Αυτοί οι Tύποι Έστησαν έναν Ψεύτικο Γάμο για να Μεταφέρουν Πρόσφυγες στην Ευρώπη

Ο Abdullah είναι ένας 30χρονος Παλαιστίνιος από τη Συρία με κοντά μαύρα μαλλιά, λεπτό σώμα και σκιές κάτω από τα μάτια του. Διαφεύγοντας από τον εμφύλιο πόλεμο, επιβιβάστηκε σε μια μικρή ψαρόβαρκα με προορισμό τη Λιβύη, το βράδυ της 10ης Οκτωβρίου 2013 μαζί με περισσότερους από 400 ανθρώπους. Γύρω στις 16.00 μμ την επόμενη μέρα, η βάρκα άρχισε να βουλιάζει 75 ναυτικά μίλια από το ιταλικό νησί της Λαμπεντούζα. [Εκτιμάται ότι 260 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε εκείνο το ναυάγιο](http://Ποιος θα σταματούσε στα σύνορα ένα αθώο κομβόι γάμου;), ωστόσο μόλις 26 πτώματα ανασύρθηκαν από τη θάλασσα.

«Η ομάδα διάσωσης δεν ήρθε παρά στις 18.00 μμ» είπε ο Abdullah. «Θυμάμαι να παρακολουθώ εκατοντάδες πτώματα να επιπλέουν γύρω μου στη θάλασσα».

ΟAbdullah επέζησε, αν και νοσηλεύτηκε δυο μέρες, έπειτα τον έκλεισαν σε έναν προσφυγικό καταυλισμό στο Τράπανι, μια πολύ στη δυτική ακτή της Σικελίας. Ωστόσο, δραπέτευσε το επόμενο πρωί προς το Μιλάνο. Μερικές μέρες αργότερα, ο Abdullah προσέγγισε μια ομάδα ανθρώπων για να ζητήσει οδηγίες, δίπλα στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης.

«Ρώτησε τους φίλους με και εμένα πως θα μπορούσε να πάει στη Σουηδία» είπε ο Gabriele Del Grande, Ιταλός δημοσιογράφος και ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων των μεταναστών. «Αφού του είπαμε ότι δεν μπορούσε να πάει απευθείας, τον προσκαλέσαμε να πιει μαζί μας καφέ».

Συγκινημένος από την ιστορία του Abdullah, ο Del Grande κάλεσε δυο από τους πιο στενούς του φίλους στο σπίτι του, μια εβδομάδα αργότερα. Πέρασε τη νύχτα πίνοντας γκράπα με τον Ιταλό κινηματογραφιστή Antonio Augugliaro και τον Παλαιστίνιο ποιητή Khaled Soliman Al Nassiry. Έχοντας κοινούς φίλους που έχουν επηρεαστεί από τον εμφύλιο πόλεμο, συναντήθηκαν για να συζητήσουν πως θα μπορούσαν να βοηθήσουν Σύρους να βρουν άσυλο στην Ευρώπη.

Περισσότεροι από 2,8 εκατομμύρια Σύροι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη χώρα. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν καταφύγει σε γειτονικές χώρες όπως είναι η Τουρκία (764.000), ο Λίβανος (1.093.069) και η Ιορδανία (597.328). Σύμφωνα με έκθεση της UNHCR, από τον Μάρτιο του 2014, η Ευρώπη έχει χορηγήσει άσυλο μόνο σε 89.000 ανθρώπους. Παρόλο που η Σουηδία προσφέρει μόνιμη κατοικία στους Σύρους που φθάνουν στα σύνορα της, οι ισχυρές συνοριακές περιπολίες σε όλη την Ευρώπη καθιστούν αδιανόητο το να μπορέσει να βοηθήσει κανείς όποιον θέλει να πάει εκεί, με αφετηρία την Ιταλία. Μέχρι να συλληφθεί και να υλοποιηθεί η ιδέα του Gabriele.

«Ποιος συνοριοφύλακας θα σταματούσε ένα γαμήλιο κομβόι;» ρώτησε ο Del Grande τους Augugliaro και Al Nassiry, όταν τέλειωσε το τελευταίο ποτήρι γκράπα.

