«Είναι η Δεύτερη φορά που Έρχομαι 6η Δεκέμβρη» - Στην Αθήνα με Έναν Γερμανό Antifa

Περίπου 3.500 αστυνομικοί παρατάχθηκαν στους δρόμους του κέντρου της Αθήνας στις 6 Δεκέμβρη, για να παρακολουθούν τους 10.000 περίπου διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί για να διαδηλώσουν στη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου, 11 χρόνια μετά τη δολοφονία του από την αστυνομία. Η φετινή διαδήλωση έπεφτε ανάμεσα σε δύο άλλες ημερομηνίες που φέρουν κάποιο συμβολισμό. Η 5η Δεκέμβρη ήταν η προθεσμία για τους διαμένοντες στο μειούμενο αριθμό καταλήψεων στα Εξάρχεια και άλλα σημεία της πόλης να διαπραγματευτούν μια συμφωνία με τους ιδιοκτήτες των κτιρίων όπου ζουν ειδάλλως να μαζέψουν τα πράγματά τους και να φύγουν. Αυτό το αμφιλεγόμενο τελεσίγραφο και οι βίαιες εκκενώσεις που προηγήθηκαν είχαν εξοργίσει τον κόσμο και είχαν ενθαρρύνει την πανταχού παρούσα αστυνομική δύναμη αποφασισμένη να κάνει αισθητή την παρουσία της. Η 7η Δεκέμβρη σηματοδοτεί τη νίκη του Μητσοτάκη, έξι μήνες διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, την επιστροφή της στην εξουσία απ’ όταν ο Σαμαράς έχασε τις εκλογές σε μια δραματική αλλαγή διακυβέρνησης. Οι Αθηναίοι φυσικά γνωρίζουν αυτά τα γεγονότα, αλλά για έναν 38χρονο Γερμανό ονόματι Phillip, η 6η Δεκέμβρη αποτελεί πάνω απ’ όλα σύμβολο.

Πηγαίνω στα Εξάρχεια για να συναντήσω τον Phillip, επειδή ανήκει στο black bloc του Βερολίνου και επειδή έχει έρθει στην Αθήνα για να διαδηλώσει στη μνήμη του Αλέξη. Γιατί να μιλήσω σε έναν Γερμανό από το black bloc του Βερολίνου; Πολύ θα ήθελα να μιλήσω με αναρχικούς της περιοχής αλλά δεν συμπαθούν και τόσο τους δημοσιογράφους, όπως πολλοί Έλληνες. Σύμφωνα με μια μελέτη του Reuters-Oxford, η Ελλάδα είναι από τις χώρες στην Ευρώπη με τη λιγότερη εμπιστοσύνη στα μίντια, οπότε δεν μπορείς να τους αδικήσεις.

Οι άδειοι δρόμοι των Εξαρχείων θυμίζουν σπαγγέτι γουέστερν, καθώς χτυπάω το θυροτηλέφωνο. Ο Phillip είναι χαμογελαστός, πίνουμε μια μπίρα, φοράει ένα φούτερ με κουκούλα και βγαίνουμε να πάμε στη διαδήλωση. Ο Phillip είναι βετεράνος των διαδηλώσεων (αριθμεί πάνω από 100), έχει συλληφθεί πολλές φορές και έχει αντιμετωπίσει μέχρι και εννέα μήνες φυλακή για συμπλοκές με την αστυνομία στο Βερολίνο, αλλά βρήκε κάποιο νομικό παραθυράκι και κατάφερε να τη γλιτώσει. Τον ρώτησα ποια διαδήλωση θυμάται πιο έντονα. «Η μεγαλύτερη ήταν στη Γένοβα, για το G20», είπε, μια διαδήλωση του 2001 που αμαυρώθηκε από τον θάνατο του 23χρονου Carlo Giuliani.

Βρίσκουμε τη θέση μας στη διαδήλωση και ο Phillip, του οποίου το όνομα άλλαξα για να προστατεύσω την ταυότητά του, μιλάει για τις διαφορές ανάμεσα στις διαδηλώσεις εδώ και στη Γερμανία. «Δεν μπορείς να συγκρίνεις. Είναι σαν να συγκρίνεις μια Μερσεντές με ένα ποδήλατο. Οι ακτιβιστικές δράσεις, ο όγκος του πλήθους… στη Γερμανία είναι μια πιο απομονωμένη κατάσταση, εδώ βλέπεις ότι απλώνεται προς τη mainstream αριστερά. Δεν υπάρχει σαφές όριο».

