Πήγα Μετά από Χρόνια σε Ιnternet Cafe

Θυμάμαι ακόμα την ημέρα που πήρα τον πρώτο μου υπολογιστή. Ήμουν δεκατριών χρονών και ήταν το δώρο μου για τα Χριστούγεννα. Στην αρχή, τον χρησιμοποιούσα κυρίως για να παίζω παιχνίδια. Δεν θα ξεχάσω όλες αυτές τις ώρες που πέρασα μπροστά στην, κουραστική για τα μάτια, οθόνη του PC παίζοντας Red Alert και Age of Empires, ενώ την ίδια ώρα στο φορητό μου στερεοφωνικό «σπίνιαραν» τα CDs των Offspring και των Blink 182. Πόσο 2001 εποχές;

Αργήσαμε να βάλουμε Ιnternet στο σπίτι. Βέβαια, ακόμα και όταν είχαμε, η σύνδεση ήταν πιο αργή και από τον «καρβουνιάρη» που έκανε το Αθήνα-Θεσσαλονίκη σε οχτώ ώρες. Άσε που αν σήκωνε κάποιος στο σπίτι το τηλέφωνο, ενώ ήσουν στην μέση μιας Internet-ικής δουλειάς, ξυπνούσε το ζώο μέσα σου μιας και δεν γίνονταν και τα δύο -τηλέφωνο και Ιnternet- ταυτόχρονα. Υπήρχε θέμα. Την ίδια εποχή, άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους τα πρώτα Ιnternet cafe, τα οποία δεν άργησαν να γίνουν τα νέα hot spots.

Δεν θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα σε Ιnternet cafe. Όμως, θυμάμαι πως το πρώτο που πήγα ήταν ένα που βρίσκεται (ακόμη και σήμερα) στη γειτονιά μου. Το συγκεκριμένο μαγαζί, στέκεται αγέρωχο στο ίδιο σημείο από το 1999. Ήταν το πρώτο Ιnternet cafe που άνοιξε στα νότια προάστια.

Θυμάμαι πως πήγαινα εκεί για να εκτυπώσω τα νέα της αγαπημένης μου μπάντας, ώστε να έχω κάτι να διαβάσω στο σπίτι. Επίσης, για να «κατεβάσω» μουσική την οποία μετά περνούσα σε CD. Θυμάμαι, επίσης, πως έστελνα online postcards, μέσω email, σε φίλους μου στο εξωτερικό, πράγμα το οποίο τότε θεωρούσα super cool.

Η έκρηξη της δημοτικότητας των Ιnternet cafe δεν άργησε να έρθει. Ξεφύτρωναν με γοργούς ρυθμούς παντού. Σε κάθε στενό, γειτονιά και πλατεία, υπήρχε από ένα γεμάτο τέτοιο μαγαζί. Θυμάμαι όλους μου τους φίλους να «λιώνουν» κάθε Σάββατο βράδυ μπροστά από μία οθόνη, «σκοτώνοντας» ο ένας τον άλλον στα αντίστοιχα πολεμικά video games και κάνοντας χαβαλέ. Εγώ, ως κλασσικός φλώρος, καθόμουν σε μια γωνίτσα και κατέβαζα τις μουσικές μου, τις «έκαιγα» σε CD (ενώ ο υπάλληλος με έβριζε από μέσα του) και έφευγα.

Τα επόμενα χρόνια, ο χώρος έζησε μεγάλες δόξες. Όμως, με την πάροδο του χρόνου αλλά και τους γρήγορους ρυθμούς της τεχνολογικής εξέλιξης, έφτασε η στιγμή που όλοι μπορούσαμε να έχουμε γρήγορες συνδέσεις σπίτι μας. Όπως είναι φυσικό, αυτή η εξέλιξη ήταν η αρχή του τέλους για τα Ιnternet cafe. Σήμερα, έχουν μείνει ελάχιστα μαγαζιά του χώρου. Τα πιο πολλά έχουν κλείσει.

