Η Ραφαέλα Επέστρεψε στη Συγγρού μες στην Πανδημία για Βιοποριστικούς Λόγους

Κατεβαίνοντας τη Συγγρού, η κίνηση είναι αραιή. Είναι βράδυ Πέμπτης και σε λιγότερο από μία ώρα ξεκινάει η απαγόρευση κυκλοφορίας. Η λεωφόρος που έχει συνδεθεί όσο καμία άλλη με το σεξ, δεν θυμίζει σε τίποτα την εικόνα που είχε προ πανδημίας. Στριπτιτζάδικα, μπουζούκια, όλα κλειστά. Οι πιάτσες κι αυτές κλειστές. 

Η Ραφαέλα Μουζακίτη βρίσκεται μέσα στο σκούρο αμάξι της, ακούει μουσική και καπνίζει. Στον παράδρομο που τη συναντάμε, περνούν διάφοροι πεζοί που φαίνεται να σχολάνε από τα γύρω γραφεία. «Αυτή η δουλειά δεν είναι απογευματινή. Εδώ τρέχουν παιδάκια, βγαίνουν οικογένειες με τα σκυλιά τους βόλτα τώρα. Είναι δυνατόν να είμαστε κι εμείς εδώ; Στις νορμάλ καταστάσεις βγαίνουμε μετά τα μεσάνυχτα και θα έβλεπες εδώ 150-200 κοπέλες. Τώρα βγαίνω 7-9 μμ λόγω της απαγόρευσης κυκλοφορίας και αν προσέξεις είμαστε μόνο ένα-δυο αυτοκίνητα. Υπάρχουν περίεργα βλέμματα και είναι λογικό, τέτοια ώρα. Μα ούτε εμένα μου αρέσει που είμαι εδώ, δεν έχω συνηθίσει έτσι και γι’ αυτό είμαι μέσα στο αμάξι, πιο προσεγμένη και δεν είμαι προκλητική, γιατί καταλαβαίνω ότι δεν είναι η φάση τέτοια. Η φύση της δουλειάς μας είναι βραδινή».

Η Ραφαέλα είναι τρανς σεξεργάτρια. Εργάζεται τα τελευταία 30 χρόνια στη Συγγρού, για το κράτος όμως είναι ανύπαρκτη. «Είμαστε αόρατοι. Δεν έχουμε καμία οικονομική βοήθεια. Είναι σαν να μην υπάρχουμε. Εγώ δουλεύω στο πεζοδρόμιο, 30 χρόνια περίπου. Δεν δέχονται όμως καν τη σεξεργασία ως εργασία. Οπότε δεν ασφαλίζομαι, με αποτέλεσμα να μην έχω ούτε συνταξιοδοτικά δικαιώματα, ούτε τώρα ένα επίδομα». 

Κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown, η Ραφαέλα κλείστηκε στο σπίτι. Όταν τα πράγματα άρχισαν να χαλαρώνουν προς το καλοκαίρι, επέστρεψε στη Συγγρού. Μετά τα πράγματα έγιναν ακόμη χειρότερα: «Το δεύτερο lockdown ήρθε και μας αποτελείωσε οικονομικά. Στην αρχή σταμάτησα να βγαίνω, αλλά εδώ και μία βδομάδα ξεκίνησα πάλι. Δεν έχω άλλους πόρους και είπα ότι θα το διακινδυνεύσω. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο. Να πάω να κλέψω; Δεν έχω άλλες επιλογές. Δεν μου δίνουν άλλες επιλογές. Κι έτσι επέστρεψα στη Συγγρού, αναγκαστικά.

»Οι πρώτοι που χτυπηθήκαμε οικονομικά λόγω της φύσης του επαγγέλματος είμαστε εμείς. Για τους κυβερνώντες και το κράτος, είμαστε αόρατοι άνθρωποι. Δεν έχουμε καμία οικονομική βοήθεια από πουθενά. Υπάρχουν κορίτσια που δεν άντεξαν και ξεσπιτώθηκαν. Άλλες προσπαθούμε με αγγελίες ή κλεφτά έξω, αναγκαστικά για βιοποριστικούς λόγους. Δεν γίνεται διαφορετικά. Κάποιες δομές, όπως η Θετική Φωνή και Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), μοιράζουν μέχρι και τρόφιμα σε άτομα σαν εμάς, επειδή δεν έχουμε άλλη οικονομική δυνατότητα να επιβιώσουμε. Κοντεύει χρόνος αυτή η ιστορία. Δεν είχαμε background οικονομικό για τόσο καιρό. Δεν είναι μια-δυο εβδομάδες, οπότε ζούμε δραματικές καταστάσεις». 

