Φωτογραφία από τον λογιαριασμού του twitter christhebarker
Σύμφωνοι, το 2016 ήταν μία απαράδεκτη χρονιά. Μέσα σε 12 μήνες χάσαμε αγαπημένους καλλιτέχνες, παρακολουθήσαμε σε live streaming πολέμους, βομβιστικές επιθέσεις, πραξικοπήματα και εν ψυχρώ δολοφονίες. Είδαμε πρόσφυγες να πνίγονται στα ανοιχτά του Αιγαίου και να στοιβάζονται σε καταυλισμούς στα ελληνικά νησιά. Παρακολουθήσαμε τα ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα να αγγίζουν διψήφια εκλογικά ποσοστά. Είχαμε και τον Τραμπ.Το Ίντερνετ όμως έχει την τάση να είναι υπερβολικό. Τα social media σιχτιρίζουν το '16, όλοι φτιάχνουν χιουμοριστικά memes, βίντεο στο Υoutube και γκρουπάκια μίσους στο facebook για να μοιραστούν το μένος τους για το δίσεκτο 2016. Στο twitter κάθε λίγα λεπτά ανεβαίνει κάποια δημοσίευση με το hashtag «world's year ever», ενώ ακόμα και ο Johnny Oliver παραχώρησε στον κόσμο πέντε λεπτά από την εκπομπή του για να μοιραστεί το μένος του για τη χρονιά που πέρασε.Όλοι είναι αγανακτισμένοι και όλοι αναμένουν το 2017 για να δουν αν εκείνο θα τους φερθεί καλύτερα. Ισως να είναι καλύτερα να μην βιάζονται. Μήπως η κριτική που κάνουμε στο 2016 είναι υπερβολική; Μήπως αγνοούμε ότι ιστορικά υπήρξαν χρονιές πολύ πιο καταστροφικές από τη φετινή; Μιλήσαμε με φοιτητές που σπουδάζουν στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών για να πάρουμε τη γνώμη των ειδικών.Δημήτρης Παναγόπουλος, 23
«Το 1347 ήταν πολύ χειρότερη χρονιά»Η αλήθεια είναι ότι το 2016 βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για μια θέση στην κορυφή των χειρότερων χρονιών τουλάχιστον τα τελευταία 4.000-5.000 χρόνια που μπορούμε να πούμε ότι έχουμε έστω μια αίσθηση για το τι συνέβη σε αυτό τον κόσμο. Από την άλλη, το τι θεωρεί ο καθένας κακή χρονιά είναι κάπως υποκειμενικό. Για παράδειγμα, φαντάζομαι ότι αν ρωτήσεις έναν θιασώτη του Χίτλερ τι πιστεύει για το έτος 1945 δεν θα σου πει και τα καλύτερα λόγια. Ξεπερνώντας το παραπάνω δεδομένο αλλά και μια σειρά άλλων προβλημάτων (όπως τις τεράστιες διαφορές στο κοινωνικο σύστημα, την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας και άλλες τέτοιες «μικρές» λεπτομέρειες) θα πω ότι το 1347 ήταν μια χειρότερη χρονιά από το 2016, τουλάχιστον όσον αφορά την Ευρώπη. Και αυτό διότι εκείνο το έτος σε πολλά λιμάνια κατέφθασαν από την Ανατολή γενοβέζικα εμπορικά πλοία τα οποία πέρα από εμπορεύματα μετέφεραν στην Ευρώπη και την πιο φονική ασθένεια όλων των εποχών, την πανώλη. Η πανώλη χαρακτηρίστηκε και ως Μαύρος Θάνατος, ένα προσωνύμιο που δικαιώθηκε πλήρως με βάση τα αποτελέσματά της, καθώς οι περισσότεροι ιστορικοί συγκλίνουν στην άποψη ότι σε λιγότερο από τρία χρόνια περίπου 25 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ή -για να το πούμε αλλιώς- σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού της Ευρώπης αφανίστηκε.
