Tα Ψέματα των ΜΜΕ για τα Τρανσέξουαλ Παιδιά

«Το NHS θα χορηγήσει φάρμακα αλλαγής φύλου σε 9χρονους: Κλινικές κατηγορούνται ότι 'παίζουν τον Θεό' με θεραπεία που σταματάει την εφηβεία». Με αυτό το κατάπτυστο εξώφυλλο κυκλοφόρησε πριν από μερικές μέρες η Mail on Sunday. Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό; Ότι το NHS σίγουρα ΔΕΝ θα χορηγήσει «φάρμακα αλλαγής φύλου» σε 9χρονους τώρα, ούτε και κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον.

Η Telegraph, μια εφημερίδα που είναι απροκάλυπτα εχθρική προς τα τρανσέξουαλ άτομα, συνεχίζει την ίδια τακτική και με αυτό τον παραπλανητικό τίτλο. Και τι σημαίνει αυτή η μαλακία ότι «παίζουν τον Θεό»; Όπως τόνισε ο γονιός ενός τρανσέξουαλ παιδιού με email: «Η The Mail δεν θα αμφισβητούσε τη θεραπεία διαβητικών παιδιών ή παιδιών με συγγενή υποθυρεοειδισμό μέσω του NHS. Οπότε για ποιο λόγο είναι ΟΚ να δημοσιευτεί αυτό το αίσχος για παιδιά που λαμβάνουν ένα άλλο είδος ενδοκρινικής θεραπείας;»

Δεν μπορώ να καταλάβω όλα όσα λέει, αλλά δεν μπορείς να τα βάλεις με μια θυμωμένη μητέρα.

Οι εφημερίδες έχουν ανάλογες ηλιθιότητες όλη την ώρα. Έξι από αυτές, προσφάτως, παραδέχθηκαν ότι ήταν λάθος οι άσχετες αναφορές στη διαφυλική ταυτότητα μιας γυναίκας, η οποία παραλίγο να πεθάνει όταν της επιτέθηκε ένα ελάφι.

Μια επίθεση ελαφιού. Ενός ελαφιού, τα κέρατα του οποίου διαπέρασαν τον λαιμό της, έσπασαν τη σπονδυλική στήλη της και παραλίγο να τραυματίσουν το νωτιαίο μυελό της και μερικές βασικές αρτηρίες.

Από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, το ελάφι δεν της επιτέθηκε επειδή ήταν τρανσέξουαλ. Ωστόσο, έξι εφημερίδες εθνικής εμβέλειας αποφάσισαν να δημοσιεύσουν διάφορες λεπτομέρειες για την ιστορία της Kate, συμπεριλαμβανομένου του παλιού της ονόματος και να τις συνοδεύσουν με τα απαραίτητα πρωτοσέλιδα για την «αλλαγή φύλου». Πρέπει να παραδεχθώ ότι η Mail σε αυτή την περίπτωση, δεν ήταν ο χειρότερος εκ των δραστών και γρήγορα διόρθωσε το λάθος της. Κάποιες φορές, μάλιστα, δημοσιεύει συμπονετικά ή τουλάχιστον ουδέτερα άρθρα. Το ζήτημα όμως παραμένει: τα βρετανικά μέσα ενημέρωσης, συνολικά, μπορούν να είναι πραγματικά απαράδεκτα όταν καλύπτουν ιστορίες διαφυλικών ατόμων.

Άραγε ενδιαφέρονται πραγματικά για αυτά τα άτομα; Μπορεί να κάνω εντελώς λάθος, αλλά εκείνοι που στρέφονται κατά των επονομαζόμενων «φαρμάκων αλλαγής φύλου» για λογαριασμό των ευάλωτων -16αρηδων δεν ενδιαφέρονται. Εάν δεν κάνεις κάτι για να σταματήσεις την κακοποίηση των τρανσέξουαλ παιδιών στο σχολείο-δηλαδή το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτή την περίπτωση-τότε πως στο διάολο σκοπεύεις να αποποιηθείς των ευθυνών σου, ξεκινώντας μια εκστρατεία με το λάβαρο της ηθικολογίας για τις επιλογές που επιτρέπεται να κάνουν;

