Εάν είσαι χρήστης ναρκωτικών, οι πιθανότητες είναι να καπνίζεις, να καταπίνεις, να πίνεις ή να σνιφάρεις την ουσία της επιλογής σου για να διασκεδάσεις. Στατιστικά, εφόσον δεν καταναλώνεις ηλίθιες ποσότητες αυτής της ουσίας, πιθανώς θα είσαι εντάξει σε βάθος χρόνου. Ωστόσο είναι δύσκολο να γνωρίζει κανείς ποια ποσότητα είναι «ηλίθια», καθώς οι επίσημες κατευθυντήριες γραμμές για το αλκοόλ και τα ναρκωτικά δεν είναι ρεαλιστικές σε πρακτικό επίπεδο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αυτό ακριβώς- με το πρόγραμμα μείωσης της βλάβης από τη χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών για λόγους ψυχαγωγίας- είναι που ελπίζουν να λύσουν οι άνθρωποι οι οποίοι βρίσκονται πίσω από το Global Drug Survey (GDS). Συγκεντρώνοντας, σχόλια και προτάσεις από ένα τεράστιο δίκτυο χρηστών αλκοόλ και ναρκωτικών από όλο τον κόσμο, επινόησαν τις Drugs Meter (Μετρητής Ναρκωτικών) και Drinks Meter (Μετρητής Αλκοόλ) δυο διαδραστικές υπηρεσίες (διατίθενται online ή σε μορφή εφαρμογής για κινητό) που μπορούν να συγκρίνουν με ακρίβεια τη χρήση που έχεις κάνει με αυτή άλλων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Επιπλέον σου δίνουν συμβουλές από «συναδέλφους» για το πώς να πάρεις αυτό που είναι να πάρεις.
Ο Δρ. Adam R Winstock, ιδρυτής και διευθυντής του Global Drug Survey, στο Drugs Live: The Ecstasy TrialΥπάρχουν επίσης και κάποια άλλα χαρακτηριστικά- για παράδειγμα, ένα που δείχνει κατά προσέγγιση πόσα χρήματα έχεις ξοδέψει σε χόρτο τον τελευταίο χρόνο-σχεδιασμένα για να σε αφήσουν να αποφασίσεις εάν πρέπει να αλλάξεις τη δόση σου. Τέλος, το The High Way Code (HWC), που κυκλοφόρησε νωρίτερα φέτος από το GDS λέει στους χρήστες του, χωρίς περιστροφές πώς να απολαύσουν τα ναρκωτικά τους και πώς να τα πάρουν με ασφάλεια.Προσφάτως μίλησα στο Δρ. Adam R Winstock, ιδρυτή και διευθυντή του GDS, για το πώς τα εργαλεία της οργάνωσής του αλλάζουν το ποσοστό μείωσης της βλάβης.
