Αυτή Είναι η Τέχνη των Φυλακισμένων

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά από το Creators Project.

Ακόμα και αν παρακολουθείς το Orange is the New Black με θρησκευτική ευλάβεια, οι πιθανότητες του να έχεις έρθει σε επαφή με την καθημερινότητα της φυλακής είναι λίγες. Ακόμα και μια πιο μελετημένη έρευνα στις εικόνες που υπάρχουν στο διαδίκτυο, συνήθως σου προσφέρει καρικατούρες και εικόνες αρχείου και όχι μια πιο αληθινή απεικόνιση της πραγματικότητας που βιώνουν καθημερινά εκατομμύρια άτομα ανά τον κόσμο. Ο freelance συντάκτης, καλλιτεχνικός επιμελητής και ιδρυτής του blog Prison Photography, Peter Brook, θα υποστήριζε πως η απόσταση που υπάρχει μεταξύ της κοινωνίας και της καθημερινότητας των φυλακών είναι προβληματική. Σε μια προσπάθεια να εξετάσει αυτό που αποκαλεί «κουλτούρα της φυλακής», έστησε την έκθεση Prison Obscura.

Το «μάτι» του Brooks επιζητά να προσωποποιήσει αυτούς που δεν έχουν φωνή, τους αόρατους. Εκθέτοντας εννέα καλλιτέχνες και project, η έκθεση κοιτάζει με κριτικό ύφος τις φυλακές, επιζητώντας να εξανθρωπίσει τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί.

Το Creators Project μίλησε με τον Peter για την έκθεση, αλλά και για το μέλλον του Prison Photography blog.

The Creators Project: Υπήρξε μια συγκεκριμένη στιγμή που άρχισες να ενδιαφέρεσαι για την φωτογραφία με θέμα τις φυλακές; Πόσο καιρό μετά από αυτό ξεκίνησες το Prison Photography blog;
Pete Brook: Ολοκλήρωσα ένα μεταπτυχιακό στα Museum Studies. Κοίταξα το μουσείο της φυλακής του San Quentin, αλλά για να καταλάβω καλύτερα την ιστορία του μουσείου, έπρεπε να ενημερωθώ σχετικά με την πολιτική πίσω από τις φυλακές της Καλιφόρνια. Ήταν 2004 και τα πράγματα ήταν πολύ άσχημα. Έμεινα άναυδος όταν κατάλαβα πόσο σοβαρά ήταν τα προβλήματα. Κατά την διάρκεια της μέχρι τώρα ζωής μου, ο πληθυσμός των φυλακών των Ηνωμένων Πολιτειών έχει πενταπλασιαστεί.

Ξεκίνησα να ασχολούμαι με την φωτογραφία που είχε ως βασικό της θέμα τις φυλακές το 2008. Δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο πλάνο, αλλά ήξερα ότι τα περισσότερα project που είχα εντοπίσει δεν είχαν παρουσιαστεί για δεύτερη φορά και ποτέ δεν είχαν συλλεχθεί σε ένα μέρος. Ενθουσιάστηκα με τον προοπτική να τα μαζέψω όλα και να τα εκθέσω.

Εντωμεταξύ, μιλάω για την φωτογραφία, αλλά ουσιαστικά μιλάω για τις φυλακές. Και όταν μιλάω για τις φυλακές, μιλάω για την κοινωνία. Οι φυλακές είναι ένα σύμπτωμα των αποτυχιών της κοινωνίας. Της αποτυχίας της να προσφέρει καλά σχολεία και ευκαιρίες για εργασία. Της αποτυχίας της να περιορίσει τις εισοδηματικές διαφορές. Της αποτυχίας της να αντιμετωπίσει τις καταχρήσεις και πάει λέγοντας. Οι φορολογούμενοι που πληρώνουν για τις φυλακές μέσω των φόρων τους, έχουν δικαίωμα να μάθουν τι συμβαίνει και καμιά φορά η φωτογραφία μπορεί να βοηθήσει σε αυτό.

