FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

Πώς Kαταφέρνουν να Ξεφεύγουν οι Εγκληματίες από τους Αστυνομικούς

Δύο δημοσιογράφοι-ερευνητές αναλύουν τις τακτικές των εγκληματιών-φυγάδων.
Mark Hay
Κείμενο Mark Hay

Το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE US.

Κάθε τόσο, οι Αρχές συλλαμβάνουν ένα μέλος κάποιας ιταλικής συμμορίας του οργανωμένου συνδικάτου εγκλήματος, που διέφευγε για πολλά χρόνια. Προέρχονται από όλες τις μεγάλες οργανώσεις, την κάποτε κυρίαρχη Κόζα Νόστρα, του Godfather και των Sopranos, την ανερχόμενη Ντρανγκέτα και την αργή, αλλά σταθερή, Καμόρα. Και ξεφυτρώνουν σε όλον τον κόσμο, από τις αγροτικές φάρμες στην Ιταλία (όπου συνελήφθη το 2006 ένας αρχηγός της Κόζα Νόστρα, ο οποίος διέφευγε επί 43 χρόνια) μέχρι τα ήσυχα βρετανικά προάστια και το Recife της Βραζιλίας, όπου η τοπική αστυνομία έκανε την πλέον υψηλού προφίλ σύλληψη στα τέλη του περασμένου μήνα, συλλαμβάνοντας έναν αρχηγό της Καμόρα, ο οποίος είχε καταφέρει να φτιάξει νέα οικογένεια, έχοντας νέο πρόσωπο και νέο όνομα για 28 χρόνια.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Εάν διαβάζεις για αυτούς τους, για πολύ καιρό, φυγάδες συχνά, είναι εύκολο να αισθάνεσαι ότι το να την «κοπανάς» για δεκαετίες δεν είναι σπουδαία υπόθεση.

Αλλά σχεδόν για οποιονδήποτε άλλο εγκληματία, ακόμα και δέκα χρόνια να κρύβεται, είναι ασυνήθιστο. Όταν το 2011, η αμερικανική αστυνομία κατάφερε τελικά να συλλάβει τον διαβόητο Ιρλανδοβοστωνέζο γκάνγκστερ, James «Whitey» Bulger -ο άνθρωπος που ενέπνευσε τον χαρακτήρα τον οποίο ενσάρκωσε ο Τζακ Νίκολσον στην ταινία The Departed (Ο Πληροφοριοδότης)- θεωρούνταν θαύμα και ασυνήθιστο ότι κατάφερε να μείνει κρυμμένος επί 16 χρόνια, δηλαδή ένα κλάσμα του χρόνου που μερικοί μαφιόζοι φυγάδες κατορθώνουν να επιτύχουν.

Φυσικά, δεν είναι όλοι οι μαφιόζοι ειδήμονες να διαφεύγουν από τον νόμο. Το 2014, για παράδειγμα, η Ιταλία κατάφερε να πιάσει περισσότερα από 100 μέλη της Ντρανγκέτα. Και δεν προσπαθούν όλοι οι μαφιόζοι να ξεφύγουν από τη δικαιοσύνη, δραπετεύοντας και υιοθετώντας μια νέα ταυτότητα. Το 2011, ένα μέλος της Ντρανγκέτα βρέθηκε να προσπαθεί να κρυφτεί σε ένα καταφύγιο, χτισμένο σε μία χωματερή.

Ωστόσο, ο απόλυτος αριθμός των μαφιόζων οι οποίοι δραπετεύουν, για τόσο μεγάλα διαστήματα, εγείρει σοβαρά ερωτήματα όσον αφορά το εάν αυτοί οι Ιταλοί είναι καλύτεροι στο να κρύβονται, συγκριτικά με άλλους εγκληματίες και εάν ναι, πώς φεύγουν μακριά.

