H φωτογραφία είναι μια ευγενική παραχώρηση του Anomon.
Η εγχώρια ηλεκτρονική μουσική έχει περάσει στην ενηλικίωση και ζει κάποιες από τις καλύτερες μέρες της. Ειδικά στον τομέα του underground μπορεί να βρει κανείς «διαμάντια», ενώ Έλληνες παραγωγοί κάνουν βήματα στο εξωτερικό που κάποτε φάνταζαν άπιαστα. Ένας από αυτούς είναι και ο Anomon, ο οποίος μοιράζει τον χρόνο του σε Λονδίνο και Αθήνα, δουλεύοντας πάνω σε πολλά πρότζεκτ. Η bass house του, σπάει τα καθιερωμένα, ενώ δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθείς σε κάποιο Dj set του και να μη σου έρθει η όρεξη να χτυπηθείς σαν να μην υπάρχει αύριο. Σήμερα είναι και Παρασκευή, δηλαδή η καλύτερη μέρα για να χορέψεις και να πιεις σαν τρελός, έχοντας καβάτζα δύο μέρες για να ξεκουραστείς και να συνέλθεις από το hangover.Αν είσαι σε φάση «σπασίματος» δεν έχεις παρά να κατηφορίσεις απόψε στο Second Skin Club, όπου θα πραγματοποιηθεί το «Bad Friday». Το νέο club night της Αθήνας, το οποίο είναι αφιερωμένο στον σκληρό underground house ήχο. Οι Anomon, EvE, Densec και Eazy θα ενώσουν τις δυνάμεις τους με σκοπό να κάνουν την πόλη να χτυπηθεί σε house ρυθμούς, που δεν έχουν καμία σχέση με γκλαμουράτα κλαμπ και κυριλέ καταστάσεις. Λίγο πριν βάλει τη μάσκα του και κάτσει πίσω από τα decks, ο Anomon μίλησε στο VICE για τη νέα αυτή προσπάθεια, αλλά και για τη μέχρι στιγμής πορεία του.VICE: Γιατί επέλεξες να παίζεις μουσική με μάσκα;
Anomon: Η μάσκα είναι μία προέκταση της μουσικής που γράφω. Ένας αντικατοπτρισμός του πώς νιώθω όταν ακούω και παίζω αυτήν τη μουσική. Είναι πολύ σημαντικό για μένα αυτό που έχω να πω με το Anomon, να μπορώ να το επικοινωνήσω τόσο μουσικά όσο και οπτικά. Στην εποχή μας, καλώς ή κακώς, με την ισχύ που έχουν τα social media, πολλές φορές ο κόσμος πρώτα «βλέπει» τη μουσική και μετά την ακούει, άρα η ταυτότητα και το μήνυμα δεν μπορούν πλέον να εστιάζουν μόνο στον ήχο.Αλήθεια, δεν ζεσταίνεσαι όταν παίζεις;
Όχι, καθόλου. Αλλά και να ζεσταινόμουν δεν νομίζω ότι θα το πρόσεχα. Στα sets, το μυαλό είναι καρφωμένο σε άλλα πράγματα.