Ένα διάγραμμα από το Drugs Meter που δείχνει τις συμβουλές των «συναδέλφων» οι οποίες συγκεντρώθηκαν για τη χρήση MDMA
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE: Γεια σου Adam. Πρώτα απ'όλα ας μιλήσουμε για το πώς η προσέγγισή σας έχει εφαρμογή στη χρήση του αλκοόλ. Γιατί οι Βρετανοί αγνοούν τις επιστημονικές συμβουλές για την κατανάλωση αλκοόλ;Δρ. Adam R Winstock: Δε νομίζω ότι το κάνουν μόνο οι Βρετανοί. Το κάνουν όλοι σε όλο τον κόσμο. Οι εθνικές οδηγίες για την κατανάλωση αλκοόλ μιλούν για τον κίνδυνο μακροπρόθεσμων βλαβών, ενώ ο κόσμος ενδιαφέρεται περισσότερο για τα βραχυπρόθεσμα οφέλη. Βασίζονται σε αξιόπιστα στοιχεία και εάν υιοθετηθούν, οι άνθρωποι θα αντιμετωπίζουν πολύ μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν προβλήματα υγείας που συνδέονται με το αλκοόλ. Όμως πολλοί χρήστες αλκοόλ θέλουν να πίνουν για να έχουν βραχυπρόθεσμο κέρδος πχ. να μεθύσουν λίγο ή και μερικές φορές πολύ.Για πολλούς, οι υπάρχουσες κατευθυντήριες γραμμές είναι καθορισμένες με τέτοιο τρόπο που δεν αποδέχονται ότι το να μεθύσει κανείς μια στο τόσο ίσως είναι επιθυμητό. Πρέπει να σκεφτούμε πιο διακριτικές και βασισμένες στην πραγματικότητα κατευθυντήριες οδηγίες για την κατανάλωση αλκοόλ που θα αντιμετωπίζουν τον κόσμο ως ενήλικες, ενώ θα αποδέχονται ότι το αλκοόλ είναι μια νόμιμη τοξική ουσία που μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη.Πώς το προχωράτε αυτό;Φέτος, πρόκειται να αμφισβητήσουμε τις υπάρχουσες κατευθυντήριες γραμμές και να χρησιμοποιήσουμε τις εξειδικευμένες απόψεις ανθρώπων προκειμένου να βοηθήσουμε στη διαμόρφωση των πρώτων «ασφαλών ορίων χρήσης αλκοόλ και ναρκωτικών» στον κόσμο. Θα ρωτήσουμε τον κόσμο στο GDS 2015 πόσο χρειάζονται να πιουν ή να πάρουν για να αισθανθούν την επίδραση και να διασκεδάσουν και ποιοι είναι οι κίνδυνοι σε διαφορετικά επίπεδα και συχνότητες χρήσεις. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που χρησιμοποιούν ναρκωτικά θα είναι πολύ πιο λογικοί από ότι περιμένει κανείς.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σωστά. Οπότε υποθέτω ότι αυτό βοηθάει για να εξηγήσουμε γιατί οι χρηματοδοτούμενες από το κράτος καμπάνιες, όπως είναι το Talk to Frank είναι τόσο αναποτελεσματικές όταν πρέπει να προσεγγιστεί αυτή η ομάδα.Νομίζω ότι ο Frank μπορεί να είναι πολύ κατατοπιστικός αλλά δεν κάνει για άτομα που τους αρέσει να παίρνουν ναρκωτικά. Είναι σα να πηγαίνεις έναν χορτοφάγο στα McDonald's. Το Talk to Frank, όπως πολλες χρηματοδοτούμενες από το κράτος καμπάνιες πρέπει να ακολουθήσουν την επίσημη γραμμή: «Τα ναρκωτικά είναι επικίνδυνα και οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε να τα παίρνουν και για αυτό είναι παράνομα». Για αυτό είναι πολύ δύσκολο για αυτούς να κάνουν μια ενήλικη συζήτηση που δέχεται την πραγματικότητα: ότι οι άνθρωποι που κάνουν χρήση ναρκωτικών γενικά δεν είναι ηλίθιοι και πως θέλουν να το κάνουν σε κοινωνικές περιστάσεις χωρίς πρόθεση να βλάψουν τον εαυτό τους ή τους γύρω τους.Αυτός είναι ο λόγος που το GDS είναι ένα ανεξάρτητο πρότζεκτ. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι στο κράτος επειδή δεν μας πληρώνουν.