Ο Phillip δεν είναι ο μόνος ξένος στο πλήθος. Ακούμε και ισπανικά και ιταλικά. Κάποιος από το black bloc κάνει γκράφιτι στα γαλλικά καθώς πηγαίνουμε προς το Σύνταγμα. Μιλώντας για τους ξένους στην πορεία, o Phillip ανέφερε ότι είχε δει δραστηριότητα στο Facebook από την ομάδα ποδοσφαίρου του στο Βερολίνο, τη St Pauli, άρα δεν ήταν μόνος. «Δεν ξέρω πόσοι Γερμανοί είναι εδώ αλλά υπολογίζω κάπου ανάμεσα σε 50 με 100. Έρχονται για τις διαδηλώσεις, για να συγκρουστούν με τους μπάτσους και μετά μπορεί να πάνε στο ματς της ΆΕΚ. Είναι κοινό μυστικό ότι η St Pauli είναι αριστερή ομάδα και οι χούλιγκαν της ΑΕΚ πηγαίνουν στο Αμβούργο για να πλακωθούν με τος αντιπάλους της St Pauli».

Περνάμε μπροστά από τη βουλή, αστυνομικοί παραταγμένοι με ολοκαίνουργιο εξοπλισμό κοιτάνε το πλήθος και αρχίζουμε να μιλάμε για την κυβέρνηση. «Μπορείς να πεις ότι είναι δεξιά ή λαϊκίστικη κυβέρνηση. Είναι εχθροί μου». Όταν τον ρώτησα για τις εφόδους στις καταλήψεις μού είπε, «μου δημιούργησε πολλά συναισθήματα, θλίβομαι γιατί τα Εξάρχεια είναι, ας το πούμε, ένα πρότζεκτ για έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Είναι θλιβερό που αυτή η κυβέρνηση επιτίθεται σε όλα αυτά για τα οποία ζούμε. Και θυμώνω. Δεν ήρθα για να πω “αχ, σας παρακαλώ, μην το κάνετε αυτό, ίσως μπορούμε να διαπραγματευτούμε”».

Καθώς επιστρέφουμε προς τα Εξάρχεια, τα συνθήματα δυναμώνουν. Διαδηλωτές σπάνε διαφημίσεις σε στάσεις λεωφορείων και η ένταση κλιμακώνεται. Ο Phllip περνάει μπροστά από μια τράπεζα και λέει. «Αναρωτιέμαι γιατί κάνουν γκράφιτι και δεν εφορμούν στις τράπεζες, τώρα που έχουν την ευκαιρία».

VICE Video: Έλληνες Έφηβοι Μιλούν για τη Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση, Χωρίς Αυτή

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Ρωτάω τον Phillip αν σκοπεύει να εμπλακεί σε συγκρούσεις με τους αστυνομικούς, και αυτό τον τσαντίζει λίγο. «Τόσοι πολλοί άνθρωποι στα mainstream μίντια εστιάζουν σε αυτό που αποκαλούν “βία”. Εγώ λέω ότι ο καπιταλισμός είναι βία, οπότε πριν συζητήσουμε για το αν εγώ θα πετάξω μια πέτρα ας μιλήσουμε για τους ανθρώπους που πεθαίνουν στη Μεσόγειο. Ας μιλήσουμε για όσους δεν έχουν αρκετά χρήματα στα 70 τους. Γι’ αυτή τη βία θα έπρεπε να συζητάμε και όχι για μερικές μολότοφ που απλώς χρωματίζουν τη νύχτα». Τον πιέζω κι άλλο και τον ρωτάω ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές στο πόσο κακό μπορείς να κάνεις στην αστυνομία. «Δεν θέλω να δω να πεθαίνουν αστυνομικοί, δεν είναι αυτό το θέμα. Ξέρουν τι κάνουν όταν ξεκινάνε το πρωί κι όταν λένε αντίο στον άντρα ή τη γυναίκα τους. Και όταν εγώ βάζω τη μάσκα μου ξέρω τι κάνω. Αν οι άνθρωποι μπορούν να συζητήσουν για όλη τη βία στον κόσμο τότε ίσως μπορούμε να συζητήσουμε το κάψιμο αυτοκινήτων».

Φτάνουμε στα στενά των Εξαρχείων και ο Phillip παραδέχεται ότι φτιάχνεται με τις συγκρούσεις. «Μ’ αρέσει η ντοπαμίνη της όλης φάσης», λέει χαμογελώντας, «είναι μέρος του παιχνιδιού. Είναι σαν να πρόκειται να κάνεις σεξ με κάποιον που δεν ξέρεις και δεν ξέρεις αν θα συμβεί πολύ γρήγορα ή σε δέκα λεπτά».