Ξεκίνησα το Anomon σε μία πολύ δύσκολη φάση της ζωής μου, με πολλά πράγματα που είχα δεδομένα να έχουν διαλυθεί και τις αντοχές μου να είναι χαμηλά. Ήταν μία απάντηση σε όλο αυτό το χάος που βίωνα, ένας προσωπικός χώρος χωρίς κανόνες ή προσδοκίες και το όνομα το συνοψίζει όλο αυτό. Με το άλλο σου πρότζεκτ, Standard&Push, έχεις εμφανιστεί σε ιστορικά μαγαζιά, όπως το Ministry of Sound, αλλά και σε τεράστια festival όπως το Glastonburry. Πώς αισθάνεσαι γι' αυτές τις επιτυχίες;
Όταν παίζεις σε τέτοια μέρη η όλη εμπειρία είναι τόσο σουρεάλ που δεν νομίζω ότι το συνειδητοποιείς ποτέ ότι το έκανες. Είναι σαν να το έχει κάνει κάποιος άλλος. Το ίδιο συναίσθημα ήταν και όταν βγήκαμε με τον Ιάσoνα -το άλλο μισό των Standard&Push- από τα γραφεία της Circus Records με ένα συμβόλαιο στα χέρια μας. Καθόμασταν σε μια pub και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι έπαιξε. Γι' αυτό προτιμάμε να συγκεντρωνόμαστε σε αυτό που μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα, να φροντίζουμε δηλαδή, να είναι το επόμενο track καλύτερο από το προηγούμενο.Παλιότερα έχεις υπάρξει ντράμερ σε metal συγκροτήματα, αλλά και σε μία από τις πιο ιστορικές indie μπάντες της χώρας, τους Absent Mindead. Πως αποφάσισες να κάνεις μια τόσο μεγάλη στροφή στον ήχο σου;
Έγινε σταδιακά. Όταν πήγα στο Λονδίνο το 2008 βρέθηκα χωρίς μπάντα. Προσπάθησα να βρω κόσμο να παίξω εκεί, αλλά δεν προέκυψε κάτι. Πάντα με ενδιέφερε η παραγωγή, οπότε άρχισα να πειραματίζομαι μόνος μου σε πιο ηλεκτρονικές κατευθύνσεις. Σιγά-σιγά, άρχισα να γνωρίζω κόσμο από τη σκηνή και πριν το καταλάβω, βρέθηκα να κυκλοφορώ dubstep και glitch hop tracks με τους Standard&Push.
Μάλλον έγινε το αντίθετο. Οι ταμπέλες για μένα μπορούν να λειτουργήσουν θετικά, να σε βοηθήσουν να φτιάξεις μια ταυτότητα, να δεις τι θέλεις να κάνεις και πως να το επικοινωνήσεις. Αρκεί να μην είναι κανείς θρησκευτικά προσηλωμένος σε αυτές. Σπούδασα Κλασσική Σύνθεση και παράλληλα έτρεχα τις μπάντες και την παραγωγή για τον ίδιο λόγο που μικρός έπαιζα σε Grunge, Progressive και Death Metal μπάντες ταυτόχρονα: μου αρέσει να ασχολούμαι με ετερόκλητα είδη και να φέρνω στοιχεία από το ένα στο άλλο, αυτό μου δίνει την μεγαλύτερη έμπνευση. Πάντα υπάρχει ο κοινός παρονομαστής, δηλαδή ό,τι κάνω να είναι τεχνικό, loud και σκοτεινό. Μουσικές που ακούγονται ή γράφονται με χαμόγελο δεν ήταν ποτέ το forte μου.Θα ξαναέπαιζες metal σήμερα;
Δεν νομίζω ότι κανείς θα ήθελε να παίξει metal μαζί μου, έτσι σκουριασμένος που είμαι.Πώς θα περιέγραφες τη μουσική σου, σε κάποιον που δεν την έχει ακούσει;
House μουσική για το περιθώριο, loud, σκοτεινή και διεστραμμένη.Και τα Dj set σου;
Τα sets μου είναι φτιαγμένα για τον κόσμο που αγαπάει τη house, που θέλει να χορέψει, να τα σπάσει, να εκτονωθεί, να βγάλει όλη τη μαυρίλα από μέσα του, χωρίς να πρέπει να βρίσκεται σε ένα καλογυαλισμένο mainstream σκηνικό που δεν του ταιριάζει. Πόσο δύσκολο είναι για έναν Έλληνα μουσικό της ηλεκτρονικής σκηνής να τα παρατήσει όλα και να φύγει στο εξωτερικό για το κυνηγήσει;
Το να τα παρατήσει κανείς όλα και να φύγει ποτέ δεν είναι εύκολο. Αλλά αν το πιστέψεις και είσαι διατεθειμένος να κάνεις τις θυσίες που χρειάζονται δουλεύοντας σκληρά, τόσο το μουσικό όσο και το business κομμάτι, δεν υπάρχει περίπτωση να μην αποδώσει το εγχείρημα.
