Η Oυκρανική Xορευτική Σκηνή Επιβιώνει στον Πόλεμο

Τα τελευταία χρόνια, η ζωντανή και προοδευτική χορευτική σκηνή του Κιέβου χάρισε στην πόλη το παρατσούκλι «Νέο Βερολίνο». Αλλά η εισβολή της Ρωσίας στη χώρα στις 24 Φεβρουαρίου 2022, αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα για τη  βιομηχανία της νυχτερινής ζωής της πόλης - όπως και για τους περισσότερους άλλους τομείς της ζωής στο Κίεβο.

Όταν το Closer, ένα από τα πιο διάσημα venue της πόλης, γιόρτασε τα γενέθλιά του τον Οκτώβριο του 2022, αρκετοί διεθνείς DJ πήγαν στην ουκρανική πρωτεύουσα για να δείξουν τη στήριξή τους. Αλλά κατά βάση, οι Ουκρανοί καλλιτέχνες και το κοινό είχαν μόνο ο ένας τον άλλον να βασίζονται για να κρατήσουν τη σκηνή ζωντανή. Παραδόξως, ο πόλεμος δεν εμπόδισε τη σκηνή να ευδοκιμήσει και πολλοί Ουκρανοί DJ και promoter κατάφεραν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τις δύσκολες συνθήκες.

Ο μουσικός και διοργανωτής εκδηλώσεων Harry Pledov ήταν ένας από τους πρώτους στην Ουκρανία που πραγματοποίησε μια μεγάλη πολιτιστική εκδήλωση μετά την εισβολή. Όταν άρχισε ο πόλεμος, εγκατέλειψε τη δουλειά του για να βοηθήσει στην κατασκευή αλεξίσφαιρων γιλέκων, αλλά έκτοτε έχει επιστρέψει στη μουσική.

«Είμαστε μέρος ενός πολιτιστικού μετώπου», λέει για τη συμμετοχή του στη δεύτερη διοργάνωση του του φεστιβάλ τέχνης Art is a Weapon, που θα γίνει στις 25 Φεβρουαρίου, στην επέτειο της ρωσικής εισβολής. Η πρώτη διοργάνωση, τον περσινό Μάιο, ήταν το πρώτο μεγάλο φεστιβάλ στη χώρα από την αρχή της εισβολής.

«Ήταν μια εκδήλωση με ζωγραφική, μουσική, θέατρο και κινηματογράφο που περιλάμβανε κυρίως έργα νέων Ουκρανών καλλιτεχνών», λέει. «Δεν ήταν κανονικά πάρτι ακόμα, θα είχαμε αντιμετωπίσει πολύ μίσος και δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Αλλά καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται, όλοι καταλαβαίνουν τη σημασία της διασκέδασης».

Τους τελευταίους μήνες, οι Ουκρανοί άρχισαν να πηγαίνουν ξανά σε κινηματογράφους και εστιατόρια. «Πρέπει να ξαναρχίσουμε να θυμόμαστε πώς είναι η κανονική ζωή», λέει ο Pledov.

Το περασμένο καλοκαίρι, το label του, το Polygon, και δύο άλλοι οργανισμοί, οι SVYST και Grvgrv, εγκαινίασαν το πρώτο φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής μετά την εισβολή, το Brudniy Pes (Dirty Dog). Το φεστιβάλ -στο οποίο συμμετείχαν πολλοί experimental καλλιτέχνες- έπρεπε να γίνει μέρα, δεδομένης της απαγόρευσης κυκλοφορίας στις 11 το βράδυ που επιβάλλεται στην πόλη από την έναρξη του πολέμου. Διήρκεσε δύο μέρες και όλα τα έσοδα (περίπου 2.500 ευρώ) δόθηκαν στον στρατό.

