Ένα Υπέροχο Animation με Πρωταγωνιστές Non Binary Χαρακτήρες Καρτούν

Η ταινία μικρού μήκους του Δημήτρη Αρμενάκη είναι πλέον online και μπορείτε να τη δείτε δωρεάν.

5.2.21

Το All You Can Eat δεν είναι μια απλή animation ταινία, αλλά ένα statement. Το μικρού μήκους δημιούργημα του Δημήτρη Αρμενάκη έχει κάνει τον γύρο του στα φεστιβάλ του κόσμου και μάλιστα πριν από λίγες μέρες βραβεύτηκε ως η καλύτερη φοιτητική ταινία κινουμένων σχεδίων από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και την ΑΣΙΦΑ Ελλάς.

Στα τέσσερα λεπτά και 20 δευτερόλεπτα που διαρκεί το film μια παρέα από non binary χαρακτήρες καρτούν, οι οποίοι ζουν σε ένα όμορφο μέρος από το οποίο αναγκάζονται να φύγουν με τη βία και μέσα σε κλουβιά για να γίνουν τροφή. Τα υπόλοιπα μπορείτε πλέον να τα δείτε μέσω του Vimeo όπου από σήμερα έχει ανέβει ελεύθερη η ταινία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

VICE: Πότε και με ποια αφορμή σου ήρθε η ιδέα να δημιουργήσεις το All You Can Eat;
Δημήτρης Αρμενάκης: Το περιβάλλον και η ατμόσφαιρα της πόλης, απεικονίστηκαν για πρώτη φορά το 2017, με την πρώτη μου ταινία μικρού μήκους, το Absorbed. Στα τέλη του 2018 συνειδητοποίησα ότι η φανταστική αυτή πόλη που είχα δημιουργήσει, θα ήταν ιδανική για να πλαισιώσει και τους καινούριους μου χαρακτήρες. Το πρωταρχικό μου κίνητρο ήταν να σκηνοθετήσω μια ταινία για την εποχή που βιώνουμε, όπως εγώ την αισθάνομαι. Από εκεί και έπειτα, η ιδέα αυτή εξελίχθηκε όσο περισσότερο δούλευα το σενάριο, τους χαρακτήρες και προσέθετα στοιχεία.

Οι πρωταγωνιστές δεν είναι ζώα ή ανθρώπινα όντα αλλά καρτούν, αυτή η επιλογή γιατί έγινε;
Το All You Can Eat λειτουργεί ως παραλληλισμός για κάθε είδους έμβιο ον που δέχεται ανθρώπινη εκμετάλλευση. Ο συμβολισμός που θα διακρίνει ο θεατής στους εν λόγω χαρακτήρες, είναι καθαρά προσωπικός. Εάν υπήρχαν έμβια καρτούν, είμαι σίγουρος πως θα τα καταναλώναμε ή θα τα εκμεταλλευόμασταν με οποιοδήποτε δυνατό τρόπο ώστε να αποκομίσουμε κέρδος. Από σχεδιαστικής άποψης, μου αρέσει να δημιουργώ εύπλαστους χαρακτήρες, κάτι που προέκυψε ως «συνέχεια» πειραματισμών από την προηγούμενη ταινία μου, το First Thirst.

Επέλεξες επίσης non binary χαρακτήρες, σωστά;
Η ταινία ως μυθοπλασία, μου έδωσε την ελευθερία να κινηθώ πέρα από τη συμβατική αφήγηση έμφυλων χαρακτήρων. Τοποθετείται σε ένα αόριστο φυσικό τοπίο, στο οποίο κατοικούν πλάσματα που δεν αναπαράγονται μέσω της σεξουαλικής πράξης και ούτε εντάσσονται σε κάποιο συγκεκριμένο φύλο. Έτσι το κοινό μπορεί να ταυτιστεί με τους χαρακτήρες όπως επιθυμεί. Σε αυτό βοήθησε και ο Γεννάδιος Αρβανίτης, Degear0001, ο οποίος ανέλαβε να δώσει φωνή σε αυτά τα πλάσματα. Ο στόχος ήταν να υπάρχει μια ουδέτερη και ομοιόμορφη χροιά, δίχως να μπορεί να χαρακτηριστεί αμιγώς ως ανδρική ή γυναικεία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Από πού άντλησες την έμπνευση για τη δημιουργία του δυστοπικού περιβάλλοντος της ταινίας και τι θέλεις να δείξεις με αυτό;
Από ένα ειδυλλιακό φυσικό περιβάλλον, στο οποίο εισβάλλει ο άνθρωπος, ξαφνικά μεταφερόμαστε σε μία βρόμικη, δυστοπική πόλη, ευθέως επηρεασμένη από την Αθήνα και την κρεαταγορά του Πειραιά. Ο καιρός χαρακτηρίζεται από αύτη την απροσδιόριστη γκρίζα ομίχλη που καλύπτει τα πάντα, δίχως να μπορούμε να ξεχωρίσουμε τη μέρα από τη νύχτα.