VICE Video: Το Beat της Ζωής σου
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Σήμερα που το Διαδίκτυο έχει εκμηδενίσει τις αποστάσεις, τι σου δίνει το να μένεις εκεί;
Το Διαδίκτυο έχει όντως αλλάξει το παιχνίδι σε πάρα πολλά επίπεδα και είναι πλέον πολλά τα παραδείγματα παραγωγών που έχουν κάνει καριέρα ανεξάρτητα από τη βάση τους. Μπορείς πλέον να χτίσεις ένα πολύ σοβαρό following αν η μουσική σου είναι όντως καλή και ξέρεις να παίζεις το social media game. Από την άλλη, τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή. Το να ζεις σε μία πόλη όπου μπορείς να γνωρίσεις από κοντά μεγάλα ονόματα, labels και managers σίγουρα θα επιταχύνει τα πράγματα τόσο σε επίπεδο καριέρας όσο και μουσικής εξέλιξης με έναν τρόπο που το διαδίκτυο ακόμα δεν μπορεί.Την εγχώρια ηλεκτρονική σκηνή πώς τη βλέπεις;
Η ηλεκτρονική σκηνή στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ δυνατή αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν παραγωγοί που κάνουν σοβαρή, διεθνή καριέρα (D-Jahsta, Uzzi, Cubism, Aero Chord, Disphonia The Mighty Schooners), ομάδες που κάνουν διαρκώς killer parties (S S F R, ADC, STFU, Ponylicks, HAF, Cannibal Radio) και μαγαζιά που πλέον έχουν φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Για μένα είναι η καλύτερη εποχή για να ακούσει κανείς ηλεκτρονική μουσική στην Ελλάδα.Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της μέχρι τώρα πορείας σου;
Όταν μετακόμισα στον Λονδίνο το 2008. Με άλλαξε σε όλα τα επίπεδα και θα ήμουν εντελώς διαφορετικός άνθρωπος αν δεν είχα κάνει αυτό το βήμα.Μίλα μου λίγο για το αυριανό event και για τους συμμετέχοντες σε αυτό.
Το event αύριο είναι κάτι που θέλαμε να κάνουμε εδώ και πολύ καιρό με την EvE -το άλλο μισό της ομάδας onetwentyx. Η ιδέα μας ήρθε όταν αρχίσαμε να βλέπουμε πως αντιδρούσε ο κόσμος σε προηγούμενα events μας, όταν παίζαμε bass house sets. Ερχόντουσαν παιδιά και μας ρωτούσαν για τα tracks, για το πού μπορούν να ξανακούσουν αυτή τη μουσική, τι κομμάτια είναι και πολλά ακόμη. Έτσι συνειδητοποιήσαμε, ότι δεν υπάρχουν στην Αθήνα events αφιερωμένα σε αυτόν τον ήχο. Ξέρεις, να πάει ο κόσμος και να γνωρίσει αυτή, την άλλη πλευρά της House. Όταν μας δόθηκε το Second Skin ήταν η τέλεια ευκαιρία να κάνουμε κάτι τέτοιο. Ήρθαμε σε επαφή με τους Densec -που για μένα είναι ό,τι καλύτερο παίζει αυτή τη στιγμή σε Bass House παραγωγούς στην Ελλάδα- και με τον Eazy που είναι από τους πιο ενεργούς, φρέσκους και εκλεπτυσμένους DJ's της Αθήνας. Δέχτηκαν και είμαστε τυχεροί ώστε να έχουμε το ιδανικό line up για το πρώτο «Bad Friday».Θα το συνεχίσετε σαν clubnight;
Αυτή ήταν εξαρχής η πρόθεση. Να αρχίσει σιγά-σιγά να χτίζεται μια σκηνή γύρω από αυτόν τον ήχο, έτσι ώστε να υπάρχει μια πλατφόρμα για να παίξουν Έλληνες παραγωγοί και να μπορέσουμε να γνωρίσουμε στο ελληνικό κοινό ονόματα από το εξωτερικό.Τα επόμενα σχέδιά σου ποια είναι;
Υπάρχει αρκετό νέο υλικό που θα βγει μέσα στους επόμενους μήνες, όπως επίσης και live εμφανίσεις που θα ανακοινωθούν, αλλά πέρα από αυτά δε θέλω να κάνω συγκεκριμένα σχέδια. Το σημαντικό για μένα είναι να συνεχίσω να γράφω και να εξελίσσομαι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να διαδίδω το «ευαγγέλιο» της Bass House όσο καλύτερα μπορώ.Για το τέλος, θέλω να μου περιγράψεις την πιο τρελή βραδιά που έχεις ζήσει σε κάποιο κλαμπ.
