«Αν δεν Υπήρχε, δεν θα Είχαμε Γνωριστεί Ποτέ» - Ζευγάρια μάς Λένε πώς Ήρθαν Κοντά με την Techno

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Thump.

Μπορεί να μην το σκέφτεστε στις μέρες μας –μιας και η ανθρωπότητα φαίνεται να έχει βαλθεί να φάει τον ίδιο της τον εαυτό–, όμως σε γενικές γραμμές, εμείς οι homo sapiens τα πηγαίνουμε καλά τον περισσότερο καιρό. Μας φέρνουν κοντά πολλά πράγματα, από το φαγητό και τις μάρκες ρούχων, μέχρι το φεστιβάλ ιρανικού κινηματογράφου που κάνεις ότι σου αρέσει, για να κρύψεις το γεγονός ότι η αγαπημένη σου ταινία είναι στην πραγματικότητα Ο Κυνηγός (Predator). Όμως τίποτα δεν ενώνει τους ανθρώπους περισσότερο από τη μουσική. Νομίζω μάλιστα ότι οι εξαίρετοι φιλόσοφοι The Beloved ήταν αυτοί που είχαν πει, «Let's come together, right now, oh yeah, in sweet harmony» (Ας έρθουμε κοντά εδώ και τώρα, σε ένα πνεύμα γλυκιάς αρμονίας). Ναι, μπορεί να μιλούσαν για το σεξ –άλλο ένα κλασσικό κόλπο που μας φέρνει κοντά–, όμως αυτή η γλυκιά αρμονία μπορεί να ισχύει τόσο για την αγαπημένη σου μουσική όσο και για την αγαπημένη σου στάση.

Όμως ποια είδη μουσικής μας φέρνουν πιο κοντά; Το hip hop, ναι, καπνίζεις λίγο χόρτο και ξεκινάς να μιλάς για το πώς τα 90s ήταν η χρυσή δεκαετία. Το heavy metal, φυσικά, βάφεις τα μαλλιά σου μαύρα και απολαμβάνεις τη δόξα του να είσαι ένας θυμωμένος απόκληρος μαζί με 600 άτομα σε μια εκκωφαντική συναυλία. Τι γίνεται, όμως, με την techno; Κάποιοι θεωρούν ότι το είδος σε αποξενώνει. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς ότι την περισσότερη ώρα έχεις το βλέμμα καρφωμένο στο πάτωμα, τη γροθιά υψωμένη στον αέρα και είσαι σε έναν χώρο με πίσσα σκοτάδι και μπάσα τόσο δυνατά που με το ζόρι μπορείς να αναπνεύσεις – ίσως, λοιπόν, να έχει δίκιο ο κόσμος, όταν σκέφτεται ότι μάλλον δεν είναι και το πιο κοινωνικό είδος μουσικής.

Όμως εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Μέσα στα χρόνια έχω δημιουργήσει πολύ δυνατούς δεσμούς την ώρα που άκουγα τα μπάσα στην καρδιά μου. Δεν μπορεί να είμαι ο μόνος που έχει δεθεί με ανθρώπους υπό τους ήχους της techno. Για να μάθω, λοιπόν, αν αυτό είναι ένα πραγματικό φαινόμενο ή αν απλώς εγώ έχω περίεργους φίλους, πήγα στο πανέμορφο, ηλιόλουστο Movement Festival στο Τίσνο της Κροατίας. Όσο βρισκόμουν εκεί, μίλησα σε φίλους, ζευγάρια και συγγενείς για το πώς τους έφερε κοντά η techno. Όχι μόνο αυτό, αλλά ταυτόχρονα άκουγα την αφρόκρεμα του είδους –Nina Kraviz, Derrick May, Marcel Dettmann και Ben Klock– να παίζει μπροστά από τα κρυστάλλινα, γαλανά νερά της Αδριατικής.

Matt: Γνωριστήκαμε στη Γερμανία, πριν από μερικά χρόνια. Είδαμε ο ένας τον άλλο μια Παρασκευή που ήμασταν έξω, όμως ήμασταν τόσο κομμάτια που χαθήκαμε κα δεν ειδωθήκαμε ξανά εκείνο το βράδυ. Όμως την επόμενη μέρα –Σάββατο βράδυ- πήγαμε και οι δύο στο club Berghain και πέσαμε ο ένας πάνω στον άλλο. Αυτήν τη φορά καταφέραμε να μείνουμε μαζί και παρτάραμε μέχρι το τέλος.

