Τα μάτια όλης της ποδοσφαιρικής Ευρώπης το βράδυ της Τετάρτης ήταν στραμμένα την Αθήνα. Η κάτοχος του Champions League, η διαστημική Manchester City και η τροπαιούχος του Europa league, η δυναμική Sevilla αναμετρούνταν για το Super Cup στο στάδιο «Καραϊσκάκης». Ελάχιστους όμως ενδιέφερε το αποτέλεσμα. Ο φόβος ήταν στις κερκίδες, αλλά κυρίως στους δρόμους πέριξ του γηπέδου. Το αίμα του Μιχάλη Κατσουρή από τη δολοφονική επίθεση στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν νωπό. Και το στοίχημα για την πρώτη μεγάλη ευρωπαϊκή διοργάνωση που αναλάμβανε η Ελλάδα ήταν μονόδρομος να κερδηθεί. Οι ανησυχίες διαλύθηκαν γρήγορα. Άλλωστε, οι αντιμαχόμενοι οπαδοί, οι Πολίτες και οι Σεβιγιάνοι είναι πολιτισμένοι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Λίγες ώρες μετά τη γνωστοποίηση της πολλοστής δέσμης μέτρων για την πάταξη της οπαδικής βίας και μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον επικεφαλής της UEFA και τους ιδιοκτήτες των ελληνικών ομάδων, η Ευρώπη έδειχνε τον ποδοσφαιρικό πολιτισμό της. Λίγα χιλιόμετρα από εκεί όπου λίγες ημέρες νωρίτερα ένα τάγμα Κροατών νεοναζιστών χούλιγκαν με τη συμπαράσταση Ελλήνων ομοϊδεατών τους πραγματοποιούσαν τη δολοφονική επίθεση, το κλίμα ήταν γιορτινό. «Σκέψου να ήταν ελληνικές ομάδες». Το σχόλιο έκανε επιβάτης του Ηλεκτρικού που έβλεπε από την αφετηρία του Πειραιά τους Σεβιγιάνους να τραγουδούν και τους Πολίτες να τους απολαμβάνουν. Μέσα στο τρένο μέχρι τη στάση για το Φάληρο ήταν σχεδόν μαζί. Στο γήπεδο κάθισαν σε διαφορετικές κερκίδες. Στον περίβολο ο ένας συμβούλευε τον άλλον πού να κατευθυνθεί για να βρει τους δικούς του. Δικαίως ο συνομιλητής του Έλληνα επιβάτη κούνησε το κεφάλι. Σαν να απολογούταν. Ο ίδιος δεν πρόκειται ποτέ να είναι στο ίδιο βαγόνι και στο ίδιο τρένο με αντίπαλο οπαδό. Ελληνικής ομάδας.
Τα μέτρα, λόγω του κλίματος, είχε ανακοινωθεί ότι θα είναι δρακόντεια. Δεν χρειάστηκε τίποτα. Γι’ αυτό οι αστυνομικοί της διμοιρίας των ΜΑΤ πάνω στη γέφυρα, απλώς περίμεναν να περάσει η ώρα. Βλέποντας τα κινητά τους και καπνίζοντας τσιγάρα. Με κατεβασμένα τα κράνη και τις ασπίδες. Το ίδιο και μία διμοιρία των ΥΜΕΤ, οι μπλε, που ήταν από κάτω. Το έβλεπαν το έργο ότι θα ήταν αχρείαστοι. Μπροστά τους περνούσαν οπαδοί με μπλούζες και κασκόλ των δύο ομάδων. Είχε και άλλους που φορούσαν φανέλες της Μπαρτσελόνα, του Ολυμπιακού, της Εθνικής Πορτογαλίας, της Ρεάλ. Ένας και της ακαδημίας Pro Soccer από τη Θεσσαλονίκη. Όλοι ήταν μαζί. Δεν πειράχτηκε ούτε τρίχα. Κάτι ακούστηκε για μία σύλληψη ενός Αλγερινού με μαχαίρι έξω από το γήπεδο. Προληπτική και ανεξάρτητη από τη γιορτή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το ίδιο κλίμα και στα καταστήματα που στήθηκαν κάτω από τις κερκίδες του σταδίου και τα μεγάλα μπάνερς με τα σύμβολα της UEFA και των δύο ομάδων. Οι ουρές για την αγορά των αναμνηστικών κασκόλ με τα εμβλήματα των δύο αντιπάλων τεράστιες. Μέχρι που εξαντλήθηκαν και μάταια κάποιοι περίμεναν να πάρουν στα χέρια τους έστω το περιοδικό του αγώνα. Μεγάλη εμπειρία να βρίσκεσαι εκεί. Στον ποδοσφαιρικό πολιτισμό. Οι ελληνικές πινελιές βέβαια δεν έλειψαν, όμως ήταν για να δώσουν χρώμα. Όπως στο κυλικείο με την ουρά να καταλήγει εκεί που φτάνει το μάτι σου. Τα 500 ml νερό, σε χάρτινο ποτήρι, για λόγους ασφαλείας, πωλούνταν 1,5 ευρώ. Με απόδειξη. Το νερό ήταν βρύσης, αλλά δεν έχει σημασία. Το παγωμένο δεν το καταλαβαίνεις. Ειδικά αν το θερμόμετρο δείχνει τους 36 βαθμούς και μέσα στο γήπεδο ανεβαίνει περισσότερο. Τα μπουκαλάκια με το εμφιαλωμένο βγήκαν στο ημίχρονο. Αφαιρούνταν τα καπάκια, πάλι για λόγους ασφαλείας. Και κάποια POS δυσκολεύονταν να λειτουργήσουν. Είχαν μάθει μόνον σε μετρητά, όπως προέτρεπε η πινακίδα στην κορυφή του υπαίθριου καταστήματος. Λεπτομέρειες όμως που δεν μπορούν να χαλάσουν τη γιορτινή ατμόσφαιρα.