«Ήταν πραγματικά τεράστιο, μάζεψε 2.500 άτομα», λέει ο Pledov. «Είχαμε b-boys και μερικές επαγγελματικές ομάδες γκραφιτάδων». Τώρα, εστιάζει στη διοργάνωση μικρότερων πάρτι για 500 έως 600 άτομα περίπου μία φορά τον μήνα, αλλά αυτό έχει τις δικές του δυσκολίες. «Μπορεί να έχουμε διακοπές ρεύματος για 12 ώρες ή περισσότερες», λέει ο Pledov. Και πολλές εταιρείες ενοικίασης -για φώτα π.χ.- δεν υπάρχουν πλέον.

Όλα τα έσοδα των πάρτι πηγαίνουν στον στρατό, αλλά ο σκοπός είναι μεγαλύτερος. «Τα πάρτι δίνουν ενέργεια στους ανθρώπους», λέει ο Pledov. «Ενέργεια που μπορούν να μετατρέψουν σε εθελοντισμό, για παράδειγμα». Άλλωστε, μερικοί από τους DJ είναι στην πραγματικότητα στρατιώτες που ήρθαν από το μέτωπο. «Μερικές φορές επιστρέφουν για να πολεμήσουν», λέει.

Σύμφωνα με τον Pledov, ο πόλεμος έδωσε τεράστια ώθηση στην ουκρανική ηλεκτρονική μουσική σκηνή. «Διεθνείς DJ δεν τολμούν πλέον να έρθουν λόγω των βομβαρδισμών», λέει. Και έχουμε ξεφορτωθεί οτιδήποτε σχετίζεται με τη ρωσική κουλτούρα - τραγούδια, βίντεο και ταινίες που ήταν δημοφιλείς. Τώρα θεωρούμε αποστολή μας να καλύψουμε αυτό το κενό με την ουκρανική κουλτούρα». Ένα από τα πρότζεκτ του label σε αυτό το πνεύμα ήταν μια συλλογή σε ψηφιακό άλμπουμ, το Volunteers, που κυκλοφόρησε στις 3 Φεβρουαρίου.

Εκτός από το ότι επικεντρώνεται περισσότερο στα τοπικά ταλέντα, η σκηνή έχει γίνει λιγότερο εμπορική και πιο συνεργατική. Ο καλλιτέχνης Ruslan Pylypenko, γνωστός ως RUSIIICK, είναι ένας από τους πιο συχνούς συνεργάτες του Pledov. Πριν από τον πόλεμο, τραγουδούσε κυρίως σε ροκ συγκροτήματα, έπειτα ο Pledov του ζήτησε μια φορά να γίνει MC: Τώρα έχει  τη δική του κολεκτίβα πάρτι.

«Κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσει ο πόλεμος, επομένως δεν μπορούμε να μένουμε στο σπίτι φοβούμενοι για τη ζωή μας όλη την ώρα», λέει ο Pylypenko. Το περασμένο καλοκαίρι, συνεργάστηκε με τον Pledov στο φεστιβάλ Brudniy Pes. Ακριβώς όπως όλες οι άλλες εκδηλώσεις που διοργάνωσε πρόσφατα, το φεστιβάλ δεν είναι εμπορικό - η είσοδος πέρυσι ήταν περίπου 5€ την ημέρα.

Σύμφωνα με τον Pylypenko, το σκηνικό έχει αλλάξει πολύ κατά τη διάρκεια του πολέμου - κυρίως επειδή τα περισσότερα πάρτι γίνονται μέρα. «Όλοι είναι νηφάλιοι», λέει. «Έχεις μόνο πέντε ώρες για πάρτι, συναντάς μερικούς φίλους και ακούς λίγη μουσική, μετά το πάρτι τελειώνει και πρέπει να πας σπίτι». Εκτός από τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, πρέπει να είσαι έτοιμος να καλυφθείς αν χρειαστεί. «Έχουμε πόλεμο», συνεχίζει. «Πρέπει να παραμένεις συγκεντρωμένος και νηφάλιος, γιατί η βόμβα μπορεί να χτυπήσει οποιαδήποτε στιγμή και κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί».

