Οι Μικροσκοπικές Βασίλισσες της Ομορφιάς

Είναι 10 το πρωί του Σαββάτου και βρίσκομαι στο τρένο περιστοιχισμένη από 20ρηδες που πίνουν κουτάκια Heineken. Σχεδόν νιώθω το βάρος του χανγκόβερ δύο γυναικών με χτεσινό μακιγιάζ και λεοπάρ κολάν που κάθονται μερικές θέσεις πιο κάτω. Για τους Νεοϋρκέζους το σκηνικό είναι γνώριμο: Είμαι στο τρένο για το Long Island και δεν πάω για αναψυχή. Βρίσκομαι εδώ για να παραστώ στα καλλιστεία για τη Little Miss Long Island στο Westbury. Αυτό είναι το υλικό που αποτελεί τη βάση των ονείρων του TLC και του Bravo.

«Τι είναι το VICE»; Ρώτησε η ιδρυτής και διοργανώτρια των καλλιστείων, Debra Marra με την γεμάτη προφορά της στο τηλέφωνο, πριν από μερικές εβδομάδες. Της εξήγησα, αλλά δεν της θύμιζε κάτι. Ανεξάρτητα από αυτό, ήταν αδιάλλακτη και πρόθυμη να μου εξηγήσει ότι αυτή δεν είναι μια Long Island παραλλαγή του Toddlers & Tiaras.

«Το Toddlers & Tiaras είναι ξεκάθαρα για την τηλεόραση», είπε. «Αυτό είναι περισσότερο τοπικός διαγωνισμός. Ένα κορίτσι, η νικήτρια, κερδίζει ένα συμβόλαιο για το πρακτορείο μοντέλων ενός από τους κριτές. Δεν αναγκάζουμε τα κορίτσια να κάνουν spray-tan και εξτένσιον. Αυτή είναι νομίζω η μεγαλύτερη διαφορά. Στην πραγματικότητα εξαρτάται από τις μητέρες. Δεν κάνω διαγωνισμούς με μαγιό, όπως το Toddlers & Tiaras, δεν νομίζω ότι είναι πρέπον, ξέρεις, να έχω τα μικρά κοριτσάκια να περπατάνε τριγύρω με μαγιό. Απλά δεν μου αρέσει η αίσθηση που αφήνει. Αυτός ο διαγωνισμός έχει να κάνει με την προσωπικότητα και τη φυσική ομορφιά τους».

Μπαίνω στο χώρο της εκδήλωσης, το Verdi’s of Westbury με ανοιχτόμυαλη στάση, περπάτησα πέρα από τα γλυπτά σε στιλ art deco, τους τοίχους με τους καθρέφτες, για να καταλήξω στο δωμάτιο του διαγωνισμού. Ο DJ, ένας μαυρισμένος, φιλικός μεσήλικας, έπαιζε τo ραδιοφωνικό Top 40. Ακούγεται το “Blurred Lines”, ενώ μια ομάδα από νεαρές διαγωνιζόμενες συγκεντρώνεται στη σκηνή. Τσεκάρω τους πάγκους των πωλητών - ρούχα για καλλιστεία, λιπ γκλος, Tupperware, βρίσκονται ανάμεσα σε άλλα προϊόντα - προτού κατέβω κάτω για να γνωρίσω τις διαγωνιζόμενες, προτού αρχίσει η διαδικασία της αξιολόγησης. Ενώ βγαίνω, παίζει το “Come & Get It”, της Selena Gomez.

«Η Maliyah το κάνει αυτό από όταν ήταν εξι μηνών», εξηγεί η μαμά της, η Suzan Snyder. «Δεν έχει κάνει κάποια εκπαίδευση, με ένα παιχνιδάκι στο στόμα είναι έτοιμη για τη σκηνή»! Στην ηλικία των δύο, η Maliyah είναι βετεράνος στα καλλιστεία, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για όλες. Ας γίνει γνωστό ότι η ηλικία δεν είναι ενδεικτικός παράγοντας του επιπέδου εμπειρίας στο κύκλωμα καλλιστείων του Long Island. Για τη μεγαλύτερη συμμετέχουσα (μια οχτάχρονη), τη Gianna Aliani, αυτός ήταν ο πρώτος της διαγωνισμός. «Τους ικέτευα να με αφήσουν να το κάνω», λέει, ενώ η θεία της εξηγεί ότι είναι ένα κοριτσάκι που ασχολείται με πολλές άλλες δραστηριότητες και σπορ.

