Υπάρχει Περίπτωση 7 στους 10 Έλληνες να Μην Πάνε Διακοπές;

Photo via Flickr Αλέξανδρος

Καθισμένοι γύρω από ένα τραπέζι, κάποιος φέρνει στην κουβέντα της παρέας το θέμα των διακοπών. Η άλλοτε αγαπημένη συζήτηση, που σε ταξίδευε στην κυριολεξία, πλέον σε προσγειώνει στην ωμή πραγματικότητα. «Ποιες διακοπές ρε παιδιά; Με τι λεφτά;», λέει ο ένας. «Δε νομίζω να μου δώσουν άδεια», λέει ο άλλος. «Εγώ ποντάρω ότι θα βρω καμιά δουλειά το καλοκαίρι», συμπληρώνει κάποιος, και η συζήτηση ξεφεύγει ξαφνικά κι αντί να μιλάμε για παραλίες, σοκάκια και νησιά μιλάμε για τον μισθό που δεν μπήκε, για το τριακοστό πέμπτο βιογραφικό που έστειλε ο άνεργος της παρέας χωρίς ανταπόκριση και για τους λογαριασμούς που ήρθαν φουσκωμένοι.

Επί τόπου ανοίγω το κινητό για να δούμε τι παίζει με τις τιμές. Τα ακτοπλοϊκά μοιάζουν απλησίαστα, για αεροπορικά ούτε λόγος, ενώ δεν μπαίνω καν στον κόπο να κοιτάξω τιμές για ξενοδοχεία ή δωμάτια, αφού το μπάτζετ της παρέας είναι περιορισμένο. Οι περισσότεροι ψηφίζουν κάμπινγκ, ενώ ακούγονται και ιδέες για συγγενικά και φιλικά σπίτια. Όλες εκείνες οι λύσεις δηλαδή ώστε οι διακοπές να γίνουν οικονομικά εφικτές έστω και για λίγες μόνο ημέρες.

Μην έχοντας ακόμα καταλήξει, περνάει από μπροστά μου η πανελλαδική έρευνα του ΙΝΚΑ (Ινστιτούτου Καταναλωτή), σύμφωνα με την οποία το 75% των Ελλήνων δε θα κάνει καλοκαιρινές διακοπές.

Η έρευνα που πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 2 Ιουνίου  - 16 Ιουνίου 2014, με τη μέθοδο των τηλεφωνικών συνεντεύξεων, σε 791 άτομα, έδειξε ότι από τα 791  μόνο τα 198 θα κάνουν διακοπές το 2014. Ενώ αναφέρεται ότι στο ερώτημα για το αν θα κάνετε φέτος διακοπές η πιο συχνή απάντηση ήταν “Πλάκα μας κάνετε;”

Οι αιτίες για τη μη πραγματοποίηση των διακοπών σύμφωνα με την έρευνα του ΙΝΚΑ είναι: οικονομικοί λόγοι 75 %, επαγγελματική και εισοδηματική αστάθεια 15%, επαγγελματικές υποχρεώσεις και άλλοι λόγοι 10%.

Αφού λοιπόν οι 7 στους 10 Έλληνες δε θα κάνουν διακοπές, άρχισα τα τηλέφωνα για να μάθω τους λόγους. Και τελικά δεν ήταν και τόσο εύκολο να βρω, αυτούς που δεν θα κάνουν καθόλου διακοπές φέτος. Μετά τις 10 πρώτες επικοινωνίες, που περίμενα ότι θα είχα βρει ένα αντίστοιχο δείγμα με της έρευνας για να μου μιλήσει, τελικά και οι 10 παραδέχτηκαν ότι κάπως θα καταφέρουν να το σκάσουν από την Αθήνα. Σκέφτηκα ότι θα έτυχε, και συνέχισα να ψάχνω. Έστειλα γύρω στα 40 μηνύματα, πήρα γύρω στα 20 τηλέφωνα, θυμήθηκα ξεχασμένους φίλους και συγγενείς που μάλλον έντρομοι με άκουγαν να ρωτάω τι θα κάνετε στις διακοπές με τον φόβο μην τους φορτωθώ στο εξοχικό τους από το πουθενά κι οι περισσότεροι κατέληγαν στο ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κάπου θα πάνε έστω για λίγο.

