Τι Κάνει στη Ζωή του ο Michael Madsen;

O Madsen στο Reservoir Dogs (1992)

Σε κάθε περίοδο του Αμερικάνικου σινεμά, υπάρχει ένας λακωνικός, σκληρός και αιμοβόρικος άντρας, που στην περσόνα του, καθρεφτίζεται η εποχή του: Cagney, Bogart, Mitchum, Eastwood, De Niro, Rourke. Ηθοποιοί, που στα νιάτα τους έβλεπαν της σκληρή πραγματικότητα, και βούταγαν στα δύσκολα, αντί να πηγαίνουν στην εύκολη λύση.  Τραχείς, μέθυσοι, περίεργοι, βίαιοι νεαροί, που το πρόσωπό τους έλεγε μια ιστορία, κάτι που ήταν αρκετά χρήσιμο, γιατί δεν ήθελαν να μιλάνε για τον εαυτό τους. Ηθοποιοί των οποίων οι προσωπικότητες έρχονταν σε τέτοια αντίθεση με την πρωινή τους δουλειά τους, που σου έδιναν την εντύπωση ότι εξέτειναν την ποινή τους μέσω κάποιου είδους κοινωφελούς εργασίας. Αν δεν ήταν ηθοποιοί, θα ήταν στη φυλακή, ή ζιγκολό, ή σε κάποιο ροντέο.

Τη δεκαετία του ’90 -μια εποχή που χαρακτηρίστηκε από ηθοποιούς όπως ο Keanu Reeves και ο David Schwimmer, που φόραγαν πορτοκαλί ζιβάγκο και έβαζαν αφρό στα μαλλιά- υπήρχε ένας ηθοποιός, που συνέχισε αυτή την παράδοση, καλύτερα απ’ όλους: ο Michael Madsen, ο θορυβώδης, ο κούκλος, ο ανυπέρβλητος υπέρ-αρσενικός αστέρα του Reservoir Dogs, του Donnie Brasco, του Species και του Free Willy.

Ακόμα και στο απόγειο της καριέρας του, ο Madsen δεν έκανε πολλές καλές ταινίες, αλλά η ερμηνεία του ως Mr Blonde, στο Reservoir Dogs, τον έκανε ίνδαλμα της εποχής του. Σχεδόν 2 μέτρα, και κοψιά παλαιστή του ’40, ήταν απόλυτα πειστικός ως γοητευτικός, ανέμελος, τρομοκρατικός αλήτης. Γοητευτικός, αλλά όχι σαν διαφήμιση του GAP, έμοιαζε πάντα σαν να ξενύχτισε σε κάποιο κελί, με χανγκόβερ, φορώντας ακόμα τις καουμπόικες μπότες του. Αν ο Tom Hanks ήταν ο ηθοποιός, στον οποίο απεικονιζόταν ένας κοινός Αμερικάνος, τότε ο Madsen ήταν ο ηθοποιός, που απεικόνιζε την τρέλα στις γαλαρίες των πούλμαν, σε 24ωρα φαγάδικα, στα βιβλία του Raymond Chandler, και τις δολοφονικές μπαλάντες του Warren Zevon.

Η πιο γνωστή –και πιο ενοχοποιητική- σκηνή του Madsen

Μετά το Reservoir Dogs, ο Madsen έγινε περιζήτητος. Ο ιδανικός άντρας, με παρουσιαστικό διεφθαρμένου μπάτσου, ταραξία, μηχανόβιου, αλήτη γκόμενου, τσαντισμένου καουμπόη που θα έψαχνε ένας σκηνοθέτης. Η καριέρα του μπορούσε να είχε ακολουθήσει την ίδια τροχιά με πολλών άλλων μεγάλων ηθοποιών, πριν απ’ αυτόν. Θα μπορούσε να έχει γίνει ένας από τους καλύτερους.

Αλλά σε αντίθεση με τον Cagney, τον Bogart ή τον De Niro, ο Madsen δεν έγινε θρύλος. Ούτε έπεσε σαν φλεγόμενο άστρο, όπως ο Mickey Rourke ή ο Dennis Hopper. Απλά συνέχισε να κάνει κακές ταινίες και να παίρνει κακές αποφάσεις. Οι πρόγονοί του μπορούσαν να φιλτράρουν πότε θα σταμάταγαν και πότε θα έκαναν comeback, θα έκαναν στροφή στις ταινίες και θα κέρδιζαν κάποιο Όσκαρ, ενώ η μετέπειτα δουλειές του Madsen δεν ξέφυγαν ποτέ από τον ντενεκέ της αμερικάνικης μαζικής κουλτούρας.

Πόσο πιο χαμηλά μπορεί να πέσει; Την περασμένη εβδομάδα, ο δυστυχής, εμφανίστηκε στα νέο βίντεο της Iggy Azalea και της Rita Ora, περιφερόμενος σαν χαμένος στο πλατό, φορώντας μπότες από δέρμα φιδιού, κάνοντας ένα ποτ πουρί των ρόλων του.