Τα τρανσέξουαλ παιδιά είναι από τα πιο ευάλωτα στην κοινωνία. Το ξέρω γιατί ήμουν ένα από αυτά. Κι εκείνη η περίοδος ήταν σκατά. Με κορόιδευαν στο σχολείο γιατί μιλούσα σαν κορίτσι και με κορόιδευαν στο σπίτι γιατί «συμπεριφερόμουν σαν αδερφή». Μισούσα να πηγαίνω σχολείο και μισούσα να πηγαίνω σπίτι. Έχω γράψει για αυτό και παλιότερα, οπότε συγχωρήστε με εάν επαναλαμβάνομαι. Αλλά όσο υπάρχουν ακόμα παιδιά που περνάνε αυτό που πέρασα εγώ-εκείνα που δεν προστατεύονται στο σχολείο και τα απορρίπτουν οι γονείς όντας μπερδεμένοι από αυτά που διαβάζουν στα μέσα ενημέρωσης-πρόκειται για ένα μήνυμα που ο κόσμος πρέπει να ακούσει.

Οι αναστολείς εφηβείας δεν είναι «φάρμακα αλλαγής φύλου». Σταματάνε την εφηβεία. Τα αποτελέσματα τους είναι απολύτως αναστρέψιμα. Το όλο θέμα με αυτά είναι ότι δίνουν χρόνο στα παιδιά να μεγαλώσουν και να αποφασίσουν τι θέλουν να κάνουν. Σοβαρά, είναι ακριβώς το αντίθετο από τα «φάρμακα αλλαγής φύλου». Είναι «περίμενε για να δεις πως αισθάνεσαι σε μερικά χρόνια» φάρμακα. Είναι φάρμακα που προφυλάσσουν, που προειδοποιούν. Αλήθεια, γιατί τα αποκαλούμε «φάρμακα» σε πρώτη φάση; Όταν οι γιατροί συνταγογραφούν σκευάσματα για ιατρικές καταστάσεις σε αυτή τη χώρα, γενικά τα αποκαλούμε «φάρμακα».

Εδώ δεν υπάρχουν φάρμακα, ούτε αλλαγή φύλου κι ούτε βέβαια 9χρονοι συμμετέχοντες στην κλινική δοκιμή. Όμως μην επιτρέψετε σε αυτό να σταθεί εμπόδιο στην έμπνευση ενός ζουμερού πρωτοσέλιδου. Σεξ! Τρανσέξουαλ παιδιά! Το NHS ξοδεύει χρήματα σε κάτι που δεν αφορά τον καρκίνο!

Τα τρανσέξουαλ παιδιά χρειάζονται υποστήριξη από την οικογένεια και εξειδικευμένη ιατρική συμβουλευτική, όχι το φόβο και τη σύγχυση που προκαλείται από τα ταμπλόιντ. Φυσικά, ο οποιοσδήποτε έχει μια γενική ιδέα για τη δυσφορία φύλου ή τη σχετική ενδοκρινολογία θα καταλάβαινε ότι το πρωτοσέλιδο ήταν παραπλανητικό. Δηλαδή, πόσοι είναι αυτοί. Καμιά δεκαριά; Η κοινή λογική είναι αυτό στο οποίο όλοι είναι ειδικοί, αλλά δεν αντιμετωπίζεις την ιατρική κατάσταση ενός ατόμου με κοινή λογική (όμως τα σωστά φάρμακα συνήθως το κάνουν). Όσο νωρίτερα συμβεί αυτό, τόσο νωρίτερα τα τρανσέξουαλ παιδιά μπορούν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και να αντιμετωπίσουν λιγότερες μαλακίες.

Εύχομαι να είχα κι εγώ αναστολείς ορμονών. Η ζωή μου ήταν εντελώς σκατά για μια 5ετία όταν έπρεπε να περάσω μια ανεπιθύμητη ανδρική εφηβεία, την οποία για να την αναστρέψω χρειάστηκα άλλα πέντε χρόνια. Σήμερα αισθάνομαι καλύτερα. Περισσότερο ο εαυτός μου. Γιατί να χάνεις το χρόνο σου; Ο χρόνος δεν μπορεί να σταματήσει. Αλλά θα σταματήσει για να γίνεις κάτι που δεν θέλεις εάν δεν πάρεις μέτρα όταν πρέπει.

