Το πιο συγκινητικό με τα αδέρφια, είναι ότι παραμένουν αδέρφια, όποιες και αν είναι οι συνθήκες. Ο Abdallah, δέκα ετών, στέκεται πίσω από τον αδερφό του και κάνει ισορροπία στην πίσω ράμπα του αμαξιδίου του Najib, σαν να ήταν ό,τι πιο αυτονόητο. Εκείνος δεν αντιδρά και συνεχίζει να μιλά με τον μεγάλο τους αδερφό, τον Mohamed. Σε λίγα λεπτά, στην οθόνη ξεκινούν να προβάλλονται βίντεο, με στιγμιότυπα από τις ζωές των προσφύγων στην Αθήνα. Την παράσταση κλέβει το βίντεο από τις προπονήσεις του Najib στο Ολυμπιακό Στάδιο. Ανοίγεται ένας διάδρομος ανάμεσα στον κόσμο, για να περάσει μπροστά, ώστε να μπορέσει να το παρακολουθήσει καλύτερα και καταχειροκροτείται. Εκείνος χαμογελάει ντροπαλά. Ο Najib συμμετέχει σ' ένα πιλοτικό εκπαιδευτικό και αθλητικό πρόγραμμα της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής (ΕΠΕ) και του Agitos Foundation, με τη στήριξη της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, που ως στόχο έχει την ενδυνάμωση και κοινωνική επανένταξη προσφύγων με αναπηρία, μέσω του αθλητισμού.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Γνωρίζουμε για πρώτη φορά την οικογένεια Ali, από την πόλη Χομς της Συρίας, βόρεια της Δαμασκού. Μια οικογένεια που έφυγε από τη χώρα, όταν το μεσαίο της παιδί, ο Najib, τραυματίστηκε στη σπονδυλική στήλη, ως αποτέλεσμα των βομβαρδισμών στη Συρία. Τρία χρόνια είχαν υπομείνει τις επιθέσεις, μέχρι την 22η Φεβρουαρίου του 2013, την ημέρα που τραυματίστηκε ο Najib, 11 χρονών τότε. Έπειτα, η οικογένεια ακολούθησε το γνωστό ταξίδι μέσω Τουρκίας για να φτάσει στη Μυτιλήνη και έπειτα στην Αθήνα. Σήμερα, ο Najib ζει με την οικογένειά του εδώ και έναν χρόνο στην Ελλάδα, σ' ένα διαμέρισμα επί της οδού Πανόρμου στους Αμπελόκηπους.Ο Najib τραυματίστηκε στη σπονδυλική στήλη, στους βομβαρδισμούς στη Συρία στις 22 Φεβρουαρίου του 2013. Σήμερα, ζει με την οικογένειά του στους Αμπελόκηπους.
Ο Najib προπονείται τρεις φορές την εβδομάδα, στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Ο Najib προπονείται τρεις φορές την εβδομάδα φέτος, στο Ολυμπιακό Στάδιο, συνοδευόμενος κάθε φορά από τον μεγαλύτερό του αδερφό ή τον πατέρα του, Talal. Το περιβάλλον προπόνησης αποτελεί από μόνο του ένα σημαντικό κίνητρο για τον ίδιο, καθώς έχει τη δυνατότητα να βλέπει και άλλους αθλητές και αθλήτριες, με και χωρίς αναπηρία, να κάνουν το ίδιο με εκείνον: να προπονούνται στον ίδιο χώρο, γεγονός που παρακινεί και τον Najib. Φέτος, την προπόνησή του συντονίζουν από κοινού ο Βασίλης Καλύβας και η Χριστίνα Μαρούδα.
«Ο Najib μπορεί να προπονηθεί στον στίβο καλύπτοντας μικρές και μεγάλες αποστάσεις με αυξομειούμενη ένταση και ταχύτητα» - Βασίλης Καλύβας, προπονητής
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Όταν ξεκίνησε πέρυσι ο Najib, στόχος της προπόνησής του ήταν να αποκτήσει βασική εξοικείωση με την τεχνική προώθησης και ελέγχου του αγωνιστικού αμαξιδίου και να μάθει τις βασικές τεχνικές της εκκίνησης. Φέτος, προπονείται συστηματικά τρεις ημέρες την εβδομάδα και η προπόνησή του πλέον, εκτός της τεχνικής χειρισμού του αγωνιστικού αμαξιδίου, περιλαμβάνει και προπόνηση βελτίωσης της φυσικής του κατάστασης, με πολλές ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης, ταχύτητας και ταχυδύναμης. Ο Najib μπορεί να προπονηθεί στον στίβο καλύπτοντας μικρές και μεγάλες αποστάσεις με αυξομειούμενη ένταση και ταχύτητα ή να προπονηθεί μόνο με ασκήσεις ενδυνάμωσης εκτός αγωνιστικού αμαξιδίου», σημειώνει ο Βασίλης Καλύβας, τεχνικός σύμβουλος παραολυμπιακών αθλημάτων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων της Ελληνικής Παραολυμπιακής Επιτροπής και υπεύθυνος συντονιστής του συγκεκριμένου προγράμματος για τους πρόσφυγες.
