Πήγα στη Συγκέντρωση κατά της Τρανσφοβίας στα Εξάρχεια

Image: Lauren Close

Απόγευμα Σαββάτου. Πλησιάζω στην πλατεία Εξαρχείων και παρατηρώ ένα μωβ πανό ανάμεσα στα δέντρα. Το μωβ είναι το χρώμα του φεμινισμού και το πιο ταιριαστό background στο σύνθημα «ΣΚΑΤΑ ΣΤΗΝ ΤΡΑΝΣΦΟΒΙΑ, ΤΡΑΒΕΛΙΑ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ», σκέφτομαι. Αναμειγνύομαι με τον κόσμο. Τρανς γυναίκες, τρανς άντρες, γκέι, λεσβίες, αμφί, κλασσικοί τύποι της πλατείας και άλλοι προοδευτικοί, κατοικίδια κι αδέσποτα, στέκουν ο ένας δίπλα στον άλλον. Η αφορμή για αυτή τη διαδήλωση είναι η επίθεση που δέχθηκαν δυο τρανς στην περιοχή. «Επίθεση σε τρανς στην πλατεία Εξαρχείων;», αναρωτιέμαι. Μοιάζει απίστευτο.

Τη διαμαρτυρία έχουν οργανώσει οι QueerTrans, αλλά στην πλατεία βρίσκονται και άλλες συλλογικότητες της περιοχής αλλά και της ΛΟΑΤ κοινότητας. Κάποια άτομα στήνουν τη μικροφωνική με μπαλαντέζα δανειζόμενα ρεύμα από διπλανό μαγαζί, άλλα μοιράζουν φυλλάδια και τρικάκια, ενώ ο κόσμος συζητά ανοιχτά για την «Τρανσφοβία».

Οι τρανς δεν έχουν κατέβει από τον ουρανό -ξέρουν ότι ο κόσμος κοιτάζει τα τρανς άτομα περίεργα, ότι κάποιοι τα θεωρούν «ανώμαλα μιάσματα, λάθη της φύσης απειλή για την καταπιεσμένη σεξουαλικότητα τους, κακό παράδειγμα για τα παιδιά τους, κακή φήμη για την πολυκατοικία και την γειτονιά τους, βλασφημία για το θρησκευτικό τους αίσθημα, αντιαισθητικό θέαμα για τα μαγαζιά τους, ανεπιθύματα άτομα στις πλατείες τους» [το λένε και στο φυλλάδιό τους]. Και μπορεί κάτι τέτοιο να θεωρείται «αναμενόμενο» σε κάποια άλλη πλατεία, σε κάποια άλλη γειτονιά, όμως για τα Εξάρχεια είναι casusbelli-ιδίως μάλιστα από τη στιγμή που δεν είναι το πρώτο από τα [λίγα για την ώρα] περιστατικά που έχουν σημειωθεί στην περιοχή. Όμως, είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο συνέβη στην πλατεία.

Η Ερωφίλη μου δίνει ένα φυλλάδιο –φορά μια μαύρη καμπαρντίνα, σφιγμένη στη μέση και από κάτω ψηλοτάκουνα (skyhigh) μποτίνια. Δεν βλέπεις συχνά τέτοια τακούνια εδώ. «Εθνικό υπόδυμα» των Εξαρχείων είναι τα σταράκια. Συζητάμε για τη διαμαρτυρία και την ομάδα QueerTrans. Όλα αυτά κάτω από το φανάρι με τους τρείς Ερωτιδείς.

H ομάδα QueerTrans κάνει τις συνελεύσεις της δίπλα στην πλατεία, στο Φεμινιστικό κέντρο. Είναι εκεί τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα, καθώς  μέλη της ομάδας μένουν στα Εξάρχεια. Και είναι πολύ λογικό να μην θέλουν να φοβούνται στην γειτονιά τους, ούτε στην πλατεία τους.

H Eρωφίλη μου ζητά να προσέξω τι φωτογραφίες θα βγάλω, γιατί κάποια παιδιά «δεν είναι out», δεν έχουν αποκαλύψει την ταυτότητα τους στον κόσμο δηλαδή. Πιάνουμε την κουβέντα για τα τελευταία «περιστατικά».

Την προηγούμενη Παρασκευή αργά την νύχτα στην πλατεία, δύο τρανς γυναίκες έπεσαν θύματα προπηλακισμού κι απειλών από νεαρούς άνδρες. «Οι προπηλακισμοί είναι καθημερινοί και δεν έχουν να κάνουν με την περιοχή ούτε με όποια άλλη περιοχή», μου λέει η Ερωφίλη. «Οι προπηλακισμοί πάνε μαζί με κραξίματα, τρασνφοβικό λόγο, και αυτό το σούσουρο σαν βουητό από όπου περνάμε. Η λεκτική έκφραση της τρανσφοβίας, αν δεν απαντηθεί με σιωπή, αν δεν κάνουμε την πάπια, έχει ως συνέπεια τον ξυλοδαρμό ή τον τραμπουκισμό μας». Και οι δύο τρανς ήταν κάτω των 30, και οι «μάγκες» που τις προπηλάκισαν είχαν περίπου την ίδια ηλικία.

Τη ρωτώ πως αντέδρασε ο κόσμος που ήταν μαζεμένος στην πλατεία, «τι έκανε;» και μου απαντά «τίποτα». Την ακριβώς επόμενη ημέρα, το απόγευμα στην στάση πανεπιστήμιο, μία ακόμη τρανς που δεν «έκανε την πάπια» ξυλοκοπήθηκε και τραμπουκίστηκε από ομάδα ανδρών.

H κουβέντα μας διακόπτεται απότομα -την φωνάζουν να πάει στην μικροφωνική. Αρχίζει να φωνάζει κάποια συνθήματα. Ένα από αυτά μου αρέσει: «Kαι αλλάζουμε φύλο και ανοίγουμε φύλλο - Τρανς νοικοκυρές».

@AGiamali