Γύρω στις 12:30 ξεκινά ο διαγωνισμός και σεβίρεται το γεύμα, μια επιλογή από συνταγές με πάστα και κοτόπουλο. «Γνωρίστε τη Brooke, είναι ενός και το αγαπημένο της πράγμα είναι ο ύπνος!» αναφωνεί ο DJ που εκτελεί χρέη παρουσιαστή, ενώ ακούγεται το “Happy” του Pharell και η Brooke στέλνει φιλάκια στους κριτές. Λίγα λεπτά αργότερα, μια έφηβη που κάθεται απέναντί μου έπιασε ένα από τα διακοσμητικά που βρίσκονταν στο κέντρο των τραπεζιών και είχαν μορφή νικήτριας καλλιστείων με κόκκινο φόρεμα και είπε: «ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ; Όποιος και αν το ζωγράφισε αυτό έχει κάνει σκατοδουλειά». Ενώ καθόμουν με άνεση μεταξύ ξένων, είναι λες και η Marra δημιούργησε μια ατμόσφαιρα καλλιστείων παρόμοια με ένα οικογενειακό γεύμα με την αγαπημένη σου φωνακλάδικη φανταστική ιταλική οικογένεια.

Αυτή τη στιγμή μπορώ να καταλάβω τι εννοούσε η Marra σχετικά με τις προθέσεις και την απεικόνιση του διαγωνισμού ομορφιάς της. Θα ήταν αδύνατο να αγνοήσω τα αμέτρητα αναπόφευκτα στερεότυπα φύλου που συνεπάγονται οι διαγωνισμοί ομορφιάς. Έχοντας περάσει σχεδόν έξι ώρες με αυτή την ομάδα κατοίκων του Long Island, είναι ξεκάθαρο ότι αυτή είναι μια τοπική διοργάνωση με μια ομάδα διαγωνιζόμενων που παίρνουν τον εαυτό τους στα σοβαρά, αλλά όχι και πολύ στα σοβαρά. Υπάρχει μια ένταση και μια ανταγωνιστική ενέργεια στο ιβέντ αλλά το κλίμα είναι ευχάριστο και ενθαρρυντικό - με τις μητέρες να ισχυρίζονται ομόφωνα ότι θα σταματήσουν να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς μόλις τα παιδιά τους σταματήσουν να το διασκεδάζουν.

Η μέρα εξελίσσεται όπως ήταν αναμενόμενο, με αρκετή λακ, ιδρώτα, δάκρυα και τούμπες. Αφού έδειξαν την ενδυμασία της ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου, τη βραδινή ενδυμασία και τα ιδιαίτερα ταλέντα τους, οι κριτές κάνουν την πρόσθεση για να βρουν τη νέα Μικρή Μις Long Island. Όταν τη ρωτάω τι χρειάζεται για να στεφθεί μια διαγωνιζόμενη Μις Long Island, η κριτής Anna Mauro εξηγεί ότι έχει να κάνει με το «ταλέντο, την πρωτοτυπία, το χαμόγελο και τα μαλλιά». Μετά από μια μισάωρη συζήτηση με κέικ και καφέ, έρχεται η ώρα να ανακοινωθεί η νικήτρια - και οι άλλες δέκα φιναλίστ, γιατί σήμερα, όλες επιστρέφουν στο σπίτι νικήτριες. Μία προς μία, οι διαγωνιζόμενες παραλαμβάνουν τα στέμματα και τα έπαθλά τους με πλατύ χαμόγελο.

Μόνο μία μπορεί να είναι η Μις Long Island και σήμερα αυτή είναι η Brooke Esposito, η αξιαγάπητη δεσποινίς ηλικίας ενός έτους, που λατρεύει τον ύπνο. Οι κριτές τοποθετούν το στέμμα (που έχει σχεδόν το μισό της ύψος) στο μικροσκοπικό κεφαλάκι της Brooke και το χρηματικό έπαθλο των $250 τοποθετείται στα γόνατά της. Οι θεατές γελούν και η Brooke αρχίζει να κλαίει.

Σε ένα λεπτό, τα κορίτσια επιστρέφουν στην καθημερινότητά τους. Αντί να τραγουδάνε και να χορεύουν για τους κριτές, κυλιούνται στο πάτωμα και παίζουν κρυφτό. Υπάρχει απογοήτευση στα μάτια ορισμένων, αλλά συνολικά, οι διαγωνιζόμενες είναι καταχαρούμενες με τα στέμματά τους. Ακούω τη μητέρα της Brooke και έναν από τους κριτές να συζητούν για το συμβόλαιο και το μέλλον της Brooke. Ποιος ξέρει, ίσως αυτή η Μικρή Μις Long Island να γίνει η επόμενη Miley Cyrus - απλά να θυμάστε - το είδατε πρώτα εδώ.

Η Amy Lombard είναι φωτογράφος με βάση τη Νέα Υόρκη. Ακολουθήστε την στο Twitter.