Οδηγός του VICE για την ΓΛΑΣΚΩΒΗ 2014

Επιστροφή στον Οδηγό του VICE για την Ευρώπη 2014

(Φωτογραφία από τον Patrick D Bortz)

Το Εδιμβούργο μπορεί να έχει το κάστρο, το κοινοβούλιο, τους τουρίστες, τη νεο-κλασική αρχιτεκτονική και ένα απίστευτα χαμηλό ποσοστό δολοφονιών, αλλά η Γλασκώβη έχει τη διασκέδαση. Η μεγαλύτερη πόλη της Σκωτίας είναι «μεθυσμένη», ναι, αλλά δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από πουθενά, διότι έχει μία από τις πιο δυνατές μουσικές σκηνές, μία από τις καλύτερες Σχολές Καλών Τεχνών στον κόσμο και μερικά από τα πιο γαμάτα μπαρ και κλαμπ στη Βρετανία.

Μεταβείτε στις διάφορες ενότητες χρησιμοποιώντας τα περιεχόμενα:

- ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΤΑΡΕΙΣ
- ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
- ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
   Φαντασμένοι Σεχτεριστές | Προβλήματα με τις Αρχές| Μετανάστευση
- ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΣ
- ΤΙ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ
- ΠΟΥ ΝΑ ΠΙΕΙΣ
- ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
- LGBT ΓΛΑΣΚΩΒΗ
- ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΑΞΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΝΗΦΑΛΙΟΣ
- ΠΩΣ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΚΛΕΨΟΥΝ Η' ΔΕΙΡΟΥΝ
- ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟΣ ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
- ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙΣ
- ΤΙ ΤΙΡ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΜΦΙΒΟΛΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ
- ΧΑΡΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ VICE

(Φωτογραφία από τον Patrick D Bortz)

Η ομορφιά της νυχτερινής ζωής της Γλασκώβης έγκειται στο ότι τα περισσότερα κλαμπ είναι μαζεμένα στους δρόμους Sauchiehall, Union και Clydeside, οπότε μπορείς άνετα να περάσεις απ' όλα και μέσα σε λιγότερο από 20 λεπτά να έχεις ακούσει indie, R & B, techno, hardcore και underground house. Το κακό με αυτό είναι ότι μπορεί να συναντήσεις οποιονδήποτε, οπότε η Γλασκώβη για να το αντιμετώπισει αυτό, κλείνει DJs που παίζουν σε μικρότερους χώρους.

Ένα από τα πιο ωραία μπαράκια που τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να μαζεύει κόσμο είναι το La Cheetah. Λένε ότι χωράει μέχρι 200 άτομα, ορκίζομαι όμως ότι έχω δει σχεδόν το διπλάσιο κόσμο εκεί μέσα. Επίσης τα ποτά κοστίζουν £2. Και μετά μας ρωτούν γιατί θέλουμε ανεξαρτησία.

Κάθε λάτρης της house και της techno μουσικής έχει πάει τουλάχιστον μία φορά στο Club 69: το περιβόητο υπόγειο club στο Paisley. Σοβαρά τώρα, αν το Paisley δεν είχε τον καθεδρικό ναό και το πανεπιστήμιο, μάλλον θα έβαζε το 69 στον τουριστικό της οδηγό, είναι τόσο γαμημένα καλό. Αποτελεί θεμέλιο της νυχτερινής ζωής της Γλασκώβης και βασικά δεν έχεις δει τίποτα αν δεν έχεις παρακολουθήσει το Αcid Ηouse live με δεκάδες παιδιά να χοροπηδούν εκστασιασμένα ενώ ο DJ παίζει μέσα σε κλουβί σαν το κοτόπουλο.

Σύμφωνα με τους νόμους αδειοδότησης στη Γλασκώβη το αλκοόλ σερβίρεται νόμιμα σε μαγαζιά μέχρι τις 22:00, στα μπαρ μέχρι τα μεσάνυχτα και στα κλαμπ μέχρι τις 3. Αυτό βασικά σημαίνει ότι τα after πάρτι στην Γλασκώβη είναι τεράστια υπόθεση. Ένα από τα λιγοστά παράνομα κλαμπ που έχουν γίνει νόμιμα είναι το The Unit. Και βασικά είναι πολύ καλύτερο τώρα - ειλικρινά.

Λόγω των ιδιορρυθμιών του μετρό μας -έχουμε μια γραμμή η οποία περνά μέσα από το κέντρο, το South Side και το West End- τα "subcrawls" έχουν γίνει ιδιαιτέρως δημοφιλή, ειδικά μεταξύ των φοιτητών. Οι κανόνες του subcrawl είναι απλοί: αγοράζεις ένα ολοήμερο εισιτήριο για £4, κατεβαίνεις σε κάθε στάση (υπάρχουν 15) και πίνεις ένα ποτό στην πρώτη παμπ που βλέπεις. Τα πράγματα γίνονται συνήθως αποκτούν ενδιαφέρον στις γειτονιές του Ibrox, Govan και Kinning Park. Όταν φτάσεις στις τελευταίες στάσεις, καλά θα κάνεις να αποφύγεις τους πορτιέρηδες, αλλά αν έχεις δέκα ώρες και ένα συκώτι να σκοτώσεις, μπορεί να είναι αρκετά διασκεδαστικό.

