Μια Ψυχεδελική Εκκλησιαστική Χορωδία​ στην Αθήνα

Κάνοντας μια μικρή έρευνα στο Διαδίκτυο για τον Tom Yosi, κατάλαβα τρία πράγματα: ότι είναι ένας ταλαντούχος κιθαρίστας, παίζει ωραία blues μουσική και του αρέσει να φιλοσοφεί. Τα δύο πρώτα, μπορείς να τα διαπιστώσεις μέσα από βίντεο εμφανίσεών του on stage ή ακούγοντας το πρώτο του single «Son of a Gun». Το τρίτο, θα το υποψιαστείς σίγουρα διαβάζοντας την περιγραφή του event Electric Church Sessions ή αυτήν εδώ τη συνέντευξη.

«Την Κυριακή είναι το τελευταίο live του Electric Church», μου λέει ο Θανάσης Κλαμπάνος, όπως είναι το πραγματικό του όνομα. «Δεν θέλω να το κάνω πια, έκανε τον κύκλο του», συμπληρώνει. Στα 21 του χρόνια, ο Tom έχει ήδη πραγματοποιήσει σπουδές στη φημισμένη μουσική σχολή ICMP του Λονδίνου και έχει εμφανιστεί σε μεγάλες και μικρές σκηνές της Αθήνας και του εξωτερικού. Λίγο πριν από την εμφάνισή του στο six d.o.g.s. την Κυριακή 27 Ιανουαρίου, επικοινωνήσαμε μαζί του και κάναμε μια σύντομη συζήτηση για το Electric Church Sessions, τη μουσική και τους ανθρώπους.

«Πάντα μου τη δίνει που λένε ότι είμαι μπλουζίστας - δεν είμαι μπλουζίστας», λέει ο Θανάσης στην τηλεφωνική μας συνομιλία, «εκτός αν το να παίζεις blues σε κάνει μπλουζίστα, οπότε ΟΚ», συμπληρώνει γελώντας. Η blues και η jazz είναι η βασική επιρροή του Tom Yosi, όμως όπως δηλώνει ο ίδιος, δεν θέλει να περιορίζεται. «Θεωρώ ότι αν είσαι ανοιχτός στο να μάθεις πράγματα, τότε σίγουρα θα εξελιχθείς. Η εξέλιξη συνδέεται με την αντιδογματικότητα. Είναι σημαντικό να είσαι αφοσιωμένος, αλλά να μην είσαι δογματικός. Να μη φοβάσαι να αναιρέσεις και να πεις ότι αυτό δεν είναι έτσι. Να λες, “Ας πάω εκεί, ας δω τι είναι”, να μην το φοβάσαι. Εμένα, δηλαδή, που με λένε μπλουζίστα, γιατί να μην δω πως είναι η punk μουσική; Μουσικά δεν μου λέει τίποτα, αλλά σίγουρα απ’ όλους έχεις να μάθεις πράγματα», τονίζει.

VICE VIDEO: Άννα Μαρία "The Gun"

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Το Electric Church project, όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος, είναι μια «ψυχεδελική εκκλησιαστική χορωδία», όμως δεν έχει σχέση τόσο με την έννοια της ψυχεδέλειας που μας έρχεται πρώτη στο μυαλό: «Τον όρο αυτόν τον εφηύρε ο Jimmy Hendrix, ο οποίος είχε μιλήσει σε συνέντευξή του για την “ηλεκτρική εκκλησία”. Δεν κατάφερε ποτέ να το κάνει, επειδή απεβίωσε και θεώρησα ότι θα ήταν όμορφο να κάνει κάποιος αυτό το πράγμα. Να κάνει δηλαδή την ηλεκτρική εκκλησία, καλώντας τους ανθρώπους που αγαπούν τη μουσική και λατρεύουν να συνδέονται με αυτή, για να μπουν σε μια διαδικασία διαλογισμού μαζί με αυτόν που βρίσκεται στη σκηνή», μου εξηγεί.

Εκεί που ξεκίνησα να αναρωτιέμαι για το αν ο Tom Yosi έχει κάποια βαθύτερη σχέση με την Εκκλησία και τη θρησκεία, μου λέει λίγα λόγια για τη γιαγιά του: «Εμένα από μικρό με πήγαινε η γιαγιά μου στην εκκλησία και μου έλεγε, “Μη σ' αφορoύν αυτά που βλέπεις γύρω-γύρω, τα ντυσίματα, τους ανθρώπους, τις εικόνες. Εμείς έχουμε έρθει εδώ, για να συνδεθούμε με τον Θεό”». Έβγαλα το συμπέρασμα πως η γιαγιά του ήταν πολύ μπροστά. «Έτσι, σκέφτηκα το τι θα γινόταν, αν ερχόταν ο κόσμος, για να συνδεθεί μαζί σου και με τη μουσική εκείνη τη στιγμή. Εσύ αντλείς έμπνευση από τους ανθρώπους που βρίσκονται από κάτω και αυτοί από εσένα. Δηλαδή, το live να μην το κάνεις εσύ, να το κάνετε όλοι μαζί», συμπληρώνει.

