Mulles Studio / Stocksy
Θυμάμαι ακριβώς πού στεκόμουν όταν η μαμά μου, μου τηλεφώνησε για να μου πει ότι ο θείος μου (και αδελφός της) είχε πεθάνει. Είχα πάει να δω τον φίλο μου στο πανεπιστήμιό του και απάντησα στο τηλέφωνο μπροστά στο παράθυρο, στην κοινόχρηστη αίθουσα της εστίας, κοιτάζοντας τα δέντρα. Έμεινα εκεί αφότου το έκλεισα, κοιτάζοντας έντονα αυτά τα δέντρα, περιμένοντας να κλάψω. Όσο στεκόμουν και τα μάτια μου παρέμεναν στεγνά, τόσο χειρότερα ένιωθα. Μεταξύ θλίψης και ανακούφισης (ο θείος μου ήταν άρρωστος καιρό) ένιωθα και ενοχή που δεν αντιδρούσα με τον «σωστό» τρόπο. Αυτό το συναίσθημα εξακολούθησε όσο οδηγούσα για την κηδεία και σε όλη την τελετή.Χρόνια αργότερα, στην αποφοίτηση, ήμουν συγκινημένη, αγχωμένη και κοίταζα τους πάντες γύρω μου να χαμογελάνε. Έπρεπε κι εγώ να χαμογελάω; Γιατί δεν ήμουν πιο ευτυχισμένη;Η Maya Tamir, ψυχολόγος και καθηγήτρια στο Hebrew University στην Ιερουσαλήμ, ασχολήθηκε πρόσφατα με τη γνωστική ασυμφωνία που πολλοί νιώθουν συχνά. Η Tamir, που μελετάει το συναίσθημα και την αυτορύθμιση, λέει ότι είναι μια διαρκής σύγκρουση ανάμεσα στην εικασία ότι τα ευχάριστα συναισθήματα ισούνται με ευτυχία και στο ότι όλα τα συναισθήματα είναι πολύτιμα – όσο ευχάριστα ή δυσάρεστα κι αν είναι. Ήθελε να βρει ποια ισορροπία συναισθημάτων θα μπορούσε να οδηγήσει στην πιο ευτυχή και ικανοποιητική ζωή κι έτσι έκανε έρευνα σε περισσότερους από 2.000 φοιτητές σε οκτώ διαφορετικές χώρες, για την ικανοποίησή τους από τη ζωή, τις εμπειρίες που είχαν με την κατάθλιψη και τα επιθυμητά συναισθήματα. Τα αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν στο Journal of Experimental Psychology, δείχνουν τα πρώτα στοιχεία μια σχέσης ανάμεσα στην ευτυχία και την εμπειρία επιθυμητών συναισθημάτων – σε σχέση με τα δυσάρεστα.Οι περισσότεροι συμμετέχοντες –από ΗΠΑ, Βραζιλία, Κίνα, Γερμανία, Γκάνα, Ισραήλ, Πολωνία και Σιγκαπούρη– ήθελαν να βιώσουν περισσότερα καλά και λιγότερα άσχημα συναισθήματα, αλλά έχει ενδιαφέρον ότι ένα 11% ήθελε να νιώθει λιγότερη αγάπη και κατανόηση και το 10% ένιωθε ότι θα έπρεπε να βιώνει περισσότερο θυμό ή μισός. Γενικά, οι συμμετέχοντες ένιωθαν πιο ευτυχισμένοι όταν τα πραγματικά τους συναισθήματα αντιστοιχούσαν σε αυτά που ήθελαν να νιώσουν. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα συναισθήματα που θεωρούνταν επιθυμητά ήταν κάτι που είχε μεγάλη σχέση με την κουλτούρα του συμμετέχοντα.