Return to Top

Η Γλασκώβη είναι ακόμη μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου -αν και σε λίγο καιρό παίζει να μην είναι- οπότε ισχύουν οι ίδιο νόμοι που ισχύουν και οπουδήποτε αλλού στην Αγγλία. Το χόρτο θεωρείται -επισήμως τουλάχιστον- παράνομο, αλλά οι μόνοι που θα ενδιαφερθούν είναι οι αστυνομικοί. Δεν υπάρχει και πολύ μεγάλη ποσότητα μέσα στην πόλη και, σε αντίθεση με αλλού, το να σου προσφέρουν ναρκωτικά στον δρόμο είναι σπάνιο.

Οι πορτιέρηδες εδώ είναι δημοφιλείς για την αυστηρότητά τους και όποιον πιάσουν -ή ακόμα όποιον υποπτευθούν- για χρήση ναρκωτικών σε μπαρ ή κλαμπ θα τον πετάξουν έξω. Το Arches Club κινδύνεψε να χάσει την άδειά του τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν μια 17χρονη μαθήτρια, έχοντας πάρει κακά χάπια, κατέρρευσε και πέθανε στις εγκαταστάσεις του μαγαζιού. Το περσινό καλοκαίρι αυτό συνέπεσε με ένα μεγάλο boom των χαπιών green "Rolex" τα οποία σκότωσαν 6 άτομα στην Γλασκώβη μέσα σε δυο μήνες -οπότε θα πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός με τις ουσίες που βάζεις μέσα στο σώμα σου.

Το crack και το meth είναι σπάνια, αλλά η Γλασκώβη ήταν κάποτε γνωστή ως η πρωτεύουσα της ηρωίνης του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο τίτλος αυτός είχε πάντα να κάνει περισσότερο με τον αριθμό των τοξικομανών, παρά με την ποιότητα του προϊόντος, αν και -ένας νεκρός χρήστης τέσταρε θετικός για άνθρακα πριν από λίγα χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, οι περισσότεροι Glaswegians δεν τρέφουμε ψευδαισθήσεις σχετικά με την «αίγλη» της ηρωίνης, και σίγουρα δεν θεωρείται κοινωνικά αποδεκτή, γι' αυτό μην το κάνεις, βασικά. Και βασικά, πόσο μαλακάς πρέπει να είσαι, αν θες να περάσεις τις διακοπές σου κάνοντας smack;

Return to Top

ΦΑΝΤΑΣΜΕΝΟΙ ΣΕΧΤΑΡΙΣΤΕΣ

Η θρησκεία εδώ και χρόνια βρίσκεται σε φάση παρακμής στη Σκωτία -μόνο το 54% του πληθυσμού αυτοαποκαλούνται Χριστιανοί- αλλά επειδή έχει συνδυαστεί τόσο πολύ με το ποδόσφαιρο και την πολιτική, είμαστε ανίκανοι να απαλλαγούμε από τις σεχταριστικές παγίδες της, ακόμη και αν οι περισσότεροι μπαίνουν σε εκκλησία μόνο για να παντρευτούν ή για να τους θάψουν.

Για να καταλάβεις, μια συγκεκριμένη ομάδα της προτεσταντικής κοινότητας της Γλασκώβης ξεσκονίζουν τα ξύλινα πνευστά τους, ντύνονται σαν ψωλές και παρελαύνουν στην πόλη για τον εορτασμό της νίκης του William of Orange «σε μια μάχη που έλαβε χώρα (στην Ιρλανδία) πριν από πάρα μα πάρα πολύ καιρό». Αυτές οι παρελάσεις είναι γνωστές ως Orange walks, και δεν είναι μόνο προσβλητικές για τους Καθολικούς (ιδιαίτερα όταν περνούν μέσα από Καθολικες περιοχές), αλλά αποτελούν ντροπή για όλους όσους ζουν εδώ: οι δρόμοι μπλοκάρουν, η κίνηση είναι ανυπόφορη, και ο τόπος γεμίζει με τους φαντασμένους, θλιβερούς σεχταριστές, οι οποίοι με τους ύμνους μίσους που τραγουδούν σου τρυπούν το ζαλισμένο απ' το hangover εγκέφαλο.

Οι Rangers και οι Celtic, οι τοπικές ποδοσφαιρικές ομάδες των οποίων η αντιπαλότητα έχει αποκτήση συμβολική σημασία πλέον -και θα μπορούσε να παρομοιαστεί μονάχα με την ένταση μεταξύ των Προτεσταντών και των Καθολικών- έχουν κάνει και οι δυο προσπάθειες για τον περιορισμό των θρησκευτικών τραγουδιών τις ημέρες των αγώνων, αλλά η πρόοδος είναι αργή. Ακόμα θα ακούσεις τους οπαδούς των Rangers να μιλούν ακατάπαυστα για το πώς είναι γεμάτοι «ως τα γόνατά με αίμα των Fenian», για παράδειγμα, ενώ τα ultra μέλη της "Green Brigade» των Celtics εξακολουθούν να τραγουδούν τραγούδια υπέρ τoυ Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού. Μερικές φορές, βέβαια, μπορούμε και γελάμε με την μικρότητα του πράγματος: πριν από μερικά χρόνια, στην Larkhall το προπύργιο της στήριξης των Rangers, ένα τοπικό υποκατάστημα Subway εξαναγκάστηκε να βάψει την βιτρίνα του μαύρη, επειδή οι ντόπιοι θεωρούσαν το αρχικό χρώμα -που ήταν πράσινο- ως σιωπηρή έκφραση υποστήριξης για τους Ιρλανδούς ρεπουμπλικάνους (Ε, δεν κάνουμε πλάκα).