Με προσκάλεσαν στο Radio 5 Live πριν από λίγες μέρες. Το ένστικτο μου έλεγε να μην πάρω μέρος για να αντιπαρατεθώ με κάποιο ηλικιωμένο και προκατειλημμένο άτομο. Αλλά σκέφτηκα «Όχι, καλύτερα να εκφράσω την αποδοκιμασία μου στον αέρα από το να μην έχω καθόλου φωνή». Στην αρχή νόμιζα ότι θα έχουν καλέσει την Victoria Gillick. Συμμετείχε και στο άρθρο της Mail on Sunday, όπου τάχθηκε κατά των αναστολέων ορμονών. Δεν είναι γιατρός, ψυχίατρος ή ενδοκρινολόγος, ούτε τρανσέξουαλ και από όσο γνωρίζω δεν έχει τρανσέξουαλ παιδιά. Ωστόσο έχει αποφασίσει ότι δεν συμφωνεί με το αυστηρά ελεγχόμενο πρόγραμμα που υλοποιούν ειδικοί στον τομέα της διαφορετικότητας του φύλου παγκοσμίως. Η πρόσκληση που της απηύθυνε η Mail on Sunday να πει τη γνώμη της για το ζήτημα είναι σαν οι Times να με έχουν προσκαλέσει να πω τη γνώμη μου για την ιατρική αποτελεσματικότητα των εισπνεόμενων.

Δυστυχώς, μάλλον η Victoria δεν ήταν διαθέσιμη και έτσι οι παραγωγοί 'εξισορρόπησαν' τη συζήτηση καλώντας την Lynette Burrows από την οργάνωση "Family Rights Activist", που πέρυσι είχε υποστηρίξει ότι δεν θα έπρεπε να επιτρέπεται στους ομοφυλόφιλους να μεγαλώνουν παιδιά. Όπως και η  Victoria, έτσι και η Lynette δεν έχει κάποια εξειδικευμένη ιατρική γνώση ή οποιαδήποτε γνώση επί του θέματος από πρώτο χέρι για διαφυλικά θέματα. Όπως και η Victoria, ήταν μια οποιαδήποτε τυχαία γυναίκα. Φανταστείτε να λέει στους φίλους της ότι θα συζητήσει στο ραδιοφωνικό αέρα για την ιατρική περίθαλψη των τρανσέξουαλ παιδιών. Εάν ήταν φίλη σας δεν θα την ρωτούσατε 'Γιατί;' και μετά θα την κράζατε; Τα προσόντα που διαθέτει για να συζητήσει το συγκεκριμένο θέμα ζωντανά στο ραδιόφωνο φαίνεται πως είναι ότι μιλάει αγγλικά και έχει άποψη. Αυτό είναι το άτομο που έφεραν για να αντιπαραθέσει τη διαφορετική θέση του έναντι της Δρ. Polly Carmichael με το υψηλό μορφωτικό επίπεδο και μιας εκ των κορυφαίων ειδικών στον τομέα των διαφυλικών παιδιών.

Η Lynette ήταν δώρο. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο προσβλητική από ότι ήταν, απορρίπτοντας τη δυσφορία φύλου ως μια «μόδα» την οποία κανείς δεν είχε ακούσει στο παρελθόν. Τολμώ να πω ότι κανείς δεν είχε ακούσει για αυτή, όπως και για την ομοφυλοφιλία, τη δυσλεξία και τον αυτισμό, γιατί κανείς δεν ήθελε να μιλήσει για αυτά. Όμως αυτό δεν σημαίνει πως όλα αυτά δεν υπήρχαν, αλλά ότι ο κόσμος δεν μπορούσε να τα διαχειριστεί καλά. Τα άτομα που βίωναν αυτές τις δυσάρεστες καταστάσεις υπέφεραν στη σιωπή. Κλειδωμένοι σε σοφίτες, όπου έμεναν 'για να συνέλθουν' (αν και είμαι βέβαιη ότι η Victoria Gillick-που έχει γράψει βιβλίο για την 'παραδοσιακή ανατροφή των παιδιών'-πιστεύει ότι αυτός είναι ένας πολύ καλύτερος τρόπος να αντιμετωπιστεί η κατάσταση).

