Ο Βαγγέλης Έχει για Κατοικίδια Τρία Κουνάβια

Κείμενο: Ειρήνη Μαργαρίτη
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Μαίδης Ο Βαγγέλης είναι 33 χρονών και ζει με τη μαμά του, τις αδελφές του και τρία κουνάβια. Ναι ακριβώς. Αντί για σκύλο ή γάτα, χρυσόψαρο ή καναρίνι, ο Βαγγέλης διάλεξε τα κουνάβια. Πολύ συχνά στο σπίτι του φιλοξενεί ακόμα δυο, ενός φίλου του, συνολικά πέντε κουνάβια δηλαδή. Η Χιονάτη είναι αλμπίνο, η Τσαπερδόνα μελαγχολική κι ο Μπετόβεν κουφός. Η Σίσυ και η Ρίκυ (ενίοτε φιλοξενούμενες) είναι ζωηρές και ανεβαίνουν στον πάγκο της κουζίνας. Δεν κάνουν όμως ζημιές. Περπατάνε λες και φοράνε τακούνια. «Κυρίες», σχολιάζει η μαμά του Βαγγέλη, η γιαγιά Μαρία όπως αποκαλεί τον εαυτό της. Ο Βαγγέλης κι οι αδελφές του είναι οι γονείς των κουναβιών και έχουν αναλάβει τη φροντίδα τους. Τα περισσότερα όμως τα κάνει ο Βαγγέλης. «Τα αγαπώ πολύ», μου λέει και χαμογελά.

Ναι, αλλά πως αποφάσισαν να έχουν κουνάβια για κατοικίδια, αναρωτιέμαι. «Γενικά είμαστε φιλόζωοι. Στο παλιό το σπίτι είχαμε και σκυλάκια και γατάκια», μου λέει η γιαγιά Μαρία.

VICE: Aλλά το κουνάβι είναι πιο extreme επιλογή; Δεν είναι;
Βαγγέλης: Εγώ βασικά τα γνώρισα από τον Έσα, ένα φίλο μου από τη Φιλανδία που ζει στην Ελλάδα. Τα είδα σε κάτι βιντεάκια και τρελάθηκα. Πριν από αυτό η μόνη επαφή που είχα με τα ferrets, ήταν μια γούνα που είχε η μάνα μου.

Γιαγιά Μαρία: Έχω όντως μια μικρή γούνα, για το λαιμό, με τα ποδαράκια να κρέμονται. Και είναι σίγουρα από ferret. Εξακριβωμένο.

Ferret ή κουνάβι; Ποιο είναι το σωστό;
Βαγγέλης: Βασικά το ferret ανήκει στην οικογένεια των κουναβιών αλλά δεν είναι άγριο. Έχει εξημερωθεί πολλά χρόνια τώρα. Είναι ένα είδος κουναβιού, οικόσιτο. Δεν είναι τρωκτικό, όπως νομίζουν αρκετοί. Ανήκει στην οικογένεια των σαρκοφάγων.

Τρώνε κότες δηλαδή; (αστειεύομαι)
Βαγγέλης: Όχι βέβαια. (γελάει) Τα δικά μου αν τα βάλεις σε κοτέτσι, θα επιτεθούν στις κότες αλλά δεν θα μπορέσουν να κάνουν καμιά σοβαρή ζημιά. Δεν είναι τα κουνάβια που ξέρουμε εδώ. Υπάρχουν βέβαια και κάποια που εκπαιδεύονται για κυνήγι και χρησιμοποιούνται με αυτόν τον τρόπο. Να τα λέμε κι αυτά. Τα δικά μου πάντως είναι για σπίτι. Ότι εκπαίδευση τους έκανα ήταν για να συμβιώσουμε καλύτερα.

Και πώς εκπαιδεύεται ένα κουνάβι; Σε τί εκπαιδεύεται βασικά;
Βαγγέλης: Εκπαιδεύονται για την τουαλέτα τους, το φαγητό τους και για να μη δαγκώνουν. Γιατί αν δαγκώσουν, δαγκώνουν άσχημα. Του Έσα του έχουν κόψει κομμάτι από το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού.