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Liam Turbett)

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΓΛΑΣΚΩΒΗΣ

Η Γλασκώβη ήταν πάντα πολύ πολιτικοποιημένη: Ρώσοι κομμουνιστές πίστευαν κάποτε ότι η βρετανική επανάσταση θα ξεκινήσει στους δρόμους της Γλασκώβης, και παραλίγο να ξεκινήσει κατά τη διάρκεια της μάχης του George Square το 1919, όταν 60.000 εργάτες βγήκαν στου δρόμους και κατάφεραν να υψώσουν για ένα μικρό χρονικό διάστημα την κόκκινη σημαία. Εβδομήντα χρόνια αργότερα, περίπου το ίδιο ποσοστό βγήκε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί ενάντια στους φόρους, και τελικά κατάφεραν να αλλάξει αυτό (προς έκπληξη απολύτως κανενός, η Γλασκώβη ήταν μία από τις πρώτες πόλεις του Ηνωμένου Βασιλείου η οποία πέρσυ έκανε πάρτι για τον θάνατο της Μάργκαρετ Θάτσερ).

Η σχέση μεταξύ των διαδηλωτών και της αστυνομίας ήταν σε γενικές γραμμές καλή για πολλά χρόνια, αλλά με την σταδιακή διάβρωση των πολιτικών ελευθεριών στη Βρετανία, αυτό άλλαξε: ακτιβιστές κατά της λιτότητας στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης εκδιώχθηκαν βίαια (και στη συνέχεια τους ξανα-επιτράπηκε η είσοδος) από το κτίριο το οποίο είχαν καταλάβει ειρηνικά, και λίγες εβδομάδες αργότερα, ένα βασιλικό γαμήλιο street-πάρτι στο Kelvingrove πάρκο διαλύθηκε απο δυνάμεις τις αστυνομίας. Οι πιο συνηθισμένες διαμαρτυρίες αυτές τις ημέρες είναι ενάντια στις περικοπές λιτότητας, τις φασιστικές πολιτικές οργανώσεις και τον σεξισμό.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Chris O'Neil)

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ

Η μετανάστευση διαρκώς αυξάνεται, αλλά δεν αποτελεί καινούργιο φαινόμενο. Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία και ο πολιτισμός της Γλασκώβης έχουν εμπλουτιστεί πάρα πολύ από την εισροή των μεταναστών -και τους οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ για τον Arthur Conan Doyle, τον Billy Connolly, τον Frankie Boyle και την νίκη του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου των Celtics το 1967- και ενώ μόνο το 2% των Glaswegians αυτοπροσδιορίζονται ως «Ιρλανδοί» σήμερα, ο αριθμός αυτός δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και στο πώς έχουν επιδράσει στην ιστορία μας.

Υπάρχουν πολλοί Πακιστανοί, πολλοί από τους οποίους έχουν σχέση με το πρώτο κύμα αφίξεων της δεκαετίας του 1950, αφότου το Πακιστάν κέρδισε την ανεξαρτησία του από τη βρετανική αυτοκρατορία. Αυτές οι πρώτες γενιές αντιμετωπίσαν τα ίδια προβλήματα -καχυποψία, διακρίσεις και έλλειψη εργασίας- όπως και στην υπόλοιπη Αγγλία, αλλά σήμερα, οι Πακιστανοί έχουν αρχίσει να παίζουν ολοένα και πιο σημαντικό ρόλο στις επιχειρήσεις και την τοπική πολιτική -πολλοί, στην πραγματικότητα, έχουν γίνει ένθερμοι υποστηρικτές της σκωτσέζικης ανεξαρτησίας.

Έχουμε επίσης περίπου 10.000 Κινέζους, που έφθασαν μετά την κατάρρευση της αγροτικής οικονομίας του Μάο και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή Garnet Hill, όπου βρίσκεται το δικό μας Chinatown (μην έχετε μεγάλες προσδοκίες πρόκειται απλώς για ένα σούπερμαρκετ με Paifang βιτρίνα) και περίπου ίσους αριθμούς Πολωνών και Αφρικανών μεταναστών. Το ζήτημα της ανεξαρτησίας της Σκωτίας θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στη μελλοντική δημογραφία της Γλασκώβης: αν ψηφίσουμε υπέρ της, το SNP σχεδιάζει να εισαγάγει μια πολύ πιο φιλελεύθερη και ανοιχτή μεταναστευτική πολιτική.

Return to Top

Sarti 
42 Renfield Street,121 Bath Street & 133 Wellington Street 
Δεν υπάρχουν και πολλές διαφορές μεταξύ των τριών αυτών οικογενειακών ιταλικών εστιατορίων, όλα προσφέρουν τέλειο φαγητό και φιλικό service.