Ο Δρ. Adam R WinstockΓια ποιον άλλο λόγο η πολιτική μείωσης της βλάβης είχε συγκριτικά μικρή επιτυχία στο να επηρεάσει τον τρόπο που ο κόσμος κάνει χρήση ναρκωτικών για ψυχαγωγία ή «απροβλημάτιστα»;Λοιπόν, κανείς δεν δίνει δεκάρα για τους χρήστες ναρκωτικών για ψυχαγωγία επειδή δεν διαπράττουν εκεί έξω και κάνα τεράστιο έγκλημα και ούτε καταστρέφουν τις ζωές τους. Οπότε αυτό το τεράστιο πλήθος ανθρώπων [περίπου το 89% των χρηστών ναρκωτικών παίρνουν την ουσία επιλογής τους για ψυχαγωγία] δεν μπορεί να προσεγγιστεί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Επίσης υπάρχει έλλειψη χρηματοδότησης και έλλειψη ενδιαφέροντος. Επιπλέον η πολιτικής της μείωσης βλάβης χρησιμοποιείται για την μείωση της εγκληματικότητας, των θανάτων και της θνησιμότητας και αρχικά ξεκίνησε από την ανάγκη περιορισμού του HIV. Ωστόσο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι χρήστες που τα παίρνουν για ψυχαγωγία δεν είναι ο θάνατος ή ο HIV.Το κράτος δυσκολεύεται να αντιληφθεί τι πρέπει να συμβουλεύσει αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν. Εξακολουθούν να προωθούν το αφήγημα «μην παίρνετε ναρκωτικά», αφήνοντας λίγο χώρο για να γίνει αποδεκτό ότι οι κίνδυνοι μπορούν να μειωθούν σημαντικά από την αλλαγή συμπεριφοράς των χρηστών ναρκωτικών και το πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνεται η χρήση.Η αποχή δεν είναι αποδεκτή λύση για την πλειοψηφία για τους οποίους η χρήση των ναρκωτικών δεν είναι μεγάλο πρόβλημα. Η συμβουλή του κράτους απλώς δεν ταιριάζει στο κοινό-στόχο, που σε γενικές γραμμές είναι το ευρύ κοινό και όχι μια ομάδα υψηλού κινδύνου με παραβατική συμπεριφορά.
Ο Δρ. Adam R Winstock εξηγεί το Drugs MeterΛες ότι η δική σας συμβουλή για τη μείωση της βλάβης είναι «εξατομικευμένη». Πώς κι έτσι;Η πραγματική εξατομίκευση γίνεται μέσω των Drugs Meter και Drinks Meter, παρά με τις γενικευμένες πληροφορίες που δίνονται αλλού. Δεν είμαι τόσο αφελής ώστε να πιστεύω ότι επειδή το GDS έφτιαξε αυτή την όμορφη μικρή εφαρμογή, ο κόσμος θα αλλάξει τον τρόπο που χρησιμοποιεί τα ναρκωτικά. Αυτή από μόνη της δεν θα αλλάξει τη συμπεριφορά. Αυτό που αλλάζει τη συμπεριφορά είναι οι άνθρωποι να έχουν μια ευκαιρία να προβληματιστούν σχετικά με το πώς και το τι προκαλούν σε εκείνους προσωπικά οι επιπτώσεις από τη χρήση και πως η αλλαγή στρατηγικών θα τροποποιήσει την προσωπική τους εμπειρία και τον κίνδυνο της βλάβης.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μία λειτουργία στο Drugs Meter που μπορεί να δείξει κατά προσέγγιση πόσα έχεις ξοδέψει σε χόρτο από τότε που άρχισες να καπνίζεις.