Αυτό πρέπει να πόνεσε πολύ, σκέφτομαι, καθώς κοιτάω το ένα απ' τα τρία κουνάβια του Βαγγέλη να περιφέρεται στο σαλόνι. Είναι η Χιονάτη κι είναι κατάλευκη. Αλμπίνο, με κόκκινα ματάκια κι απαλή σα βελούδο. Έτσι φαίνεται τουλάχιστον. Δεν τολμάω να την αγγίξω. Ο Βαγγέλης με πείθει να βάλω λίγο βούτυρο στο δάχτυλό μου και η Χιονάτη αμέσως έρχεται κοντά κι αρχίζει να το γλύφει. Υπάρχει περίπτωση να με δαγκώσει, ρωτάω τον Βαγγέλη όσο πιο ευγενικά μπορώ. «Μπα, είναι εκπαιδευμένη η Χιονάτη. Δε δαγκώνει. Τρελαίνεται για το λίπος έτσι κι αλλιώς, οπότε δε θα κάνει κάτι που θα θέσει τη λιχουδιά της σε κίνδυνο».

Τα κουνάβια είναι ζώα σαρκοφάγα όπως είπαμε, κι από τη φύση τους απαιτούν μια διατροφή πλούσια σε ζωικές πρωτεΐνες και χαμηλή σε φυτικές ίνες. Υπάρχουν στο εμπόριο ειδικά συσκευασμένα τρόφιμα αλλά ο Βαγγέλης δεν τα προτιμά.
Βαγγέλης: Εμείς τα ταΐζουμε κοτόπουλο. Ωμό. Τρώνε δυο με τρεις φορές την ημέρα περίπου ένα φλυτζανάκι ωμό κοτόπουλο. Κοκαλάκια, αντεράκια, πνευμόνι, καρδιά από όλα μέσα.

Δεν κοστίζει περισσότερο έτσι;
Βαγγέλης: «Δέκα ευρώ το μήνα μου βγαίνει το φαγητό τους. Πηγαίνω στην αγορά, στην Αθηνάς και αγοράζω τα κουφάρια. Ότι περισσεύει από τα φιλέτα ξέρεις. Κάποιοι τα ταΐζουν και ποντίκια. Ξηρά τροφή τους δίνω σπάνια. Δεν τη χωνεύουν καλά. Άσε που όταν τρώνε ξηρά τροφή, τα περιττώματά τους μυρίζουν φριχτά.

Με τη μυρωδιά τι γίνεται γενικότερα; Ισχύει ότι μυρίζουν έντονα;
Βαγγέλης: Όταν νιώθουν ότι κινδυνεύουν αφήνουν μυρωδιές, ναι.

Και είναι έντονες;
Βαγγέλης: Βασικά εγώ δεν μπορώ να μυρίσω, οπότε δεν μπορώ και να σου πω.

Πολύ βολικό Βαγγέλη να μην έχεις μυρωδιά όταν έχεις κουνάβια ε;
Βαγγέλης: Μάλλον ναι…

Γιαγιά Μαρία: Βασικά αναλόγως το συναίσθημα που έχουν, αφήνουν κι άλλη μυρωδιά. Όταν μαλώνουν μεταξύ τους είναι άλλη, όταν φοβούνται ή είναι άρρωστα άλλη. Όταν νιώθουν ότι η ζωή τους είναι σε κίνδυνο αφήνουν την πιο έντονη μυρωδιά, νομίζω. Έτσι βρήκαμε και το πρώτο μας κουνάβι που είχε πέσει κάτω, από τη βεράντα. Από τη μυρωδιά του.

Η Ζιζέλ, το πρώτο κουνάβι που πήρε ο Βαγγέλης κι η οικογένεια του, είχε άδοξο τέλος. Ξέφυγε της προσοχής του Βαγγέλη και μη έχοντας αίσθηση της πίσω κίνησης, όπως όλα τα κουνάβια, έπεσε από το δεύτερο όροφο στο μπαλκόνι της αποκάτω. Η κυρία αυτή, παρόλο που γνώριζε ότι η Ζιζέλ ήταν το κατοικίδιο της οικογένειας, τη χτύπησε και τη ψέκασε με κατσαριδοκτόνο. Τουλάχιστον με δυο ολόκληρα σπρέι, όπως αποφάνθηκε ο κτηνίατρος. Η Ζιζέλ όμως δεν πέθανε αμέσως, γεγονός που ανάγκασε την αποκάτω κυρία να την πετάξει ξανά από το μπαλκόνι, στο δρόμο. Η Ζιζέλ επιβίωσε κι απ' αυτήν την πτώση και κατάφερε να συρθεί μέχρι την αποθήκη της οικογένειας, στο ισόγειο, (αναγνώρισε τη μυρωδιά) όπου κι έμεινε, μέχρι που τη βρήκανε. Ο θάνατός της, δυο βδομάδες αργότερα, προήλθε από το κάψιμο που της προκάλεσε το κατσαριδοκτόνο. Από την πτώση δεν είχε πάθει τίποτα.