Θέλοντας να καταλάβω γιατί ακούμε τόσο πολύ για μαφιόζους φυγάδες επί πολλά χρόνια, επικοινώνησα με τον Howard Blum, έναν πρώην δημοσιογράφο ερευνητή των New York Times και συγγραφέα του βιβλίου «Gangland: How the FBI Broke the Mob» , που επικεντρώνεται στον John Gotti της αμερικανοιταλικής μαφίας Gambino και το στο ότι κατάφερνε να ξεφεύγει από τη δικαιοσύνη. Επίσης, ήρθα σε επαφή με τον Richard Lehr, έναν πρώην ερευνητή δημοσιογράφο της Boston Globe και συγγραφέα των βιβλίων «Black Mass: The Irish Mob», «The Underboss: The Rise and Fall of a Mafia Family» , και «Whitey: The Life of America's Most Notorious Mob Boss» , για να μου δώσουν συγκριτικές απόψεις για τη ζωή του φυγά εγκληματιών οι οποίοι δεν ανήκουν στην μαφία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

VICE: Οι Ιταλοί μαφιόζοι είναι καλύτεροι, από άλλες εγκληματικές οργανώσεις, στο να εξαφανίζουν ανθρώπους κάτω, ή έξω, από τη χώρα για μεγάλες χρονικές περιόδους;
Richard Lehr: Σίγουρα, έχουν μια οργάνωση που πολλοί εγκληματίες δεν έχουν. Πολλοί κοινοί εγκληματίες, που φεύγουν κυνηγημένοι, είναι ουσιαστικά μόνοι τους, κάτι που συνέβη και στην περίπτωση του Whitey Bulger. Αλλά, η μαφία διαθέτει εκείνο το είδος της διεθνούς οργάνωσης ώστε εάν κάποιος είναι φυγάς μπορεί να επανεμφανιστεί σε κάποιο ξένο χωριό ή τόπο και να ζήσει μια διαφορετική ζωή.

William Blum: Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι τόσο οργανωμένο που να εξαφανίζει ανθρώπους. Υπάρχουν δυο πράγματα. Το ένα είναι η κοινή λογική. Μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα και να μείνεις μακριά από ανθρώπους τους οποίους, συνήθως, συναναστρέφεσαι. Και το δεύτερο, εάν σε ανακαλύψουν χρησιμοποιείς τον εκφοβισμό. Χρησιμοποιείς τον φόβο.

Γιατί είναι τόσο δύσκολο, για τον μέσο εγκληματία, να κόψει τους δεσμούς του και να φύγει μακριά;
Blum: Νομίζω ότι έχει να κάνει με το ψυχολογικό σθένος που έχουν ορισμένοι άνθρωποι. Μπορούν να αφήσουν το παρελθόν πίσω τους. Μπορούν να φύγουν μακριά από την οικογένεια. Μπορούν να φύγουν από τη συμμορία και απλά να απομονωθούν. Εάν μπορείς να σταματήσεις να ζεις τη ζωή του γκάνγκστερ, έχεις πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να επιτύχεις με τη νέα σου ταυτότητα.

Lehr: Αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει κάθε φυγάς. Και αυτό είναι αξιοθαύμαστο, όταν κάποιος καταφέρνει να μείνει εκεί έξω για 20 ή 30 χρόνια, διότι εάν το καλοσκεφτείς, είναι συνηθισμένος να είναι ο «Μεγάλος».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Όταν ζεις κυνηγημένος, όχι μόνο πρέπει να κόψεις τους δεσμούς, αλλά πρέπει να βρεις και τον τρόπο να μετριάσεις το «εγώ» σου, ή να βρεις διαφορετικούς τρόπους να ικανοποιήσεις τους εγωισμούς σου. Και πολλοί άνθρωποι -νομίζω ότι εάν έκανες μελέτη θα έβρισκες- συλλαμβάνονται μάλλον γρήγορα. Δεν ξέρουν τι κάνουν. Πραγματικά δεν ξέρουν πώς να κινηθούν έξω στον κόσμο, αφού φύγουν από τη γωνία της γειτονιάς τους. Έτσι, τηλεφωνούν στους παλιούς γείτονές τους λέγοντας «Χρειάζομαι βοήθεια». Και οι αστυνομικοί τους περικυκλώνουν. Για αυτό απαιτεί πολλή πειθαρχία, σε διαφορετικά επίπεδα.