Έχεις κάποιο συγκριμένο κίνητρο ή κάποιο συγκεκριμένο στόχο για αυτήν την έκθεση;
Θέλω να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τα θέματα της φυλακής λες και είναι κάτι φοβερά ριζοσπαστικό. Ένας στους εκατό ενήλικους είναι φυλακισμένος. Οι φυλακές λοιπόν, αποτελούν βασικό στοιχείο της Αμερικάνικης ταυτότητας και πρέπει να απορρίψουμε την ιδέα ότι οι φυλακισμένοι είναι διαφορετικοί από τους υπόλοιπους, από εμάς. Θέλω να εκθέσω αυτούς τους καλλιτέχνες, να δείξω το σεβασμό τους προς τους φυλακισμένους και πως μέσω της δουλειά τους, τους βοηθούν, τους δίνουν δύναμη.

Εύχομαι ο κόσμος να ενημερωθεί, να τους δώσει η έκθεση μια αφετηρία από όπου να μπορέσουν να συζητήσουν αυτά τα θέματα με την οικογένεια και τους φίλους τους. Ας ξεκινήσουμε από εδώ και ας καταλήξουμε στις κάλπες. Θα είναι μια μικρή προσφορά από εμένα σε μια κουβέντα που ολοένα και δυναμώνει, σχετικά με την πολιτική του εγκλήματος και της τιμωρίας σε αυτήν την χώρα.

Ποιο είναι κατά την άποψη σου, το βασικότερο θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί στις φυλακές της Αμερικής;
Υπάρχουν τόσα πολλά. Καταρχάς, ας σταματήσουμε να θανατώνουμε κόσμο. Είναι ηλίθιο. Με τη σειρά του αυτό θα βοηθήσει μονάχα μερικές χιλιάδες κόσμου και θα είναι μια σταγόνα στον ωκεανό. Μιλάμε για 2.3 εκατομμύρια φυλακισμένους. Ας σταματήσουμε να δικάζουμε νεαρά παιδιά ως ενήλικες. Ας σταματήσουμε να φυλακίζουμε έγκυες γυναίκες. Ας απελευθερώνουμε τους ηλικιωμένους φυλακισμένους που χρειάζεται να βρίσκονται σε αναρρωτήρια και όχι σε φυλακές. Ας αντιμετωπίσουμε τον εθισμό στις ουσίες ως πρόβλημα δημόσιας υγείας και όχι ως εγκληματικό ζήτημα. Υπάρχουν πραγματικά τόσα πολλά.

Πάνω από όλα όμως, ας παραδεχτούμε ότι οι φυλακές δεν έχουν κάνει και δεν κάνουν αυτό που λένε και έπρεπε να κάνουν. Οι φυλακές δεν μας κάνουν να αισθανόμαστε πιο ασφαλείς. Οι φυλακές στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν αποκαθιστούν και δεν εκπαιδεύουν τους φυλακισμένους, δεν τους δίνουν τα κίνητρα να γίνουν καλύτεροι και είναι απλά αποθήκες ανθρώπων.

Ποιο είναι το μέλλον του Prison Photography;
Δεν είχα ποτέ κάποιο σχέδιο και εξακολουθώ να μην έχω. Το blog ήταν πάντα κάτι με το οποίο ασχολιόμουν όταν δεν με «έτρωγε» η κανονική μου δουλειά. Δεν με έχει βοηθήσει ποτέ να πληρώσω λογαριασμούς ούτε θα το κάνει ποτέ και εδώ που τα λέμε, έτσι πρέπει να είναι. Είναι το side project μου και με κρατάει ειλικρινή και ισορροπημένο πνευματικά. Μου έχει επιτρέψει να ταξιδέψω και να μιλήσω και να στήσω τις εκθέσεις μου. Είμαι πολύ τυχερός.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.