Στα 80's Υπήρχαν «Ουφάδικα», Στρογγυλοφάναρα και Βία

Στο πρώτο πλάνο βλέπουμε την οθόνη μιας καμπίνας arcade. O νεαρός που κάθεται μπροστά της παίζει το "Green Beret", ένα από τα πιο κλασικά run and gun games της δεκαετίας του '80. Στο background παίζει δυνατά το ορχηστρικό μέρος του κομματιού «Σοκ», από τον Χρήστο Κάλοου -έναν τραγουδιστή και ηθοποιό που έκανε καριέρα σε Ελλάδα και εξωτερικό- και καθώς το πλάνο «ανοίγει», καταλαβαίνουμε ότι βρισκόμαστε στο εσωτερικό ενός «ουφάδικου» των 80's, μέσα στο οποίο βρίσκεται μόνο η «συμμορία».

Η ποιότητα της εικόνας είναι κακή και αυτό το καταλαβαίνει κανείς όταν οι νεαροί -που μοιάζουν με 40άρηδες- βγαίνουν από τον χώρο και ανεβαίνουν στα «στρογγυλοφάναρα» μηχανάκια τους - τα θρυλικά Honda C50.

Το κλίμα θυμίζει λίγο από την ταινία «Τα Τσακάλια» και αυτό γίνεται ακόμη πιο έντονο όταν η παρέα, με μπροστάρη τον «αρχηγό», πετυχαίνει στον δρόμο τη Λίνα. Μια κοπέλα που δείχνει να γνωρίζει τους νεαρούς. Αυτοί προσφέρονται να την πάνε σπίτι, αλλά τελικά αποφασίζουν να σταματήσουν στην ερημιά, με το Λινάκι -όπως την αποκαλούν- να το βάζει στα πόδια. Τα αγόρια την κυνηγούν και τελικά τη φέρνουν «σηκωτή» πίσω και τη βιάζουν πάνω σε ένα από τα μηχανάκια. Στην οθόνη αναγράφεται η λέξη «Βία».

Το παραπάνω βίντεο-απόσπασμα δημιουργήθηκε για τις ανάγκες της εκπομπής «Θέματα και Πρόσωπα στην Ελλάδα». Οι συντελεστές ήθελαν να δημιουργήσουν ένα story, το οποίο θα «έντυνε» το συγκεκριμένο επεισόδιο, που ε΄ ως θεματική τη βία.

Τα παραπάνω βίντεο μας μεταφέρουν στην Ελλάδα του 1989. Τότε που βρισκόμασταν ακόμα κοντά στην περίοδο της Χούντας, με τον εγχώριο κινηματογράφο να έχει «δαιμονοποιήσει» τους νέους, οι οποίοι, όντας μπερδεμένοι, προσπαθούσαν να βρουν τις ισορροπίες μέσα στον νέο κόσμο που ανοιγόταν μπροστά τους.

Σίγουρα υπήρχε βία, τα σκληρά ναρκωτικά είχαν εισχωρήσει στην κοινωνία και τα οπαδικά επεισόδια αποτελούσαν νέα τάση, όμως το παραπάνω απόσπασμα αντιπροσωπεύει την υπερβολή με την οποία παρουσιάζονταν οι έφηβοι από συντηρητικά Μέσα της εποχής. Ωστόσο, αν παρακολουθήσει κανείς ολόκληρη την εκπομπή, θα δει ότι γίνεται μια προσπάθεια να εξηγηθεί το φαινόμενο της βίας σε όλες τις μορφές της. Γίνεται λόγος για θέματα όπως ο πόλεμος, η ενδοοικογενειακή βία, τα ναρκωτικά και οι συγκρούσεις μεταξύ νέων. Μιλούν άνθρωποι από διάφορες θέσεις, όπως ο διδάκτωρ Ποινικού Δικαίου και τότε Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Θυματολογίας, Εμμανουήλ Ανδριανάκης, ο Καθηγητής Εγκληματολογίας και τότε Πρόεδρος του Οργανισμού Πρόληψης Εγκλήματος, Παναγιώτης Χριστινάκης, και η διδάκτωρ Εγκληματολογίας Νομικής, Αγλαΐα Τρωιανού.

Αυτό που προκαλεί θλίψη είναι πως σήμερα, 31 χρόνια αργότερα, η παγκόσμια κοινότητα έχει να αντιμετωπίσει τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Τη βία, τον πόλεμο, τις φυλετικές διακρίσεις, την κακοποίηση των αδύναμων και πάει λέγοντας.

Πολλοί από τους πιτσιρικάδες που σπαταλούσαν τα κέρματα και τις ώρες τους στα «ουφάδικα», θα πίστευαν ότι μέχρι το 2020 θα είχαμε ιπτάμενα αυτοκίνητα, «πράσινη» τεχνολογία, πραγματική ισότητα και άλλα πολλά. Το μόνο που φαίνεται να έχει αλλάξει από το 1989 είναι η ποιότητα του βίντεο.

Περισσότερα από το VICE

Ξύλο και Χημικά στη Νιγρίτα: Kρατούμενοι Απαντούν με Μήνυση για το «Σκάνδαλο των VIP Κελιών»

Ένα Μεσημέρι στο Γαλάτσι Μαζί με μια Οικογένεια Προσφύγων που Απειλείται με Έξωση

Στα 14 Aνακάλυψα Ότι Ήμουν Πριγκίπισσα και Δεν Ήταν Όπως Φανταζόμουν