Αυτές οι Φωτογραφίες Προέκυψαν Μετά από μια Επιθανάτια Εμπειρία

FYI.

This story is over 5 years old.

Φωτογραφία

Αυτές οι Φωτογραφίες Προέκυψαν Μετά από μια Επιθανάτια Εμπειρία

Όταν ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα στοίχισε τη δυνατότητα ομιλίας στη Cig Harvey, εκείνη χρησιμοποίησε τη φωτογραφία, για να εξερευνήσει τα θαύματα και τις ατυχίες της ζωής.
EG
Κείμενο Elyssa Goodman
CH
φωτογραφίες Cig Harvey

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE US.

Είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι το φλερτ με τον θάνατο μπορεί να επαναπροσδιορίσει τη σχέση ενός ανθρώπου με τη ζωή. Όταν ένα αυτοκινητικό ατύχημα στοίχισε τη δυνατότητα ομιλίας στη Cig Harvey για αρκετές εβδομάδες, εκείνη στράφηκε στην τέχνη της, για να κατανοήσει τη ζωή και την ανθρώπινη εμπειρία. Το τελευταίο βιβλίο της Harvey You an Orchestra You a Bomb, (Εσύ μια Ορχήστρα, Εσύ μια Βόμβα) αποτυπώνει με ζωηρά χρώματα και σκοτάδι τον ελάχιστο χρόνο που έχουμε πάνω στη Γη. Μέσα από τις φωτογραφίες και το κείμενο, το βιβλίο γιορτάζει και ταυτόχρονα θρηνεί για τη φευγαλέα φύση της ύπαρξης. «Κάτω από την επιδερμίδα, ανάμεσα στο σάλιο, τα όργανα και τα κόκκαλα, είμαστε ορχήστρες», γράφει η Harvey. «Όμως αν ανοίξουμε το στόμα μας, βαθιά μέσα μας, ανάμεσα από τα δάκρυα, τα νεύρα και τους χόνδρους μας, είμαστε βόμβες».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Καθώς ξεφύλλιζα το βιβλίο, ένιωσα να αναστενάζω. Ανέβηκε ένας κόμπος στον λαιμό μου, όχι λόγω θυμού, αλλά επειδή προσπαθούσα να πνίξω τα δάκρυά μου. Ο φόβος της Harvey του να χάσει ό,τι ήταν πιο σημαντικό για εκείνη –την οικογένεια, την αγάπη, την έκφραση– υπάρχει τόσο έντονα στο βιβλίο, που ο αναγνώστης καταλήγει να μοιράζεται τους ίδιους φόβους. «Πώς θα ήταν η ζωή χωρίς αυτά;», ρωτάει το βιβλίο και εγώ ένιωθα τον κόμπο στον λαιμό μου να μεγαλώνει.

Η Harvey είναι μια καταξιωμένη φωτογράφος και η δουλειά της έχει εμφανιστεί στις μόνιμες συλλογές του Μουσείου Καλών Τεχνών του Χιούστον και του Διεθνούς Μουσείου Φωτογραφίας και Κινηματογράφου του George Eastman House, ανάμεσα σε άλλα. Το You An Orchestra You A Bomb είναι το τρίτο της βιβλίο, ενώ προηγήθηκε το You Look at Me Like an Emergency (Με Κοιτάζεις σαν να Είμαι Επείγον Περιστατικό) του 2012 –το οποίο ανακηρύχθηκε ένα από καλύτερα βιβλία της χρονιάς από το Photo District News (PDN) και όλα τα αντίτυπα εξαντλήθηκαν–, καθώς και το Gardening at Night (Κηπουρική τη Νύχτα) του 2015, το οποίο εκθειάστηκε από τη Vogue, τους New York Times, τη Wall Street Journal και άλλα ΜΜΕ.


