα βήμα μακριά από το αρχηγείο της Χεζμπολάχ. Τα έχει όλα.

Η αντιπαράθεση των πολιτικών εντάσεων και των ξέφρενων πάρτι δεν είναι βέβαια η μόνη σύγκρουση απόψεων και συμφερόντων που συναντά κανείς στον Λίβανο. Η Βυρηττός, που δεν ξεπερνάει σε έκταση το Νιού Τζέρζι, είναι μια χώρα με εξαιρετικά ποικιλόμορφο θρησκευτικό χάρτη για τα δεδομένα της Μέσης Ανατολής, καθώς παρέχει χώρο σε 18 διαφορετικές θρησκευτικές σέκτες και τις πολιτικές που φέρνουν μαζί τους. Αλλά τίποτα δεν έχει καταφέρει να επιβιώσει σε αυτόν τον εμφύλιο, την ξένη εισβολή, τους 800.000 μετανάστες και τους μόνιμους βομβαρδισμούς, όσο η club σκηνή της χώρας.

Το γεγονός ότι ο κόσμος αυτής της σκηνής αδιαφορεί για την βία γύρω του δεν είναι θέμα απάθειας. Ξέρουν πολλοί καλά τα προβλήματα της χώρας τους, αλλά μένουν σε αυτήν ψάχνοντας κάτι καλύτερο. Από αυτή την άποψη η νυχτερινή ζωή της χώρας έχει γίνει ένα μέσο έκφρασης μιας αντίθετης άποψης, μιας αντίστασης. Η είσοδος όμως Σύριων προσφύγων και η ολοένα και πιο έντονη απειλή του Ισλαμικού κράτους έχουν ρίξει τον τουρισμό της χώρας κατά 40%, ενώ τα ξενοδοχεία και οι αεροπορικές εταιρείες κάνουν λόγο για πτώση τζίρου της τάξης του 60%. Για πολλούς, η Βυρηττός είναι καταδικασμένη, αλλά αυτό δεν ισχύει για τον Yousef Harati.

Ένα σημαντικό όνομα στην νυχτερινή ζωή της χώρας, ο Harati είναι ο δημιουργός του Behind the Green Door, του L’Epicery, του Decks on the Beach και αρκετών ακόμα pop-up χώρων και παραλιακών κέντρων. Για εκείνον, δεν τίθεται θέμα σχετικά με το αν η νυχτερινή ζωή της Βυρηττού μπορεί να αντιμετωπίσει τα σημαντικά θέματα ασφαλείας, απλά πρέπει. Η νυχτερινή ζωή είναι η μόνη διέξοδος για τον κόσμο που έχει κουραστεί από τις συγκρούσεις. Οι -για πολλούς- ασεβείς ολονυχτίες δεν είναι απλώς μια έκφραση μηδενισμού, είναι μια αναγκαιότητα. Μιλήσαμε με τον Harati για το πώς έχει επηρεάσει την νυχτερινή ζωή η πτώση του τουρισμού, για τα ακυρωμένα πάρτι λόγω βομβιστών και για το γιατί το να εκτιμάς την νυχτερινή ζωή σε μια τόσο ταραχώδη πόλη δεν είναι τόσο επιφανειακό όσο ακούγεται.

VICE: Πώς έγινε η Βυρηττός μια τόσο ηδονιστική πόλη;

Yousef Harati: Παρτάρουμε τόσο δυνατά επειδή ακριβώς η Χεζμπολάχ είναι δίπλα μας. Μας σπρώχνει όλος αυτός ο φόβος και η απόγνωση του να μην ξέρεις τι σου ξημερώνει. Σε άλλες χώρες, ο κόσμος βλέπει ψυχολόγους, κάνει γιόγκα. Εμείς διασκεδάζουμε παρά τους βομβαρδισμούς και αυτό έχει δημιουργήσει μια σουρεαλιστική ενέργεια.

Πότε κατάλαβες ότι ο κόσμος ζητούσε μια τέτοια διέξοδο;

Πριν περίπου έξι χρόνια, κάτι φίλοι μου κι εγώ, ρωτήσαμε ένα ξενοδοχείο αν μπορούσαμε να δανειστούμε το lobby του για ένα speakeasy party. Καλέσαμε 60 φίλους και εμφανίστηκαν 300. Κάναμε τα πάρτι μας εκεί για 3 μήνες, αλλά αναγκάστηκαν να μας διώξουν. Με όλα αυτά τα περίεργα κοστούμια και τα σύνολα από λάτεξ, το ποτό και τα πάρτι, είχαμε φοβίσει τους πελάτες του ξενοδοχείου.

Αλλά εκεί κατάλαβα ότι υπάρχει μια κοινότητα στην Βυρηττό που χρειαζόταν κάτι διαφορετικό, οπότε αποφάσισα να ανοίξω το Behind the Green Door. Το όνομα προέρχεται από μια παλιά ταινία πορνό του 1972 και σου δίνει μια αίσθηση ενός κόκκινου, βελούδινου μπουντουάρ. Δεν κατάλαβαν και πολύ την σύνδεση με την ερωτική ταινία, οπότε πάλι καλά.