Το αγαπημένο άθλημα του Najib είναι η κολύμβηση.
Όμως το αγαπημένο άθλημα του Najib παραμένει το κολύμπι - εξάλλου ο ίδιος και ο Mohamed έκαναν κολύμβηση, όταν ζούσαν στη Συρία. Την απόφαση για το ποιο είναι καταλληλότερο άθλημα για κάθε αθλητή με ειδικές ανάγκες παίρνουν οι γιατροί της ΕΠΕ. «Ίσως είναι η πρώτη φορά που αντιλαμβάνομαι σε τέτοιο βάθος τι σημαίνει η δουλειά μας», σχολιάζει ο Βασίλης Καλύβας: «Η συμμετοχή των προσφύγων με αναπηρίες στο πρόγραμμα και η επαφή τους με τον αθλητισμό τους προσφέρει τη δυνατότητα να πάρουν και πάλι τα πράγματα στα χέρια τους, κάτι που συμβάλλει πολύ θετικά στην ψυχολογία τους. Ο αθλητισμός γίνεται ένα όχημα που τους απομακρύνει από τις πρόσφατες εμπειρίες τους και έρχεται να τους υπενθυμίσει τη δύναμή τους. Εξάλλου, η αναπηρία των περισσότερων συμμετεχόντων είναι άμεσο αποτέλεσμα του πολέμου. Έτσι, για πρώτη φορά μετά το σοκ που έχουν υποστεί, θέτουν στόχους και τους επιτυγχάνουν».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σήμερα, στο πρόγραμμα συμμετέχουν ενεργά δέκα αθλητές, οι οποίοι μέσω του αθλητισμού έχουν την ευκαιρία να κοινωνικοποιηθούν. Όπως ο Rajab, ο οποίος παίζει καλαθοσφαίριση με αμαξίδιο, ενώ προπονείται και στο παραολυμπιακό άθλημα της άρσης βαρών σε πάγκο. Πρόσφατα, απέκτησε επίσημο αθλητικό δελτίο καλαθοσφαίρισης με αμαξίδιο και σήμερα αγωνίζεται μαζί με τους υπόλοιπους και ταξιδεύει συμμετέχοντας σε αγώνες στην Ελλάδα. Αυτή είναι εξάλλου και η φιλοδοξία της ΕΠΕ, η οποία προς το παρόν έχει εξασφαλίσει τη συμμετοχή των αθλητών σε εθνικές διοργανώσεις και προσβλέπει σύντομα στη συμμετοχή και σε διοργανώσεις στο εξωτερικό. Κολύμβηση, στίβος, ξιφασκία και γκόλμπολ (ομαδικό άθλημα για ανθρώπους με προβλήματα όρασης) είναι τα βασικά αθλήματα που μπορούν να συμμετάσχουν ανήλικοι και ενήλικοι πρόσφυγες, στην πρωτοβουλία που πραγματοποιείται με τη στήριξη του Agitos Foundation. H Ύπατη Αρμοστεία, ΜΚΟ και φορείς που ασχολούνται με το προσφυγικό, βοηθούν τους ανθρώπους της ΕΠΕ να εντοπίζουν πρόσφυγες και να τους ενημερώνουν για το πρόγραμμα.Τι ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε, όταν κέρδισε για πρώτη φορά σε αγώνα; «Ότι κατάφερα κάτι μόνος μου».
Εκτός από τον αθλητισμό, στον Najib αρέσει πολύ και το μπουζούκι.