Γιατί η μαφία έχει τόσο καλό ιστορικό επιδόσεων στη δημιουργία ανθρώπων οι οποίοι μπορούν να κόψουν πλήρως τους δεσμούς τους και στη συνέχεια να ξεφύγουν από τη δικαιοσύνη για χρόνια, ή ακόμα και δεκαετίες;
Blum: Νομίζω ότι η δομή παίζει κάποιον ρόλο σε αυτό. Είναι συμμορία και έχεις ρόλο στη συμμορία. Είναι η ταυτότητά σου ως συμμορίτης, όντας μέλος της ομάδας. Είσαι στρατιώτης. Είσαι αφεντικό της μαφίας. Είσαι κάποιος σε ένα καθεστώς. Άπαξ και αποχωριστείς από την ομάδα, άπαξ και δεν έχεις αυτήν την ταυτότητα, έχεις έναν νέο ορισμό του εαυτού σου. Και ζεις με αυτόν τον νέο ορισμό.

Ίσως είσαι ακόμα σκληρός τύπος. Αλλά, δεν είσαι σκληρός τύπος ως μέρος της συμμορίας. Δεν έχεις τη συμμορία να σε στηρίξει. Έτσι ζεις λίγο πιο προσεκτικά, πιο συνετά.

Πώς καταφέρνουν οι μαφιόζοι, έως τώρα, να ξεφεύγουν και να επιβιώνουν τόσο καλά, μακριά από τις συμμορίες τους;
Blum: Τα άτομα που έχουν πρόσβαση σε χρήματα μπορούν να πάνε πιο μακριά και να ζήσουν περισσότερο κρυμμένοι.

Lehr: Ο Whitey ήταν πανέξυπνος στο να προβλέψει ότι μια μέρα θα έπρεπε να την «κοπανήσει». Έτσι, έκρυψε χρήματα σε χρηματοκιβώτια. Εάν είσαι «ξύπνιος», σχεδιάζεις εκ των προτέρων για αυτό το πράγμα. Στη μαφία, εάν έχεις μυστικό τρόπο επικοινωνίας και εάν κρατιέσαι καλά, μπορεί να σε βοηθήσουν και να σου δώσουν ό,τι χρειάζεσαι. Αλλά, αυτό δεν είναι κάτι που έχουν πολλοί εκτός μαφίας. Συνήθως είναι μόνοι τους και είναι ριψοκίνδυνο και κακό να τηλεφωνήσεις σε έναν παλιό γείτονα και να πεις «γεια, χρειάζομαι λίγη στήριξη».

Πόσο ασυνήθιστο είναι, για τον μέσο εγκληματία, να ξεφεύγει από τη δικαιοσύνη επί δεκαετίες;
Lehr: Δεν έχω αριθμητικά ή στατιστικά στοιχεία, αλλά έχοντας σχέση με τις αμερικανικές αστυνομικές αρχές, των οποίων η δουλειά είναι να βρίσκουν δραπέτες, νομίζω ότι ο Bulger θα ανήκει σε μια μειονότητα ανθρώπων που καταφέρνουν να μείνουν εκεί έξω, όσο εκείνος, χωρίς να την πατήσουν.

Πόσοι περισσότεροι απατεώνες και μαφιόζοι μπορεί να κυκλοφορούν γύρω μας ασύλληπτοι, για μεγάλα χρονικά διαστήματα;
Blum: Νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί. Όσο περισσότερο μένεις μακριά από το σπίτι σου, εάν μπορείς να αντέξεις χωρίς να σου λείπει η παλιά σου ζωή, θα τα καταφέρεις. Αλλά, τελικά, πολλοί από αυτούς δεν μπορούν να αλλάξουν το ποιοι ήταν.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.