Κανείς δεν Παίζει «Pokémon Go» πια

Αν υπάρχει κάτι που θα μείνει στην ιστορία από τον Ιούλιο που μας πέρασε, αυτό είναι σίγουρα o απολογισμός του δημοψηφίσματος για το Brexit, που «πάγωσε» Ευρώπη και Βρετανία. Κάτι που δεν θα θυμάται σχεδόν κανείς είναι πως, για κάτι λιγότερο από ένα μήνα, εκατομμύρια νέοι –και όχι μόνο– σε όλο τον κόσμο κυκλοφορούσαν στους δρόμους με ένα κινητό ή tablet κολλημένο στη μούρη τους, με σκοπό να πιάσουν Pokémon. Μάλιστα, είχαμε βρεθεί στo πρώτο και μοναδικό «Pokémon Go Night Tour» που έλαβε χώρα στην Αθήνα. Εκεί, γνωρίσαμε νεαρούς που δεν είχαν ιδέα τι σημαίνει Brexit, αλλά ήξεραν με κάθε λεπτομέρεια πού θα βρουν σπάνια Pokémon. Τύποι άνω των 30, που έτρεχαν μαζί με τα πιτσιρίκια όταν άκουγαν πως ένα Charmander έκανε την εμφάνισή του.

Σε περίπτωση που πέρασες το καλοκαίρι κάνοντας ελεύθερο κάμπινγκ χωρίς wifi και δεν έχεις ιδέα τι είναι το Pokémon Go, μην άγχεσαι. Δεν έχασες κάτι που δεν μπορώ να σου εξηγήσω μέσα σε μερικές γραμμές. Πρόκειται για ένα app το οποίο λανσαρίστηκε επίσημα στις 6 Ιουλίου και προκάλεσε φρενίτιδα σε όλο τον κόσμο. Το κατέβαζες στο κινητό και έπαιρνες σβάρνα τους δρόμους, ακολουθώντας τις οδηγίες που σου έδινε το παιχνίδι μέσω GPS, με σκοπό να πιάσεις Pokémon. Για παράδειγμα, έβλεπες πως στην τάδε οδό κινείται ένας Pikachu και έτρεχες να τον προλάβεις. Μόλις έφτανες στο σημείο, άνοιγες την κάμερα και τον έβλεπες μέσω της οθόνης σου να την αράζει σε κάποιο παγκάκι, πάρκο ή ακόμα και πάνω σε κάποιο αυτοκίνητο. Με ένα απλό σύρσιμο του δάχτυλού σου πέταγες μια poké-ball και τον έπιανες. Αν δεν τα κατάφερνες με την πρώτη, έπρεπε να προσπαθήσεις ξανά. Αν δεν τα κατάφερνες γρήγορα, υπήρχε μεγάλος κίνδυνος να σου ξεφύγει. Τέλος, σημαντικό ρόλο έπαιζαν τα «γυμναστήρια» και τα «Poké-stops» όπου μαζεύονταν οι επίδοξοι εκπαιδευτές για να προμηθευτούν «πολεμικό υλικό» για το κυνήγι και να βάλουν τα Pokémon τους να παλέψουν, κατακτώντας το εκάστοτε μέρος για την ομάδα τους. Για κάποιο λόγο, αυτά βρίσκονταν σε μέρη όπως εκκλησίες και δίπλα σε αγάλματα, με αποκορύφωμα το μέγιστο Gym, τη Βουλή. Δεν χρειάζεται να αναφέρω καν το γεγονός πως οι μάχες αυτές ήταν απογοητευτικές ή πως, όταν το παιχνίδι ήταν στο peak του, δεν υπήρχε η επιλογή battle ώστε να στήνονται υπαίθριοι καβγάδες με εκπαιδευτές που θα έβρισκες στον δρόμο σου. Το μόνο που έκανες, ουσιαστικά, ήταν να περπατάς κι όποτε έβλεπες κάποιο πλασματάκι από την κάμερά σου, έσερνες το δάχτυλο στην οθόνη του κινητού. That's entertainment (not).

