Μετά τον Quentin Tarantino Ποιος θα μας Καρφώσει μια Ένεση Αδρεναλίνης στην Καρδιά;

Για όσους βρίσκονται σήμερα στην περίεργη (γιατί δυσκολεύονται να αποδεχθούν) ηλικία των 30φευγα, ο Quentin Tarantino είναι κάτι σαν τον Alfred Hitchcock της γενιάς τους. Σίγουρα όχι προς το στυλ, αλλά με τον πρωτοποριακό -και πολλές φορές «βίαιο»- τρόπο που άλλαξαν τα δεδομένα στον κινηματογράφο. Όπως ο Hitchcock δημιούργησε μια νέα εποχή στο τι είναι το θρίλερ στη μεγάλη οθόνη, έτσι και ο Tarantino έφτιαξε τη δική του σχολή - και έδωσε στα b-movies την αίγλη που τους έλειπε.

Γιατί ο διάσημος σκηνοθέτης κατάφερε να πάρει τις καλτ ταινίες από τα αλώνια και να τις βάλει στα σαλόνια. Να τις μετατρέψει σε ταινίες πολλών εκατομμυρίων δολαρίων, με λαμπερό καστ και επιτυχημένες. Κάπως έτσι το κακό παιδί του Hollywood στις αρχές τις δεκαετίας του '90 έγινε ο αγαπημένος των στούντιο και των superstars του σινεμά. Έστω κι αν από πολλούς έχει κατηγορηθεί για υπερβολική βία στις ταινίες του. Ναι, ok, δεν έχουν άδικο, αλλά αυτός φταίει που κάνουν ουρές για να δουν την μεγάλη οθόνη να στάζει αίμα;

Και όπως έχει μάθει να σοκάρει τους θεατές μέσα από τα έργα του, έτσι αποφάσισε να τους σοκάρει και εκτός φιλμ. Σε συνέντευξη που έδωσε στο Deadline με αφορμή τη νέα του δημιουργία «The Hateful Eight», ο 51χρονος Tarantino ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί από την σκηνοθετική δράση, μετά την κυκλοφορία της 10ης ταινίας του.

Το πρώτο -και μάλλον μοναδικό- πρόβλημα που υπάρχει σε αυτή τη δήλωση είναι «ποια είναι η 10η ταινία του Quentin;». Και γιατί το λέω αυτό; Επειδή αν δεις το «Kill Bill 1 & 2» ως δύο φιλμ, τότε μετά την κυκλοφορία του «The Hateful Eight» θα πρέπει να κρεμάσει τη… φανέλα του. Αν όμως θεωρεί ότι το «Kill Bill» ως μια ταινία, τότε έχει ακόμα μέλλον.

Anyway, ας πούμε ότι εμείς το βλέπουμε ως δύο ταινίες και μέσα στο 2015 ο Tarantino θα αποσυρθεί. Καταρχήν μαγκιά του, γιατί συμφωνούμε απόλυτα με τη λογική «φύγε όσο είσαι στην κορυφή και πριν σε βαρεθεί ο κόσμος». Και η αλήθεια είναι πως όταν αποχωρήσει σίγουρα θα μας λείψουν αρκετά πράγματα από την λογική του - όπως και δεν θα μας λείψουν και κάποια άλλα, που με το ζόρι αντέχαμε. Ναι, υπάρχουν και αυτά, μην πέσετε να με φάτε.

Θα μας λείψουν

1. Η ωμότητα με την οποία παρουσίαζε τα πράγματα. Υπερβολική μερικές φορές, στα όρια του ψυχολογικού splatter, αλλά τόσο δυνατή που υπάρχουν σκηνές που ένιωθες το στομάχι σου να σου ρίχνει μπουνιά.

2. Οι «άκυρες», αλλά τόσο πετυχημένες εμπνεύσεις του. Ποιος ξεχνάει που ξαφνικά ενώ το «Kill Bill» έχει σάρκα και οστά, ξαφνικά γυρνάει σε animation και σου παρουσιάζει ένα εντυπωσιακό story.

3. Τα soundtrack του. Ναι, ok, ήταν όλα κομμάτια που είχαν κυκλοφορήσει, αλλά τα έδενε ωραία τόσο μεταξύ τους όσο και με τις σκηνές που ακουγόντουσαν, που πολλές φορές δεν ήξερες με τι κόλλαγες: τη ταινία ή την μουσική;

4. Η ανάσταση των νεκρών. Και δεν εννοώ σεναριακά, αλλά τους «ξοφλιμένους» ηθοποιούς που τους έκανε και πάλι star. Ο John Travolta είναι ένα μεγάλο παράδειγμα.

5. Η καλτιά σε όλο της το μεγαλείο. Γιατί ο Tarantino ακόμα και την πιο b-movie ιδέα, μπορούσε να την μετατρέψει σε πρωτοκλασάτη ταινία. Λες και είχε το μαγικό ραβδάκι.

Δεν θα μας λείψουν

1. Οι συνεργασίες του με ακριβοπληρωμένους superstar του Hollywood. Ήταν ωραία όταν έπαιρνε δεύτερους ή εκκεντρικούς στα όρια του περιθωρίου ηθοποιούς. Αλλά τελευταία χρόνια έγινε τόσο αγαπημένο παιδί των μεγάλων studio, που άρχισε να παίζει με ονόματα τύπου Brad Pitt και Leonardo DiCaprio. Δεν το είχε ανάγκη.

2. Η b-movie μόδα που δημιούργησε. Ναι, οι δικές του ταινίες έμοιαζαν άψογες, αλλά αυτή η σχολή που δημιούργησε έδωσε το πάτημα σε ουκ ολίγους ατάλαντους να νομίζουν ότι θα γίνουν αστέρια του Hollywood. Ακόμα περιμένουν.

3. Το καβαλημένο καλάμι των τελευταίων χρόνων. Δεν γούσταρε τη μία ταινία, δεν γούσταρε τον άλλον ηθοποιό, έκανε και μια αγωγή ενός εκατομμυρίου επειδή ένα site διέρρευσε το σενάριο της επόμενης ταινίας του. Έλα ρε Tarantino παιδί μου, alternative είσαι. Μην το παίζεις έτσι.

4. Οι δηλώσεις του ότι θα αποσυρθεί - γιατί όντως θα έχει αποσυρθεί. Για όποιον δεν θυμάται, ο Tarantino είχε κάνει ανάλογες δηλώσει και το 2012, πριν βγει στις αίθουσες η ταινία «Django Unchained» και τελικά αποδείχθηκαν διαφημιστικό κολπάκι. Λες και το φιλμ δεν θα πήγαινε καλά. Φτηνά κόλπα.

5. Η καλτιά σε όλο της το μεγαλείο. Γιατί μετά από κάποια φάση το να κάνεις το ίδιο και το ίδιο, απλά γίνεται κουραστικό. Πικρή αλήθεια.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.