Φωτογραφίες Ανθρώπων που Βγάζουν Selfies στο Μνημείο για την 11η Σεπτεμβρίου

Μια πινακίδα δείχνει τους «κανόνες συμπεριφοράς» για όλους όσοι περάσουν την είσοδο του Μνημείου και Μουσείου για την 11η Σεπτεμβρίου. «Παρακαλείστε να θυμάστε ότι το Μνημείο της 11ης Σεπτεμβρίου είναι ένας τόπος μνήμης και στοχασμού» γράφει. «Οι επισκέπτες θα πρέπει να είναι δεόντως ευπρεπείς και να έχουν σωστή συμπεριφορά καθ’ολη τη διάρκεια παραμονής τους».

Ενώ η ευπρέπεια μπορεί να μην είναι μια λέξη που υπάρχει στο λεξιλόγιο του μέσου Αμερικανού, θεωρείται αυτονόητο ότι οι δυο πισίνες του Μνημείου που βρίσκονται σήμερα στο ιερό έδαφος όπου σχεδόν 3.000 άνθρωποι έχασαν τις ζωές τους στην 11η Σεπτεμβρίου 2001, δεν είναι και το ιδανικό περιβάλλον για να επιδείξει κάποιος την ακαλαισθησία του. Για τους περισσότερους, και μόνο η ιδέα οποιασδήποτε συμπεριφοράς που είναι κάτι λιγότερο από ευλαβική όταν στέκονται σε μια τέτοια καθαγιασμένη γη, θα ήταν αδύνατη.

Οι πισίνες για τις οποίες μιλάω βρίσκονται στα σημεία όπου κάποτε ήταν οι Δίδυμοι Πύργοι και είναι τεράστιες τρύπες στη Γη περιτριγυρισμένες από τα ονόματα εκείνων που έχασαν τη ζωή τους. Η επίσκεψη στο χώρο είναι μια τελετουργική, ακαταμάχητη εμπειρία.

Το τεράστιο μέγεθος των πισίνων, περίπου 4 στρέμματα η καθεμία-  αποτελούν τους μεγαλύτερους τεχνητούς καταρράκτες στις Ηνωμένες Πολιτείες- αντιστοιχίζεται με το τεράστιο μέγεθος της απώλειας ανθρώπινων ζωών που σημειώθηκε στα κτίρια που έχουν αντικαταστήσει. Ο έντονος ήχος του νερού που ρέει, που ρέει συνεχώς, προς τις απείρως βαθιές πισίνες, πνίγει τον ήχο  της πόλης γύρω από αυτό, διευκολύνοντας έτσι τον προαναφερθέν στοχασμό.

Είναι ένας τόπος για να  σκεφθεί κανείς για την ευθραυστότητα της ανθρώπινης ζωής και την προσωρινότητα της ύπαρξης. Είναι ένα μέρος για να τιμήσουμε τους γενναίους άνδρες και γυναίκες του αστυνομικού τμήματος της Νέας Υόρκης και της Πυροσβεστικής, οι οποίοι έκαναν την απόλυτη θυσία, δίνοντας τις ζωές τους για να βοηθήσουν τους κατοίκους της πόλης τους σε μια ώρα ανάγκης.

Είναι επίσης ένας τόπος για να τιμηθούν οι απλοί άνθρωποι οι οποίοι έδωσαν χέρι βοηθείας στο συνάνθρωπό τους και με αυτό τον τρόπο είτε διακινδύνευσαν, είτε έχασαν τη ζωής τους. Είναι ένας τόπος να σκεφθείς για την ανείπωτη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος και την ικανότητα μας ως άνθρωποι να συσπειρωθούμε όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια παράλογη τραγωδία.

Ενώ τα ονόματα των χιλιάδων στρατιωτών οι οποίοι έπεσαν πολεμώντας στον «Πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας», που ακολούθησε μετά την 11η Σεπτεμβρίου δεν περιλαμβάνονται, η γνώστη της θυσίας τους καθώς και οι θάνατοι χιλιάδων αθώων πολιτών του Ιράκ και του Αφγανιστάν, προσθέτει περαιτέρω θλίψη στο Μνημείο.

Η συνειδητοποίηση ότι τα γεγονότα εκείνης της μοιραίας μέρας και ο φόβος που προκάλεσαν, έθεσε σε κίνηση τον τροχό ώστε να επιτρέψει η Αμερική την εφαρμογή του νόμου Patriot Act και να επανεκλέξει τον Τζορτζ Γ Μπους και όλα τα γεγονότα που ήταν συνέπεια αυτού, κάνει ακόμα πιο ζοφερό το χώρο. Δεν χάσαμε μόνο τη ζωή εκείνη τη μέρα. Χάσαμε και την ελευθερία μας.

Είναι πράγματι ένα μέρος μνήμης και στοχασμού. Ένας ιερός τόπος, όπου κάποιος μπορεί και θα έπρεπε να προβληματιστεί με θέματα ζωής και θανάτου.

Κάτι που θα κάνω, σε ένα δευτερόλεπτο. Χμ…πρώτα όμως; Αφήστε να βγάλω μια selfie.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.