#PAINted Γιατί η Έμφυλη Βία Αφορά Όλ@
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
«Το να καταλαβαίνουμε ποια συναισθήματα "πρέπει" να νιώσουμε, μας συνδέει με το κοινωνικό μας περιβάλλον, τονίζει τις αξίες που μοιραζόμαστε και μας βοηθάει να τις ακολουθούμε», λέει η Tami. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, κυριαρχεί ο ατομικισμός έτσι η περηφάνια θεωρείται γενικά «σωστό» συναίσθημα. Στην Κίνα, μια πιο συλλογική κοινωνία, ισχύει το αντίθετο.Αλλά δεν μπορεί να είναι καλό να μας κατηγορούμε που δεν νιώθουμε θλίψη ή στενοχώρια όταν νομίζουμε ότι θα έπρεπε, σωστά; Η Tamir επισημαίνει ότι τα προβλήματα προκύπτουν όταν τα συναισθηματικά στάνταρ που βάζουμε στους εαυτούς μας γίνονται λιγότερο ρεαλιστικά. Σε κάποια μέρη του κόσμου, υπάρχει μεγάλη πίεση να περιορίζεις τον ενθουσιασμό σου.«Έχουμε πολύ υψηλά στάνταρ για τα συναισθήματα όπως χαρά και ενθουσιασμός, κάτι που μπορεί να δημιουργεί ένα κενό και σε κάνει νιώθεις λιγότερο χαρούμενος συνολικά», λέει η Tamir. «Σε έναν κόσμο όπου άνθρωποι με διαφορετικές κουλτούρες αξιολογούν πολύ διαφορετικά συναισθήματα, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο συναίσθημα που πρέπει να επιδιώκεις για να είσαι ευτυχισμένος, αλλά μια μεγάλη γκάμα, ανάλογα με τις αξίες κάθε ατόμου». Με άλλα λόγια, αν θέλεις να νιώσεις σκατά –ή όχι– άσε τον εαυτό σου να το νιώσει, ασχέτως αν φαίνεται «σωστό» για την περίσταση. Μπορεί να σε κάνει πιο ευτυχισμένο μακροπρόθεσμα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
#PAINted Γιατί η Έμφυλη Βία Αφορά Όλ@
«Το να καταλαβαίνουμε ποια συναισθήματα "πρέπει" να νιώσουμε, μας συνδέει με το κοινωνικό μας περιβάλλον, τονίζει τις αξίες που μοιραζόμαστε και μας βοηθάει να τις ακολουθούμε», λέει η Tami. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, κυριαρχεί ο ατομικισμός έτσι η περηφάνια θεωρείται γενικά «σωστό» συναίσθημα. Στην Κίνα, μια πιο συλλογική κοινωνία, ισχύει το αντίθετο.Αλλά δεν μπορεί να είναι καλό να μας κατηγορούμε που δεν νιώθουμε θλίψη ή στενοχώρια όταν νομίζουμε ότι θα έπρεπε, σωστά; Η Tamir επισημαίνει ότι τα προβλήματα προκύπτουν όταν τα συναισθηματικά στάνταρ που βάζουμε στους εαυτούς μας γίνονται λιγότερο ρεαλιστικά. Σε κάποια μέρη του κόσμου, υπάρχει μεγάλη πίεση να περιορίζεις τον ενθουσιασμό σου.«Έχουμε πολύ υψηλά στάνταρ για τα συναισθήματα όπως χαρά και ενθουσιασμός, κάτι που μπορεί να δημιουργεί ένα κενό και σε κάνει νιώθεις λιγότερο χαρούμενος συνολικά», λέει η Tamir. «Σε έναν κόσμο όπου άνθρωποι με διαφορετικές κουλτούρες αξιολογούν πολύ διαφορετικά συναισθήματα, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο συναίσθημα που πρέπει να επιδιώκεις για να είσαι ευτυχισμένος, αλλά μια μεγάλη γκάμα, ανάλογα με τις αξίες κάθε ατόμου». Με άλλα λόγια, αν θέλεις να νιώσεις σκατά –ή όχι– άσε τον εαυτό σου να το νιώσει, ασχέτως αν φαίνεται «σωστό» για την περίσταση. Μπορεί να σε κάνει πιο ευτυχισμένο μακροπρόθεσμα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Περισσότερα από το VICEΑλβανικό Χόρτο, Βιετναμέζοι Ντίλερς και Εργαστήρια Ηρωίνης στην Ελλάδα«Είχε Χέσει στο Μαξιλάρι» - Οι πιο Παράξενες Φωτογραφίες που Έχουμε Δει από Μηχανές μιας ΧρήσηςYu-Gi-Oh, Pokémon, Αλήτης, Αστερίξ: Ο Άνθρωπος Πίσω από τη Φωνή των Παιδικών μας ΧρόνωνΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.