O Απόλυτος Οδηγός Επιβίωσης για τις Διακοπές σου στο Χωριό με το Σόι

Ξύπνημα από τον κόκορα στις επτά το πρωί, τσακωμοί για την προτεραιότητα στην τουαλέτα, θείες με κότσους που σε ρωτούν πότε θα παντρευτείς, μπαρμπάδες στο καφενείο που καπνίζουν αρειμανίως άφιλτρα, παιδικοί φίλοι που δεν μεγάλωσαν ποτέ. Αυτά σου έρχονται στο μυαλό, όταν μαθαίνεις ότι αντί για τη Δονούσα και τη Σχοινούσα, θα πρέπει να πας στο χωριό σου, την παινεμένη Ζαρούχλα Αχαΐας (τυχαίο παράδειγμα, no offence για τη Ζαρούχλα). Παγιωμένης της κρίσης, οι διακοπές αποτελούν πολυτέλεια για πολλούς. Έτσι, η επιστροφή στο χωριό τα τελευταία χρόνια είναι μονόδρομος. Αν εξαιρέσουμε τα προφανή οφέλη σε σύγκριση με το να έμενες στην πόλη μέσα στον καύσωνα, οι διακοπές στο χωριό μπορεί να φαντάζουν αναγκαίο κακό, όμως μπορεί να εξελιχθούν σε απολαυστική εμπειρία. Αυτοί είναι μερικοί τρόποι, για να το καταφέρεις.

Διακοπές στο χωριό σημαίνει διακοπές στη φύση, κοινώς ευκαιρία να αφήσεις στην άκρη τις αστικές διαταραχές και νευρώσεις που σε ταλαιπωρούν στην πόλη και να έρθεις πιο κοντά στην «πράσινη» πλευρά του εαυτού σου. Σήμερα, ολοένα και περισσότεροι επιστήμονες καταλήγουν πως ένας περίπατος στο δάσος ή μια ανάβαση στο βουνό λειτουργούν θεραπευτικά στον καθένα από εμάς: σε παλαιότερη έρευνα που διεξήχθη στη Μεγάλη Βρετανία παρατηρήθηκε πως οκτώ στους δέκα ανθρώπους που έπασχαν από κατάθλιψη, σημείωσαν αξιοσημείωτη βελτίωση πραγματοποιώντας μικρές αποδράσεις στην εξοχή για ένα διάστημα. Πολύ επιστημονικά όλα αυτά; Σκέψου απλά ότι, αν βρεθείς στην επαρχία, μπορείς να ζήσεις και εσύ το δικό σου Survivor, όπως κάναμε και εμείς στο VICE.

Μπορεί να είχες έναν κουραστικό χειμώνα, όμως αυτό δεν σημαίνει πως έχουν τελειώσει οι υποχρεώσεις. Αυτό το λέω, επειδή όταν πας στο χωριό, είτε με γονείς είτε μόνος σου, πάντα θα πρέπει να συναντήσεις κάποιον συγγενή. Κάποιες φορές, μπορεί απλώς να πας για καφέ με έναν μακρινό ξάδερφο με τον οποίο δεν έχεις κάτι να πεις, ενώ, άλλες θα χρειαστεί να επιβιώσεις σε ένα τεράστιο οικογενειακό τραπέζι. Όπως και να 'χει, πρέπει κάπως να την παλέψεις με το σόι, έτσι παραθέτουμε μερικές χρήσιμες τεχνικές. Ξεκινάμε από κάτι πολύ βασικό - μην γίνεσαι ο μαλάκας της υπόθεσης: Οι περισσότεροι χαίρονται πραγματικά που σε βλέπουν, οπότε καλό θα ήταν να τους αφιερώσεις έστω και λίγο χρόνο, ακόμη και αν βαριέσαι. Επίσης, ένας σημαντικός κανόνας είναι πως στη γιαγιά λέμε πάντα «ναι». Τώρα, σε περίπτωση που βρεθείς σε κάποια τεράστια οικογενειακή μάζωξη, μπορεί να γνωρίσεις ξαδέρφια που μένουν και αυτά στην ίδια πόλη με σένα, αλλά δεν τα έχεις δει ποτέ. Υπάρχει ένας λόγος που έχει συμβεί αυτό και δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι δεν έχετε κανένα κοινό. Οπότε, κράτα τις ιστορίες μεθυσμένης παράνοιας που έχεις ζήσει για τον εαυτό σου – πίστεψέ με, δεν θα εκτιμηθούν όσο νομίζεις.