The Squid & The Whale
372 Great Western Road 
Εντάξει, πήρε το όνομά του από ένα «κλασικό» μικρό "mumblecore" και λανσάρεται ως «καντίνα», αλλά ειλικρινά, δεν είναι τόσο ενοχλητικό. Το φαγητό (ένα μείγμα Μεξικάνικου, Αμερικάνικου και Creole), η μεγάλη ποικιλία από μπύρες και οι αξιοπρεπείς DJs το κάνουν πολύ γαμάτο βασικά.

Stereo 
22 Renfield Lane 
Η Γλασκώβη έχει τρία εστιατόρια για vegans -το 78 και το Mono είναι τα άλλα δύο- αλλά αυτό το μέρος παίρνει τα πρωτεία για τα τάπας του.

The Ubiquitous Chip
12 Ashton Lane 
Παραδοσιακά σκωτσέζικα πιάτα που πραγματικά αξίζουν τα λεφτά σου. Όπως και κάθε άλλο εστιατόριο-μπαρ στην Ashton Lane, ωστόσο, τα πλήθη μαζεύονται γρήγορα.

Hanoi Bike Shop
8 Ruthven Lane 
Αυτό το Βιετναμέζικο στο West End έχει αρχίσει να γίνεται εξωφρενικά δημοφιλές -είναι σχετικά φθηνό, λίγο παράξενο και για κάποιο ανεξήγητο λόγο το πόσταρε η Beyonce πρόσφατα στο Instagram. To οποίο ειλικρινά είναι ίσως το πιο σέξι πράγμα που έχει συμβεί ποτέ στη Σκωτία.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον John Beck)

Chippies 
Δυστυχώς, η Γλασκώβη δεν έχει πλέον την πρωτιά στους καρδιακούς του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά εξακολουθούμε να τηγανίζουμε όλες τις τροφές μας. Τα old-fashioned fish and chips εστιατόρια διαρκώς μειώνονται, καθώς το street-food έχει πλέον γίνει η νόρμα, αλλά μέρη όπως το Blue Lagoon και το The Philadelphia ακόμα φτιάχνουν τόσο λιπαρά πιάτα, ώστε μπορούν να μετατρέψουν τα σωθικά σου σε ημιδιαφανή.

Buckfast 
"Commotion Lotion". "Wreck the Hoose Juice". "Coatbridge Table Wine". Όπως το Beelzebub, το Buckfast είναι γνωστό με πολλά ονόματα. Αυτό το υπερβολικά καφεΐνουχο τονωτικό κρασί, παρασκευάζεται από μοναχούς στο Devonshire, έχει πολύ κακή φήμη και κατηγορείται από τους πολιτικούς για τα δεινά της κοινωνίας στη Σκωτία, όμως επιμένουμε να το καταναλώνουμε, χωρίς να απολογούμαστε γι' αυτό. Γιατί; Επειδή το Buckfast σε κάνει να την ακούς γρήγορα.

Square Sausage 
Για κάποιο λόγο, οι τουρίστες πάντα θεωρούν τη Square Sausage -ή τη Lorne Sausage, για να χρησιμοποιήσουμε το σωστό της όνομα- ένα είδος προσβολής προς τη γεωμετρία του λουκάνικου. 'Ομως αυτό που πάντοτε μας τράβαγε ήταν το γεγονός ότι μπορείς σε ένα κομμάτι βουτυρωμένο ψωμί, να προσθέσεις ένα τηγανητό αυγό, να αλείψεις λίγο κέτσαπ και γιουχοοουύ - έχεις ένα burger για πρωινό.

Munchy Box
Έχεις σταθεί ποτέ μπροστά σε ντελιβεράδικο σκεπτόμενος «Chips ή naan; Ροδέλες κρεμμυδιού ή pakora; Κεμπάμπ ή κοτόπουλο Tikka;». Οι Glaswegians δεν το κάνουν ποτέ. Όταν μιλάμε για fast food, δεν υπάρχει "ή" υπάρχει μόνο "και", και κάπως έτσι "γεννήθηκε" το munchy box - ένα κουτί πίτσας από χαρτόνι γεμάτο ως επάνω με όλα αυτά, το οποίο περιέχει σχεδόν 3.000 θερμίδες. Συνοδεύεται συνήθως κι από σαλάτα, αλλά είναι τελείως διασκοσμητική και δεν σου προτείνουμε να την δοκιμάσεις.

Irn-Bru 
Εντάξει, υπάρχουν μερικοί κανόνες που πρέπει να ακολουθήσεις όταν πρόκειται για την κατανάλωση του εθνικου σκοτσέζικου αναψυκτικού. Τα κουτάκια (κρύα προφανώς) είναι αποδεκτά εάν δεν έχεις άλλη επιλογή, αλλά ποτέ μην το πιεις από πλαστικό μπουκάλι. Μια γυάλινη φιάλη των 75cl -γνωστή ως "ginger boatil"- είναι πάντα η καλύτερη επιλογή, και αν είσαι hungover, είναι εγγυημένη θεραπεία.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Patrick D Bortz)

Το West End δεν προτείνεται για clubbing: Είναι σχεδόν αδύνατο να σε αφήσουν να μπεις στο Queen Margaret Union, εκτός αν πας με κάποιον που να είναι μέλος, το ίδιο ισχύει για το Glasgow University Union - στο οποίο παραδοσιακά έτσι κι αλλιώς συχνάζουν μισογύνηδες παίχτες του ράγκμπι - και το Viper είναι βασικά το μόνο μαγαζί στο οποίο ίσως και να διασκεδάσεις. Παρόλαυτα υπάρχουν κάποιες πολύ ωραίες παμπ στην περιοχή.