Και αυτό δεν είναι τίποτα. Σύμφωνα με το IMDb, ο Madsen έχει 25 ταινίες που είτε κυκλοφόρησαν τους τελευταίους 12 μήνες είτε για να βγουν στο τέλος του χρόνου. Πέρυσι, ήταν μόλις 14, εκ των οποίων μια ήταν το Ace Of Spades: Bad Destiny, ένα δράμα από το Μαυροβούνιο, και το Piranhaconda (με τη Rachel Hunter), μια ταινία που κινείται στα όρια του sequel και της παρωδίας. Το 2011, ήταν μια σχετικά ήσυχη χρονιά για τον Madsen, και έπαιξε μόνο σε 10 ταινίες, με το Not Another Not Another Movie να ξεχωρίζει. Η χαλάρωση αυτής της περιόδου είναι κατανοητή, αφού ο μέσος όρος ταινιών του είναι 15 το χρόνο. Σύμφωνα με το IMDb, συνολικά είναι 238.

Ο Robert De Niro, ένας ηθοποιός πολύ πιο παλιός από τον Madsen -που δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να πει «Συγνώμη, έχω άλλες υποχρεώσεις», τα τελευταία χρόνια- έχει 101. Ο Harry Dean Stanton, ο Αμερικάνος ηθοποιός, του οποίου η καριέρα χρονολογείται από τα μέσα της δεκαετίας του ’50, έχει 189. Ο Madsen έχει 200 ταινίες περισσότερες από τον Daniel Day Lewis. Οι περισσότερες απ’ αυτές, είναι των τελευταίων 15 χρόνων. Και απ’ αυτές, γνωστή είναι το Sin City, όπου είναι πολύ καλός, για τα τρία λεπτά που παίζει.

Το trailer του A Matter Of Justice (2011)

Ο Madsen -κάποτε ίνδαλμα της ασυμβίβαστης και αδυσώπητης Αμερικής-  φαίνεται σαν να κάνει ταινίες μόνο για λόγους φοροαπαλλαγής. Παίζει σε ρώσικες ταινίες, όπου γράφεται ως «Makyl Medsen», όπου λέγεται πάντα «Agent». Ταινίες με τον Vinnie Jones και την Jamelia, ταινίες που φαίνεται να έχουν γίνει από μαθητές, ταινίες που έχει ονόματα όπως «Leo Ibiza» και «Συνταγματάρχης JT Colt», ταινίες για τις οποίες δεν πρέπει να έκανε και πολλά πράγματα. Ήταν στο The Walking Dead, το video game, αλλά όχι στη σειρά. Το 2012, εμφανίστηκε στο Celebrity Big Brother, όπου φαινόταν τραβηγμένος και τρομαγμένος, δεν ήθελε να βάλει την ολόσωμη φόρμα και είχε μια σύγκρουση με την Denise Welch. Η καριέρα του είναι απόλυτα θλιβερή.

Δεν έχω δει καμία από τις παραπάνω ταινίες, αλλά θα μου έκανε εντύπωση αν έχει έναν ρόλο που να έχει περισσότερο βάθος από τον «Mr Blonde, αλλά σε κατάσκοπο» ή «τον Mr Blonde, αλλά σε Ρώσο!». Περιφέρει μια νοσταλγία, στον πάτο της βιομηχανίας της διασκέδασης, και εμφανίζεται στο True Movies 2 ή κάτι που μπορεί να θυμίζει αμυδρά το Donnie Brasco.

Τι δεν πήγε καλά για τον Madsen; Μια σειρά από λάθη που παρέτειναν τον υποκριτικό του θάνατο. Του είχε προταθεί ο ρόλος του John Travolta στο Pulp Fiction, αλλά δεν μπορούσε, γιατί ήταν απασχολημένος με το Wyatt Earp, με τον Kevin Costner. Είχε ένα χρέος $400.000, στα μισά του 2000. Πήγε για αποτοξίνωση, όντας αλκοολικός. Δανείστηκε ένα εκατομμύριο δολάρια από τον Quentin Tarantino. Έδειρε το γιο του γιατί έπινε μπάφο. Φημολογείται ότι έδωσε στη δημοσιότητα το τελευταίο σενάριο του Tarantino, και ότι έχει γράψει πολλή ποίηση. Η καριέρα του είναι ένας Δον Κιχωτικός οδηγός, του πώς να καταστρέψεις τη φήμη σου.