Το επόμενο πρωί, ο Augugliaro είπε στον Del Grande ότι η ιδέα του να επινοήσει μια γαμήλια πομπή με προορισμό τη Σουηδία δεν ήταν μόνο ευφυής αλλά θα ήταν εξαιρετική για να γίνει ντοκιμαντέρ. Ο Al Nassiry δεσμεύτηκε να σκηνοθετήσει την ταινία και το πρότζεκτ σχεδιάστηκε επί τόπου.

Θα χρησιμοποιούσαν την ταινία για να βοηθήσουν πέντε Σύρους πρόσφυγες να φθάσουν από την Ιταλία στη Σουηδία. Ονόμασαν το πρότζεκτ On the Bride's Side [Από το Σόι της Νύφης]. Πριν προχωρήσουν έπρεπε να προσλάβουν ένα γαμήλιο πάρτι.

«Ο Gabriele μου τηλεφώνησε δυο εβδομάδες αφότου συναντηθήκαμε. Με ρώτησε εάν ήθελα να πάω στη Σουηδία ντυμένος γαμπρός» είπε ο Abdullah. «Του είπα 'ναι' αμέσως».

«Όταν μου ζήτησαν να γίνομαι η νύφη, σκέφτηκα ότι ήταν σπουδαία ιδέα» είπε η Tasneem, μια 25χρονη Παλαιστίνια-Γερμανίδα η οποία διέφυγε από το Γιαρμούκ λίγο πριν γίνει η επίθεση με τα χημικά όπλα. «Μοιραζόμαστε όλοι τον ίδιο ουρανό και θα έπρεπε να μοιραζόμαστε όλοι το ίδιο δικαίωμα στο να ταξιδεύουμε».

Ένας 12χρονος Παλαιστίνιος, ο Manar και ο πατέρας του θα ακολουθούσαν σε αυτό το ταξίδι. Είχαν δραπετεύσει από τη Συρία στην Αίγυπτο, έπειτα επιβιβάστηκαν σε μια βάρκα από την Αλεξάνδρεια για να φθάσουν στην Ιταλία. Γεννημένος χωρίς ιθαγένεια, όπως οι περισσότεροι Παλαιστίνιοι στην περιοχή, ο Manar βρήκε καταφύγιο στη μουσική και όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει ράπερ.

Ο Del Grande προσέγγισε επίσης τους Mona και Ahmed, μια Σύρια και έναν Παλαιστίνιο από το Γιαρμούκ. Ζούσαν με τα παιδιά τους στη Λιβύη πέντε χρόνια πριν να αποφασίσουν να φύγουν για την Λαμπεντούζα. Με τα παιδιά τους επίσης γεννημένα χωρίς ιθαγένεια, διέφυγαν στην Ευρώπη ελπίζοντας ότι θα δώσουν στην οικογένεια τους την ελευθερία που δεν είχαν ποτέ γνωρίσει. Μόλις συμφώνησαν κι αυτοί να συμμετέχουν, ο Del Grande ζήτησε από όλους να φορέσουν τα γαμήλια ρούχα και τους πήγε στο κομμωτήριο.

«Είπα στους κομμωτές ότι οι Tasneem και Abdullah μόλις παντρεύτηκαν και να κάνουν όλους στην οικογένεια να δείχνουν όμορφοι» είπε ο Del Grande.

Όλοι φαίνονταν έτοιμοι για το γάμο, ωστόσο χρειάζονταν ακόμα φίλους να έρθουν μαζί τους έτσι ώστε το τέχνασμα να είναι πλήρες. Ήταν όλοι πρόθυμοι να αποκτήσουν την προστασία που θα προσέφερε η Σουηδία, οπότε χρειάζονταν γρήγορα να βρουν κι άλλους πρόθυμους να συμμετάσχουν στην επικίνδυνη επιχείρηση.