Πώς ακριβώς λειτουργεί;Λοιπόν, υπάρχουν τέσσερα εμπόδια εάν θέλεις να αλλάξεις συμπεριφορά, τα οποία όλοι μας τα χρησιμοποιούμε για να σταματάμε από το να το κάνουμε. Το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να υπερεκτιμήσουμε το πόσο άτρωτοι είμαστε από το να πάθουμε κακό. Αυτό το εμπόδιο αμφισβητείται από τους μετρητές αλκοόλ και ναρκωτικών, λέγοντας στο άτομο πως το προσωπικό και οικογενειακό ιστορικό του, τα φάρμακα που μπορεί να παίρνει και το μοτίβο χρήσης ναρκωτικών που ακολουθεί, επηρεάζει το πόσο άτρωτος είναι στη βλάβη. Έτσι δεν μπορεί να πει «Λοιπόν, αυτό δεν έχει καμία σχέση με μένα» μια και ξεκάθαρα είναι εντελώς για αυτόν.Το δεύτερο πράγμα που λέμε στον εαυτό μας είναι «Ναι, μπορεί να γίνω κουρούμπελο το Σαββατοκύριακο, αλλά δε γαμιέται, όλοι οι κολλητοί μου το κάνουν και είναι μια χαρά». Νιώθουμε άνετα ως μέλη του κοπαδιού. Όμως το κοπάδι μας είναι πολύ μικρό. Το Drugs Meter δεν κάνει σύγκριση μόνο με τους 25 κολλητούς σου. Σε συγκρίνει με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο οι οποίοι επίσης χρησιμοποιούν το ίδιο ναρκωτικό με εσένα. Αυτού του τύπου το feedback, νομίζω, μπορεί να κάνει τα άτομα να νιώσουν άβολα. Ενδεχομένως να καταλάβουν ότι το να κάνουν δυο γραμμάρια κοκαΐνης την Παρασκευή και το Σάββατο δεν είναι αυτό που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι οι οποίοι παίρνουν κόκα. Το να γνωρίζουν τι κάνουν άλλοι άνθρωποι μπορεί να αλλάξει τις συμπεριφορές τους προς τη σωστή κατεύθυνση όταν γίνεται με έξυπνο τρόπο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το τρίτο εμπόδιο είναι ότι οι άνθρωποι αμφιταλαντεύονται- τους αρέσει να φτιάχνονται. Το feedback μας δεν είναι επικριτικό, λέει ότι όλα είναι ΟΚ. Ωστόσο λέμε στον κόσμο πώς να φτιαχτούν και να κάνουν αυτό που θέλουν με λίγη περισσότερη ασφάλεια.Το τελευταίο εμπόδιο εμφανίζεται όταν τα άτομα αναγνωρίζουν πως εμπλέκονται σε συμπεριφορές που είναι βλαβερές και θέλουν πράγματι να μιλήσουν σε κάποιον, αντιμετωπίζουν ζητήματα στίγματος και ντροπής-κάποια γίνονται χειρότερα λόγω των νόμων περί ναρκωτικών και κάποια που είναι άσχετα. Για αυτό όλες οι υπηρεσίες μας είναι ανώνυμες, ανεξάρτητες και εμπιστευτικές.
Έχετε αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις ενώ κάνετε τη δουλειά σας, δεδομένου το είδους της συμβουλής για μείωση βλάβης που δίνετε;Ειλικρινά, εξαιρετικά λίγες. Λάβετε όμως υπόψη, ότι δεν είναι πραγματικά τόσο ριζοσπαστική. Εάν έχεις κοινή λογική-εάν κατανοείς τη χρήση ναρκωτικών και δεν την επικεντρώνεις στην ηθικολογία γύρω από το φτιάξιμο με ουσίες-δεν υπάρχει τίποτα στο πρόγραμμα που να είναι ιδιαιτέρως αμφιλεγόμενο. Ακολουθεί δοκιμασμένα εκπαιδευτικά μοντέλα που έχουν προκύψει μετά από συζητήσεις ενηλίκων με άτομα που αποδέχονται τα γεγονότα.Απλώς λέμε «Ε, παιδιά, αυτό εδώ τυχαίνει να είναι αυτό που θεωρούν λογικό ένα σωρό άνθρωποι οι οποίο παίρνουν τα ίδια ναρκωτικά με εσάς. Και παρεμπιπτόντως, δεν φαίνεται να είναι λιγότερη η ευχαρίστηση που βιώνουν, οπότε ίσως να θέλατε να το σκεφτείτε».