FYI.

This story is over 5 years old.

Διασκέδαση

Το Δίκτυο Social Media που Χρειάζεται 7.000 Ευρώ για να Γίνεις Μέλος

Αυτό είναι το Facebook για το 1% του πληθυσμού.
JS
Κείμενο Jules Suzdaltsev

Αν υπάρχει ένα πράγμα που γουστάρουν οι πλούσιοι περισσότερο από τα λεφτά, αυτό είναι σίγουρα το να μιλούν για λεφτά με άλλους ανθρώπους που έχουν και αυτοί λεφτά. Έτσι εξηγούνται και οι λέσχες μελών, τα γήπεδα γκολφ, τα κλαμπ κυρίων και τώρα το Netropolitan, ένα νέο κοινωνικό δίκτυο που κοστίζει 9000 δολάρια (7000 ευρώ) για να γίνει κανείς μέλος και 3000 δολάρια (2300 ευρώ) για την ανανέωση της ετήσιας συνδρομής. Εκεί μπορεί κανείς να κουβεντιάσει για «το καλό κρασί, τα ακριβά αυτοκίνητα και της επικερδείς επιχειρηματικές κινήσεις, χωρίς να δέχεται αρνητική κριτική».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η ιδέα ανήκει στον James Touchi-Peters, του πρώην διευθυντή της φιλαρμονικής ορχήστρας της Μινεσότα, ο οποίος προς μεγάλη μου έκπληξη έμαθα πως βγάζει τόσα χρήματα, ώστε να θεωρείται πλούσιος.

Το μεγαλύτερο προτέρημα του ιστότοπου, πέρα από την αποκλειστικότητα που παρέχει στα μέλη του, είναι η υπόσχεση ότι δεν θα βομβαρδίζονται με διαφημίσεις και το ότι θα είναι εντελώς προστατευμένοι από διαδικτυακούς παρείσακτους, έστω και αν υπάρχει ήδη μια λίστα εγκεκριμένων μελών που βρίσκει κανείς όταν αποκτά πρόσβαση σε αυτόν. Μίλησα με τον James την ημέρα που το εγχείρημά του επιτέλους ανέβηκε στο διαδίκτυο, για να καταλάβω αν αποτελεί μια εξαιρετική ιδέα για πλούσιους, ή αν αποτελεί έναν ακόμα καλύτερο τρόπο για να πάρεις επτά χιλιάρικα από μέλη της μεσαίας τάξης με υψηλές βλέψεις.

VICE: Το Netropolitan ανέβηκε πριν λίγες μέρες σωστά;

James Touchi-Peters: Σωστά.

Πώς τα έχει πάει μέχρι στιγμής;

Έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες μας. Το επιχειρηματικό μας μοντέλο είναι σχετικά μοναδικό, οπότε ξέραμε ότι θα προσελκύσουμε κόσμο, αλλά δεν περιμέναμε τέτοια ανταπόκριση. Ειλικρινά.

Άψογα λοιπόν. Τι είναι αυτό που έχει το επιχειρηματικό σας μοντέλο που θα εγγυηθεί την επιτυχία του εγχειρήματος; 

Το όλο πράγμα ξεκίνησε να δημιουργείται στο μυαλό μου, όταν ταξίδευα για τις ανάγκες της δουλειά μου και ήθελα να βρω κοινωνικές εκδηλώσεις στις οποίες θα έβρισκα άτομα σαν κι εμένα. Καταλαβαίνω ότι αυτό ακούγεται πολύ ξιπασμένο, αλλά είμαι διευθυντής μιας ορχήστρας και κάποια στιγμή κατάλαβα πως η ζωή μου δεν μοιάζει με την ζωή του περισσότερου κόσμου. Οπότε έψαχνα για έναν ιστότοπο όπου θα μπορούσα να έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους που είχαν κοινές εμπειρίες με εμένα, αλλά δεν μπορούσα να βρω κάτι τέτοιο. Όταν άρχισα λοιπόν να κάνω μια έρευνα αγοράς για να δω αν κάτι τέτοιο θα  είχε νόημα, αυτό που πραγματικά με εξέπληξε είναι πως κανένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης δεν έκανε χρήση ενός απλού κανόνα που εφαρμόζεται στον πραγματικό κόσμο εδώ και εκατό χρόνια. Την ύπαρξη δηλαδή ενός ποσού εγγραφής αρκετά σημαντικού έτσι ώστε να φιλτράρει τον κόσμο που θα ήθελε να γίνει μέλος. Εκπλήσσομαι ακόμα που κανείς δεν τον είχε σκεφτεί νωρίτερα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Γιατί όμως 7.000 ευρώ; Γιατί όχι 40.000; 