VICE Video: Είναι Πολύ Ακριβό να Πεθαίνεις στην Ελλάδα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Σε ένα άλλο πλαίσιο, οι φωτογραφίες μιας νεαρής γυναίκας που κάνει τσιχλόφουσκες ή ένας τοίχος καλυμμένος με χάρτινα πουλιά, μπορεί απλώς να δείχνουν όμορφα. Όμως η τοποθέτηση αυτών των εικόνων στο βιβλίο της Harvey ήταν σκόπιμη. Βλέποντας αυτές τις καθημερινές σκηνές μέσα από τα μάτια της Harvey, καταλαβαίνουμε πώς ορίζει το να είναι κανείς ζωντανός: με μασέλες σε ποτήρια, με ένα μοναχικό χριστουγεννιάτικο διακοσμητικό κήπου με φόντο μολυβένια σύννεφα ή ένα παιδί που ξεπροβάλει από το πίσω παρμπρίζ ενός κόκκινου ημιφορτηγού.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η Harvey είπε ότι κάθε φωτογραφία είναι μια αντίθεση ανάμεσα στο σκοτάδι του έξω κόσμου –τη δυστυχία που βλέπουμε στις ειδήσεις, τους αγώνες της ζωής– και τον τρόπο με τον οποίο βλέπει τον κόσμο ένα παιδί – με όλη αυτήν τη φωτεινότητα, τη λάμψη, την περιέργεια και τον θαυμασμό. Κάθε ηλιόλουστη εικόνα έχει ένα σκοτεινό αντίθετο. Αυτό το κοντράστ φαίνεται να λέει, «Αυτά έχω» και «Να πώς παραλίγο να τα χάσω».

«Έχουμε να κάνουμε με το φευγαλέο του χρόνου και μιλάμε για τις μεγάλες ιδέες που προκύπτουν από το να είσαι άνθρωπος», είπε η Harvey. Πολλά από τα έργα της καταπιάνονται με τη φύση των σχέσεων, την ευθραυστότητα της ύπαρξης, τη γενικότερη εμπειρία του να είσαι άνθρωπος.

Η Harvey κατηγοριοποιείται μερικές φορές ως «μητέρα φωτογράφος», μια περιγραφή που η ίδια θωρεί γενικευμένη και ανακριβή. Αν και η κόρη της, η Scout, εμφανίζεται στη δουλειά της, αν κοιτάξει κανείς το You An Orchestra You A Bomb θα δει ότι η Scout λειτουργεί ως μεταφορά για όλα όσα θα μπορούσε να χάσει η Harvey.

«Μερικές φορές οργίζομαι, όταν με ρωτάνε για τον ρόλο μου ως μητέρα –το να είμαι γυναίκα και μητέρα–, μιας και αυτά τα δύο είναι εντελώς διαφορετικά πράγματα. Όχι επειδή δεν παίζει ρόλο στη ζωή μου, αλλά επειδή είναι απλώς ένα κομμάτι του ποια είμαι ως άνθρωπος και καλλιτέχνιδα», είπε. Αναγνώρισε ότι υπάρχει μια εγγενώς θηλυκή οπτική στη δουλεία της και όταν την αποκαλούν «Κύριε Harvey» σε email, πράγμα που συμβαίνει συχνά, σοκάρεται που οι άγνωστοι δεν συνειδητοποιούν ότι είναι γυναίκα. Ακόμη και έτσι όμως, η δουλειά της είναι πρωτίστως για την ανθρωπότητα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αυτήν τη στιγμή η Harvey έχει ξεκινήσει να δουλεύει πάνω σε ένα νέο project, στο οποίο αποδομεί την κίνηση που κάνει το σώμα, όταν του κόβεται η ανάσα και αποτυπώνει την κίνηση αυτή σε φωτογραφίες. Αυτή η περιέργεια για τις ακούσιες αντιδράσεις μας προήλθε από την εμπειρία του να δημιουργεί το You An Orchestra You A Bomb. Μετά το ατύχημα, η Harvey είπε ότι ένιωθε ασφαλής μόνο στο δάσος και μια μέρα βρήκε μερικά ζουμπούλια που τη μάγεψαν τόσο, που της κόπηκε η ανάσα. Ξεκίνησε να διερευνά κατά πόσο η διανόηση και το συναίσθημα βρίσκονται στον εγκέφαλο ή κατά πόσο είναι πιο σωματικά. «Αποθηκεύουμε τις αναμνήσεις μας στο σώμα μας», είπε. «Μας κόβεται η ανάσα τόσο όταν κάτι είναι πανέμορφο, όσο και όταν είναι τρομερό».