Άρα είναι πραγματικά ευγενική η προσέγγιση. Πρόκειται για ανταλλαγή πληροφοριών-έτσι βλέπω την οργάνωσή μας, ουσιαστικά ως μια υπηρεσία ανταλλαγής πληροφοριών. Ο κόσμος μιλάει στο προσωπικό μας και τους το ανταποδίδουμε με πληροφορίες. Είναι λογικό, όχι ριζοσπαστικό.Γιατί πιστεύεις ότι χρειάστηκε τόσος καιρός για να βρεθεί κάποιος να ζητήσει από χρήστες ναρκωτικών να μοιραστούν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους σε τόσο μεγάλη κλίμακα; Φαίνεται τόσο προσιτή όσο και πολύτιμη πληροφορία.Συμφωνώ, δεν χρειάζεται να είναι κανείς πυρηνικός επιστήμονας. Είναι πολλοί οι άνθρωποι από το κίνημα μείωσης της βλάβης, οι οποίοι το λένε εδώ και πολύ καιρό, αλλά παίρνει καιρό να φιλτραριστεί κάτι τέτοιο από άτομα σαν κι εμένα, που είναι αρκετά τυχεροί να μπορούν να βοηθήσουν στην εφαρμογή του μέσω του GDS. Είμαστε πραγματικά πολύ τυχεροί που έχουμε παγκόσμιο δίκτυο ερευνητών, συνεργαζόμενων μέσων ενημέρωσης και χρηστών που μας έχουν βοηθήσει να το κάνουμε πραγματικότητα.Ευχαριστώ, Adam.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
Ένα διάγραμμα από το Drugs Meter που δείχνει τις συμβουλές των «συναδέλφων» οι οποίες συγκεντρώθηκαν για τη χρήση MDMAVICE: Γεια σου Adam. Πρώτα απ'όλα ας μιλήσουμε για το πώς η προσέγγισή σας έχει εφαρμογή στη χρήση του αλκοόλ. Γιατί οι Βρετανοί αγνοούν τις επιστημονικές συμβουλές για την κατανάλωση αλκοόλ;Δρ. Adam R Winstock: Δε νομίζω ότι το κάνουν μόνο οι Βρετανοί. Το κάνουν όλοι σε όλο τον κόσμο. Οι εθνικές οδηγίες για την κατανάλωση αλκοόλ μιλούν για τον κίνδυνο μακροπρόθεσμων βλαβών, ενώ ο κόσμος ενδιαφέρεται περισσότερο για τα βραχυπρόθεσμα οφέλη. Βασίζονται σε αξιόπιστα στοιχεία και εάν υιοθετηθούν, οι άνθρωποι θα αντιμετωπίζουν πολύ μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν προβλήματα υγείας που συνδέονται με το αλκοόλ. Όμως πολλοί χρήστες αλκοόλ θέλουν να πίνουν για να έχουν βραχυπρόθεσμο κέρδος πχ. να μεθύσουν λίγο ή και μερικές φορές πολύ.Για πολλούς, οι υπάρχουσες κατευθυντήριες γραμμές είναι καθορισμένες με τέτοιο τρόπο που δεν αποδέχονται ότι το να μεθύσει κανείς μια στο τόσο ίσως είναι επιθυμητό. Πρέπει να σκεφτούμε πιο διακριτικές και βασισμένες στην πραγματικότητα κατευθυντήριες οδηγίες για την κατανάλωση αλκοόλ που θα αντιμετωπίζουν τον κόσμο ως ενήλικες, ενώ θα αποδέχονται ότι το αλκοόλ είναι μια νόμιμη τοξική ουσία που μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη.Πώς το προχωράτε αυτό;Φέτος, πρόκειται να αμφισβητήσουμε τις υπάρχουσες κατευθυντήριες γραμμές και να χρησιμοποιήσουμε τις εξειδικευμένες απόψεις ανθρώπων προκειμένου να βοηθήσουμε στη διαμόρφωση των πρώτων «ασφαλών ορίων χρήσης αλκοόλ και ναρκωτικών» στον κόσμο. Θα ρωτήσουμε τον κόσμο στο GDS 2015 πόσο χρειάζονται να πιουν ή να πάρουν για να αισθανθούν την επίδραση και να διασκεδάσουν και ποιοι είναι οι κίνδυνοι σε διαφορετικά επίπεδα και συχνότητες χρήσεις. