"I was old when I was too young." (Superfreak by Nightstalker)Φωτογραφίες: Δημήτρης Ραπακούσης1989, ήταν η χρονιά που ξεκίνησαν οι Nightstalker. 'Εξι δίσκοι στο σύνολο και τέσσερα τα μέλη. O Argy (η φωνή), ο Ανδρέας Λάγιος (το μπάσο), ο Τόλης Μότσιος (στην κιθάρα) και ο Ντίνος Ρούλος (ο drummer). Ξεκάθαρα rock η μουσική τους -και όχι απαραιτήτως stoner όπως η ταμπέλα που τους έχει επανειλημμένως δοθεί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
'Πιο ροκ πεθαίνεις' και ο τρόπος με τον οποίο γιόρτασαν τα 25 τους χρόνια στην σκηνή του Gagarin. Αφότου βγήκε στην σκηνή ο κλόουν, ήρθε το χάος. Ένα ασφυκτικά γεμάτο Gagarin, πιτσιρικάδες και 'παλιοί' μαζί, να τραγουδάνε και να νιώθουνε. Πολλή αγάπη, πολλή μπύρα και μία δυναμική που ακόμα και στα ιστορικά χριστουγεννιάτικα live των Nightstalker στο ΑΝ club δεν είχα ζήσει.
To live ξεκίνησε με support (με όλη την έννοια της λέξης) τους Dark Star και τους Deus Ex Machina -που και μεμονωμένα να τις έκρινα σαν εμφανίσεις θα είχα μόνο καλά λόγια να πω και για την ενέργεια αλλά και για την ποιότητα του ήχου τους. Πανέξυπνη και η επιλογή του ιστορικού 'Execute' των Deus σαν τελευταίο κομμάτι πριν βγουν οι Γέροι να μας πάρουν τα μυαλά. Ήτανε όμως και όλοι εκεί. Αυτό για μένα έκανε την διαφορά. Όλα τα φιλαράκια των Nightstalker, παλιά και νέα γενιά της Αθηναϊκής ροκ σκηνής, και ήτανε όλοι χαρούμενοι. Και φυσικά θα βγαίνανε όλοι σε κάποια φάση στην σκηνή για να τερματίσουνε την απολυτότητα αυτού του live. Γιατί πώς αλλιώς θα μπορούσανε να γιορτάσουνε οι Nightstalker;
Προσωπικά αγαπημένες στιγμές ήταν όταν άνοιξαν με το 'Go Get Some', όταν παίξανε το 'Τhis is U' και όταν ο Argy -απευθυνόμενος στο κοινό- γύρισε και είπε «Πολλά φρικιά εδώ μέσα…». Κάτι θα ξέρει ο Argy. 22 συν 1 τα κομμάτια που παίξανε λοιπόν. Οι guest εμφανίσεις των φίλων τους ξεκίνησαν με τo 'Mad Prophet' και τον Μάγο Κώστα στα drums. Συνεχίστηκαν με μέλη των 1000mods, Lord 13, Last Drive, Planet of Zeus και φυσικά των Deus Ex Machina και των Dark Star. Κάπου μέσα όλο αυτόν τον πανικό, άρχισαν να απογειώνονται κόσμος και σκηνή μαζί, καθώς οι Nightstalker επικεντρώνοντας κατά βάση σε παλαιότερα κομμάτια, αφήσανε το σχετικά νέο "Children of the Sun' για κερασάκι. Εκεί που λες στον εαυτό ότι δεν αντέχεις άλλο συναίσθημα και θύμησες των νιάτων σου, έρχεται η στιγμή που βγαίνουν όλοι -μα όλοι- στην σκηνή και τραγουδάνε: "We still have a lot of way to go / Try to remember that in this we're together / We still have a lot of time to do / Just remember that we're born free forever".
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εύχομαι να γίνουν 30 τα χρόνια και να τα ξαναπούμε εκεί. Ας πιούμε στο forever λοιπόν.