Το Halt Bar (160 Woodlands Road) είναι ένα παραδοσιακό στέκι στη Γλασκώβη, όπου οι νέοι και οι παλαιότεροι συμβιώνουν επιτυχώς, και στο οποίο φιλοξενούνται δημοφιλή "open-mic" νύχτες. Το The Stravaigin (28 Gibson Street) είναι λίγο πιο νεανικό, πιο χιπ και μένει ανοιχτό μέχρι τη μία, το οποίο σου δίνει και μία έξτρα ώρα πιώματος, εφόσον τη χρειάζεσαι.

Το The Oran Mor, ένα ανακαινισμένο εκκλησάκι στην κορυφή του Byres Road, είναι ακριβό και συχνά σφύζει από κόσμο, αλλά θα πρέπει να προσπαθήσεις να πας σε μία από τις "A Play, a Pie and a Pint" βραδιές που διοργανώνουν, όπου για το εύλογο ποσό των £11, θα πάρεις ακριβώς αυτό που σου υπόσχονται.

Στην άλλη πλευρά του Kelvingrove Park, η περιοχή Finnieston έχει εξευγενιστεί φοβερά. Πριν από δέκα χρόνια ήταν γεμάτη "slumlords" και 24ώρα ψιλικατζίδικα - σήμερα θα βρεις μπουτίκ, μπιστρό και cool μπαράκια όπως το Big Slope  (36 Kelvingrove Οδός) και το Lebowskis (1008 Argyle Street).

Και τώρα πάμε προς κέντρο. Σίγουρα σε κάποια φάση της βραδιάς θα καταλήξεις στην Sauchiehall Street, οπότε καλό θα είναι να εξοικειωθείς με την περιοχή. Πρώτον, προφέρεται Saw-kee-hall και το Eastern End είναι βασικά για ψώνια, όμως όσο συνεχίζεις δυτικά προς το Charing Cross, η περιοχή γεμίζει μπαρ και κλαμπ. Το καλύτερο είναι μάλλον το Nice 'n' Sleazy's (421 Sauchiehall Street) - ένα Glaswegian must το οποίο φημίζεται για την μουσική του και τα γαμάτα indie φωτιστικά του, εδώ θα βρεις και Buckfast σε γυάλινο μπουκάλι. Το Broadcast είναι εξίσου καλό, βρίσκεται δυο βήματα πιο κάτω στην κυριολεξία και λίγο πολύ μαζεύει τον ίδιο κόσμο (υπάρχουν ύπερ-αρκετά indie παιδιά στη Γλασκώβη). Το Sleazy's μένει ανοιχτό μέχρι τις τρεις κάθε βράδυ, ενώ το Broadcast ανοίγει λίγο αργότερα από Πέμπτη έως Σάββατο, αλλά και τα δύο προσφέρουν ζωντανή μουσική, DJs και καλό φαγητό. Τέλος, αν ψάχνεις για κάτι διαφορετικό, δοκίμασε το The Grand Ole Opry  (2 Govan Road). Είναι "country and western club", αλλά δεν έχει dress code και το ποτό είναι «εγκληματικά» φθηνό - είναι πάντα ωραία να διασκεδάζεις με τους γηραιότερους πολίτες.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Jonathan Tollan)

Υπάρχουν οι κλασικές ξενοδοχειακές αλυσίδες στο κέντρο της Γλασκώβης, αλλά αν ψάχνεις για κάτι προσιτό και καλό, που να έχει απλώς ένα κρεβάτι, πήγαινε καλύτερα αλλού. Το citizenM (60 Renfrew Street) είναι μεγάλο και τα δωμάτια ξεκινούν από £55. Αν ψάχνεις για κάτι ακόμα φθηνότερο, το Euro Hostel (318 Clyde Street) είναι κλασική επιλογή, αλλά με £10 τη βραδιά για ένα dorm ή £20 για ένα en-suite δωμάτιο, μάλλον δεν αξίζει.

Tο The Art House  (129 Bath Street), το The Grand Central Hotel (99 Gordon Street) και το Blythswood Square Hotel (11 Blythswood Square) είναι καλές επιλογές αν αντέχει το πορτοφόλι σου, και όποιος θέλει να βρίσκεται στο West End μια αξιοπρεπέστατη επιλογή είναι το The Hilton Grosvenor (1 Grosvenor Terrace) που έχει θέα στους βοτανικούς κήπους και καλή πρόσβαση στο Byres Road και στο Great Western Road. Aν πραγματικά έχεις λεφτά για ξόδεμα και είσαι ποζεράς τότε το Hotel Du Vin  (1 Devonshire Gardens) είναι το μέρος για σένα.

Ένα πράγμα που πρέπει να έχεις κατά νου για όλα αυτά τα μέρη, βέβαια, είναι ότι το 2014 η Γλασκώβη φιλοξενεί τους Αγώνες της Κοινοπολιτείας, και κατά τη διάρκεια των δύο αυτών εβδομάδων κάθε ξενοδόχος που του περισεύει άδειο ντουλάπι θα είναι έτοιμος να σε ξεζουμίσει.