Μέσα στο γήπεδο όλα ήταν ονειρικά. Οι floor managers με τα μεγάλα ακουστικά στ’ αυτιά έτρεχαν για να είναι όλα έτοιμα. Τα σεντόνια με το έμβλημα του Super Cup και αυτά των ομάδων άνοιξαν και ανάμεσα τους απλώθηκαν δύο πανό με κίονες. Να δείξουμε και τον πολιτισμό μας. Τον αρχαίο, επειδή με τον σημερινό υπάρχει ένα ζήτημα. Οι εθελοντές με τα άσπρα μπλουζάκια και τα μπλε σορτσάκια σε γραμμή μπήκαν στο τερέν για να πιάσουν στα χέρια τους τα μπάνερς. Να σηκώσουν ψηλά τα χέρια και να κάνουν μία γύρα συρτάκι. Η πορεία τους στο γήπεδο έφερε στις σκέψεις των Ελλήνων άλλες εικόνες. «Αν έπαιζαν ελληνικές ομάδες δεν θα ήταν εθελοντές. Αστυνομικοί των ΜΑΤ θα ήταν», ακούστηκε από την κερκίδα. Κακός συνειρμός. Ο αγώνας εντυπωσιακός. Με τις κερκίδες των οπαδών των δύο μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων να δονούνται από τα συνθήματα. Οι Σεβιγιάνοι έδειχναν περισσότερο οργανωμένοι. Και οι Πολίτες όμως παρ’ ότι παραδοσιακοί, μπαγιάτες, προσπαθούσαν λίγο ασθενικά να εμψυχώσουν τον σταρ της ομάδας τους, τον Halaand που ήταν έξω από τα νερά του. «Come on City», άκουγες από το πέταλο των Citιzens όταν οι Ανδαλουσιανοί άπλωναν τα κασκόλ τους και διαμόρφωναν την εικόνα της κερκίδας. Είχε και πολλούς Έλληνες εκεί. Από πού αλλού θα ακουγόταν το «σ’ αυτό το γήπεδο δεν παίρνει πέναλτι ομάδα που δεν φοράει κόκκινα», ή «το δεξί το έχει μόνο για ν’ ανεβαίνει σε λεωφορείο», αλλά και ένα «μαλάκα, ο Halaand είναι ρομπότ». Γήπεδο με πολιτισμό. Το «σκάσε ρε» πάντως που ακούστηκε, ήταν από Έλληνα, απευθυνόταν στον Άγγλο που έσπασε τη σιγή του ενός λεπτού που κρατήθηκε στη μνήμη του 29χρονου Μιχάλη Κατσουρή. Ο αγώνας χορταστικός. Πήγε μέχρι τα πέναλτι και κέρδισε το φαβορί. Η Manchester City. Και στο τέλος οι ποδοσφαιριστές της κυπελλούχου πήγαν και χειροκρότησαν τους Ισπανούς οπαδούς. Με μπροστάρη τον προπονητή Pep Guardiola.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Και στην έξοδο το κλίμα ήταν το ίδιο γιορτινό. Ήταν στενοχωρημένοι οι οπαδοί της Sevilla αλλά πήραν τον ηλεκτρικό μαζί με τους Πολίτες. Μπορεί μετά να πήγαν μαζί και για μπύρες. Πάντως φασαρίες δεν έκαναν και οι αστυνομικοί των ΜΑΤ που ήταν στημένοι εκεί στη γέφυρα, πήραν τον δρόμο για τα λεωφορεία τους. Μέσα τους παρακαλούσαν να γίνεται αυτό σε κάθε ελληνικό αγώνα. Και όλοι έφυγαν έχοντας ως ενθύμιο εικόνες από τον μεγάλο τελικό των δύο κορυφαίων ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών ομάδων. Άλλοι κράτησαν ενθύμια και από το γήπεδο. Ένας Έλληνας ξήλωσε το μεγάλο καρφωμένο στον τοίχο μπάνερ με το QR code του αγώνα. Μπορεί να ήθελε να το κρεμάσει στην τραπεζαρία.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