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που χρησιμοποιούν ναρκωτικά θα είναι πολύ πιο λογικοί από ότι περιμένει κανείς.Σωστά. Οπότε υποθέτω ότι αυτό βοηθάει για να εξηγήσουμε γιατί οι χρηματοδοτούμενες από το κράτος καμπάνιες, όπως είναι το Talk to Frank είναι τόσο αναποτελεσματικές όταν πρέπει να προσεγγιστεί αυτή η ομάδα.Νομίζω ότι ο Frank μπορεί να είναι πολύ κατατοπιστικός αλλά δεν κάνει για άτομα που τους αρέσει να παίρνουν ναρκωτικά. Είναι σα να πηγαίνεις έναν χορτοφάγο στα McDonald's. Το Talk to Frank, όπως πολλες χρηματοδοτούμενες από το κράτος καμπάνιες πρέπει να ακολουθήσουν την επίσημη γραμμή: «Τα ναρκωτικά είναι επικίνδυνα και οι άνθρωποι δεν θα έπρεπε να τα παίρνουν και για αυτό είναι παράνομα». Για αυτό είναι πολύ δύσκολο για αυτούς να κάνουν μια ενήλικη συζήτηση που δέχεται την πραγματικότητα: ότι οι άνθρωποι που κάνουν χρήση ναρκωτικών γενικά δεν είναι ηλίθιοι και πως θέλουν να το κάνουν σε κοινωνικές περιστάσεις χωρίς πρόθεση να βλάψουν τον εαυτό τους ή τους γύρω τους.Αυτός είναι ο λόγος που το GDS είναι ένα ανεξάρτητο πρότζεκτ. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι στο κράτος επειδή δεν μας πληρώνουν.
Ο Δρ. Adam R WinstockΓια ποιον άλλο λόγο η πολιτική μείωσης της βλάβης είχε συγκριτικά μικρή επιτυχία στο να επηρεάσει τον τρόπο που ο κόσμος κάνει χρήση ναρκωτικών για ψυχαγωγία ή «απροβλημάτιστα»;Λοιπόν, κανείς δεν δίνει δεκάρα για τους χρήστες ναρκωτικών για ψυχαγωγία επειδή δεν διαπράττουν εκεί έξω και κάνα τεράστιο έγκλημα και ούτε καταστρέφουν τις ζωές τους. Οπότε αυτό το τεράστιο πλήθος ανθρώπων [περίπου το 89% των χρηστών ναρκωτικών παίρνουν την ουσία επιλογής τους για ψυχαγωγία] δεν μπορεί να προσεγγιστεί.Επίσης υπάρχει έλλειψη χρηματοδότησης και έλλειψη ενδιαφέροντος. Επιπλέον η πολιτικής της μείωσης βλάβης χρησιμοποιείται για την μείωση της εγκληματικότητας, των θανάτων και της θνησιμότητας και αρχικά ξεκίνησε από την ανάγκη περιορισμού του HIV. Ωστόσο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι χρήστες που τα παίρνουν για ψυχαγωγία δεν είναι ο θάνατος ή ο HIV.Το κράτος δυσκολεύεται να αντιληφθεί τι πρέπει να συμβουλεύσει αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν. Εξακολουθούν να προωθούν το αφήγημα «μην παίρνετε ναρκωτικά», αφήνοντας λίγο χώρο για να γίνει αποδεκτό ότι οι κίνδυνοι μπορούν να μειωθούν σημαντικά από την αλλαγή συμπεριφοράς των χρηστών ναρκωτικών και το πλαίσιο μέσα στο οποίο γίνεται η χρήση.Η αποχή δεν είναι αποδεκτή λύση για την πλειοψηφία για τους οποίους η χρήση των ναρκωτικών δεν είναι μεγάλο πρόβλημα. Η συμβουλή του κράτους απλώς δεν ταιριάζει στο κοινό-στόχο, που σε γενικές γραμμές είναι το ευρύ κοινό και όχι μια ομάδα υψηλού κινδύνου με παραβατική συμπεριφορά.