Ξοδέψαμε δύο χρόνια προσπαθώντας να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα. Και τελικά καταλήξαμε στο εξής: Θέλαμε να ορίσουμε ένα ποσό το οποίο θα ήταν αρκετά υψηλό ώστε να αποθαρρύνει τους περισσότερους που δεν άνηκαν στο κοινό που ζητούσαμε, αλλά ταυτόχρονα και αρκετά χαμηλό έτσι ώστε να μην τους τρομάξει και τελείως, γιατί άλλωστε μιλάμε για ένα νέο επιχειρηματικό μοντέλο. Μου έχουν πει αρκετός κόσμος ότι θεωρούν ότι το ποσό θα έπρεπε να είναι υψηλότερο. Δεν ξέρω αν έχεις ερευνήσει αντίστοιχα κλαμπ ή λέσχες μελών στον πραγματικό κόσμο, αλλά εκεί βρίσκεις ποσά εγγραφής που είναι πολλαπλάσια της τιμής που έχουμε ορίσει εμείς. Το μοντέλο μας ήταν κάτι καινούργιο και έτσι θεωρήσαμε πως δεν μπορούσαμε να πορευτούμε με αυτή την λογική. Κάπως έτσι καταλήξαμε στα 7000 ευρώ.

Ποιο είναι ακριβώς το κοινό το οποίο έχετε στοχεύσει; Φαντάζομαι ότι οι δισεκατομμυριούχοι δεν νοιάζονται ιδιαίτερα για τους εκατομμυριούχους. Ποιο είναι το χαμηλότερο δυνατό εισόδημα που θα επιτρέψετε;

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι κάπως μεγάλη, αλλά θα σου την δώσω. Λοιπόν, κατά την διάρκεια της έρευνας που έκανα για να δω αν η ιδέα μου ήταν εφικτή, κατάλαβα ότι δεν ήξερα πολλά για τον πλούτο σε παγκόσμια κλίμακα. Σου περνάω λοιπόν μερικά νούμερα. Ένας άνθρωπος ανά διακόσια άτομα στον πλανήτη βγάζει πάνω από ένα εκατομμύριο το χρόνο. Μιλάμε για το μισό του 1% του παγκόσμιου πληθυσμού. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, μιλάμε για έναν στους 50. Ο κόσμος μιλάει πολλές φορές για το περίφημο 1%, αλλά στην πραγματικότητα το νούμερο είναι κοντά στο 2%. Στην συνέχεια ανακάλυψα πως υπάρχουν διάφορα επίπεδα πλούτου και έχουν σημαντικές διαφορές.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αρχίζοντας από κάτω, υπάρχουν οι «μαζικά εύποροι”, που είναι αυτοί που βγάζουν κάτω από ένα εκατομμύριο το χρόνο, αλλά τα πάνε πολύ καλά και τους αρέσει να ξοδεύουν. Ακριβώς από πάνω τους είναι αυτοί που αποκαλώ «πλούσιοι εργασίας», οι οποίοι βγάζουν πάνω από ένα εκατομμύριο τον χρόνο, αλλά δεν έχουν σημαντική ακίνητη περιουσία, είτε επειδή έχουν πλουτίσει πρόσφατα, είτε επειδή απλά δεν αποταμιεύουν χρήματα. Όπως και να ‘χει, ξοδεύουν πολλά. Μετά από αυτούς υπάρχουν αυτοί που έχουν ρευστό ενεργητικό το οποίο είναι πάνω από πέντε εκατομμύρια και είναι αυτοί που αποκαλούμε «πραγματικά πλούσιοι». Ακολουθούν οι «άκρως πλούσιοι», οι οποίοι έχουν ρευστό ενεργητικό που ξεπερνάει τα 30 εκατομμύρια. Υπάρχουν 200.000 τέτοιες περιπτώσεις παγκοσμίως και μέσα σε αυτούς υπάρχουν 15.000 δισεκατομμυριούχοι.