«Εδώ στην Ελλάδα, το κουνάβι το θεωρούν κακό ζώο. Ότι θα γίνει μεγάλο κι ότι είναι βρώμικο ζώο κι άλλα πολλά. Κάποιοι δεν τα ξέρουν καν. Στο δρόμο να φανταστείς μας έχουν ρωτήσει αν είναι σκαντζόχοιρος ή φίδι. Μα φίδι; Είναι δυνατόν; Οι ξένοι αμέσως τα αναγνωρίζουν. Ferret, λένε αμέσως», μου λέει ο Βαγγέλης.

Στο σαλόνι της οικογένειας κυκλοφορούν πια πέντε ferret. Η Χιονάτη, η Τσαπερδόνα, ο Μπετόβεν, η Σίσυ κι η Ρίκυ. Παίζουν μεταξύ τους, τρυπώνουν κάτω απ' τα χαλιά. Φωτογραφίζονται. Ο Έσα που έχει προστεθεί στην παρέα μας, μαζί με το Βαγγέλη μου μιλάνε για το πόσο ανεξάρτητα κι έξυπνα ζώα είναι. Για τις συνήθειες τους και για το τι κάνουν όταν κυκλοφορούν ελεύθερα στο σπίτι.
Έσα: Είναι πολύ παιχνιδιάρικα ζώα, δεν μπορείς να φανταστείς.

Βαγγέλης: Η Χιονάτη τρελαίνεται να κλέβει πράγματα από τις τσάντες. Χαρτομάντιλα ειδικά. Πηγαίνει μετά και τα κρύβει. Η τσαπερδόνα έχει αδυναμία στους πάτους παπουτσιών. Χώνεται μέσα σ' ότι παπούτσι βρει. Καθαρό σπίτι με κουνάβι, δεν μπορείς να έχεις. Με την έννοια του τακτοποιημένου τουλάχιστον.

Καθώς ετοιμαζόμαστε να βγούμε βόλτα, διάφορες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου.

Γιατί να διαλέξει κάποιος για κατοικίδιο, ένα κουνάβι;
Βαγγέλης: Δεν έχεις τόσες υποχρεώσεις όσες έχεις με ένα σκυλί ας πούμε. Τα κουνάβια δε χρειάζονται να βγουν βόλτα καθημερινά δυο και τρεις φορές. Αν έχεις όρεξη τα βγάζεις, αν όχι, μια χαρά και πάλι. Εγώ τα βγάζω μόνο όταν θέλω.

Έσα: Κοιμούνται πολλές ώρες. Ναι μεν χρειάζονται να τα αφήνεις ελεύθερα, αλλά μιλάμε για τέσσερις ώρες. Τις υπόλοιπες δεκαέξι με είκοσι κοιμούνται.

Δένονται ένα κουνάβι συναισθηματικά μαζί σου;
Βαγγέλης: Όχι όπως τα σκυλιά, έχουν το δικό τους τρόπο. Αν θες σχέση έντονη, εξάρτησης και πίστης, το κουνάβι δεν είναι για σένα.

Έσα: Δένονται και πολύ νομίζω. Κι εμείς φυσικά μαζί τους. Εγώ από μικρός είχα κόλλημα με τα κουνάβια παρόλο που δεν είχαμε στην οικογένεια. Έλεγα πότε θα μεγαλώσω να πάρω ένα.

Στο δρόμο με τα λουράκια μας και τα ferrets κάνουμε τρελή εντύπωση. Κόσμος μας κοιτάει ή μας σταματάει για να τα χαϊδέψει και να κάνει ερωτήσεις. Αυτό γίνεται όλη την ώρα, σχολιάζει ο Βαγγέλης. «Που να δεις όταν πηγαίνω για καφέ κι έχω κάποιο μαζί μου».

Η Σίσυ με τη Ρίκυ και τον Μπετόβεν δείχνουν να ευχαριστιούνται ιδιαιτέρως τη βόλτα. Ο Βαγγέλης, η γιαγιά Μαρία κι ο Έσα, το ίδιο. Ο Έσα είναι μέρος της οικογένειας σχεδόν. Δουλεύει ξεναγός κι αναγκάζεται συχνά να ταξιδεύει εκτός Ελλάδας. «Ευτυχώς υπάρχει ο Βαγγέλης και μπορώ να τα αφήνω. Σπάνια θα βρεις ανθρώπους να αγαπάνε έτσι τα ζώα. Ειδικά τα κουνάβια».

Σπάνια θα βρεις, μάλλον, οικογένειες τόσο ιδιαίτερες και λειτουργικές όσο αυτή, σκέφτομαι. Άσε που έχουν και κουνάβια.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.