Return to Top

(Φωτογραφία από Flickr user Spider.Dog)

Τον περασμένο Γενάρη, ο Σκωτσέζος πρόεδρος του Κόμματος της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου ωρύονταν ότι η Γλασκώβη είναι «για τους ομοφυλόφιλους, τους Καθολικούς και τους κομμουνιστές». Ωστόσο, ενώ έχουμε διανύσει αρκετό δρόμο και σε σύντομο χρονικό διάστημα - η ομοφυλοφιλία αποποινικοποιήθηκε στη Σκωτία το 1980 - η γκέι σκηνή εδώ εξακολουθεί να είναι μικρή και υπάρχουν στάνταρ μέρη στα οποία μπορείς να πας.

Το The Polo Lounge και το AXM (πρώην Bennetts) είναι τα μεγαλύτερα και τα πιο γνωστά από αυτά, και το βολικό είναι ότι βρίσκεται το ένα δίπλα στο άλλο, λίγους δρόμους νότια της George Square. Τις Τετάρτες έχει φοιτητικές βραδιές, που είναι αρκετά δημοφιλείς. Το Polo είναι πιο κυριλέ και έχει επίσης και το Riding Room, το οποίο έχει ζωντανή μουσική, burlesque shows και μάγους. Το Delmonica's είναι ένα ακόμα στέκι, αν και μοιάζει περισσότερο με μπαρ παρά με κλαμπ και είναι διάσημο για βραδιές καραόκε.

Με την προσθήκη του Speakeasy και το FHQ -το πρώτο και μοναδικό γυναικείο κλαμπ της πόλης- καθώς και το Lock Up Your Daughters -μια τοπική συλλογικότητα που δημοσιεύει zines queer, διοργανώνει εργαστήρια κινηματογράφου και βραδιές στο Flying Duck- η νυχτερινή σκηνή διαρκώς μεγαλώνει, αν και τα γκέι κλαμπ στη Γλασκώβη ενδείκνυνται περισσότερο για χαλαρή διασκέδαση camp παρά για βραδιές ακολασίας. Παρόλαυτά θυμόμαστε ακόμη ένα γαμάτο σκηνικό στο Arches (αυτά τα σκηνικά πάντοτε γινόντουσαν στο Arches) όπου η Γλασκώβη μετατράπηκε στη Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή και δύο αστυνομικοί σε επιθεώρηση ρουτίνας μπήκαν μέσα στο χώρο ενώ γινόταν ένα τεράστιο όργιο και στη συνέχεια τους μπέρδεψαν με στρίπερ, αλλά γενικά αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Η ομοφοβία, ωστόσο, δεν αποτελεί μεγάλο πρόβλημα: τα γκέι μπαρ είναι μέρος της νυχτερινής ζωής της Γλασκώβης τα τελευταία 30 χρόνια - μερικά μέρη, όπως το The Waterloo, υπηρετούν την κοινότητα εδώ και πάρα πολλά χρόνια- και ακόμη και ο μεγαλύτερος χωριάτης γενικά δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Patrick D Bortz)

Kelvingrove Park 
Το καλοκαίρι (υποτυπώδες το λες) πάμε συχνά εδώ για να φάμε, να πιούμε και να διασκεδάσουμε. Οι αστυνομικοί μπορεί να γίνουν μεγάλοι μαλάκες όσον αφορά στην κατανάλωση ποτών -εφόσον το να πίνεις αλκοόλ σε δημόσιους χώρους θεωρείται παράνομο- όμως, εάν μπορείς να βρεις ένα απομακρυσμένο σημείο, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να περάσεις μια ηλιόλουστη μέρα.

Το West End 
Το κέντρο των μποέμ στη Γλασκώβη είναι σαν ένα δεύτερο, πιο χαλαρό κέντρο και κυρίως δεν είναι γεμάτο mall και εννιαόροφα Cineworlds, αλλά αντ' αυτών θα δεις τα γοτθικά καμπαναριά του Πανεπιστημίου και την γκαλερί τέχνης της Kelvingrove. Παρά τους μεθυσμένους φοιτητές και της καθωσπρέπει μανάδες, το West End δεν έχει χάσει τη γοητεία του.

The South Side 
Μάλλον θα περάσεις το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου σου στο West End και στο κέντρο, αλλά αξίζει να πας και νότια για να τσεκάρεις την συλλογή έργων τέχνης της Burell, τo Charles Rennie Mackintosh's House for an Art Lover, το Σπίτι Charles Rennie Mackintosh και την περιοχή Shawlands, στην οποία θα βρεις πολλά ωραία μπαράκια και εστιατόρια.

Glasgow School of Art 
Η Τέχνη και οι μουσικές σκηνές της Γλασκώβης είναι αυτές που προσελκύουν τους φοιτητές των ΗΠΑ (και τα χρήματα των γονιών τους) στην πόλη, και παρά την πρόσφατη πυρκαγιά στη Σχολή Καλών Τεχνών, το σκηνικό είναι ζωντανό και συναρπαστικό, ιδίως τα τελευταία χρόνια. Εδώ θα πετύχεις όλων των ειδών τα άτομα: ιδιοφυΐες, weirdos, Μαρξιστές, trustafarians, συνωμοσιολόγους και που και που και πιο «νορμάλ» τυπάκια. Δεν χρειάζεται καν να σπουδάζεις εκεί για να αράξεις στην περιοχή: το Vic είναι ανοιχτό σε όλους, και πολλοί που ποτέ δεν έχουν παρακολουθήσει ούτε ένα μάθημα έχουν αναπτύξει στενούς δεσμούς με το μέρος.