Δε νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να δημοσιευθεί online.Περισσότερες πληροφορίες για το αποψινό event εδώ.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Anomon: Η μάσκα είναι μία προέκταση της μουσικής που γράφω. Ένας αντικατοπτρισμός του πώς νιώθω όταν ακούω και παίζω αυτήν τη μουσική. Είναι πολύ σημαντικό για μένα αυτό που έχω να πω με το Anomon, να μπορώ να το επικοινωνήσω τόσο μουσικά όσο και οπτικά. Στην εποχή μας, καλώς ή κακώς, με την ισχύ που έχουν τα social media, πολλές φορές ο κόσμος πρώτα «βλέπει» τη μουσική και μετά την ακούει, άρα η ταυτότητα και το μήνυμα δεν μπορούν πλέον να εστιάζουν μόνο στον ήχο.Αλήθεια, δεν ζεσταίνεσαι όταν παίζεις;
Όχι, καθόλου. Αλλά και να ζεσταινόμουν δεν νομίζω ότι θα το πρόσεχα. Στα sets, το μυαλό είναι καρφωμένο σε άλλα πράγματα.
Το όνομα Anomon πώς βγήκε;
Ξεκίνησα το Anomon σε μία πολύ δύσκολη φάση της ζωής μου, με πολλά πράγματα που είχα δεδομένα να έχουν διαλυθεί και τις αντοχές μου να είναι χαμηλά. Ήταν μία απάντηση σε όλο αυτό το χάος που βίωνα, ένας προσωπικός χώρος χωρίς κανόνες ή προσδοκίες και το όνομα το συνοψίζει όλο αυτό. Με το άλλο σου πρότζεκτ, Standard&Push, έχεις εμφανιστεί σε ιστορικά μαγαζιά, όπως το Ministry of Sound, αλλά και σε τεράστια festival όπως το Glastonburry. Πώς αισθάνεσαι γι' αυτές τις επιτυχίες;
Όταν παίζεις σε τέτοια μέρη η όλη εμπειρία είναι τόσο σουρεάλ που δεν νομίζω ότι το συνειδητοποιείς ποτέ ότι το έκανες. Είναι σαν να το έχει κάνει κάποιος άλλος. Το ίδιο συναίσθημα ήταν και όταν βγήκαμε με τον Ιάσoνα -το άλλο μισό των Standard&Push- από τα γραφεία της Circus Records με ένα συμβόλαιο στα χέρια μας. Καθόμασταν σε μια pub και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι έπαιξε. Γι' αυτό προτιμάμε να συγκεντρωνόμαστε σε αυτό που μπορούμε να διαχειριστούμε καλύτερα, να φροντίζουμε δηλαδή, να είναι το επόμενο track καλύτερο από το προηγούμενο.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έγινε σταδιακά. Όταν πήγα στο Λονδίνο το 2008 βρέθηκα χωρίς μπάντα. Προσπάθησα να βρω κόσμο να παίξω εκεί, αλλά δεν προέκυψε κάτι. Πάντα με ενδιέφερε η παραγωγή, οπότε άρχισα να πειραματίζομαι μόνος μου σε πιο ηλεκτρονικές κατευθύνσεις. Σιγά-σιγά, άρχισα να γνωρίζω κόσμο από τη σκηνή και πριν το καταλάβω, βρέθηκα να κυκλοφορώ dubstep και glitch hop tracks με τους Standard&Push.