Αποφασίσαμε λοιπόν να στοχεύσουμε τους «πλούσιους εργασίας», γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι, ακόμα και αν βγάζουν πολλά χρήματα πρέπει να πηγαίνουν σε κάποια εργασία καθημερινά και να δουλεύουν σκληρά. Ανακαλύψαμε επίσης ότι υπάρχει ένας αριθμός αρκετά πλούσιων ανθρώπων, όχι μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και παγκόσμια, οι οποίοι ζουν σε μικρότερες πόλεις και μπορεί να μην έχουν καν πρόσβαση σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο στον πραγματικό κόσμο. Εκτιμούμε πως αυτό το κομμάτι της αγοράς μπορεί να πραγματικά να ωφεληθεί από το εγχείρημά μας. Θα τους δώσει ένα κοινωνικό μέσο που δεν το έχουν στην καθημερινή τους ζωή. Οπότε στοχεύουμε σε δύο ουσιαστικά ομάδες.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Γιατί υπάρχει ηλικιακό όριο άνω των 21; Θέλω να πω, ο πλούτος είναι πλούτος. Έχετε ακούσει για τα Rich Kids of Instagram;

Ναι βέβαια. Απλά υπάρχουν διαφορετικοί κανόνες παγκοσμίως για τα ανήλικα μέλη. Επίσης, ένα στέλεχος της εταιρείας ανέφερε πως θα ήταν περίεργο να έχεις 18χρονα και 19χρονα σε έναν χώρο που θα κάποιος θα μιλούσε ας πούμε για αλκοόλ, γιατί όπως ξέρεις αυτό απαγορεύεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αποφασίσαμε λοιπόν να βάλουμε το όριο στα 21.

Πόσο καιρό δουλεύατε το site πριν το βγάλετε στον αέρα; 

Έκανα δύο χρόνια έρευνας, για να δω αν ήταν εφικτό το εγχείρημα. Από την ώρα που αποφασίσαμε να το κάνουμε, το δουλεύαμε τεχνικά για δύο ακόμα χρόνια. Οπότε μιλάμε για τέσσερα χρόνια συνολικά.

Παρατηρούσα το στήσιμο του site και δείχνει να είναι στημένο πάνω στην πλατφόρμα WordPress που ίσως είναι ένα θέμα για τους χρήστες. Είναι αρκετά ασφαλής πλατφόρμα; Είναι μια πολύ συνηθισμένη πλατφόρμα blogging, για να στηρίξει κανείς μια κοινωνική λέσχη εκατομμυριούχων. 

Δεν θα ήθελα να σχολιάσω την πλατφόρμα, απλά θα πω πως είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι θα είναι απόλυτα ασφαλής. Αυτό μόνο μπορώ να σας πω.

Κοιτούσα μερικά πράγματα σχετικά με εσάς. Υπήρξατε DJ, υπήρξατε ένας πολύ γνωστός συνθέτης και μετά αναμειχτήκατε σε μια ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη ιστορία με την φιλαρμονική ορχήστρα της Μινεσότα. Πότε αποφασίσατε να στραφείτε προς την επιχειρηματικότητα; 

Είμαι ιδιοκτήτης μιας μικρής εταιρείας software εδώ και 20 χρόνια. Δεν αναφέρεται ιδιαίτερα και δεν το έχω θίξει στο παρελθόν γιατί δεν είχε να κάνει με την μουσική μου καριέρα, αλλά ασχολούμαι με αυτό εδώ και καιρό. Έχω ασχοληθεί και με άλλα σημαντικά project τα οποία δεν γνωρίζετε και δεν θα σας αναφέρω. Αλλά δεν είναι κάτι νέο για μένα όλο αυτό. Ασχολούμαι με τον χώρο εδώ και καιρό.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter Facebook και Instagram.