«Υπάρχει και ο Δεκέμβρης του 1941»Oι κοινωνίες και οι άνθρωποι συνηθίζουν να κρίνουν το παρελθόν μέσα από τα μάτια του παρόντος. Ειδικά στις μέρες μας, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και της ταχύτατης πρόσβασης και διάδοσης της πληροφορίας, παρατηρείται ένα φαινόμενο που οι ερευνητές ονομάζουν «παροντισμό». Δηλαδή ότι οι άνθρωποι θεωρούν ότι αυτό που ζουν είναι μοναδικό και ότι τα αρνητικά στοιχεία της ζωής τους είναι πολύ έντονα. Βλέπουν με απαισιοδοξία το μέλλον, ενώ αδυνατούν να συνδέσουν το παρόν με την μνήμη του παρελθόντος, να τοποθετήσουν δηλαδή την περίοδο που ζούνε σε μια ιστορική συνέχεια. Μια «ελαφριά» εκδοχή αυτού του φαινομένου θα μπορούσα να εντοπίσει κανείς στον συλλογικό θρήνο που παρατηρούμε στα κοινωνικά μέσα για την τραγικότητα του 2016. Mιας και έχουμε Δεκέμβρη, ας θυμηθούμε την εμπειρία των Αθηναίων του Δεκέμβρη του 1941 πριν 75 χρόνια. Η χώρα περνούσε τον πρώτο χρόνο της κατοχής των δυνάμεων του Άξονα και η κατάρρευση της κρατικής εξουσίας, σε συνδυασμό με την συστηματική παρακράτηση βασικών προϊόντων, είχε δημιουργήσει τεράστια έλλειψη σε τρόφιμα. Ο ιδιαίτερα βαρύς χειμώνας που ακολούθησε, είχε ως αποτέλεσμα την εκδήλωση επισιτιστικής κρίσης, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα. Ο λιμός στην Αθήνα, υπολογίζεται ότι κόστισε την ζωή σε περίπου 45.000 ανθρώπους μέχρι την άνοιξη του 1942.
«Το 2010 ήταν πιο δύσκολο»Σίγουρα το 2016 ήταν μία πολύ κακή χρονιά για τους περισσότερους από εμάς και γι' αυτόν τον λόγο το συγκρίνουμε με άλλες εξίσου κακές ή και πολύ χειρότερες χρονιές. Μία χρονιά που, συγκεκριμένα για την Ελλάδα, ήταν χειρότερη από αυτή που πέρασε ήταν μάλλον το 2010. Εκείνη τη χρονιά ανατράπηκαν πολύ γρήγορα και πολύ έντονα κεκτημένα και επιδιώξεις προηγούμενων δεκαετιών με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου το οποίο άλλαξε ριζικά την κατεύθυνση της γενιάς μας. Αυτό που έχει περισσότερο ενδιαφέρον όμως είναι το πώς οι ιστορικοί του μέλλοντος αυτή την στιγμή ,που για εμάς αποτελεί κάτι τετελεσμένο, θα την προσεγγίσουν και θα την μελετήσουν ως μια στιγμή που μετέβαλε την ιστορία της χώρας μας.Περισσότερα από το VICEΑυτή η Γυναίκα Στροβιλίζεται Προς τα Αριστερά ή Προς τα Δεξιά;Αντίο Οικονομία: Δείτε τον Τύπο που Άναψε μια Λάμπα 20.000 WattΗ Ρόδα Πάει στον Αγύριστο
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Το 1347 ήταν πολύ χειρότερη χρονιά»Η αλήθεια είναι ότι το 2016 βάζει σοβαρή υποψηφιότητα για μια θέση στην κορυφή των χειρότερων χρονιών τουλάχιστον τα τελευταία 4.000-5.000 χρόνια που μπορούμε να πούμε ότι έχουμε έστω μια αίσθηση για το τι συνέβη σε αυτό τον κόσμο. Από την άλλη, το τι θεωρεί ο καθένας κακή χρονιά είναι κάπως υποκειμενικό. Για παράδειγμα, φαντάζομαι ότι αν ρωτήσεις έναν θιασώτη του Χίτλερ τι πιστεύει για το έτος 1945 δεν θα σου πει και τα καλύτερα λόγια. Ξεπερνώντας το παραπάνω δεδομένο αλλά και μια σειρά άλλων προβλημάτων (όπως τις τεράστιες διαφορές στο κοινωνικο σύστημα, την ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας και άλλες τέτοιες «μικρές» λεπτομέρειες) θα πω ότι το 1347 ήταν μια χειρότερη χρονιά από το 2016, τουλάχιστον όσον αφορά την Ευρώπη. Και αυτό διότι εκείνο το έτος σε πολλά λιμάνια κατέφθασαν από την Ανατολή γενοβέζικα εμπορικά πλοία τα οποία πέρα από εμπορεύματα μετέφεραν στην Ευρώπη και την πιο φονική ασθένεια όλων των εποχών, την πανώλη. Η πανώλη χαρακτηρίστηκε και ως Μαύρος Θάνατος, ένα προσωνύμιο που δικαιώθηκε πλήρως με βάση τα αποτελέσματά της, καθώς οι περισσότεροι ιστορικοί συγκλίνουν στην άποψη ότι σε λιγότερο από τρία χρόνια περίπου 25 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ή -για να το πούμε αλλιώς- σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού της Ευρώπης αφανίστηκε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αλέξανδρος Μακρής, 24Mιας και έχουμε Δεκέμβρη, ας θυμηθούμε την εμπειρία των Αθηναίων του Δεκέμβρη του 1941 πριν 75 χρόνια.