Αλλά και οι μουσικές προτιμήσεις έχουν αλλάξει .«Πριν από χρόνια, το Κίεβο έμοιαζε με το Βερολίνο – σκοτεινά κλαμπ, σκοτεινά δωμάτια, υποτονική μουσική», συνεχίζει ο Pylypenko. «Αλλά τώρα, επειδή είναι μέρα, επειδή δεν είναι ώρα για ναρκωτικά και αλκοόλ, γίνεται πιο ουκρανικό». Οι βρετανικοί ήχοι, όπως το breakbeat, είναι επίσης δημοφιλείς. «Οι άνθρωποι θέλουν κάτι νέο και η βρετανική μουσική είναι πιο ανεβαστική», λέει ο Pylypenko.

Αυτή η αλλαγή είναι κάτι που έχει παρατηρήσει και ο DJ Ihor Zadorozhny, ο οποίος παίζει συχνά στα πάρτι του Pledov. «Πριν από τον πόλεμο, οι περισσότεροι άκουγαν tech house και techno», λέει ο Zadorozhny. «Όμως όλοι οι διάσημοι DJ που έπαιζαν αυτά τα είδη, έφυγαν όταν ξεκίνησε ο πόλεμος».

Ο Zadorozhny παίζει πολύ breakbeat και drum 'n' bass, και πλέον παίζει πολύ περισσότερα. «Πρώτα ήταν απλώς το χόμπι μου, τώρα καταλαβαίνω ότι έπρεπε να γίνει η ζωή μου», λέει. Η αποχώρηση μεγάλων ονομάτων δημιούργησε ένα άνοιγμα για τον ίδιο και άλλους ανερχόμενους καλλιτέχνες.

«Το είδος της μουσικής που παίζουμε ακούγεται σαν πόλεμος», λέει ο Zadorozhny. «Παίζω πολύ neurofunk και σκληρό drum 'n' bass, που έχουν μεταλλικούς ήχους, μηχανές, εκρήξεις».

Ο Zadorozhny είναι στον στρατό για 14 χρόνια και αναγνωρίζει την ένταση της μάχης στην αγαπημένη του μουσική. Τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου, κλήθηκε να υπερασπιστεί την πόλη Irpin, στα περίχωρα του Κιέβου. Το Irpin έγινε ένα από τα πιο άγρια πεδία μάχης στη χώρα και η Ουκρανία τελικά κέρδισε.

«Ήταν μια πολύ σοβαρή μάχη, με νάρκες και πυροβολικό», θυμάται. Όταν επέστρεψε στο σπίτι και έμαθε ότι η γυναίκα του ήταν έγκυος, αποφάσισε να φύγει από τον στρατό. Τώρα, εκτός από το DJing, διευθύνει το ουκρανικό τμήμα του Οργανισμού Συμβουλίου Υψηλής Αξιοπιστίας ((HROC), ενός think tank με επίκεντρο την υγειονομική περίθαλψη που έχει στενούς δεσμούς με το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ.

Ο Zadorozhny πιστεύει ότι οι άνθρωποι δεν πηγαίνουν σε πάρτι για να ξεφύγουν από τον ψυχολογικό αντίκτυπο του πολέμου, αλλά για να προβληματιστούν και να επεξεργαστούν τις εμπειρίες τους. «Κανείς δεν θα εκπλαγεί αν κρατήσει άλλα δέκα χρόνια», λέει. «Και μετά τον πόλεμο, θα χρειαστούν μερικά ακόμη χρόνια για να γιορτάσουμε τη νίκη μας».

Περισσότερα από το VICE

Οι "AFAB" Drag Queens της Αθήνας Δεν Θέλουν να τις Λέμε AFAB

Φωτογραφίες Δείχνουν Ναρκωτικά Αξίας Μισού Δισεκατομμυρίου να Γίνονται Καπνός

«Είδα Όλη μου την Ιστορία σε Flashback» - Ένας Πρώην Κρατούμενος Περιγράφει τις Τελευταίες Στιγμές στη Φυλακή

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.