Ξεκινάνε οι συμπλοκές, μολότοφ εκτοξεύονται και ένα τείχος φωτιάς δυο μέτρα υψώνεται λίγο πιο πέρα, οι αστυνομικοί ρίχνουν δακρυγόνα, έχει φασαρία, καπνό, σύγχυση. Χάνω τον Phillip μια δυο φορές αλλά ξαναβρισκόμαστε για λίγα λεπτά σε άλλα μέρη των Εξαρχείων. Περνάει μια ώρα και τρέχουμε κυνηγημένοι από την αστυνομία. «Είναι δύσκολο χωρίς τη μάσκα», μου λέει.

«Είναι η δεύτερη φορά που έρχομαι 6η Δεκέμβρη. Σε σχέση με την προηγούμενη φορά είναι λίγο ή πολύ ήρεμα. Την τελευταία φορά υπήρχαν πολλές μολότοφ. Πολλές μικρές συμπλοκές αυτή τη φορά, οι μπάτσοι φέρονται έξυπνα, ξέρουν πότε να κινηθούν».

Άλλη μια συμπλοκή κοντά μας και λέει «Όταν φωνάξω “Haza!’ (σημ: λέξη-κωδικός, δικής του εφεύρεσης) φωνάζω εσένα. Πρέπει να μάθεις αυτή τη λέξη».

Δεν λειτουργεί το σύστημα. Χάνω τον Phillip ξανά και περιφέρομαι στα Εξάρχεια κυνηγώντας ένα εικονίδιό του σε έ έναν χάρτη στο what’s app. Μετά από 3 ώρες οδομαχιών τα παρατάμε και συναντιόμαστε με κάποιους φίλους του σε ένα μπαρ. Μου προσφέρουν λίγο τσίπουρο και ο Phillip μου λέει «είναι διασκεδαστικό μέχρι να καταλάβεις ότι είναι παντού και πλησιάζουν. Είναι ακόμα πιο δύσκολο για μένα γιατί δεν ξέρω τους δρόμους. Είδαμε να συλλαμβάνουν κόσμο, έχουν βγει παγανιά. Τώρα έχω χαλαρώσει και αστειεύομαι αλλά παραλίγο να με συλλάβουν και μένα».

Γνωρίζω άλλη μια Βερολινέζα, την Anna Hahn που επίσης συμμετείχε στην πορεία προς το Σύνταγμα. Μου λέει ότι μεγάλωσε στην Ανατολική Γερμανία και υποστηρίζει την Αντιφά αλλά δεν συμμετείχε στις συμπλοκές. «Ήμουν στη διαδήλωση πολύ περήφανη για τον κόσμο, άνθρωποι με τα χέρια ψηλά. Στην Ανατολική Γερμανία συνέχεια έτρεχα να κρυφτώ από τους μπάτσους. Έχω μπει φυλακή και δεν θέλω να ξαναμπώ. Οπότε για μένα τώρα, είναι δημοκρατία».

Μιλάμε για πολιτική μέχρι αργά και πώς ο Phillip και οι φίλοι του περίμεναν μεγαλύτερη αντίσταση στην αστυνομία. «Το συζητούσαμε χθες και πιστεύαμε ότι θα γίνονταν μεγαλύτερες ταραχές. Αλλά ήταν μικρές. Εμείς, το μπλακ μπλοκ, είμαστε εδώ έτσι κι αλλιώς, η αστυνομία θα θυμάται ότι αυτή δεν είναι μια συνηθισμένη μέρα, ούτε σήμερα, ούτε σε δέκα χρόνια. Η Αριστερά σε όλο τον κόσμο ξέρει ότι η γαμημένη η αστυνομία σκότωσε τον Αλέξη κι εγώ είμαι εδώ για να θυμάμαι αυτό το παιδί που θα έπρεπε να βρίσκεται τώρα εδώ κι όχι σε έναν τάφο, είναι απίστευτα θλιβερό. Είμαι εδώ για εκείνον και για να αντισταθώ στην αστυνομική βία γενικά».

Περισσότερα από το VICE

«Το Μισό μου Πρόσωπο Ήταν Διαλυμένο» - Πώς Επιβίωσα Από τα Βασανιστήρια σε μια Φυλακή του Εκουαδόρ

Τι Είδαν οι Έλληνες στο YouTube Μέσα στο 2019

O Xρόνιος Πόνος Βελτίωσε τη Σεξουαλική μου Ζωή