Οι Cheerleaders της Ομάδας Nanterre Δεν Έχουν Ανάγκη τα Πρωταθλήματα για Cheerleader

​Στην ταινία Bring it on- μια κλασική αμερικανιά με μαζορέτες που θα έχεις πετύχει Κυριακή μεσημέρι στην τηλεόραση - η νεοεκλεγείσα αρχηγός των cheerleaders Torrance Shipman, εκπαιδεύει την ομάδα ακούραστα ώστε να μπορέσουν να διατηρήσουν το τίτλο τους στο εθνικό πρωτάθλημα cheerleading. Σε όλη την ταινία, οι μαζορέτες περιγράφονται σαν κάτι κακιασμένες τύπισσες που ζουν για τη νίκη, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι αποτυγχάνουν στα μαθήματα του σχολείου τους ή ακόμη χειρότερα ότι δεν μασάνε να αφήσουν κάποιον ανάπηρο προκειμένου να κερδίσουν.​

Πριν περάσει στο υποσυνείδητο μας ότι το να είσαι μαζορέτα, είναι ​κάποιου είδους κοινωνική επιτυχία, οι cheerleaders υπήρχαν μονάχα στα Πανεπιστήμια της Βόρειας Αμερικής. Με την πάροδο των χρόνων άρχισε να «εξάγεται» και σε άλλα μέρη, συμπεριλαμβανομένης και της Γαλλίας από τις αρχές του 1980. Από τότε, έχει αναγνωριστεί από τη ​Γαλλική Ομοσπονδία Αμερικάνικου Football σαν επίσημο άθλημα και έχει δημιουργηθεί μέχρι και ετήσιο πρωτάθλημα cheerleading, στο οποίο λαμβάνουν μέρος 70 ομάδες από όλη τη Γαλλία.

Ωστόσο μια από τις πιο ταλαντούχες ομάδες της χώρας, πρόσφατα σταμάτησε να αγωνίζεται στο ετήσιο πρωτάθλημα cheerleading, σε μια προσπάθεια να αφοσιωθεί ολόψυχα στην τέχνη του χορού με τα πομ πομ. Οι ​Dolls Cheerleaders, όπως αυτοαποκαλούνται, εκπαιδεύονται πλέον στο στούντιο χορού Mains d'œuvres κάθε Τρίτη και Πέμπτη.

Επισκέφθηκα μια από τις προπονήσεις τους τον Σεπτέμβριο. Η Σόφι, η προπονήτρια τους κουνούσε ένα φύλλο χαρτιού και φώναζε «όλοι στοιχηθείτε κλιμακωτά, ένα τρίγωνο, δυο γραμμές». Μόλις άρχισε να παίζει το 'Wiggle' του Jason Derulo άρχισαν να χορεύουν, να κάνουν αυτό το κλασικό τίναγμα στα μαλλιά τους και χαρούμενες τούμπες.

«Ίδρυσα τις Dolls Cheerleaders το 2010», λέει η Σόφι. «Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε άλλη ομάδα στο Παρίσι, κι έτσι έφτιαξα τη δική μου ομάδα, γιατί ήθελα να χορεύω αλλά βαριόμουν να πηγαίνω στα προάστια». Εμπνευσμένη από Αμερικάνικες ομάδες όπως οι ​Laker Girls, οι ​Dallas Cowboys Cheerleaders και οι ​Maverick Dancers, η Σόφι έψαχνε μια γαλλική ομάδα μπάσκετ να τους υποστηρίξει, «Για πολλά χρόνια χορεύαμε για τους ​Paris-Levallois, αλλά μετά πήγαμε στους Nanterre, γιατί ο υπεύθυνος της πρώτης ομάδας δεν φαίνεται να εκτιμούσε και πολύ τη δουλειά μας. Συμμετέχουμε στα 2/3 των παιχνιδιών τους και οι ​New Star 92 αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα.

​

Τα περισσότερα μέλη της ομάδας της Σόφι, είναι φοιτήτριες Ιατρικής και Επικοινωνιών, ενώ οι υπόλοιπες συνδυάζουν το πάθος τους για το χορό με την καθημερινή δουλειά τους. «Είναι μια φυσική δραστηριότητα. Θα πρέπει να εκπαιδεύεσαι τουλάχιστον 5 ώρες την εβδομάδα και να χορεύεις δημόσια και μπροστά σε πολύ κόσμο αρκετές φορές το μήνα», εξηγεί η Sephora, η «νεοσύλλεκτη» της ομάδας. «Όλες έχουμε κάτι άλλο να κάνουμε στη ζωή μας καθημερινά, αλλά αυτό είναι το πάθος μας».

Τα περισσότερα κορίτσια δυσανασχετούν με το γεγονός ότι στη Γαλλία δεν υπάρχει η ίδια πειθαρχία που διακρίνει τις ομάδες των Ηνωμένων Πολιτειών. Αφού πέρασα αρκετή ώρα μαζί τους κατάλαβα πως είχαν μεγαλώσει έχοντας ένα τρελό ενθουσιασμό για την Αμερική και πως η κουλτούρα των Η.Π.Α τις γοήτευε τρομερά (κάτι που θα μπορούσαμε να πούμε πως ισχύει για τους περισσότερους Γάλλους, ​και τον υπόλοιπο πλανήτη), και είχαν ξεκινήσει το χορό με μπαλέτο ή σύγχρονo jazz.

«Πραγματικά πιστεύω πως από τις Αμερικάνικες ταινίες, απορρέει μια θετική εικόνα για τις μαζορέτες», τονίζει η Σόφι, «Όπως και να 'χει, είναι πολλά τα κορίτσια που μεγάλωσαν με αυτές τις ταινίες και αυτό με βοηθάει στο να έχω καινούρια μέλη κάθε χρόνο».​

Παρόλα αυτά, η ομάδα συχνά προσεγγίζεται από ανθρώπους που δεν έχουν και τόσο αγνά κίνητρα: «Κάθε εβδομάδα, έρχονται σε επαφή μαζί μου ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων διασκέδασης και μου ζητάνε τα κορίτσια της ομάδας μου να χορέψουν γι αυτούς. Ξέρω πολύ καλά, πως ηγούμαι μιας ομάδας όμορφων κοριτσιών που δεν φοράνε πολλά ρούχα την ώρα που χορεύουν, αλλά δουλεύουμε πολύ σκληρά για να το χαραμίσουμε όλο αυτό χορεύοντας σε τέτοια μαγαζιά. Και σίγουρα, αυτό δεν είναι το μήνυμα που θέλουμε να στείλουμε».

Στις αρχές Οκτώβρη, τα κορίτσια χόρευαν στο Palais des Sports de Nanterre, σε έναν αγώνα ανάμεσα στην ομάδα τους και την Paris-Levallois. Καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα, τα κορίτσια εκτέλεσαν 8 χορογραφίες και έκαναν άπειρα highfives στον ​Dunky, τη μασκότ της ομάδας τους. Ο σχολιαστής ζητωκραύγαζε κάθε φορά που εμφανιζόντουσαν, τις πείραζε με kinky αστειάκια και οι οπαδοί και των δύο ομάδων τις καταχειροκρότησαν. Δυστυχώς η Nanterre έχασε -71-60- και οι εφημερίδες δεν μίλησαν για κάτι άλλο εκτός από τους παίκτες ​Blake Schilb και Johan Passave-Ducteil, και όχι φυσικά για τα κορίτσια. 
​
​Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.