«Στη γραμμή του θέματος ήταν γραμμένο 'Άκρως Απόρρητο'» είπε η Valeria, μια 32χρονη Ιταλίδα νομικός από το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου. Επειδή κατάλαβε τις συνέπειες του σχεδίου τους καλύτερα από τον καθένα, στην αρχή ήταν διστακτική. Σύμφωνα με το Άρθρο 12 του ιταλικού νόμου για την Μετανάστευση και το Άσυλο, οι λαθρέμποροι κινδυνεύουν να τιμωρηθούν με έως και 15 χρόνια φυλάκιση για την υποβοήθηση της παράνομης μετανάστευσης. Τελικά, όμως, αυτό δεν την απέτρεψε να ενταχθεί στην ομάδα.

Στις 14 Νοεμβρίου άρχισε το ταξίδι τους. Το ψεύτικο γαμήλιο πάρτι των 23 ατόμων-οι περισσότεροι άγνωστοι μεταξύ τους-έφυγε από την Ιταλία με τα πόδια με κατεύθυνση προς το νότο, μέσα από τα βουνά της Γαλλίας, ένα μονοπάτι που μπορούσε να διασφαλίσει ότι ίσως απέφευγαν τους αυστηρούς συνοριακούς ελέγχους μεταξύ Αυστρίας και Ελβετίας.

«Δεν έχει περάσει πάρα πολύς καιρός από τότε που οι παππούδες μας ταξίδεψαν με αυτό τον τρόπο για να γλιτώσουν από το φασισμό στην Ιταλία» μου είπε ο Del Grande. «Σήμερα, οι Σύροι δραπετεύουν για τον ίδιο λόγο. Οπότε, ποια είναι η διαφορά;»

Όταν έφθασαν στη Γαλλία, χωρίστηκαν σε τέσσερα κομβόι στολισμένα με γαμήλιες κορδέλες και φιόγκους. Μόνο το πρώτο είχε ανθρώπους με νόμιμα έγγραφα. Προπορεύονταν μισή ώρα από τα υπόλοιπα τρία αυτοκίνητα. Εάν τους σταματούσαν στα σύνορα θα τηλεφωνούσαν στους άλλους να εγκαταλείψουν το σχέδιο. Δεν χρειάστηκε να το κάνουν.

«Η αστυνομία μας είπε συγχαρητήρια για το γάμο σε πέντε διαφορετικές γλώσσες» είπε η Tasneem χαμογελώντας.

Η ομάδα ταξίδεψε πάνω από 1.800 μίλια σε τρεις μέρες. Πέρασαν με τα αυτοκίνητα από το Λουξεμβούργο, τη Γερμανία και τη Δανία. Από εκεί, ο Abdullah, ο Manar, ο Abu Manar, η Mona και ο Ahmed επιβιβάστηκαν σε τρένο για τη Σουηδία. Με την προστασία της κάμερας και της νύφης, έφθασαν χωρίς να έχουν ελεγχθεί. Τελικά είχαν φθάσει ασφαλείς και μπορούσαν να υποβάλλουν αίτηση για άσυλο. Το πέρασμα, όμως, του τελευταίου συνόρου ήταν και το τέλος του αξέχαστου ταξιδιού τους.

«Ποτέ δεν είχα ομορφότερη εμπειρία» είπε ο Abdullah.

Σήμερα, το On the Bride's Side χρειάζεται 75.000 ευρώ για να πληρώσει για τα έξοδα παραγωγής, πριν υποβάλλει το ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, το Σεπτέμβριο. Έχουν καταφέρει να φθάσουν μόνο το ήμισυ του στόχου τους μέχρι τώρα, αλλά η πληθοποριστική καμπάνια τους για τη συγκέντρωση χρημάτων τους έφερε σε επαφή με χιλιάδες ανθρώπους σε όλη την Ευρώπη, οι οποίοι πιστεύουν στον ίδιο σκοπό.

«Η Ευρώπη δεν είναι μόνο ένα φρούριο» είπε η Valeria. «Μπορεί επίσης να είναι ένα μέρος που δεσμεύεται να κάνει καλύτερες τις ζωές των ανθρώπων, κάθε μέρα».

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.