Έχεις κάνει σπουδές πάνω στη μουσική. Μήπως αυτό έπαιξε ρόλο στην ενασχόλησή σου με τόσο διαφορετικά μουσικά τοπία; Βλέπεις τον ήχο σαν σύνολο, μακριά από κατηγοριοποιήσεις και ταμπέλες;
Μάλλον έγινε το αντίθετο. Οι ταμπέλες για μένα μπορούν να λειτουργήσουν θετικά, να σε βοηθήσουν να φτιάξεις μια ταυτότητα, να δεις τι θέλεις να κάνεις και πως να το επικοινωνήσεις. Αρκεί να μην είναι κανείς θρησκευτικά προσηλωμένος σε αυτές. Σπούδασα Κλασσική Σύνθεση και παράλληλα έτρεχα τις μπάντες και την παραγωγή για τον ίδιο λόγο που μικρός έπαιζα σε Grunge, Progressive και Death Metal μπάντες ταυτόχρονα: μου αρέσει να ασχολούμαι με ετερόκλητα είδη και να φέρνω στοιχεία από το ένα στο άλλο, αυτό μου δίνει την μεγαλύτερη έμπνευση. Πάντα υπάρχει ο κοινός παρονομαστής, δηλαδή ό,τι κάνω να είναι τεχνικό, loud και σκοτεινό. Μουσικές που ακούγονται ή γράφονται με χαμόγελο δεν ήταν ποτέ το forte μου.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δεν νομίζω ότι κανείς θα ήθελε να παίξει metal μαζί μου, έτσι σκουριασμένος που είμαι.Πώς θα περιέγραφες τη μουσική σου, σε κάποιον που δεν την έχει ακούσει;
House μουσική για το περιθώριο, loud, σκοτεινή και διεστραμμένη.Και τα Dj set σου;
Τα sets μου είναι φτιαγμένα για τον κόσμο που αγαπάει τη house, που θέλει να χορέψει, να τα σπάσει, να εκτονωθεί, να βγάλει όλη τη μαυρίλα από μέσα του, χωρίς να πρέπει να βρίσκεται σε ένα καλογυαλισμένο mainstream σκηνικό που δεν του ταιριάζει. Πόσο δύσκολο είναι για έναν Έλληνα μουσικό της ηλεκτρονικής σκηνής να τα παρατήσει όλα και να φύγει στο εξωτερικό για το κυνηγήσει;
Το να τα παρατήσει κανείς όλα και να φύγει ποτέ δεν είναι εύκολο. Αλλά αν το πιστέψεις και είσαι διατεθειμένος να κάνεις τις θυσίες που χρειάζονται δουλεύοντας σκληρά, τόσο το μουσικό όσο και το business κομμάτι, δεν υπάρχει περίπτωση να μην αποδώσει το εγχείρημα.
VICE Video: Το Beat της Ζωής σου
Σήμερα που το Διαδίκτυο έχει εκμηδενίσει τις αποστάσεις, τι σου δίνει το να μένεις εκεί;
Το Διαδίκτυο έχει όντως αλλάξει το παιχνίδι σε πάρα πολλά επίπεδα και είναι πλέον πολλά τα παραδείγματα παραγωγών που έχουν κάνει καριέρα ανεξάρτητα από τη βάση τους. Μπορείς πλέον να χτίσεις ένα πολύ σοβαρό following αν η μουσική σου είναι όντως καλή και ξέρεις να παίζεις το social media game. Από την άλλη, τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη επαφή. Το να ζεις σε μία πόλη όπου μπορείς να γνωρίσεις από κοντά μεγάλα ονόματα, labels και managers σίγουρα θα επιταχύνει τα πράγματα τόσο σε επίπεδο καριέρας όσο και μουσικής εξέλιξης με έναν τρόπο που το διαδίκτυο ακόμα δεν μπορεί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η ηλεκτρονική σκηνή στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ δυνατή αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν παραγωγοί που κάνουν σοβαρή, διεθνή καριέρα (D-Jahsta, Uzzi, Cubism, Aero Chord, Disphonia The Mighty Schooners), ομάδες που κάνουν διαρκώς killer parties (S S F R, ADC, STFU, Ponylicks, HAF, Cannibal Radio) και μαγαζιά που πλέον έχουν φτάσει σε ένα πολύ καλό επίπεδο. Για μένα είναι η καλύτερη εποχή για να ακούσει κανείς ηλεκτρονική μουσική στην Ελλάδα.Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της μέχρι τώρα πορείας σου;
Όταν μετακόμισα στον Λονδίνο το 2008. Με άλλαξε σε όλα τα επίπεδα και θα ήμουν εντελώς διαφορετικός άνθρωπος αν δεν είχα κάνει αυτό το βήμα.Μίλα μου λίγο για το αυριανό event και για τους συμμετέχοντες σε αυτό.