Ένα απόγευμα, αποφάσισα να πάω για μια ωρίτσα στο παλιό μου στέκι, το οποίο, όπως ανέφερα και πριν, είναι ακόμη ανοιχτό. Μπαίνοντας, με έκπληξη είδα δύο νεαρά κορίτσια να κάθονται σε έναν καναπέ ενώ τα αγόρια της παρέας τους έπαιζαν λίγο πιο πέρα ένα online παιχνίδι. Στο βάθος του μαγαζιού, δύο άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας έπαιζαν βελάκια (νέα προσθήκη στο μαγαζί), ενώ εκεί βρίσκονταν ακόμη δύο άτομα των οποίων τις οθόνες δεν μπόρεσα να δω. Έκατσα στο PC, έστειλα μερικά email και συγχρόνως παρακολουθούσα ένα άγαρμπο εφηβικό φλερτ να εξελίσσεται μπροστά μου. Αφού λοιπόν τελείωσα με όσα είχα να κάνω στο PC, αποφάσισα να μιλήσω με τον υπάλληλο του καταστήματος, τον Λουκά, ο οποίος εργάζεται σε Ιnternet cafe εδώ και δώδεκα χρόνια.

VICE: Πόσον καιρό δουλεύεις στο συγκεκριμένο Ιnternet cafe;
Λουκάς: Εδώ, δουλεύω περίπου έξι μήνες.

Υποθέτω πως έχεις δει μεγάλη αλλαγή στην κινητικότητα τα τελευταία χρόνια.
Σαφώς. Έχει μειωθεί πάρα πολύ η πελατεία. ΄Eχει κορεστεί ο χώρος από το φθηνό, οικιακό internet και από το γεγονός πως όλοι πλέον μπορούν να έχουν ένα καλό PC στο σπίτι, όπως επίσης και smartphones ή tablets.

Για ποιον λόγο επισκέπτεται πλέον ο κόσμος ένα Internet cafe;
Ο κόσμος που έρχεται εδώ είναι μοιρασμένος. Οι μισοί έρχονται για να «σερφάρουν» στο Ιnternet, να μπουν στο Facebook και να πιουν έναν καφέ. Αλλά, έρχονται και πιτσιρίκια, όπως τώρα για παράδειγμα, για να παίξουν παιχνίδια. Το καλοκαίρι ο κόσμος είναι μοιρασμένος ακριβώς στη μέση, ενώ τον χειμώνα έχουμε κυρίως κόσμο μεγαλύτερης ηλικίας που έρχεται για να μπει στο Ιnternet, μιας και οι πιο μικρές ηλικίες έχουν σχολείο, φροντιστήριο και άλλες υποχρεώσεις.

Τώρα που είναι καλοκαίρι μπαίνουν τουρίστες; Για να απαντήσουν στα email τους ή να τσεκάρουν το Facebook τους;
Παλιότερα έμπαιναν πολύ περισσότεροι. Πλέον, οι τουρίστες έρχονται κυρίως για να εκτυπώσουν τα εισιτήριά τους. Θυμάμαι πριν από κάποια χρόνια έρχονταν για να αράξουν και να μιλήσουν με τις οικογένειες ή τους φίλους τους. Τώρα πια όμως, δεν συμβαίνει συχνά αυτό.

Πιστεύεις πως πρόκειται για έναν χώρο που σε λίγα χρόνια θα «εκλείψει» από την αγορά;
Ολοκληρωτικά όχι, απλώς θα είναι λίγα τα μαγαζιά. Ίσως ένα ανά περιοχή. Ήδη γίνεται αυτό. Για παράδειγμα, εδώ στην Γλυφάδα, έχουν μείνει δύο, τα οποία μάλιστα είναι και σε μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Έχουν μαζέψει όλους τους gamers - παλιούς και καινούριους, οι οποίοι πάνε εκεί για να παίξουν. Ένα μαγαζί πρέπει να έχει και τη δυνατότητα να εκσυγχρονίζει τους υπολογιστές του συχνά, ώστε να μπορεί κάποιος να παίξει με ικανοποίηση.

Ποια παιχνίδια παίζουν πιο πολύ οι gamers αυτήν την εποχή;
Το LoL (League of Legends) και λίγο Counter Strike. Αυτά τα δύο κυρίως.

Κανένα σκηνικό με gamers να έχουν πιαστεί στα χέρια, έχεις πετύχει;
Υπάρχουν συχνά παρεξηγήσεις, αλλά μένουν κυρίως στις λέξεις. Το να πιαστούν στα χέρια είναι πολύ σπάνιο. Έχω ζήσει βέβαια ένα περιστατικό που ένας ήρθε από άλλη περιοχή και «έσπασε στο ξύλο» κάποιον, επειδή βρίστηκαν στο chat ενός παιχνιδιού. Αλλά, είναι πολύ σπάνιο περιστατικό.

Αν μπει κάποιος εδώ και παρακολουθήσει πορνό στο Ιnternet, τι κάνεις;
Αν δεν κάνει κάτι παράνομο, δεν κάνω τίποτα.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.