Γιατί Είναι Ωραίο να το Ζεις Αλλιώς

«Κατά κάποιο τρόπο είναι πολύ όμορφο να κάθεσαι μέσα σε ένα λεωφορείο και να βλέπεις την πόλη από το παράθυρό του» είχε πει σε κάποια φάση ο γνωστός ράπερ Yung Lean. Η αλήθεια είναι, όμως, πως είναι ακόμη πιο ωραίο να κατεβαίνεις από το λεωφορείο και να τριγυρνάς μέσα στην πόλη. Να ανακαλύπτεις όλα τα μικρά και μεγάλα μυστικά της - από υπόγεια μπαρ και DIY πάρτι σε πεζόδρομους, μέχρι ξεχασμένους κήπους και ταράτσες με θέα. Να ρουφάς λίγο από την ενέργειά της και να το ζεις κάθε μέρα αλλιώς.

Κι αν υπάρχει κάποιος που ξέρει να το ζει αλλιώς, αυτός δεν είναι άλλος από τον Μηλοκλέφτη. Η αλεπού τα τελευταία χρόνια τριγυρίζει στα στενά της πόλης, πάει σε συναυλίες σε μπαλκόνια της Πλάκας, stand up βραδιές σε πάρκινγκ και DIY Dj set σε αγορές. Και φέτος το καλοκαίρι έκανε και πάλι τη διαφορά, παρουσιάζοντας τον νέο Μηλοκλέφτη ΤΡΟΠΙΚΑΛ!

Μηλίτης με απροσδόκητα δροσιστική και γλυκιά γεύση, με έντονες νότες ανανά και lime και δροσερή επίγευση μέντας και μήλου. Ένα ποτό ικανό να σου χαρίσει τις απαραίτητες δόσεις δροσιάς και φρεσκάδας για την εξερεύνησή σου στην πόλη. Ένα ποτό ευκολόπιοτο, που με την πρώτη γουλιά, αισθάνεσαι έντονα την αντίθεση της γλυκιάς γεύσης του ανανά με την οξύτητα του λάιμ, ενώ η δροσερή επίγευση τής μέντας, σε ελκύει να πιεις κι άλλο.

Με έναν Μηλοκλέφτη ΤΡΟΠΙΚΑΛ στο χέρι, τρεις συνεργάτες του VICE Greece τη «βλέπουν» αλεπού για μια μέρα και μας δείχνουν πώς το ζουν αλλιώς στην πόλη.

Στην Αθήνα η ζωή είναι άλλοτε συναρπαστική, άλλοτε αχρείαστα πολύπλοκη. Όμως, ακόμα κι όταν σε στιγμές γίνεται απάλευτη, είναι μόνιμα περιπετειώδης. Η πόλη προσφέρει αμέτρητες επιλογές και είναι στο χέρι μας αυτό το καλοκαίρι να ξεκολλήσουμε από τα ίδια και τα ίδια, και να φτάσουμε σε κάθε ανεξερεύνητη πτυχή της.

Βγαίνοντας απ’ το σπίτι το απόγευμα, δεν επιστρέφουμε παρά πολύ αργά τη νύχτα ή το επόμενο ξημέρωμα. Η ιδανική νύχτα ξεκινάει με ένα drink στο χέρι, κάπου στο Θησείο με ωραία θέα ή στον Λόφο του Στρέφη, στα Εξάρχεια. Τσεκάρουμε γρήγορα στο κινητό να δούμε σε ποιο θερινό παίζεται η ταινία πού θέλουμε να δούμε. Βρίσκουμε τελευταία στιγμή εισιτήρια, μπαίνουμε συνήθως ενώ έχει ήδη αρχίσει και βολευόμαστε στους καναπέδες πίσω-πίσω.

Μετά, ποτά σε κάποιο στενό του κέντρου, στου Ψυρρή, στη Μαβίλη, στην Ασκληπιού, στο Παγκράτι διαφωνώντας για την ταινία και για το ποιος από εμάς πρέπει να επιλέξει την επόμενη. Κάπου γύρω στις 2 πμ, κανα δυο άτομα θα ανακοινώσουν αποφασιστικά ότι φεύγουν, γιατί έχουν πρωινό ξύπνημα αύριο. Με μαθηματική ακρίβεια, θα είναι αυτοί/ές που θα παραγγείλουν ένα ακόμα γύρο, δύο ώρες αργότερα σε κάποιο αφτεράδικο που παίζει από πανκ μέχρι παλιά λαϊκά που τραγουδάμε με όλη μας τη δύναμη, μαζί με το μισό μαγαζί. Εννοείται ότι καμία νύχτα δεν τελειώνει, χωρίς την απαραίτητη «βρώμικη» ιεροτελεστία, στις κλασικές αθηναϊκές καντίνες.

Συνήθως, θα περπατήσουμε προς το σπίτι και θα ορκιστούμε, όταν χτυπήσει το ξυπνητήρι σε λίγες ώρες, ότι την επόμενη φορά θα γυρίσουμε νωρίτερα. Και αύριο πάλι, ξανά απ’ την αρχή. Καφέδες σε μέρη που δεν γίνεται ακόμα πανικός, ανοιχτά θέατρα ή θερινά σινεμά, παλιές αγαπημένες και καινούριες μπάρες ή περιπλάνηση στο κέντρο μέχρι να εξαντληθεί κάθε πιθανό θέμα συζήτησης.

