To θέμα εμφανίστηκε αρχικά στο VICE Romania.Ο Tudor Vintiloiu εργάστηκε ως φωτορεπόρτερ σε mainstream μέσα μαζικής ενημέρωσης για οκτώ χρόνια, αλλά είναι γνωστός για τα καινοτόμα έργα φωτογραφίας του, από τα ταξίδια και τις διακοπές του σε χώρες γύρω από την Αφρική, τη Λατινική Αμερική ή την Ασία. Επισκέπτεται τις χώρες αυτές, επειδή του αρέσει η ελευθερία, που επικρατεί σε αυτά τα μέρη, αλλά και να σοκάρεται πολιτισμικά. Επίσης, επειδή «στην Αφρική, μπορείς να ζήσεις για έναν μήνα με το ίδιο ποσό των χρημάτων που χρειάζεσαι για να περάσεις ένα Σαββατοκύριακο σε ένα ευρωπαϊκό παραθαλάσσιο θέρετρο».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στη Γκάνα, εντυπωσιάστηκε από τις αντιθέσεις - μεταξύ πλούσιων, μορφωμένων πολιτών και εκείνων που ζουν από την αλιεία. «Παρά το γεγονός ότι η Άκρα, πρωτεύουσα της Γκάνας, είναι μια πόλη που εκτείνεται κατά μήκος των ακτών του Ατλαντικού, υπάρχουν μίλια και μίλια παραλίας που χρησιμοποιούνται ως χώροι υγειονομικής ταφής», λέει ο Tudor, ο οποίος έμεινε εκεί για σχεδόν τέσσερις μήνες - μεταξύ των ετών 2013 και 2014. Ο ίδιος είχε προσληφθεί από μια εταιρεία επικοινωνίας για να βγάλει μερικές φωτογραφίες για την καμπάνια ενός τοπικού πολιτικού προσώπου. Στον ελεύθερο χρόνο του, κατέγραφε με τη φωτογραφική του μηχανή, την τοπική κοινότητα των ψαράδων. Εκεί, υπάρχουν 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι των οποίων το εισόδημα εξαρτάται αποκλειστικά από την αλιεία.Η ιστορική σημασία του τόπου έκανε την ατμόσφαιρα ακόμη πιο «βαριά». Για παράδειγμα, το Jamestown, μια από τις φτωχότερες γειτονιές της πρωτεύουσας, ήταν παλιά ένα λιμάνι για τα πλοία που έφερναν σκλάβους στον Νέο Κόσμο. «Έχουν κρατήσει τα φρούρια, τα κάστρα και τα κελάρια που χτίστηκαν από τους Ευρωπαίους τον 17ο αιώνα, τα οποία είχαν ως στόχο να μετατρέψουν τους ανθρώπους σε ζώα. Είναι μια οδυνηρή ιστορία που έχει αφήσει κάποια πολύ βαθιά σημάδια εκεί. Ως Ευρωπαίος αισθάνεσαι άσχημα για ό,τι συνέβη εκεί. Αυτή η δυσαρέσκειά σου αντικατοπτρίζεται στον τρόπο που οι άνθρωποι στη Γκάνα σε αντιμετωπίζουν. Για κάποιους, με την κάμερα δεμένη γύρω από τον λαιμό μου, φάνταζα ο λευκός Ευρωπαίος που είχε πάει για να τους εκμεταλλευτεί».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ευτυχώς, πολλοί από εκείνους που γνώρισε ο Tudor τον βοήθησαν και συμφώνησαν να συμπεριληφθούν στις φωτογραφίες του. Στη Γκάνα, οι ψαράδες στηρίζονται ο ένας στον άλλον, παρά τον ανταγωνισμό: «Σύζυγοι, παιδιά, γείτονες, συγγενείς, όλοι έρχονται να βοηθήσουν, τραβώντας τα δίχτυα».Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