Ο Δρ. Adam R Winstock εξηγεί το Drugs MeterΛες ότι η δική σας συμβουλή για τη μείωση της βλάβης είναι «εξατομικευμένη». Πώς κι έτσι;Η πραγματική εξατομίκευση γίνεται μέσω των Drugs Meter και Drinks Meter, παρά με τις γενικευμένες πληροφορίες που δίνονται αλλού. Δεν είμαι τόσο αφελής ώστε να πιστεύω ότι επειδή το GDS έφτιαξε αυτή την όμορφη μικρή εφαρμογή, ο κόσμος θα αλλάξει τον τρόπο που χρησιμοποιεί τα ναρκωτικά. Αυτή από μόνη της δεν θα αλλάξει τη συμπεριφορά. Αυτό που αλλάζει τη συμπεριφορά είναι οι άνθρωποι να έχουν μια ευκαιρία να προβληματιστούν σχετικά με το πώς και το τι προκαλούν σε εκείνους προσωπικά οι επιπτώσεις από τη χρήση και πως η αλλαγή στρατηγικών θα τροποποιήσει την προσωπική τους εμπειρία και τον κίνδυνο της βλάβης.
Μία λειτουργία στο Drugs Meter που μπορεί να δείξει κατά προσέγγιση πόσα έχεις ξοδέψει σε χόρτο από τότε που άρχισες να καπνίζεις.Πώς ακριβώς λειτουργεί;Λοιπόν, υπάρχουν τέσσερα εμπόδια εάν θέλεις να αλλάξεις συμπεριφορά, τα οποία όλοι μας τα χρησιμοποιούμε για να σταματάμε από το να το κάνουμε. Το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να υπερεκτιμήσουμε το πόσο άτρωτοι είμαστε από το να πάθουμε κακό. Αυτό το εμπόδιο αμφισβητείται από τους μετρητές αλκοόλ και ναρκωτικών, λέγοντας στο άτομο πως το προσωπικό και οικογενειακό ιστορικό του, τα φάρμακα που μπορεί να παίρνει και το μοτίβο χρήσης ναρκωτικών που ακολουθεί, επηρεάζει το πόσο άτρωτος είναι στη βλάβη. Έτσι δεν μπορεί να πει «Λοιπόν, αυτό δεν έχει καμία σχέση με μένα» μια και ξεκάθαρα είναι εντελώς για αυτόν.Το δεύτερο πράγμα που λέμε στον εαυτό μας είναι «Ναι, μπορεί να γίνω κουρούμπελο το Σαββατοκύριακο, αλλά δε γαμιέται, όλοι οι κολλητοί μου το κάνουν και είναι μια χαρά». Νιώθουμε άνετα ως μέλη του κοπαδιού. Όμως το κοπάδι μας είναι πολύ μικρό. Το Drugs Meter δεν κάνει σύγκριση μόνο με τους 25 κολλητούς σου. Σε συγκρίνει με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο οι οποίοι επίσης χρησιμοποιούν το ίδιο ναρκωτικό με εσένα. Αυτού του τύπου το feedback, νομίζω, μπορεί να κάνει τα άτομα να νιώσουν άβολα. Ενδεχομένως να καταλάβουν ότι το να κάνουν δυο γραμμάρια κοκαΐνης την Παρασκευή και το Σάββατο δεν είναι αυτό που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι οι οποίοι παίρνουν κόκα. Το να γνωρίζουν τι κάνουν άλλοι άνθρωποι μπορεί να αλλάξει τις συμπεριφορές τους προς τη σωστή κατεύθυνση όταν γίνεται με έξυπνο τρόπο.Το τρίτο εμπόδιο είναι ότι οι άνθρωποι αμφιταλαντεύονται- τους αρέσει να φτιάχνονται. Το feedback μας δεν είναι επικριτικό, λέει ότι όλα είναι ΟΚ. Ωστόσο λέμε στον κόσμο πώς να φτιαχτούν και να κάνουν αυτό που θέλουν με λίγη περισσότερη ασφάλεια.Το τελευταίο εμπόδιο εμφανίζεται όταν τα άτομα αναγνωρίζουν πως εμπλέκονται σε συμπεριφορές που είναι βλαβερές και θέλουν πράγματι να μιλήσουν σε κάποιον, αντιμετωπίζουν ζητήματα στίγματος και ντροπής-κάποια γίνονται χειρότερα λόγω των νόμων περί ναρκωτικών και κάποια που είναι άσχετα. Για αυτό όλες οι υπηρεσίες μας είναι ανώνυμες, ανεξάρτητες και εμπιστευτικές.