Μια από αυτές τις επισκέψεις προσέφερε διέξοδο στον 14χρονο σήμερα Najib. Φέτος μάλιστα, ο Najib θα προπονείται πιο συχνά και δυναμικά. Πέρσι ξεκίνησε να αθλείται με αμαξίδιο που του παραχώρησε η ολυμπιονίκης Δήμητρα Κοροκίδα, η οποία επέστρεψε με χάλκινο μετάλλιο στη σφαιροβολία από τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο ντε Τζανέιρο. Σήμερα, ο Najib έχει το δικό του αμαξίδιο. Τι ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε, όταν κέρδισε για πρώτη φορά σε αγώνα; «Ότι κατάφερα κάτι μόνος μου», απαντά. Ήταν πολλά τα χειροκροτήματα; Σαν εκείνα που λούζουν π.χ. τον Ronaldo -το ίνδαλμα και των τριών αδερφών-, τον ρωτάμε. Κερδίζουμε μόνο ένα μικρό μειδίαμα: Δεν αποσπά εύκολα κανείς κουβέντες από τον Najib, αλλά όταν επιμένουμε να πει τουλάχιστον τρεις λέξεις για τον προπονητή του, εκείνος θα πει: «Ψηλός, με καλή καρδιά».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πίσω στο δυάρι της Πανόρμου, όλα είναι τακτοποιημένα και καθαρά. Το φαγητό ετοιμάζεται, το πλυντήριο ακούγεται από μέσα να στύβει τα ρούχα. Ο Najib κάθεται στο σαλόνι, πάντα δίπλα στον μεγάλο του αδερφό, το στήριγμά του – εξάλλου, περνούν μαζί όλη την ημέρα, αφού ακόμη δεν έχει λυθεί το ζήτημα του σχολείου για εκείνους. «Δεν έχουμε θέσεις» απαντούν τα περισσότερα σχολεία κι έτσι ο Najib και ο Mohamed παραμένουν σπίτι και ασχολούνται σχεδόν όλο το πρωί με το κινητό – YouTube, κυρίως. Ο μικρότερος, ο Abdallah, είναι πιο τυχερός: πηγαίνει στην Έκτη Δημοτικού, είναι για δεύτερη χρονιά φέτος στο ελληνικό σχολείο και έχει μάθει ήδη πολύ καλά τη γλώσσα. «Τι να πω για τους γιους μου; Ο Mohamed ήταν πάντα άριστος μαθητής στη Συρία, αλλά είναι λίγο τεμπελάκος. Ο Najib ήταν πάντα ο έμπιστός μου -του άφηνα το σπίτι από τότε που ήταν μικρός. όταν έπρεπε να πεταχτώ κάπου, ήξερα πως θα προσέχει και ότι θα γίνουν όλες οι δουλειές, το ίδιο ισχύει και τώρα. Ο Abdallah είναι ο βενιαμίν, ο χαδιάρης μας», λέει η 33χρονη Faten, όσο τα αγόρια γελάνε με τις περιγραφές της. Από την Ελλάδα, στ' αγόρια αρέσει το σουβλάκι. Βέβαια, στον Mohamed αρέσουν και οι Ελληνίδες, ενώ στον Najib το μπουζούκι - του κάνει μάλιστα μαθήματα ένας φίλος του πατέρα του.Ήταν οκτώ το βράδυ, όταν ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί. Ο Najib είχε σπάσει το πόδι του δέκα μέρες νωρίτερα. Στο σαλόνι, τα παιδιά κάθονταν με τους παππούδες τους. Ο πατέρας του έλειπε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ο πατέρας της οικογένειας, ο Talal, ήταν επαγγελματίας οδηγός στη Συρία. Ζούσαν σε ιδιόκτητο σπίτι, μας δείχνουν φωτογραφίες του στο κινητό, «όμως δεν υπάρχει πια» λέει η Faten. Ήταν οκτώ το βράδυ, όταν ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί, όπως διηγείται η Faten. Ο Najib είχε σπάσει το πόδι του δέκα μέρες νωρίτερα. Στο σαλόνι, τα παιδιά κάθονταν με τους παππούδες τους. Η Faten έκανε μπάνιο, όταν άκουσε τους βομβαρδισμούς να αυξάνονται. Ο άνδρας της έλειπε.Ρωτάμε τον Najib, αν θέλει να πάει στο διπλανό δωμάτιο - σχεδόν εξαφανίζεται.
Το πρώτο πράγμα που είπαν οι γιατροί όταν πήγε στο νοσοκομείο ήταν «Αλλάχου άκμπαρ» (σ.σ: ο Θεός είναι μεγάλος) - τη χειρότερη φράση που μπορεί να ακούσει μουσουλμάνος για δικό του τραυματία.