Το event αύριο είναι κάτι που θέλαμε να κάνουμε εδώ και πολύ καιρό με την EvE -το άλλο μισό της ομάδας onetwentyx. Η ιδέα μας ήρθε όταν αρχίσαμε να βλέπουμε πως αντιδρούσε ο κόσμος σε προηγούμενα events μας, όταν παίζαμε bass house sets. Ερχόντουσαν παιδιά και μας ρωτούσαν για τα tracks, για το πού μπορούν να ξανακούσουν αυτή τη μουσική, τι κομμάτια είναι και πολλά ακόμη. Έτσι συνειδητοποιήσαμε, ότι δεν υπάρχουν στην Αθήνα events αφιερωμένα σε αυτόν τον ήχο. Ξέρεις, να πάει ο κόσμος και να γνωρίσει αυτή, την άλλη πλευρά της House. Όταν μας δόθηκε το Second Skin ήταν η τέλεια ευκαιρία να κάνουμε κάτι τέτοιο. Ήρθαμε σε επαφή με τους Densec -που για μένα είναι ό,τι καλύτερο παίζει αυτή τη στιγμή σε Bass House παραγωγούς στην Ελλάδα- και με τον Eazy που είναι από τους πιο ενεργούς, φρέσκους και εκλεπτυσμένους DJ's της Αθήνας. Δέχτηκαν και είμαστε τυχεροί ώστε να έχουμε το ιδανικό line up για το πρώτο «Bad Friday».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αυτή ήταν εξαρχής η πρόθεση. Να αρχίσει σιγά-σιγά να χτίζεται μια σκηνή γύρω από αυτόν τον ήχο, έτσι ώστε να υπάρχει μια πλατφόρμα για να παίξουν Έλληνες παραγωγοί και να μπορέσουμε να γνωρίσουμε στο ελληνικό κοινό ονόματα από το εξωτερικό.Τα επόμενα σχέδιά σου ποια είναι;
Υπάρχει αρκετό νέο υλικό που θα βγει μέσα στους επόμενους μήνες, όπως επίσης και live εμφανίσεις που θα ανακοινωθούν, αλλά πέρα από αυτά δε θέλω να κάνω συγκεκριμένα σχέδια. Το σημαντικό για μένα είναι να συνεχίσω να γράφω και να εξελίσσομαι με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να διαδίδω το «ευαγγέλιο» της Bass House όσο καλύτερα μπορώ.Για το τέλος, θέλω να μου περιγράψεις την πιο τρελή βραδιά που έχεις ζήσει σε κάποιο κλαμπ.
Δε νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να δημοσιευθεί online.Περισσότερες πληροφορίες για το αποψινό event εδώ.
Περισσότερα από το VICEStreet Μπάχαλα Μεταξύ Ελλήνων Χούλιγκαν στα 90'sΒρες Ποιος το Είπε: Ο Αμβρόσιος, οι Ναζί ή το ISIS;Ένας Χρήσιμος Οδηγός για το Ποια Συμπληρώματα Διατροφής Λειτουργούν ΤελικάΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.