Ο Madsen στο Celebrity Big Brother (2012)

Συνήθως, όταν οι αγαπημένοι μας ηθοποιοί αρχίζουν να πέφτουν, αναρωτιόμαστε «Τι πήγε στραβά;» την ίδια στιγμή που τους παρακολουθούμε στα BAFTA ή ψάχνουμε τις εμφανίσεις τους στα ΤΜΖ. Με τον Madsen, το ερώτημα είναι «Πήγε τίποτα καλά;» Τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής του, είναι μια συνεχής μιζέρια, και φαίνεται να το γνωρίζει: «Κάνεις κάτι ελεεινά βίντεο για ελάχιστα λεφτά, μετά πας στο Φεστιβάλ των Καννών και βλέπεις ένα τεράστιο πόστερ σου, από την χειρότερη ταινία του κόσμου. Και θες να το κατεβάσουν.» είπε, πριν από δέκα χρόνια, ένας άνθρωπος που, και αυτή τη στιγμή, μπορεί να υπογράφει συμβόλαιο για άλλη μια τέτοια ταινία.

Δεν γίνεται να μην γελάσεις όταν τον βλέπεις σε ταινίες όπως το Dirty Dealing 3D ή το A Cold Day In Hell, αλλά για ‘μένα, ο Madsen είναι ένας ηθοποιός, του οποίου την απώλεια πρέπει να θρηνήσουμε, και όχι να ευχηθούμε, όπως στην περίπτωση του Nic Cage.

Μπορεί πλέον να μην λέει κάτι αυτό, αλλά ο Madsen θα μπορούσε να κάνει πολλά στο σύγχρονο Αμερικάνικο κινηματογράφο. Αλλά σε μια κουλτούρα, στην οποία οι σκληροί τύποι είναι 21 ετών και λέγονται Taylor ή Chad ή Zach -και γκόμενες που μοιάζουν με μοντέλα της Abercrombie και ίσως ξέρουν λίγο Wing Chun- μόνο ο Madsen είναι και φαίνεται ότι είναι ο τύπος που θα έκοβε το αυτί ενός μπάτσου.

Επίσης, η καλλιτεχνική αξία του, μετά το Sin City ωχριά δίπλα στον Dennis Rodman ή τον Pauly Shore, αλλά υπάρχει κάτι αξιέπαινο στον τρόπο που το λαμβάνει. Κανείς ηθοποιός στην ιστορία, δεν είχε την πορεία του Madsen, τα τελευταία χρόνια. Ολοκληρώνει ταινίες με ρυθμούς που κανένας δεν θα πίστευε.

Ίσως ο Madsen να είναι η ενσωμάτωση του αμερικάνικου ιδανικού, το όραμα της σκληρής δουλειάς και των αγνών ονείρων, που τόσοι πολλοί ηθοποιοί προσπάθησαν να αποβάλλουν. Έτσι, πολλοί από αυτούς θα ήθελαν να είναι ο συνηθισμένος τύπος που απλά προσγειώθηκε σε αυτό το αστείο παιχνίδι, μόνο και μόνο για να έχουν αυτή την ψευδαίσθηση ότι καταστράφηκαν απ’ αυτές. Ο Madsen, απ’ την άλλη, είναι ίσως ο απόλυτος Αμερικανός ηθοποιός, όχι επειδή είναι ο καλύτερος, αλλά γιατί το κάνει για να ζήσει, αντί να προωθήσει τη σταδιοδρομία του ή να αναζητήσει κάποιου είδους καλλιτεχνικής αλήθειας.

Ο Madsen στο Sierra Nevada Gunfight (2013)

Ο χρόνος θα δείξει αν ο Madsen θα κάνει comeback, θα είναι στην επόμενη ταινία του Tarantino, αλλά κατά πάσα πιθανότητα να παίξει έναν ρόλο που παίζει τα τελευταία δέκα χρόνια. Υποτίθεται ότι εξόφλησε τα φορολογικά χρέη του περασμένου έτους, αλλά αυτό δεν τον σταματάει από το να εμφανιστεί φέτος, ως "Πρόεδρος Ben Dover" σε κάτι που ονομάζεται Unbelievable!!!

Θα ήθελα πολύ να δω Madsen σε έναν αντίστοιχο Wrestler ή Magic Mike, ως κύκνειο άσμα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι δεν θα είναι το κύκνειο. Σε αντίθεση με του περισσότερους αστέρες που ξόφλησαν, είναι πιο απασχολημένος από ποτέ. Αν είναι να κερδίσει ένα Όσκαρ, θα γίνει αν να κάνει καμιά ταινία με τον Sisqo και τον Danny Trejo, την επόμενη εβδομάδα, όπου θα βγαίνει από τ’ αυτοκίνητό του, το οποίο θα είναι και τροχόσπιτο, βάζοντας τις καουμπόικες μπότες του, θα στραβώνει το πρόσωπό του και θα ετοιμάζεται να παίξει τον Mr Blonde, για άλλη μια φορά -σαν ένας θλιμμένος, χαμένος τροβαδούρος του αμερικανικού κινηματογράφου.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.