Όταν ο πατέρας έφτασε στο σπίτι, αποφάσισαν να κατέβουν στο υπόγειο του σπιτιού, για να προστατευτούν. Εκείνη τη στιγμή έγινε ένας ακόμη βομβαρδισμός, χτυπήθηκε το σπίτι, κάτι ξεκόλλησε και έπεσε στην πλάτη του παιδιού. Σε ένα έρημο τοπίο, κατόρθωσαν να βρουν ένα μηχανάκι, για να φτάσουν σ' ένα πρόχειρο ιατρικό κέντρο, ώστε να του δοθούν οι πρώτες βοήθειες. Το πρώτο πράγμα που είπαν οι γιατροί ήταν «Αλλάχου άκμπαρ» (σ.σ: ο Θεός είναι μεγάλος) - τη χειρότερη φράση που μπορεί να ακούσει μουσουλμάνος για δικό του τραυματία. Άνθρωποι που βρίσκονταν γύρω ξεκίνησαν να φωτογραφίζουν το παιδί, για να ανεβάσουν τις εικόνες στα social media, να δείξουν ότι ακόμη ένα παιδί δολοφονήθηκε στη Συρία και ο πατέρας του άρχισε να ωρύεται βλέποντας αυτήν την αντίδραση. Τελικά, ήταν ένας νοσοκόμος που, παίρνοντας το παιδί στην αγκαλιά του, διαπίστωσε πως είχε ακόμη σφυγμό.
[VICE Video] Ανήλικοι Πρόσφυγες Πέφτουν Θύματα Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης στο Κέντρο της Αθήνας
[VICE Video] Ανήλικοι Πρόσφυγες Πέφτουν Θύματα Σεξουαλικής Εκμετάλλευσης στο Κέντρο της Αθήνας
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Σταματάμε, για να κάνει τσιγάρο η Faten. Στο μικροσκοπικό μπαλκονάκι υπάρχουν δυο γλάστρες με φυτά, αλλά αν απλώσεις το χέρι, σχεδόν φτάνεις το χώμα του κήπου. Η μόνη της έννοια είναι οι εγχειρήσεις που πρέπει να κάνει το παιδί. Η υγεία του. Όταν η οικογένεια έφτασε στη Μυτιλήνη και ο Najib εξετάστηκε στο καμπ από γιατρούς, διαπιστώθηκε σοβαρή βλάβη και στους νεφρούς, εξαιτίας μάλλον της φαρμακευτικής αγωγής που είχε λάβει, την οποία οι γιατροί απαγόρευσαν. Έτσι, μεταφέρθηκε η μητέρα με το παιδί εσπευσμένα μάνα στην Αθήνα για εξετάσεις στο νοσοκομείο. Η Βίκυ, εθελόντρια μιας ΜΚΟ, τους φιλοξένησε στο σπίτι της στην Αθήνα και τους βοήθησε με τις διαδικασίες. Ο δικός τους «άγγελος», όπως λέει η Faten για την οικογενειακή πλέον φίλη τους. Έπειτα, ήρθαν και τα δύο αγόρια με τον πατέρα τους και τελικά τους παραχωρήθηκε αυτό το διαμέρισμα.«Του έχει κάνει πολύ καλό ο αθλητισμός, ευτυχώς του αρέσει. Ήταν πολύ καλός και στην κολύμβηση», προσθέτει η Faten.Τα απογεύματα, ο Mohamed και ο Najib πάνε συνήθως βόλτα στο Σύνταγμα ή στον κήπο του Μεγάρου Μουσικής - τους αρέσει πολύ εκεί. Αν όλα γίνονταν όπως προηγουμένως, θα ήθελαν να πάνε στη Συρία; «Ναι», απαντάει ο Mohamed χωρίς να το σκεφτεί, «όχι», λέει εξίσου αυθόρμητα ο Najib.*Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πρόγραμμα για την Αθλητική Ομάδα Προσφύγων με Αναπηρία μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Βασίλη Καλύβα (210-6800562 & info@paralympic.gr)
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
.
O Najib με τα αδερφια του στην Πανόρμου.
Η ζωή συνεχίζεται στην Αθήνα.
Η οικογένεια στο σπίτι της στην οδό Πανόρμου.
Ο Najib με την μητέρα του.