To All You Can Eat εστιάζει στο τρόμο αποτυπωμένο στα μάτια των ηρώων, έτσι όπως φαντάστηκα ότι θα αντιμετώπιζε τη πραγματικότητα κάποιος που πρόκειται σύντομα να καταναλωθεί. Ουσιαστικά δεν αντιμετωπίζονται απλώς ως προϊόντα, καθώς έχουμε να κάνουμε με τον αποδεκατισμό ενός ολόκληρου είδους. Η ταινία απεικονίζει ένα κόσμο όχι από την οπτική του καταναλωτή, αλλά του καταναλωθέντος.

Το All You Can Eatαποτελεί κάτι σαν διαμαρτυρία για τη βιομηχανία του κρέατος. Εσύ καταναλώνεις κρέας; Αν ναι, με ποιο τρόπο θεωρείς ότι μπορεί να λειτουργήσει σωστά;
Το All You Can Eat σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, ασκεί κριτική στον τρόπο ζωής της ακατάπαυστης βιομηχανοποίησης, κατανάλωσης προϊόντων και της καταπάτησης ελευθεριών. Η κατανάλωση των καρτούν αντικατοπτρίζει όλες τις παραπάνω τάσεις του ανθρώπου προς εκμετάλλευση, οι οποίες συμπεριλαμβάνουν και την προβληματική βιομηχανία κρέατος, δρούσα στο πλαίσιο μια σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας.

Παρόλο που είμαι και ο ίδιος καταναλωτής, θεωρώ πως η βιομηχανοποιημένη παραγωγή είναι προβληματική σε όλους τους τομείς της, καθώς δεν σέβεται την εγγενή αξία και αξιοπρέπεια των έμβιων οργανισμών, αλλά τους εκμηδενίζει ως πρώτη ύλη για προϊόντα. Ελπίζω πως στο μέλλον η μαζική αυτή παραγωγή θα είναι ελεγχόμενη και με περισσότερο σεβασμό στους έμβιους οργανισμούς.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η ταινία έκανε έναν αρκετά δυνατό γύρο στα φεστιβάλ. Πώς το βίωσες όλο αυτό και ποια ήταν η ανταπόκριση;
Η εμπειρία ήταν πολύ ευχάριστη και η ανταπόκριση από τα φεστιβάλ, τα οποία ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία της ταινίας, ήταν πολύ ενθαρρυντική. Δυστυχώς, λόγω των πρωτόγνωρων συνθηκών, τα περισσότερα φεστιβάλ μετά τον Μάρτιο του 2020, πραγματοποιήθηκαν σε ψηφιακό περιβάλλον. Παρόλα αυτά, μπόρεσα να παρευρεθώ τον Φεβρουάριο στο London Short Film Festival και να παρουσιάσω το All You Can Eat στη μεγάλη οθόνη, όπως και τον Μάρτιο στο Watersprite Film Festival, όπου η ταινία ανακηρύχθηκε υποψήφια για τη κατηγορία "Best Sound Design".

Επίσης, σε μία εκ των ψηφιακών προβολών -UWPG Film Festival του Καναδά- ανακηρύχθηκε υποψήφια για τη κατηγορία "Best International Animated Short Film". Τέλος, η ταινία προβλήθηκε και στις Νύχτες Πρεμιέρας με φυσική παρουσία κοινού, κάτι που με χαροποίησε ιδιαίτερα ως κλείσιμο του φεστιβαλικού κύκλου.

Στο τέλος ακούμε και ένα τραγούδι των Rita Mosss. Πώς προέκυψε αυτή η επιλογή;
Ενώ άκουγα τον τελευταίο δίσκο των Rita Mosss, το κομμάτι Lady Strangerbird μου εντυπώθηκε οπτικά, θα μπορούσαμε να πούμε. Κατά κάποιο τρόπο «άκουσα» το κομμάτι να δένει με τα σχέδια, πριν καν ξεκινήσω τη παραγωγή της ταινίας. Είμαστε καλοί φίλοι με τα μέλη της μπάντας και εκτιμώ ότι με εμπιστεύτηκαν στο δέσιμο του κομματιού με το animation, καθώς σημεία του είναι διάχυτα στη ταινία, και το αποτέλεσμα δεν θα ήταν ίδιο χωρίς αυτούς.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Επόμενα σχέδια;
Αυτή τη στιγμή δουλεύω πάνω στη σκηνοθεσία animation του Raising Lions, ενός ντοκιμαντέρ που μιλάει για παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες και διαταραχή ελλειμματικής προσοχής, στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Αναμένεται να προβληθεί το καλοκαίρι του 2021. Σκέφτομαι ότι ανάμεσα στα διάφορα projects, θα ήθελα να ξεκινήσω τη συγγραφήκαι παραγωγή της συνέχειας του All You Can Eat, με τη προοπτική να κυκλοφορήσει το 2022.