Mια «Ωδή» στο Myspace

Η πρώτη μου επαφή με τον κόσμο των social media ήταν μέσω του hi-5, όπου έφτιαξα το πρώτο μου προφίλ. Τότε βέβαια, κάπου γύρω στο 2005, δεν ήξερα καν τι σημαίνει ο συγκεκριμένος όρος. Απλά έμπαινα και μιλούσα με κοπέλες, με κάποιες από τις οποίες έβγαινα ραντεβού. Έπειτα από κάποιο διάστημα, όμως, μπήκε στη ζωή μου το Myspace και, από τότε, τα πάντα άλλαξαν. Είχα βρει τον παράδεισό μου, ένα Διαδικτυακό μέρος όπου μπορούσα να χτίσω τη φωλιά μου. Δηλαδή, ένα προφίλ το οποίο θα μπορούσα να φτιάξω όπως ακριβώς ήθελα.

Ας το πιάσω όμως από την αρχή. Το Myspace ήταν ένα social network που ιδρύθηκε το 2003, για να ζήσει μεγάλες στιγμές την τριετία 2005-2008. Συγκεκριμένα, κατά τη διάρκεια αυτών των τριών χρόνων, η συγκεκριμένη πλατφόρμα ήταν ό,τι μεγαλύτερο υπήρχε στο Ίντερνετ - και όχι μόνο. Εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο δημιουργούσαν προφίλ και έρχονταν σε επαφή μεταξύ τους, μέσω αυτού. Θα το έχω για πάντα μες στην καρδιά μου. Δεν μπορώ να πω ότι το αγάπησα -μιλάμε απλά για ένα website- όμως, μπορώ με σιγουριά να πω ότι μου χάρισε κάποιες πολύ όμορφες στιγμές και πως με έφερε σε επαφή με φίλους με τους οποίους κάνουμε παρέα ακόμη και σήμερα. Αυτό που πραγματικά γούσταρα στο Myspace είναι πως το αισθανόσουν πιο πολύ σαν ένα Διαδικτυακό μέρος συνάντησης, σαν αυτά τα στέκια που δεν χρειάζεται να έχεις παρέα για να πας, αλλά φεύγεις από το σπίτι σου και ξέρεις πως σίγουρα θα πετύχεις εκεί κάποιον γνωστό. Ειλικρινά, κανένα άλλο social network δεν με έχει κάνει να αισθανθώ έτσι.

Επίσης, ένα ακόμη πράγμα που εκτιμούσα στο παλιό, καλό Myspace ήταν πως οι μουσικοί, ιδιαίτερα αυτοί που ανήκαν σε πιο underground σκηνές, είχαν βρει για πρώτη φορά στη μουσική ιστορία, έναν τρόπο για να φτιάξουν όνομα δίχως να θεωρείται απαραίτητη η μεσολάβηση μανατζαρέων και δισκογραφικών. Μην ξεχνάμε πως, μέσω της συγκεκριμένης πλατφόρμας, ξεπήδησαν τεράστια ονόματα της μουσικής βιομηχανίας, όπως οι Arctic Monkeys και η Lily Allen. Όλοι όσοι παίζαμε μουσική, φτιάχναμε τα καλλιτεχνικά μας προφίλ και γνωριζόμασταν μεταξύ μας, ανταλλάσσοντας συμβουλές και απόψεις. Τις πιο πολλές φορές, μάλιστα, όλα αυτά κατέληγαν σε κοινές ζωντανές εμφανίσεις.

Όσον αφορά τα ατομικά μας προφίλ, τα πράγματα ήταν πολύ πιο προσωπικά και όμορφα. Λάτρευα το γεγονός ότι μπορούσες να επιλέξεις το background που θα έχει η σελίδα σου καθώς και ένα αγαπημένο σου τραγούδι το οποίο θα έπαιζε κάθε φορά που κάποιος φίλος ή γνωστός σου έκανε επίσκεψη. Αυτή η ψηφιακή μοναδικότητα που μπορούσε να σου προσφέρει είναι το βασικό στοιχείο που το κάνει να ξεχωρίζει, μέχρι και σήμερα, από τα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που επιμένουν στην απλή καταγραφή γεγονότων με βάση ένα ψυχρό περιβάλλον. OK, μπορεί μέσω του Myspace να ξεπετάχτηκαν περιττές μόδες, όπως η φάση με τους emo, όμως, ακόμη και έτσι, κάτι συνέβαινε στον κόσμο και, κακά τα ψέματα, αν εξαιρέσεις τις γραφικότητες περί αυτοκτονίας και τις κακές μουσικές, στυλιστικά το emo δεν ήταν και τόσο κακό.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την υπέροχη nerd φωτογραφία του Tom, ιδρυτή του Myspace και πρώτο φίλο όλων μας εκεί, δημιούργησαν μια παρεΐστικη κατάσταση που δεν συνάντησα ποτέ ξανά στο Ίντερνετ. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και το MSN (r.i.p.), που αποτελούσε το δεύτερο σημείο συνάντησης έπειτα από μια καινούρια Ιντερνετική γνωριμία, τότε μιλάμε πραγματικά για μια άλλη εποχή. Είμαστε πλέον τα «παππούδια» του Ίντερεντ, που θυμούνται τις παλιές καλές εποχές που όλα ήταν πιο αθώα και αληθινά. Δυστυχώς, το relaunch που επιχείρησε να κάνει το Myspace, μέσα στο 2013, απέτυχε παταγωδώς. Έτσι, το πρώην μεγαλύτερο social network του πλανήτη, αποτελεί μια ωραία ανάμνηση.

Περισσότερα από το VICE

Ένα Απόγευμα στον Πειραιά με τον «Αφρό» του Ελληνικού Breakdancing

Εννέα Συμβουλές για την Τέλεια Φωτογραφία

Δείτε την Ινδική Πόλη Ορυχείων που Καίγεται εδώ και 100 Χρόνια