The Barras 
Αξίζει τον κόπο μια επίσκεψη στο παζάρι του East End, μόνο και μόνο διότι είναι ένα από τα τελευταία αυθεντικά οροσήμα της «Παλιάς Γλασκώβης». Τα τελευταία χρόνια πάει κατά διαόλου, αλλά μπορεις ακόμα να βρεις κάποια σπάνια κομμάτια σε καλές τιμές και το διπλανό Barrowland Ballroom είναι ο καλυτερος χώρος για να ακούσεις ζωντανή μουσική στη Σκωτία.

Mono 
Μπαρ που είναι και vegan εστιατόριο, και ένα από τα καλύτερα δισκοπωλεία της Γλασκόβης. Το Mono είναι αγαπημένο των ντόπιων καλλιτεχνών και μουσικών. Το προσωπικό μπορεί να έχει λίγο τουπέ, αλλά αν σέρβιρες μπύρες σε ένα τέτοιο μέρος, τότε μάλλον κι εσύ θα είχες.

Return to Top

Η Γλασκώβη έχει το υψηλότερο ποσοστό δολοφονιών και βίαιων εγκλημάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά η στατιστική αυτή είναι ελαφρώς παραπλανητική: τα μαχαιρώματα, τα οποία κάποτε ήταν τόσο διαδεδομένα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν χόμπι, έχουν 67% μείωση από το 2007 και οι δολοφονίες επίσης μειώνονται ταχύτερα από τον εθνικό μέσο όρο. Υπάρχουν μέρη της πόλης που θα σας κάνουν να χεστείτε πάνω σας από τον φόβο; Σίγουρα, απλά οι πιθανότητες του να καταλήξετε τυχαία σε μέρη όπως το Govan, το Possilpark ή το Castlemilk είναι πραγματικά ελάχιστες.

Το κέντρο της πόλης μπορεί να είναι θορυβώδες, αλλά είναι σπανίως επικίνδυνο: η Sauchiehall Street, για παράδειγμα, έχει κακή φήμη, αλλά ακόμη και τα Σαββατοκύριακα, ο μόνος πραγματικός «κίνδυνος» είναι οι φωνές μιας παρέας κοριτσιών που βγήκαν για το μπάτσελορ. Πιο ανησυχητική είναι η πρόσφατη έξαρση των βίαιων επιθέσεων ενάντια στις γυναίκες, οι περισσότερες από τις οποίες συμβαίνουν στη νότια πλευρά, γεγονός το οποίο οδήγησε χιλιάδες κατοίκους να πραγματοποιήσουν πορεία στη γειτονια σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Οι επιθέσεις δεν έχουν σχέση μεταξύ τους, αλλά μερικοί από τους υπόπτους ακόμα αγνούνται, οπότε, μην τριγυρίσετε μεθισμένη μόνη σας εκεί.

Τέλος, η Γλασκώβη αντιμετωπίζει ένα μακροχρόνιο πρόβλημα με τη φτώχεια, και αν είσαι στο κέντρο της πόλης, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα σε ζαλίσουν οι ζητιάνοι, οι αλκοολικοί και οι ναρκομανείς. Ανεξάρτητα από το αν θες να τους δώσεις χρήματα, δεν υπάρχει λόγος να νιώσεις απειλή. Αν αισθανθεις ότι κάποιος είναι επιθετικός ή σε πιέζει, απλώς συνέχισε να περπατάς.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Jonathan Tollan)

Την ίδια χρονιά που η Γλασκώβη πήρε την πρωτιά της πιο βίαιας πόλης του Ηνωμένου Βασιλείου, ψηφίστηκε και η πιο φιλική πόλη. Γενικά είμαστε αρκετά φιλόξενοι με τους τουρίστες, ακόμα κι αν κάπου μέσα μας κρυφά αμφισβητούμε την ψυχική σου κατάσταση που αποφάσισες να πας διακοπές σε μια περιοχή παγκοσμίως γνωστή για την κακοκαιρία της. Η ζωή είναι κυριολεκτικά πολύ μικρή (η Βόρεια Κορέα έχει υψηλότερο προσδόκιμο όριο ζωής από ό, τι ορισμένες περιοχές της πόλης) για να ασχοληθούμε και πολύ με τη συμπεριφορά των τουριστών, αλλά ορισμένα στερεότυπα τα βρίσκουμε πιο προσβλητικά από ό,τι άλλα. Προσπάθησε λοιπόν να μην κάνεις τα εξής: να μιλάς για τηγανητές σοκολάτες Mars, να λες πόσο πιο όμορφο είναι το Εδιμβούργο, να μιλάς για την ανωτερότητα της εθνικής ποδοσφαιρική σου ομάδας, για το πόσο ανατριχιαστικοί είναι οι Krankies, για το διάστημα που πέρασε από το τελευταίο σου high… Βασικά δεν είναι πολύ δύσκολο, τήρησε τα στοιχείωδη.

Πρέπει να θυμάσαι ότι η λέξη «cunt» - ενώ χρησιμοποιείται αρνητικά γενικά - στη Γλασκώβη πραγματικά θεωρείται δείγμα οικειότητας, ακόμη και συμπάθειας. Σε περίπτωση που κάποιος σου μιλήσει χρησιμποιώντας αυτό τον όρο μην προσβληθείς, απλά κάνε σαν να μην συμβαίνει τίποτα.