Εγώ είμαι από την Ιρλανδία και εκείνη από την Κολομβία, οπότε είναι αρκετά κουλό το ότι καταλήξαμε μαζί, όμως μετακόμισα στην Κολομβία μαζί της, λίγο αφότου γνωριστήκαμε στο Βερολίνο και τελικά έμεινα εκεί για έναν χρόνο. Τώρα έχουμε χωρίσει, αλλά εξακολουθούμε να πηγαίνουμε σε πολλά techno πάρτι και φεστιβάλ ως καλοί φίλοι.

Αν δεν υπήρχε η techno, δεν θα είχαμε γνωριστεί ποτέ και σίγουρα δεν θα βρισκόμασταν εδώ να σου μιλάμε σήμερα.

Tucker: Είμαστε μαζί εδώ και περίπου έναν χρόνο. Γνωριστήκαμε στο Joseph's, το οποίο είναι ένα after techno club στο Χόλιγουντ. Είναι ένα στέκι στο οποίο μαζεύεται ο κόσμος μετά από το βασικό πάρτι και είναι καταπληκτικό – τα πάντα μπορεί να συμβούν εκεί. Είχαμε έναν κοινό φίλο, όμως, όταν την πρωτογνώρισα, ξεκίνησα κατευθείαν να βγάζω selfies μαζί της και εκείνη συνέχεια έσκυβε για να μη βγει στη φωτογραφία. Ήταν σε φάση, «Τι είναι αυτός εδώ ο καμένος που βγάζει selfies;».

Η μουσική μας έφερε κοντά. Είναι το κοινό μας πάθος. Φέτος θα την πάω στο πρώτο της Burning Man και γενικά πηγαίνουμε σε rave πάρτι κάθε σαββατοκύριακο στο Λος Άντζελες, στο φεστιβάλ CRSSD στο Σαν Ντιέγκο, στο Space Terrace στο Μαϊάμι και φυσικά στο Movement, στο Ντιτρόιτ. Εννοείται ότι προτού πάμε στην Κροατία είχαμε πάει μαζί στο Βερολίνο, όπου «σκάσαμε» σε διάφορα club, όπως το Tresor, το Club De Visionnare, το Kater Blau και ούτω καθεξής. Δοκιμάσαμε να μπούμε στο Berghain, αλλά φάγαμε πόρτα, επειδή ήμασταν στη λάθος ουρά. Ήμασταν νηφάλιοι, φυσικά. Θα πρέπει να πάμε ξανά.

VICE Video: Δώδεκα Ώρες στο Μεγαλύτερο Παγανιστικό Πάρτι του Κόσμου

Νομίζω ότι η techno είναι πολύ πιο μελωδική και συναισθηματική από όσο νομίζει ο κόσμος. Είναι σίγουρα κάτι που φέρνει κοντά τους ανθρώπους και είναι μια πανέμορφη μουσική. Όπως είπα, είναι το κοινό μας πάθος και κάτι που μπορούμε να κάνουμε μαζί κάθε σαββατοκύριακο. Η techno είναι σίγουρα ένας από τους λόγους που είμαστε μαζί.

Tin: Γνωριστήκαμε στο πανεπιστήμιο, στο Ζάγκρεμπ. Μας αρέσει πολύ η house και η techno και έτσι αποφασίσαμε να έρθουμε εδώ μαζί. Μας αρέσουν πιο μελωδικά πράγματα, γι' αυτό και κολλήσαμε με την techno τελευταία, η οποία νομίζω ότι γίνεται πολύ πιο μελωδική από ό,τι ήταν.

Ένας από τους βασικούς λόγους που είμαστε και οι δύο εδώ είναι ο Solomun - είναι ο αγαπημένος μας παραγωγός. Παλιά, δεν έρχονταν πολλοί Κροάτες στα φεστιβάλ της Κροατίας, λόγω της τιμής. Επίσης, η techno δεν ήταν τόσο διαδεδομένη εδώ, όμως τώρα εξαπλώνεται όλο και πιο πολύ και γίνεται πιο οικονομικά προσιτό να έρθεις.

Είμαστε ζευγάρι εδώ και μόνο τρεις μήνες, όμως αυτήν τη στιγμή ζούμε την καλοκαιρινή ερωτική μας περιπέτεια.

Περισσότερα από το VICE

Η Ιστορία μιας Οροθετικής που Διαπομπεύτηκε και Ψάχνει Ακόμη Δικαίωση

Αυτές οι Ονειρικές Εικόνες Ανήκουν στους Φωτογράφους που Βραβεύτηκαν από το Πρακτορείο Magnum

Η Ελληνική Παράσταση που -Καιρός Ήταν- Καταπιάνεται με τα Social Media