Πόσο συχνά η πολιτική επηρεάζει τα πάρτι σας;

Συχνά, αλλά πλέον έχουμε συνηθίσει. Προσπάθησα να κάνω ένα φεστιβάλ σε ανοιχτό χώρο με ζωντανή μουσική και προβολές ταινιών. Την νύχτα που ξεκινούσαμε, ένας βομβιστής «χτύπησε» το ξενοδοχείο που βρισκόταν λίγο πιο πίσω από τον χώρο του φεστιβάλ. Ξεκινήσαμε την προβολή και πίσω της υπήρχε πυκνός καπνός.

Ο τουρισμός του Λιβάνου έχει πέσει κατά 60% σε έσοδα φέτος. Σας έχει επηρεάσει;

Μας δίνουν καλύτερες τιμές τα ξενοδοχεία! Υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Ναι, χάνουμε τουρίστες, αλλά η επιτυχία αυτού που κάνουμε έχει να κάνει περισσότερο με ντόπιο κοινό. Αν η Λιβανέζικη πολιτική δεν ήταν τόσο σκατά, θα είχαμε μεγαλώσει κατά πολύ. Αλλά έστω κι έτσι, προσελκύουμε κόσμο που απλά δεν του καίγεται καρφί.

Δεν νιώθεις τον τρόπο ζωής σου να απειλείται από την πολιτική δραστηριότητα στην πόλη;

Κοίτα, εμείς εδώ στην Βυρηττό, απλώς δεν το νιώθουμε. Τα περισσότερα σημεία έντασης είναι κοντά στην Τρίπολη, ή στα σύνορα του Ισραήλ και της Συρίας, αλλά στην Βυρηττό αισθανόμαστε κάπως απομονωμένοι από όλες αυτές τις φασαρίες. Τα όποια συμβάντα είναι συνήθως τόσο στοχευμένα που δεν υπάρχει λόγος θέμα γενικευμένου πανικού. Η Χεζμπολάχ είναι εδώ, αλλά η δικαιοδοσία της δεν μας αγγίζει. Η Βυρηττός πάντα είχε την φήμη μιας χώρας ανεκτικής σε διάφορες πολιτικές ιδέες και αν η όποια Χεζμπολάχ μπορούσε να μας ελέγξει, δεν θα υπήρχε καν νυχτερινή ζωή.

Η σκια του ISIS είναι πιο απειλητική;

Αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Η νυχτερινή ζωή θα τελείωνε με αυτούς, όπως και πολλά άλλα πράγματα. Αποτελούν μια απειλή για τις ζωές μας γενικότερα, αλλά να σου πω την αλήθεια ακόμα προσπαθούμε να το αντιμετωπίσουμε κάπως χιουμοριστικά. Λέμε ότι «το ISIS δεν θα έρθει ποτέ εδώ, θα σιχαθούν την κίνηση της Βυρηττού». Κανείς δεν θέλει να αποδεθεί πραγματικά ότι είναι ένα ρεαλιστικό σενάριο.

Τι θες να σκέφτεται ο κόσμος όταν σκέφτεται την Βυρηττό;

Δεν μπορώ να αλλάξω αυτό που σκέφτονται, αλλά θα ήθελα να νιώσουν κάποια από τα πράγματα που με κρατάνε εδώ: αυτήν την αίσθηση ζεστασιάς μέσα στο χάος, την έλλειψη κανόνων που κάνει την ζωή πιο εύκολη. Όσο τρελό κι αν ακούγεται χαίρομαι που δεν αντιμετωπίζουμε τους κανόνες του Πρώτου Κόσμου. Κλαμπ σαν και τα δικά μας θα κόστιζαν μια περιουσία στην Νέα Υόρκη, οι άδειες θα ήταν αδύνατον να βγουν και φυσικά δεν θα επηρεάζαμε τόσο τις ζωές των ανθρώπων εκεί, όπως κάνουμε εδώ.

Μπορεί να ακούγεται κάπως επιφανειακό γιατί μιλάμε για την νυχτερινή ζωή, αλλά ο τρόπος ζωής μας είναι σημαντικός επειδή δίνει μια διέξοδο σε πολύ κόσμο, τους δίνει κάτι να περιμένουν. Οι Λιβανέζοι δουλεύουν σκληρά και κάποτε δεν υπήρχαν και πολλά για τα οποία να δουλεύεις, έτσι ώστε να τα ζεις. Ο κόσμος εδώ παλιά ταξίδευε σε άλλα μέρη του πλανήτη, μόνο και μόνο για να ζήσει κάτι ανάλαφρο και χαρούμενο και δεν έχει ο καθένας αυτήν την δυνατότητα.

Αυτό παρέχουμε εδώ στο Λίβανο και είναι μοναδικό για την περιοχή με πολλούς τρόπους. Παρέχοντας κάτι τέτοιο σε μια πιο στιβαρή χώρα δεν θα μου παρείχε την ίδια ευχαρίστηση.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.