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Patrick D Bortz)

Jakeys 
Ενώ τα πρεζάκια σε πλησιάζουν, σου ζητούν συγκεκριμένο ποσό ψιλών και μετά απλώς την κάνουν, τα jakeys - μεγαλύτεροι, πιο μεθυσμένοι και πιο επίμονοι- θέλουν να γίνουν φίλοι σου. Θα σου πουν κακά ανέκδοτα, θα σου πάρουν τα τσιγάρα, θα σε πρίξουν με βαρετές ιστορίες και θα κάνουν κάποιο καλοπροαίρετο, αλλά κάπως προσβλητικό σχόλιο για τις γυναίκες στην παρέα σου. Βασικά, αν ένας μεθυσμένος γέρος σε χτυπήσει στον ώμο και σου πει "Knock knock" ή σου φωνάξει κάτι σαν "ICH KANST NICHT SPRECHEN SIE ENGLISCH!" τρέξε προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Neds
Οι Neds είναι τα κλασικά αρχέτυπα της Γλασκώβης και λίγο πολύ θα τους βρεις παντού: να τριγυρνούν άσκοπα στους δρόμους σε ομάδες, να κατουράνε στον κήπο σου, να οδηγούν στην πόλη με τα παράθυρα κατεβασμένα και ακούγοντας Avicii στην διαπασών και οτιδήποτε άλλο μπορείς να φανταστείς. Ωστόσο, οι neds του κέντρου και του West End  τείνουν να έχουν μια πιο παγκόσμια αισθητική και να είναι πιο ανεκτικοί από τους επαρχιώτες συγγενείς τους, και αν πλησιάσουν, θα το κάνουν με χιούμορ. Μην τσιμπήσεις το δόλωμα και θα είσαι μια χαρά.

Οπαδοί των Rangers και Celtic 
Οι οπαδοί των Tartan Army (υποστηρικτές της εθνικής ομάδας της Σκωτίας) είναι γαμάτοι, όπως και οι οπαδοί των Partick Thistle - η "τρίτη" ομάδα της πόλης. Όμως οι οπαδοί των Old Firm είναι ένας εφιάλτης. Δεν είναι αρκετό που οι Rangers και οι Celtic έτσι κι αλλιώς δεν ήταν ποτέ δυνατές ποδοσφαιρικά, αλλά σε αυτές τις ζοφερές ημέρες του σκωτσέζικου ποδοσφαίρου, ο ανταγωνισμός είναι το μόνο στοιχείο σύμφωνα με το οποίο καθορίζουν τις ταυτότητές τους. Λόγω των πρόσφατων οικονομικών προβλημάτων των Rangers και την υποβίβασή τους σε άλλη κατηγορία, δεν έχουν παίξει μαζί εδώ και δύο χρόνια, αλλά όταν το κάνουν, το κέντρο της πόλης μεταμορφώνεται σε εμπόλεμη ζώνη.

The North Side 
Το σχετικά εξαθλιωμένο East End έχει πάρει τα πάνω του τα τελευταία χρόνια, αλλά παρόλαυτά μέρη όπως το Ruchill, και μεγάλες εκτάσεις της Βόρειας Γλασκώβης παραμένουν μετα-βιομηχανικές σκατότρυπες δίχως ελπίδα.

The Merchant City 
Το Merchant City χτίστηκε με λεφτά που βγήκαν από την δουλεία, αλλά σήμερα, βγάζει το κέρδος της από το να χρεώνει παραπάνω τους πιθανούς πότες. Εάν δεν πας για τα γκέι κλαμπ, δεν υπάρχει κανένας λόγος να επισκεφτείς την περιοχή.

The Savoy Centre 
Όντας από την Γλασκώβη είμαι ευτυχής που το Savoy εξακολουθεί να υπάρχει αν κσι παλαιότερα ήταν το χειρότερο εμπορικό κέντρο της πόλης. Αλλά ας μην κρυβόμαστε, αν δεν έχεις urban renewal tumblr, ποιος ο λόγος να πας εκεί;

Return to Top

(Φωτογραφία από τον Jonathan Tollan)

Tip
Όπως στο Λονδίνο και το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο, αφήνουμε 10% σε εστιατόρια και ταξί, απλώς δίνουμε περισσότερα στους άστεγους, επειδή δεν είμαστε ακόμα όσο άκαρδοι και ψυχροί είναι οι Άγγλοι.

Xρήσιμες Φράσεις
Γεια σου - Hawl
Αντίο - Catch ye after
Παρακαλώ - Gies it, fuck sake
Thank you - Sound
Ηλίθιος - Dafty
Ναι, ήμουν λιώμα - Aye, I were mad wae it
Ένας καλός άνθρωπος - Goodcunt
Κάποιος - Somecunt
Ο καθένας - Everycunt

Return to Top

Return to Top

Εντάξει, εμείς σας είπαμε μερικούς δοκιμασμένους τρόπους για να περάσετε καλά, αλλά δεν ευθυνόμαστε για όλα. Ελάτε και βλέπουμε…

Με αγάπη,

- VICE Glasgow

Return to Top

Επιστροφή στον Οδηγό του VICE για την Ευρώπη 2014

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.