Ο Έρωτας Δύο Ηλικιωμένων Αντρών στη Μεγάλη Οθόνη

​Μετά από σαράντα χρόνια σχέσης, ο Ben κι ο George παντρεύονται σε μία ειδυλλιακή τελετή που λαμβάνει χώρα στο Μανχάταν. Όμως, ο George θα χάσει τη δουλειά του πολύ σύντομα και το ζευγάρι θα χρειαστεί όχι μόνο να πουλήσει το κομψό διαμέρισμα του, αλλά και να χωριστεί σε διαφορετικά σπίτια, μέχρι να βρεθεί μια οικονομικά βιώσιμη λύση. Ο George μετακομίζει στο μικροσκοπικό διαμέρισμα δύο φίλων, ενώ ο Ben φιλοξενείται στο σπίτι του ανιψιού του, της γυναίκας και του έφηβου γιου τους, με τον οποίο μάλιστα μοιράζεται μια κουκέτα. Εκτός από τον αποχωρισμό, οι δύο άντρες θα έρθουν αντιμέτωποι με τα προβλήματα και τις εντάσεις των ανθρώπων που τους ευεργετούν.
​

«Όταν μένεις με άλλους ανθρώπους, τους μαθαίνεις καλύτερα απ' όσο θα 'θελες», αποφαίνεται ο 70αχρονος συνταξιούχος Μπεν απ' το τηλέφωνο στον σύζυγο του Τζορτζ. Αν κι ο μικρόκοσμος του ζευγαριού τους καλωσόρισε στην κοινωνία του, ο ακόμη ανέτοιμος μακρόκοσμος της Νέας Υόρκης έχει αντίθετη άποψη. Λίγο μετά τη νομιμοποίηση της σχέσης τους ενώπιων Θεού κι ανθρώπων –ύστερα από 39 χρόνια σχέσης–, ο διευθυντής του Καθολικού Σχολείου όπου εργάζεται επί 12 χρόνια ο Τζορτζ σαν δάσκαλος μουσικής, ανακοινώνει την απόλυση του νιόπαντρου επικαλούμενος μια ρήτρα περί ηθικής που υπάρχει στο συμβόλαιο του. Οι δύο άντρες αναγκάζονται να πουλήσουν το διαμέρισμα τους και να μείνουν χώρια μέχρι να βρεθεί μία βιώσιμη λύση: ο Μπεν μετακομίζει με την οικογένεια του ανιψιού του στο Μπρούκλιν κι ο Τζορτζ παραμένει στο Μανχάταν με φιλικό ζευγάρι.

Sweet and lowdown κοινωνικό δράμα για την απώλεια, την μοναξιά και την έννοια της συντροφικότητας, κυρίως όμως για την ανέτοιμη στάση της κοινωνίας στους γάμους ομόφυλων ζευγαριών και τις συνέπειες που επιφέρει μία τέτοια απόφαση, σε συγγενείς και φίλους.

Το πέμπτο φιλμ του Άιρα Σακς είναι μία χαμηλών τόνων, λεπτομερέστατη καταγραφή της καθημερινότητας του ζεύγους που βιώνει την τραυματική αλλαγή στην ζωή του, όχι μελοδραματικά, αλλά με ζεστασιά και χιούμορ που φέρει η εμπειρία της ηλικίας τους, δίνοντας στον έρωτα την σημασία που του αξίζει: μπορεί να υποφέρουμε και να περνάμε κρίση (κοινωνική ντε), θα συνεχίσουμε με στωικότητα και προσμονή κι όλα στο τέλος θα 'ναι εντάξει. Κι αν όχι για εμάς που αγαπηθήκαμε και αγαπήσαμε, γι' αυτούς που έρχονται –στην προκειμένη περίπτωση, εκείνος που μαθαίνει από την περιπέτεια είναι ο Τζόι, το έφηβο μικρανήψι του Μπεν.

Όλα τα παραπάνω, φυσικά, θα είχαν μόνο την μισή αξία αν δεν υπήρχε εκείνο το στοιχείο που καθηλώνει υπόκωφα: η έλλειψη climax της ιστορίας, κάτι που –προς τιμήν του σκηνοθέτη και συνσεναριογράφου του Μαουρίτσιο Ζαχαρίας– μένει εκτός οθόνης, αφήνοντας μας μία γεύση, λες κι οι Νυκτωδίες του Σοπέν που ντύνουνε την ιστορία με λυρισμό, δεν είναι μέρος της αφήγησης αλλά συμβαίνουν τώρα, στον καθένα.

Με το πρωταγωνιστικό δίδυμο στην πιο μεστή στιγμή της καριέρας του και την Μαρίσα Τομέι (δεν θα γεράσει ποτέ αυτή η γυναίκα;) να είναι και πάλι ειλικρινής στις προθέσεις της, οι ισορροπίες στο τελικό αποτέλεσμα, δεν ξεφεύγουνε στιγμή. Σε αυτό βοηθά βέβαια και η υπέροχη φωτογραφία του Χρήστου Βουδούρη (Άλπεις, Πριν τα Μεσάνυχτα) του οποίου η απαλή παλέτα είναι μία διαρκής υπενθύμιση αισιοδοξίας σε όλο αυτό το μη συναίσθημα που δημιουργεί σταδιακά η ολοένα αντίξοη συνθήκη του αποχωρισμού.

Back to back οι ελληνικές συμμετοχές στα final credits – όπως και στο προηγούμενο φιλμ του Σακς, το επίσης εξαιρετικό "Keep the lights on" με Δ/ντη Φωτογραφίας τον Θύμιο Μπακατάκη– όπου ο Χρήστος Κωνσταντακόπουλος (Faliro House) βρίσκεται ανάμεσα στους Executives Producers.

Συμπέρασμα: βαθιά ανθρώπινο, μελαγχολικό και ώριμο φιλμ για την εξέλιξη της αγάπης μες στο πέρασμα του χρόνου, σε μία ουσιαστική επικοινωνία και εκατέρωθεν κατανόηση. Ένα φιλμ για όλη την οικογένεια.

Και κάτι τελευταίο (όχι ότι έχει ιδιαίτερη σημασία, κουβέντα να γίνεται…): η ταινία βρίσκεται στο Νο 8 της ετήσιας λίστας του Cahiers du cinema με τις 10 καλύτερες ταινίες του 2014.

Η σκηνοθεσία είναι των Ira Sachs, Mauricio Zacharias και πρωταγωνιστούν: John Lithgow, Alfred Molina, Marisa Tomei, Cheyenne Jackson, Manny Perez, Charlie Tahan

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.​