«Υπάρχει και ο Δεκέμβρης του 1941»Oι κοινωνίες και οι άνθρωποι συνηθίζουν να κρίνουν το παρελθόν μέσα από τα μάτια του παρόντος. Ειδικά στις μέρες μας, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης και της ταχύτατης πρόσβασης και διάδοσης της πληροφορίας, παρατηρείται ένα φαινόμενο που οι ερευνητές ονομάζουν «παροντισμό». Δηλαδή ότι οι άνθρωποι θεωρούν ότι αυτό που ζουν είναι μοναδικό και ότι τα αρνητικά στοιχεία της ζωής τους είναι πολύ έντονα. Βλέπουν με απαισιοδοξία το μέλλον, ενώ αδυνατούν να συνδέσουν το παρόν με την μνήμη του παρελθόντος, να τοποθετήσουν δηλαδή την περίοδο που ζούνε σε μια ιστορική συνέχεια. Μια «ελαφριά» εκδοχή αυτού του φαινομένου θα μπορούσα να εντοπίσει κανείς στον συλλογικό θρήνο που παρατηρούμε στα κοινωνικά μέσα για την τραγικότητα του 2016. Mιας και έχουμε Δεκέμβρη, ας θυμηθούμε την εμπειρία των Αθηναίων του Δεκέμβρη του 1941 πριν 75 χρόνια. Η χώρα περνούσε τον πρώτο χρόνο της κατοχής των δυνάμεων του Άξονα και η κατάρρευση της κρατικής εξουσίας, σε συνδυασμό με την συστηματική παρακράτηση βασικών προϊόντων, είχε δημιουργήσει τεράστια έλλειψη σε τρόφιμα. Ο ιδιαίτερα βαρύς χειμώνας που ακολούθησε, είχε ως αποτέλεσμα την εκδήλωση επισιτιστικής κρίσης, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα. Ο λιμός στην Αθήνα, υπολογίζεται ότι κόστισε την ζωή σε περίπου 45.000 ανθρώπους μέχρι την άνοιξη του 1942.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΛΥΔΙΑ ΦΥΤΡΑΚΗ, 22Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
«Το 2010 ήταν πιο δύσκολο»Σίγουρα το 2016 ήταν μία πολύ κακή χρονιά για τους περισσότερους από εμάς και γι' αυτόν τον λόγο το συγκρίνουμε με άλλες εξίσου κακές ή και πολύ χειρότερες χρονιές. Μία χρονιά που, συγκεκριμένα για την Ελλάδα, ήταν χειρότερη από αυτή που πέρασε ήταν μάλλον το 2010. Εκείνη τη χρονιά ανατράπηκαν πολύ γρήγορα και πολύ έντονα κεκτημένα και επιδιώξεις προηγούμενων δεκαετιών με την υπογραφή του πρώτου μνημονίου το οποίο άλλαξε ριζικά την κατεύθυνση της γενιάς μας. Αυτό που έχει περισσότερο ενδιαφέρον όμως είναι το πώς οι ιστορικοί του μέλλοντος αυτή την στιγμή ,που για εμάς αποτελεί κάτι τετελεσμένο, θα την προσεγγίσουν και θα την μελετήσουν ως μια στιγμή που μετέβαλε την ιστορία της χώρας μας.Περισσότερα από το VICEΑυτή η Γυναίκα Στροβιλίζεται Προς τα Αριστερά ή Προς τα Δεξιά;Αντίο Οικονομία: Δείτε τον Τύπο που Άναψε μια Λάμπα 20.000 WattΗ Ρόδα Πάει στον Αγύριστο