Είκοσι Στιγμές από την Υπέρλαμπρη Δημαρχία Μαραθώνα του Ηλία Ψινάκη

Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια από τις δημοτικές εκλογές του 2014, όταν ο Ηλίας Ψινάκης εξελέγη πανηγυρικά δήμαρχος Μαλιμπού Μαραθώνα (από την πρώτη Κυριακή παρακαλώ, με ποσοστό 53%), και από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του ήταν απόλυτα σαφές οτι η ιστορία της τοπικής αυτοδιοίκησης στην Ελλάδα θα χωρίζεται εφεξής σε δύο, απόλυτα διακριτά μεταξύ τους, τμήματα: την προ-Ψινάκη και τη μετά-Ψινάκη εποχή.

Η οικονομική κρίση διέλυσε πολλά πράγματα στη χώρα μας, ένα από τα οποία ήταν και ο ιστορικά παγιωμένος θεσμός του «δημάρχου παλαιάς κοπής». Από το τέλος του Εμφυλίου μέχρι και πριν από λίγο καιρό (δηλαδή για πάνω από πενήντα χρόνια), ο δήμαρχος ήταν ένα πολιτικό ζώο με πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στο πλαίσιο της πολιτικής πανίδας, από τη μεγαλύτερη πόλη μέχρι το πιο μικρό χωριό, όπως: ξεκάθαρη ένταξη και στήριξη από κάποιο κόμμα (συνήθως Νέα Δημοκρατία ή ΠΑΣΟΚ), «πρόσωπο» στην τοπική κοινωνία (κάποιου είδους παραγοντιλίκι σε επαγγελματικούς συλλόγους, σωματεία, ποδοσφαιρικές ομάδες, εκκλησία κ.λπ.) και όχι αρκετά λεφτά/φιλοδοξίες/ανηθικότητα για να παίξει στη μεγάλη κατηγορία και να γίνει βουλευτής/υπουργός κ.λπ.

Έτσι κυλούσε η ζωή, ευχάριστα σε γενικές γραμμές, μέχρι που ένα πρωί του 2010 ο ΓΑΠ έβγαλε το περίφημο διάγγελμα από το Καστελόριζο και ήρθε στις ζωές μας Η ΚΡΙΣΗ. Σταδιακά, το παλιό ΠΑΣΟΚ σχεδόν εξαφανίστηκε και στη θέση του φτιάχτηκε ένα νέο, ενώ η Νέα Δημοκρατία έμεινε βαριά πληγωμένη και γεμάτη Αδωνίστας. Γενικά μιλώντας, άλλαξε άρδην ο τρόπος με τον οποίο ψήφιζαν ως τότε οι Ελληνίδες και οι Έλληνες στις εκλογές. Αυτή η αλλαγή ήταν πολύ πιο δραματική στις τελευταίες δημοτικές εκλογές: ο λαός της Στυλίδας διάλεξε για δημαρχό του τον Απόστολο Γκλέτσο από το 2011 ήδη, οι Βολιώτες έκαναν την υπέρβαση εκλέγοντας τον Αχιλλέα Μπέο στις εκλογές του 2014, ενώ οι Πειραιώτες συμπολίτες μας αποφάσισαν οτι ο Βαγγέλης Μαρινάκης Γιάννης Μώραλης είναι ο δήμαρχος που τους ταιριάζει (επίσης το 2014).

Τίποτα απ' όλα αυτά, όμως, δεν μπορεί να συγκριθεί με την περίπτωση του Ηλία Ψινάκη, γιατί χωρίς να το επιδιώκει και πιθανότατα χωρίς καν να το θέλει, ο μοναδικός Ηλίας έχει ανακαλύψει κάποιου είδους μαγικό ξόρκι που του δίνει το πολιτικό χάρισμα δέκα χιλιάδων Obama. Ατρόμητος στιλιστικά, γόνος οικογένειας πανίσχυρων επιχειρηματιών, ριζοσπάστης στη στρατηγική χρήση κίτρινων και κόκκινων παντελονιών σε δημόσιες εκδηλώσεις, γεννημένος στις Φιλιππίνες, σπουδαίος χειριστής της ελληνικής, της γαλλικής και της καλιαρντής γλώσσας, φίλος του σχεδιαστή μόδας Valentino, ο άνθρωπος που ανακάλυψε έναν Σάκη και τον έκανε Ρουβά, ο δήμαρχος που δημιούργησε το «Παράσημο της Λεγεώνας του Μαραθώνα» (ό,τι κι αν είναι αυτό) και αυτοπροσδιορίζεται ως «Marathon Man» – είναι σαφές πως ο ανεπανάληπτος Ηλίας δεν έχει καμία σχέση με οποιοδήποτε άλλο μοντέλο πολιτικού που υπάρχει εκεί έξω αυτήν τη στιγμή. Τρέμε, Τσίπρα. Κούλη, τον νου σου; Γιατί όχι…

Ευτυχώς για την ανθρωπότητα, ο Ηλίας Ψινάκης δίνει σε όλο τον κόσμο τη δυνατότητα να βλέπει εικόνες από τη ζωή του και την ατελείωτη ευτυχία τού να είσαι ο Ηλίας Ψινάκης, με την οποία κυρίως γεμίζει τη μέρα του, μέσα από τον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram.

Αναζητώντας απαντήσεις σχετικά με τα πεπραγμένα του μοναδικού Ηλία στον Δήμο Μαραθώνα, τον επισκεφτήκαμε και διαλέξαμε για σας τα είκοσι πιο χαρακτηριστικά στιγμιότυπα:

Περισσότερα από το VICE

Όλα όσα Γνωρίζουμε για το Ναρκωτικό W-18 που Είναι 10.000 Φορές πιο Ισχυρό από τη Μορφίνη

Μια Ακομπλεξάριστη Κουβέντα με την Katerine Duska

Σε Αυτό το Νησί οι Νέοι του Ιράν Είναι Ελεύθεροι