Δεδομένης της κατάστασης η πελατεία είναι μειωμένη, συνεπώς και τα έσοδα. «Δεν υπάρχει κίνηση. Είναι πεσμένα τα πράγματα. Αλλά από το τίποτα, κάτι είναι κι αυτό. Έχω πάρει σε μία βδομάδα τρεις πελάτες, που εγώ τρεις πελάτες παίρνω την ημέρα. Ο κόσμος φοβάται. Φοβάται το πρόστιμο, φοβάται το lockdown, φοβάται τον COVID». 

Η ίδια όμως φοβάται; «Φυσικά και φοβάμαι, αλλά τι να κάνω; Ποιος θα με ταΐσει; Νομίζεις ότι θέλω εγώ μέσα στο κρύο και το lockdown, να είμαι εδώ και να ξυλιάζω; Θα ήθελα να είμαι σπίτι μου, αλλά αφού δεν έχω άλλη επιλογή θα το παλέψω. Ας μου βάλουν πρόστιμο, θα το σκίσω μπροστά τους και θα τους πω “άντε γαμηθείτε”. Αυτή τη στιγμή βάζω σε κίνδυνο την υγεία μου για να βιοποριστώ. Δεν είμαι και 20 χρονών. Αλλά τι να κάνω; Δεν μου δίνουν άλλη επιλογή».

Μπορεί να έχουν δοθεί διάφορες συστάσεις για το πώς γίνεται η σεξεργασία εν μέσω πανδημίας -με μάσκες, γάντια κτλ- όμως η Ραφαέλα είναι κάθετη: «Το σεξ είναι το ίδιο, δεν αλλάζει. Αυτά είναι χαζά, δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Η φύση της δουλειάς μας είναι η σωματική επαφή. Θα φορέσω μάσκα; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα».  

Ποιο είναι το προφίλ των πελατών που την επισκέπτονται αυτό το διάστημα; «Ο πελάτης που έρχεται αυτό το διάστημα συνήθως δεν φοβάται καθόλου. Είναι αυτοί που υπήρχαν πάντα, οι πελάτες μας, οι περισσότεροι απ’ τους οποίους είναι παντρεμένοι με παιδιά και έρχονται να κάνουν την καύλα τους, να ξεδώσουν για λίγο. Δεν φοβούνται τον COVID. Δεν θα έρχονταν καν αν φοβούνταν. Εγώ είμαι αυτή που φοβάμαι, διότι δεν ξέρεις αν θα είναι ο άλλος ασυμπτωματικός και θα με κολλήσει. Είναι ρουλέτα».

Σε αυτήν τη ρουλέτα, η Ραφαέλα και όλες/οι οι εργαζόμενες/οι στο σεξ, έχουν οδηγηθεί από το ίδιο το κράτος: «Εμείς το λέμε χρόνια ότι αν είχαν νομιμοποιήσει τη σεξεργασία ως ελεύθερο επάγγελμα (με μπλοκάκι) τώρα θα είχαμε ένα επίδομα και θα πληρώναμε κι εμείς τις εισφορές μας. Εγώ δεν βγήκα εδώ να κάνω το κέφι μου. Βγήκα για να βγάλω λεφτά, άρα εργάζομαι. Το κράτος θέλει να είμαι παράνομη, δεν θέλει να είμαι νόμιμη. Αν ήθελε θα μπορούσε να είμαι νόμιμη και τώρα να είμαι σπίτι μου και ασφαλής».

Περισσότερα από το VICE

Περάσαμε Έναν Μήνα σε Κλειστά Φόρουμ Ελλήνων Αντιεμβολιαστών και Υποστηρικτών του Τραμπ

Το Αμαρτωλό «Τσιγαράδικο» που Κόβεται Κομμάτι-Κομμάτι στο Λιμάνι των Νέων Μουδανιών

Designer Νερό, Σπέρμα Αλόγου και Άλλα Εξωφρενικά Ακριβά Υγρά

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.