Φυσικά υπήρχαν κι αυτοί που δεν θα πάνε πουθενά. Ο Μάριος μου λέει πως: «Εγώ ανήκω στους άνεργους νέους. Θα την βγάλω στη ζούγκλα του μπετόν ψάχνοντας μεροκάματο», ενώ η Ράνια που φτιάχνει χειροποίητα κοσμήματα, μου λέει πως: «Θα τα συνδυάσω. Θα πάω σε κάνα νησί, θα πουλάω αυτά που φτιάχνω και θα κάνω και κάνα μπάνιο. Αλλά διακοπές δεν το λες αυτό». Επικοινωνώ και με τον Μιχάλη από την Κρήτη που μου εξηγεί ότι για τους νησιώτες δεν υπάρχουν διακοπές το καλοκαίρι, αφού τότε περιμένουν να δουλέψουν: «Τώρα δουλειά, διακοπές τον χειμώνα». Ο Πάνος μου λέει πως θα παρακολουθήσει ένα πρόγραμμα πρακτικής το καλοκαίρι και δεν θα του δώσουν άδεια: «Ζω τουλάχιστον με την ελπίδα ότι θα με προσλάβουν από Σεπτέμβρη και δεν θα έχω φάει το καλοκαίρι μου τζάμπα. Έτσι τουλάχιστον μου έχουν πει». Ο κ. Γιάννης που διαθέτει εμπορικό κατάστημα, μου λέει πως: «Θα στείλω τα παιδιά στους παππούδες και θα κάτσουμε με τη γυναίκα μου πίσω να κρατήσουμε το μαγαζί ανοιχτό, γιατί αλλιώς δεν βγαίνει».

Οι περισσότεροι που μου παραδέχονταν ότι θα πάνε διακοπές, έχουν μία συστολή σαν να ντρέπονται. «Έχουμε φτάσει στο σημείο να ενοχοποιούμε την ανάγκη μας στην αναψυχή και την ξεκούραση. Οι διακοπές είναι ανάγκη και δικαίωμά μας. Δεν πρέπει να ντρέπομαι που στο λέω, αλλά αν δεν πάω διακοπές θα φρικάρω», μου λέει η Κατερίνα, ενώ ο Αντώνης που είναι άνεργος αναρωτιέται κατά πόσο μπορεί να θεωρηθούν διακοπές για έναν 30άρη, αυτές με τους γονείς του στο χωριό. Η Ελένη είναι από τις τυχερές που έχει κανονίσει ήδη τις διακοπές της από το χειμώνα και μάλιστα στο εξωτερικό: «Είχα βρει μία προσφορά και θα πάω στο εξωτερικό. Μπαίνω και βλέπω τις τιμές στα πλοία και είναι σχεδόν ίδιες με αυτά που πλήρωσα για να πάω Μαδρίτη. Εκεί θα κάνω couchsurfing σε διάφορα σπίτια. Μαζεύω χρήματα γι’ αυτό το ταξίδι πολύ καιρό. Είναι οι διακοπές των ονείρων μου».

Δεν ξέρω σε τι ηλικιακό δείγμα έγινε η έρευνα του ΙΝΚΑ που έδειξε ότι το 75% των Ελλήνων δεν θα κάνουν διακοπές, αφού δεν αναφέρει ηλικία, αυτό όμως που έχω σαν αίσθηση μιλώντας με ανθρώπους από 20-50 ετών είναι ότι οι διακοπές δεν έχουν πεθάνει, απλά επιβιώνουν με διαφορετικό τρόπο. Στο χωριό, σε φιλικά σπίτια, σε συγγενείς, σε κάμπινγκ. Οι νέοι άνθρωποι αναζητούν προσιτές υπηρεσίες και υποδομές, δεν ψάχνουν την άνεση ή την πολυτέλεια και δεν τους ενοχλεί να κοιμηθούν στον καναπέ ενός ξένου σπιτιού, σε μία πανσιόν γ’ κατηγορίας ή στην παραλία μέσα σε μια σκηνή. Δεν τους ενοχλεί να κάνουν διακοπές άφραγκοι ή να ταλαιπωρηθούν, αντίθετα όπως μου λέει και η Μαρία: «Το να φύγεις σε ένα νησί για κάποιες μέρες, με έναν υπνόσακο, μια σκηνή και ξηρά τροφή μέσα στο σάκο σου, δεν είναι ταλαιπωρία, είναι περιπέτεια. Κι όποιος το δοκιμάσει μία φορά, κολλάει και δεν έχει επιστροφή». Θα συμφωνήσω απόλυτα…

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.