«Εκπλήρωσα αυτό μου το όραμα και έχω τόσα πράγματα που θέλω να δημιουργήσω. Θέλω να κάνω το ηλεκτρικό τσίρκο, το οποίο θα είναι μουσικοθεατρικό. Θέλω να κάνω τη δική μου μουσική, να πω τα δικά μου πράγματα, να εκφραστώ και να πω την αλήθεια μου. Δεν φοβάμαι να σκοτώσω το Electric Church, παρόλο που πήγε πάρα πολύ καλά. Ο κόσμος ήταν εκεί μαζί μας, υπήρξε σύνδεση και πέτυχα αυτό που ήθελα. Πάμε παρακάτω», λέει ο Θανάσης.

Τι είναι, όμως, η μουσική για τον Tom Yosi; «Η μουσική σίγουρα για εμένα δεν είναι κατάσταση, είναι η απάντηση ή η ερώτηση στην κατάσταση. Η μουσική ή θέτει ερωτήματα ή απαντάει σε ερωτήματα με τον τρόπο της. Είναι, θα έλεγα, πολιτική στάση. Με τη μουσική σου έχεις μια στάση απέναντι στα πράγματα και στο σύστημα. Ίσως είναι το πιο όμορφο πράγμα που δημιούργησε ποτέ ο άνθρωπος μέσα από τη φαντασία του. Είναι ένα είδος διαλογισμού. Είναι μαγικό πράγμα. Είναι ανώτερη των ανθρώπων και των αισθήσεων του». Ο Tom Yosi πιστεύει πως είναι «πάρα πολύ σημαντικό οι άνθρωποι να αφοσιώνονται και να αγαπούν αυτό το πράγμα που κάνουν, με όλη τους την ψυχή». Γι’ αυτόν, το ίδιο συμβαίνει με τη μουσική, την κιθάρα, το τραγούδι, αλλά και «τις διαπροσωπικές μου σχέσεις» στην καθημερινότητα, όπως λέει.

Του ζήτησα να μου πει τρία χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας μουσικός πάνω στη σκηνή, για να προσφέρει μια εμπειρία στο κοινό του: «Θα σου πω τρία πράγματα τα οποία πρέπει να έχει ένας μουσικός πάνω στη σκηνή, για να μεταφέρει το μήνυμά του, που θα είναι ακριβώς τα ίδια που πρέπει να έχει και ένας άνθρωπος, για μένα. Πρέπει να είναι ευγενής, αλλά με την πραγματική έννοια του όρου. Να είναι ταπεινός και να είναι ο εαυτός του. Αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο. Να είσαι ο εαυτός σου πάνω στη σκηνή, απέναντι σε ένα κοινό και ο εαυτός σου έξω στον κόσμο. Το μοναδικό πράγμα που πρέπει να κάνει κάποιος, για να μην φοβάται να είναι ο εαυτός του, είναι να μην τον ενδιαφέρει η κριτική». Όπως λέει ο ίδιος, οι άνθρωποι πρέπει να έρχονται να σε ακούνε, επειδή γνωρίζουν ότι θα ανέβεις εκεί πάνω και θα είσαι ένας άνθρωπος, όχι θεός: «Όταν θα σταματήσει η κοινωνία μας να θεωρεί τον μουσικό θεό, τότε τα πράγματα θα πάνε πολύ καλύτερα και δεν θα χρειάζεται να υπάρχει καν κριτική. Θα καταλαβαίνεις από μόνος σου ότι έκανες λάθος και θα μπαίνεις στη διαδικασία να καταλάβεις γιατί έκανες λάθος».

Ο Θανάσης είναι ένας νέος με πολύ ταλέντο και όνειρα. Οι γονείς του κατάγονται από τα Λεχαινά και την Ανδραβίδα, στην Ηλεία, όμως ο ίδιος ήρθε στην Αθήνα και ταξίδεψε μέχρι το Λονδίνο με σκοπό να μάθει - και σίγουρα δεν θα σταματήσει. «Είναι όνειρο της ζωής μου να βρω μια μέθοδο και έναν τρόπο να μπορώ να απαντάω απολύτως ειλικρινά στις ερωτήσεις που μου βάζει η ίδια η ζωή και αυτό να το κάνω με τα κομμάτια μου και το τραγούδι. Να παίζω με χέρια βιρτουόζου και να τραγουδάω με την καρδιά ενός έφηβου ποιητή», λέει. Όμως τα όνειρά του δεν σταματούν εκεί. «Εύχομαι πραγματικά σε όλους τους ανθρώπους να μπουν στη διαδικασία της σκέψης και της χαλάρωσης και να σταματήσουν να ομαδοποιούνται και να μπαίνουν σε στρατόπεδα. Εύχομαι οι άνθρωποι να σταματήσουν να είναι διχασμένοι -επειδή συμβαίνει πάρα πολύ αυτό στην Ελλάδα-, να κλείσουν λίγο το ίντερνετ και να βρεθούν μόνοι τους και με άλλους και να συνυπάρξουν - και με αυτούς που συμπαθούν και με αυτούς που δεν συμπαθούν».

Περισσότερα από το VICE

Μιλήσαμε με τους Χούλιγκαν του Στέφανου Τσιτσιπά

Ληστείες, Σακούλες με Λεφτά και Εξαφανισμένοι Ράπερ: Ιστορίες Ενός Promoter

Είναι Σωστός Τελικά ο Όρος «Γυναικοκτονία»;