Το γεγονός πως επρόκειτο για το πιο πρωτοποριακό location-based augmented reality game –με δυο λόγια, ένα παιχνίδι που το έπαιζες περπατώντας στον δρόμο, μέσω της κάμερας του κινητού σου– και πως «χτύπησε» στην αγάπη του κόσμου για ένα τεράστιο brand name, το οποίο αγγίζει δύο με τρεις γενιές ανθρώπων, ήταν αρκετό για μια απίστευτα καλή αρχή. Οι μετοχές της Nintendo εκτοξεύτηκαν και τα κέρδη από το παιχνίδι την πρώτη μόλις εβδομάδα κυκλοφορίας του άγγιξαν το 1,6 εκατομμύριο ευρώ την ημέρα. Αριθμός που τις επόμενες εβδομάδες ανέβηκε. Η αλήθεια είναι πως ακόμα και στην Ελλάδα, που δεν συνηθίζουμε να ακολουθούμε τόσο πιστά μόδες όπως το να στηνόμαστε με σκηνές έξω από ένα μαγαζί για να αγοράσουμε ένα νέο κινητό την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του, έβλεπες συνεχώς τύπους να τριγυρνούν στους δρόμους ψάχνοντας Pokémon. Κάπου εκεί όμως άρχισαν τα προβλήματα. Με το που «άνοιξε» το παιχνίδι για όλες τις αγορές, οι servers του «κράσαραν», με αποτέλεσμα να κολλάει ή να μην παίζει καθόλου, προκαλώντας εκνευρισμό στους απανταχού fans. Το εν λόγω πρόβλημα το είχε αναφέρει σε παλιότερο άρθρο, σχετικά με το Pokémon Go, ένας παίκτης του, ο Δημήτρης, με τον οποίο είχα επικοινωνήσει τότε.

Από περιέργεια, αποφάσισα να έρθω ξανά σε επαφή μαζί του –δυόμισι μήνες μετά– για να δω αν παίζει ακόμα το παιχνίδι:

«Το έχω ακόμα στο κινητό, αλλά το ανοίγω σπάνια, σε φάση αν είμαι έξω μόνος και δεν έχω τι να κάνω ή όταν περιμένω το λεωφορείο. Βαρέθηκα να κυκλοφορώ με ένα κινητό στο χέρι, να πέφτει η μπαταρία αμέσως και να πρέπει να γυρίσω τη μισή Αθήνα για να βρω ένα pokémon». Από τις πρώτες του κουβέντες κατάλαβα πως ο αρχικός του ενθουσιασμός είχε καταλαγιάσει και πως πλέον η έλλειψη updates με ενδιαφέρον σε συνδυασμό με τις χειμωνιάτικες υποχρεώσεις τον απομάκρυναν από το παιχνίδι. Τον ρώτησα αν υπήρχε κάτι που θα μπορούσαν να έχουν κάνει οι δημιουργοί για να τον κρατήσουν σ' αυτό. «Θα μπορούσε ίσως να λειτουργεί, ας πούμε, παρασκηνιακά. Δηλαδή, να σου στέλνει ειδοποιήσεις ακόμα κι όταν έχεις το κινητό σου κλειδωμένο στην τσέπη σου, ώστε να ξέρεις αν έχεις περάσει από μέρος που έχει Pokémon. Εντάξει, γενικά ήταν μέτριο και βαρύ παιχνίδι, σίγουρα θα το βαριόμουν σε κάποια φάση, αλλά ίσως έτσι να έμενα λίγο παραπάνω σε αυτό. Σε καμία περίπτωση δεν πλησιάζει ποιοτικά τα παλιά παιχνίδια που παίζαμε στο Gameboy». Τέλος, λίγο προτού τον αφήσω στην ησυχία του, τον ρώτησα τι ήταν αυτό που τον έκανε να κατεβάσει το συγκεκριμένο app. «Μου είχε λείψει το Pokémon και μου ξύπνησε αναμνήσεις. Ξέρεις, τύπου να θυμηθώ τα παλιά».

Έπειτα από την κουβέντα που είχα με τον Δημήτρη συνειδητοποίησα πως, τελικά, το Pokémon Go ήταν μια «αρπαχτή» που βόλεψε τους πάντες. Οι δημιουργοί του (Niantic) μάλλον μυρίστηκαν από την αρχή τη φάση και αποφάσισαν να βγάλουν τα πιο γρήγορα κι εύκολα λεφτά της ζωής τους, χωρίς να δείξουν ποτέ ιδιαίτερο ζήλο ό,τι αφορά στα updates και τη διαφήμιση του προϊόντος τους, ενώ οι απανταχού fans δεν ζήτησαν ποτέ το «κάτι παραπάνω», βλέποντάς το από τη μεριά τους (μάλλον) σαν έναν φτηνό τρόπο διασκέδασης για το καλοκαίρι. Πλέον, το να παίζεις Pokémon Go είναι το ίδιο επίκαιρο με το να φυτεύεις καλαμπόκι στο Farmville. Δεν μπορώ να θυμηθώ κάποια μόδα που να κράτησε λιγότερο.

Περισσότερα από το VICE

Φωτογραφίσαμε Ζόμπι και Λυκάνθρωπους

Ήμουν στην Ποδοσφαιρική Ακαδημία της Ρεάλ Μαδρίτης και Σιχάθηκα τη Ζωή μου

Να τι Κάνει στο Σώμα σου η «Μια Γραμμούλα Πού και Πού»