Πολύχρωμη, γκρίζα, απρόβλεπτη, ιδιάζουσα με όλα τα άσχημα κομμάτια της να κρύβονται το βράδυ, η Αθήνα είναι μια αέναη έκπληξη. Η πόλη δεν απογοητεύει ποτέ όλους εκείνους που αναζητούν καινούριες περιπέτειες. Καθημερινά, η Αθήνα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας με τον πιο αναπάντεχο τρόπο.

«Τα πράγματα είναι υπέροχα, όταν είσαι στο κέντρο, δεν υπάρχει καλύτερο μέρος. Στο κέντρο της πόλης, όλα σε περιμένουν», τραγουδούσε η Petula Clark. Πού θα βρεθούμε απόψε; Όταν φτάσεις, πάρε τηλέφωνο.
- Ντιάννα Βασιλείου

Όλοι όσοι έχουμε μεγαλώσει σε μια μεγάλη πόλη, όπως η Αθήνα, κάποια στιγμή κάνουμε το ίδιο λάθος. Όλοι, μα όλοι: ξαφνικά η πόλη μας φαίνεται μικρή. Νιώθουμε ότι έχουμε δει και κάνει τα πάντα. Και δεν υπάρχει μεγαλύτερο λάθος από αυτό. Όχι για πολλούς λόγους - μάλλον ποτέ δεν θα προλάβεις να τα δεις και να τα κάνεις όλα. Κι αν κάποια τα καταφέρνουν κάποια στιγμή στη ζωή τους, την επόμενη θα βρίσκονται πάλι στην αρχή. Πολύ απλά επειδή η πόλη αλλάζει καθημερινά - είναι σαν ένας ζωντανός οργανισμός που πάντα θα έχει να σου πει και να σου δείξει πράγματα.

Κι αυτό είναι που την κάνει ξεχωριστή: ο τρόπος της να σου λέει συνεχώς να το ζήσεις αλλιώς. Που σε σπρώχνει να την εξερευνήσεις. Που σου δίνει τη δυνατότητα να βγεις μια βόλτα το μεσημέρι, να ανακαλύψεις ξεχασμένους κήπους στα στενά της Πλάκας, τέχνη στους τοίχους, αυτοσχέδια beach bars μέσα σε πάρκα, καλλιτεχνικές εκθέσεις σε υπόγεια, DIY συναυλίες σε πεζόδρομους, να φλερτάρεις σε μικροσκοπικά μπαράκια, να ακολουθήσεις μια παρέα σε ένα home party, να χορέψεις κάτω από μια ντισκομπάλα έως το πρωί, προτού καταλήξεις σε μια βεράντα για να δεις την ανατολή του ήλιου.

Κι όταν επιστρέψεις σπίτι σου να είσαι τόσο ξεκούραστος σαν να μην έχεις κάνει τίποτα και τόσο γεμάτος σαν να τα έχεις κάνει όλα. Γιατί εδώ μπορείς να τα ζήσεις όλα σε ένα βράδυ.
- Φροίξος Φυντανίδης

Η Αθήνα έχει έναν μαγικό τρόπο να σε κάνει να τη βλέπεις αλλιώς σε κάθε φάση ζωής που βρίσκεσαι. Σαν φοιτητής σου φαίνεται ένας τεράστιος, ανεξερεύνητος χώρος για διασκέδαση, φθηνές λύσεις φαγητού και ποτού, μέχρι που μεγαλώνεις, αλλάζουν οι ανάγκες σου και μπορεί να το ρίξει σε πιο hard rock ξενύχτι ή πιο εκλεπτυσμένες γεύσεις, βόλτες με το αμάξι, επισκέψεις στα προάστια για να δεις και πιο πέρα από το κέντρο - και πάει λέγοντας. Αν μη τι άλλο, έχεις άπειρες επιλογές. Αρκεί να έχεις χρόνο.

Πλέον, για μένα η Αθήνα είναι οι καφέδες στο χέρι, στα πάρκα, στους λόφους της και μοναδικά πάρτι για όταν θέλω να ξεδώσω. Το ιστορικό κέντρο αποτελεί πάντα μια all time classic επιλογή που δεν γίνεται να μη σε δικαιώσει. Η ενέργεια της Ακρόπολης, με το που περάσεις από κάτω της, σε κυριεύει και σε βάζει στο δικό της τριπάκι. Σινεμά, θέατρα, συναυλίες, τόσα πράγματα που μπορείς να κάνεις! Και σχεδόν όλα συνδυάζονται με ένα drink στο χέρι. Ειδικά το καλοκαίρι, δεν υπάρχει καλύτερη συνθήκη από ένα δροσιστικό ποτό να συνοδεύει κάθε σου βήμα στην πόλη.

Ακόμα και το να κάτσεις σπίτι, αν είσαι προνομιούχος και έχεις ένα μικρό μπαλκόνι έστω, αποτελεί μια απόφαση που δεν θα μετανιώσεις. Θα χαζέψεις μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι σου, θα ακούσεις τις κουβέντες περαστικών, θα ζήσεις την πόλη από μια ακόμη πλευρά της.
- Παύλος Τουμπέκης