Ένας από τους λόγους που η Lynette είπε ότι δεν συμφωνούσε με τα «φάρμακα αλλαγής φύλου για παιδιά» είναι επειδή διάβασε το άρθρο στην Mail on Sunday και πως ο συντάκτης του άρθρου φαινόταν να θεωρεί ότι δεν ήταν καλή ιδέα. Μιλάμε για το ίδιο άρθρο της Mail on Sunday  που επικαλέστηκε έναν βουλευτή των Τόρις και ένα μη κατονομαζόμενο «δημόσιο πρόσωπο» οι οποίοι τάχθηκαν κατά των «φαρμάκων αλλαγής φύλου για παιδιά». Εάν θέλεις να αντιπαρατεθείς στη χορήγηση μιας ιατρικής θεραπείας, δεν θα έπρεπε να προσπαθήσεις τουλάχιστον να χτίσεις κάποιου είδους επιχειρηματολογία βασισμένη σε πραγματικά επιστημονικά στοιχεία και ειδικούς και γενικά σε όλα αυτά που κάνουν αξιόπιστο ένα τέτοιο άρθρο;

Η Mail on Sunday έχει δικαίωμα να γράφει για μια σπάνια ιατρική κατάσταση και να καλεί βουλευτές και τυχαία μέλη του κοινού να επιχειρηματολογήσουν κατά της προτεινόμενης θεραπείας, αλλά αυτό που δεν θα έπρεπε να κάνει-σύμφωνα με τις οδηγίες του PCC για το ζήτημα-  είναι να παραπλανούν τον κόσμο. «Οι διαδικασίες αλλαγής φύλου-συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης και των χειρουργικών επεμβάσεων-μπορεί να είναι περίπλοκες και δύσκολο να εξηγηθούν, ιδιαιτέρως εάν ο χρόνος είναι περιορισμένος» αναφέρει το PCC. «Οι συντάκτες πρέπει να γνωρίζουν ότι οι σύντομες αναφορές ενδέχεται να δημιουργήσουν παραπλανητική ή ανακριβή εντύπωση στον αναγνώστη, που στη συνέχεια μπορεί να οδηγήσει σε καταγγελία».

Η φράση «φάρμακα αλλαγής φύλου» μου ακούγεται σαν παραπλανητικός επιθετικός προσδιορισμός.

Θα κλείσω πετώντας το γάντι σε κάθε δημοσιογράφο στη Βρετανία: Βρείτε μου ένα νέο ενήλικα που ολοκλήρωσε το πρόγραμμά των αναστολέων ορμονών, στη συνέχεια προχώρησε στην αλλαγή φύλου και ο οποίος έχει έστω ένα παράπονο. Οι αναστολείς ορμονών έχουν δοκιμαστεί στην Ολλανδία και τη Βοστώνη για περισσότερο από μια δεκαετία. Πολλά από τα παιδιά τα οποία επιλέχθηκαν για τις κλινικές δοκιμές έχουν περάσει τα 20 έτη-όπως η Jackie Green για παράδειγμα, η οποία έχει κάθε λόγο να γελάει. Γνωρίζω τη μητέρα της μέσω μιας οργάνωσης που ονομάζεται Mermaids και που βοηθάει τις οικογένειες με διαφυλικά παιδιά. Αυτοί είναι οι κατάλληλοι άνθρωποι για να τους μιλήσει κανείς εάν θέλει τη γνώμη τους για τους αναστολείς ορμονών, όχι η Victoria Gillick ή η Lynette Burrows ή κάποιος τυχαίος βουλευτής των Τόρις που δεν κατανοεί πραγματικά το ζήτημα.

«Ο γιος μου είναι καταρρακωμένος» έγραψε σε email η μητέρα ενός τρανσέξουαλ αγοριού, η οποία ανακάλυψε ότι ο γιος της απορρίφθηκε και δεν θα συμμετέχει στη δοκιμή των αναστολέων ορμονών. «Αντιμετωπίζει την όλη κατάσταση με απομόνωση και απλώς ήλπιζε ότι θα ανακουφιστεί. Επηρεάστηκε τόσο πολύ που ξέσπασε κρυφά στον εαυτό του. Πέρασα τη νύχτα καθαρίζοντας και φροντίζοντας τα σημεία που αυτοτραυματίστηκε και πήγαμε και του έβαλαν ράμματα στο στήθος. Είναι ένα μικρό φοβισμένο αγόρι στο λάθος σώμα και κανείς δεν τον βοηθάει. Κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε ως γονείς για να τον κρατήσουμε πνευματικά υγιή και ασφαλή, να τον βοηθήσουμε να γίνει ένας υγιής και ευτυχισμένος ενήλικας. Ωστόσο τώρα για να το κάνουμε αυτό πρέπει να πάμε σε μια άλλη χώρα».

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.