The Real Greek Survivors: Από το Web Developing στην Κτηνοτροφία Λόγω Κρίσης.

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

=Γενικά, καλό είναι να κρύβεις όλα τα ένοχα μυστικά σου. Τώρα, όσον αφορά το οικογενειακό τραπέζι, ένα είναι σίγουρο. Κάθε δύο λεπτά, ακόμη και αν το στόμα σου είναι γεμάτο, κάποιος θα σε ρωτάει, «Γιατί δεν τρως;». Η σωστή απάντηση είναι, «τρώω, τρώω». Στη πραγματικότητα, δεν τους ενδιαφέρει αν θα χορτάσεις, είναι μια διαχρονική ερώτηση που γίνεται μηχανικά. Επίσης, μην ξεχνάς ότι τις περισσότερες φορές ο μπουφές έχει δημιουργηθεί από τη συνεισφορά όλων. Αυτό σημαίνει πως θα υπάρχει κάποιος παρεξηγησιάρης συγγενής που ελέγχει ποιος δεν έχει δοκιμάσει τα δικά του -συνήθως άθλια- φαγητά. Η λύση είναι μία: δοκιμάζεις τα πάντα, έστω και λίγο, κρατώντας την ανάσα σου, μέχρι να καταπιείς. Δεν έχει σημασία η ποσότητα που θα καταναλώσεις, αλλά το γεγονός ότι σε περίπτωση που σε ρωτήσουν αν έχεις δοκιμάσει κάτι, θα μπορείς να απαντήσεις καταφατικά. Τέλος, το πιο σημαντικό απ' όλα: Μην ξεκινήσεις πολιτική κουβέντα με συγγενείς σου. Όχι, δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξεις άποψη σε κανέναν, ειδικά αν ανήκεις στη «νεολαία» του σογιού. Απλώς, όλοι θα σε θυμούνται σαν τον γραφικό/ή που τσακώθηκε με τον άξεστο θείο και χάλασε το κέφι όλων.

Αρχικά, όταν βρίσκεσαι σε έναν χώρο με πολλούς ανθρώπους και ειδικότερα με συγγενείς, το πρώτο όπλο στη φαρέτρα σου θα πρέπει να είναι η υπομονή. Ναι, θα είναι δύσκολο, όταν εσύ θα προσπαθείς να κοιμηθείς σε κάποια ήσυχη γωνίτσα του μικρού εξοχικού και οι υπόλοιποι θα θεωρούν πως τότε είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνουν φασαρία, αλλά θα πρέπει είσαι ψύχραιμος, για να μην γίνεις σενάριο στις Οικογενειακές Ιστορίες. Ειδικά γι' αυτό, οι ωτοασπίδες θα είναι οι αγαπημένες σου φίλες. Προσπάθησε και εσύ να μην κάνεις τη ζωή των άλλων δύσκολη. Καθάρισε ό,τι λερώνεις, πλύνε τα ποτήρια και τα σκεύη που χρησιμοποιείς και βοήθα σε ό,τι χρειαστεί. Μην ξεχνάς πως και οι υπόλοιποι πήγαν εκεί για διακοπές. Ναι, ακόμη και η μάνα σου: Εκείνη μαγείρεψε, εσύ πλύνε τα πιάτα. Τέλος, σε ό,τι αφορά το κεφάλαιο «τουαλέτα», αν είστε 200 άτομα και εκείνη είναι μία, όπως συνήθως συμβαίνει, υπενθύμισε σε όλους ότι η τουαλέτα δεν είναι ησυχαστήριο, για να κάθονται με τις ώρες και ότι το ζεστό νερό είναι για όλους, πράγμα που σημαίνει ότι το «ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε» θα πρέπει είναι η νοοτροπία στο ντουζ.