Έχετε αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις ενώ κάνετε τη δουλειά σας, δεδομένου το είδους της συμβουλής για μείωση βλάβης που δίνετε;Ειλικρινά, εξαιρετικά λίγες. Λάβετε όμως υπόψη, ότι δεν είναι πραγματικά τόσο ριζοσπαστική. Εάν έχεις κοινή λογική-εάν κατανοείς τη χρήση ναρκωτικών και δεν την επικεντρώνεις στην ηθικολογία γύρω από το φτιάξιμο με ουσίες-δεν υπάρχει τίποτα στο πρόγραμμα που να είναι ιδιαιτέρως αμφιλεγόμενο. Ακολουθεί δοκιμασμένα εκπαιδευτικά μοντέλα που έχουν προκύψει μετά από συζητήσεις ενηλίκων με άτομα που αποδέχονται τα γεγονότα.Απλώς λέμε «Ε, παιδιά, αυτό εδώ τυχαίνει να είναι αυτό που θεωρούν λογικό ένα σωρό άνθρωποι οι οποίο παίρνουν τα ίδια ναρκωτικά με εσάς. Και παρεμπιπτόντως, δεν φαίνεται να είναι λιγότερη η ευχαρίστηση που βιώνουν, οπότε ίσως να θέλατε να το σκεφτείτε».Άρα είναι πραγματικά ευγενική η προσέγγιση. Πρόκειται για ανταλλαγή πληροφοριών-έτσι βλέπω την οργάνωσή μας, ουσιαστικά ως μια υπηρεσία ανταλλαγής πληροφοριών. Ο κόσμος μιλάει στο προσωπικό μας και τους το ανταποδίδουμε με πληροφορίες. Είναι λογικό, όχι ριζοσπαστικό.Γιατί πιστεύεις ότι χρειάστηκε τόσος καιρός για να βρεθεί κάποιος να ζητήσει από χρήστες ναρκωτικών να μοιραστούν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους σε τόσο μεγάλη κλίμακα; Φαίνεται τόσο προσιτή όσο και πολύτιμη πληροφορία.Συμφωνώ, δεν χρειάζεται να είναι κανείς πυρηνικός επιστήμονας. Είναι πολλοί οι άνθρωποι από το κίνημα μείωσης της βλάβης, οι οποίοι το λένε εδώ και πολύ καιρό, αλλά παίρνει καιρό να φιλτραριστεί κάτι τέτοιο από άτομα σαν κι εμένα, που είναι αρκετά τυχεροί να μπορούν να βοηθήσουν στην εφαρμογή του μέσω του GDS. Είμαστε πραγματικά πολύ τυχεροί που έχουμε παγκόσμιο δίκτυο ερευνητών, συνεργαζόμενων μέσων ενημέρωσης και χρηστών που μας έχουν βοηθήσει να το κάνουμε πραγματικότητα.Ευχαριστώ, Adam.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.