Προτού φύγεις, θα πρέπει να εξασφαλίσεις κάποια ρούχα στη βαλίτσα σου, ώστε να βγάλεις τις διακοπές σου όσο το δυνατόν αναίμακτα. Λέμε όσο το δυνατόν, διότι στο χωριό, εκτός από εσένα, θα βρίσκονται ενδεχομένως οι γονείς, οι θείοι, οι παππουδο-γιαγιάδες και γενικώς το σόι που ανεβάζει τον μέσο όρο ηλικίας και συντηρητισμού κατακόρυφα. Στο χωριό υποτίθεται ότι δεν μπορείς να κυκλοφορείς με τα σκισμένα, ούτε με κοντά σορτσάκια, η φούστα σου θα είναι πάντα πολύ κοντή, ακόμη και όταν είναι κάτω από το γόνατο, η μπλούζα πολύ ψηλή, ακόμα και όταν είναι κάτω από τον αφαλό, ενώ ούτε η βερμούδα είναι καλή ιδέα, διότι «Παναγιά μου, είδες τον γιο της Κούλας τι σημάδια είχε στα πόδια του; Είναι τατουάζ». Άρα, ό,τι και να βάλεις θα σχολιαστείς. Οπότε, be yourself. Ωστόσο, έχε στο μυαλό σου ότι παίζει και Δεκαπενταύγουστος: για να ξεπεράσεις την γκρίνια τού «πώς θα πας έτσι στην εκκλησία;», έχε μαζί σου κάτι πιο καλό. Αδιαμφισβήτητα, θα περάσεις ένα διάστημα ενδυματολογικής καταπίεσης, οπότε, σε περίπτωση που δεν θες να υποστείς αβάσταχτη γκρίνια και ανελέητο πρήξιμο, ο μόνος τρόπος είναι να πάρεις μαζί και εκείνα τα ρούχα που δεν φοράς, θεωρείς απαίσια και έχεις βάλει πίσω-πίσω στην ντουλάπα.

Αν η παρέα σου είναι ένα τσούρμο άτομα με μέσο όρο ηλικίας τα 70+, το να μην πλήξεις μάλλον ακούγεται πιο αδύνατο και από την έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια. Υπάρχει όμως τρόπος να την παλέψεις. Προμηθεύσου πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο: Βιβλία, περιοδικά, μουσική, laptop, ΜΒ για Ίντερνετ και χρόνο ομιλίας, για να μιλάς με τους φίλους σου. Μπόνους-κανονάκι το να κατεβάσεις ταινίες, για να βλέπεις όσες μέρες θα βρίσκεσαι εγκλωβισμένος με τους συγγενείς. Άλλωστε, το μυστικό για όλα είναι ένα: Ακουστικά!

Επίσης, τσεκάρουμε αν παίζουν τίποτα πανηγύρια στην περιοχή. Εκεί, λογικά θα παίζει σχετικά φτηνό φαγητό και χύμα κρασί. Παράλληλα, θα πρέπει να χαρτογραφήσεις το χωριό, ώστε να δεις «σημεία ενδιαφέροντος» για χαλαρό βουκολικό φλερτ, που συχνά αποδίδει ευκολότερα, αφού πολλά μένουν κρυφά, μιας και το πολύ-πολύ να βρεθείτε ξανά του χρόνου τέτοια εποχή. Από την άλλη, για όσους χρωστάνε κανένα μάθημα στη σχολή, το χωριό ίσως να είναι το τέλειο μέρος για διάβασμα, αφού Ανατομία και Ποινικό Δίκαιο είναι μακράν πιο ενδιαφέροντα από την πρέφα που παίζουν οι παππούδες στο καφενείο, βλέποντας τη 1.437η επανάληψη του Καφέ της Χαράς. Αν έχεις αυτοκίνητο, μια κοντινή απόδραση θα ήταν καλή λύση, μιας που ευτυχώς η Ελλάδα έχει μικρές αποστάσεις, ώστε να βρεθείς δίπλα στη θάλασσα, αν είσαι επάνω στο βουνό ή επάνω στο βουνό αν είσαι δίπλα στη θάλασσα.

Αν παρόλα αυτά δεν τα καταφέρεις και πλήξεις, ούτε αυτό τελικά είναι τόσο κακό, αφού, μόλις γυρίσεις, θα σε περιμένουν δουλειά, πανεπιστήμιο, σπίτι, οικογένεια, λογαριασμοί και οτιδήποτε άλλο θα σε κάνει να αναπολήσεις το απολύτως τίποτα του χωριού.

Περισσότερα από το VICE

Οι Θεσσαλονικείς Ξύπνησαν και Είδαν τον Θερμαϊκό Κατακίτρινο

Ένας Νέος Εμφύλιος Μαίνεται στην Ελλάδα Μεταξύ Οργανωμένου και Ελεύθερου Κάμπινγκ

Από τον Φονικό Καύσωνα του 1987, στους 43 Βαθμούς του 2017