Ο Έλληνας Διαφημιστής του Πορνό

Πορνογραφία, γυμνή σάρκα, πολλαπλοί οργασμοί, πόνος και πολύς ιδρώτας. Στα γρανάζια της βιομηχανίας του σεξ δεν αντηχούν μόνο οι κραυγές της ηδονής αλλά και τα πληκτρολόγια των υπαλλήλων γραφείου. Πώς είναι άραγε να δουλεύεις για την πορνογραφία, φορώντας ταγέρ και κουστούμι αντί ενός jockstrap ή ενός strap on;

Συνάντησα έναν τέτοιο υπάλληλο. Τον Α. Τον γνώρισα τυχαία παραμονή πρωτοχρονιάς σε ένα πάρτι στο κέντρο της Αθήνας. «Τι δουλειά κάνεις;», τον ρώτησα εκείνο το βράδυ στα πλαίσια της γνωριμίας μας. Δεν περίμενα να μου πει ότι διαφημίζει πορνογραφικό υλικό. Η αλήθεια είναι ότι δε με εξέπληξε τόσο η φύση της δουλειά του, όσο η άνεση που το είπε λες και μου έλεγε το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. Θέλει θάρρος να λες ότι εργάζεσαι στην βιομηχανία του πορνό και ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα.

Είναι 34 χρονών και δουλεύει από το σπίτι του ως internet director στο τμήμα μάρκετινγκ μιας ισπανικής εταιρείας που διακινεί πορνογραφικό υλικό. «Πρόκειται κυρίως για hardcore πορνό ευρωπαϊκής παραγωγής, το οποίο η εταιρεία διανέμει σε διάφορες πλατφόρμες, όπως τηλεόραση, καλωδιακή τηλεόραση, IPTV (τηλεόραση μέσω ίντερνετ), portal operators, dvd, έντυπα, ίντερνετ, κινητά τηλέφωνα και tablets. Τα εργαλεία μάρκετινγκ που χρησιμοποιεί ο κλάδος δε διαφέρουν καθόλου από εκείνα των υπόλοιπων επιχειρήσεων. Η μόνη διαφορά στην πορνογραφία είναι, ότι οι εταιρείες συνεργάζονται μεταξύ τους εφευρίσκοντας συνεχώς νέους τρόπους προώθησης των προϊόντων τους».

Πίστευα ότι η βιομηχανία του σεξ είναι ένα αρκετά κλειστό κύκλωμα. Ο Α. διαφωνεί μαζί μου, λέγοντας μου ότι εκείνος μπήκε σχετικά εύκολα στο χώρο μέσω ενός φίλου του, όταν ακόμα ήταν φοιτητής στην Ισπανία. «Τις πρώτες μέρες όταν ξεκινάς μια τέτοια δουλειά υπάρχει αυτό το ελαφρύ μειδίαμα στο πρόσωπο σου. Εξοικειώθηκα όμως γρήγορα. Γενικά μου αρέσει να απομυθοποιώ τα πράγματα και επειδή είμαι και αρκετά πρακτικός σαν άνθρωπος όταν μπαίνω στο γραφείο απλώς κάνω τη δουλειά μου». Πώς άραγε μπορεί να είναι ένα γραφείο μιας εταιρείας που ασχολείται με τη διακίνηση πορνογραφικού υλικού; Προς απογοήτευση των αναγνωστών δυστυχώς δεν υπάρχουν sex toys, οι εργαζόμενοι δεν έρχονται στη δουλειά με τα εσώρουχα, δεν υπάρχουν dark rooms, αντίθετα είναι ένας χώρος που θυμίζει πολύ λογιστικό γραφείο, το μόνο ίσως που παραπέμπει στη βιομηχανία του σεξ είναι κάποιες ελάχιστες αφίσες που υπάρχουν στους τοίχους, οι οποίες απεικονίζουν κάποιες γυναίκες σε αδαμιαία περιβολή.

Ο Α. δεν κρύφτηκε ποτέ από κανένα, ούτε από τους φίλους του, ούτε από τις σχέσεις του, ούτε από την οικογένεια του. Θέλω να είμαι ευτυχισμένος άνθρωπος μου είπε χαμογελώντας. «Νιώθω πάρα πολύ τυχερός, οι γονείς μου το έχουν δεχτεί πολύ καλά, ίσως επειδή εμπιστεύονται το γιό τους. Βέβαια υπήρχαν τα σχόλια στο σόι και στον ευρύτερο φιλικό κύκλο. Γενικότερα, το θέμα του μάρκετινγκ στην Ελλάδα είναι παρεξηγημένο, ο κόσμος δεν καταλαβαίνει τι δουλειά μπορεί να κάνει κάποιος που προσπαθεί να ανοίξει, να βελτιώσει μια αγορά, αλλά και να δημιουργήσει ένα προϊόν, πόσο μάλλον αν αυτό το προϊόν είναι το πορνό».

O Α. μου ζήτησε να αποκρύψω την πραγματική του ταυτότητα. Παρ' όλα αυτά στο καφέ που βρεθήκαμε για τη συνέντευξη μιλούσε δυνατά και με πολλές λεπτομέρειες για τη δουλειά του -σίγουρα η παρέα των τριών αγοριών που καθόταν ακριβώς δίπλα μας είχε ακούσει όλη τη συζήτηση. Για μια στιγμή του είπα να χαμηλώσει την ένταση της φωνής του και μου είπε δεν πειράζει άσε να μαθαίνει ο κόσμος. «Θα ήθελα  να γινόταν αυτή η κουβέντα προσωποποιημένα. Το νομικό όμως πλαίσιο, η ελληνική νοοτροπία και κουλτούρα είναι αποτρεπτική προς αυτή την κατεύθυνση, έχουμε πολύ δρόμο και πολύ δουλειά τόσο με το θέμα του ανδρισμού, τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, σε σχέση με το σώμα μας, με όλα αυτά, τα οποία τελικά ως σύνολο δημιουργούν μια συνθήκη για να μπορέσει να διαχειριστεί κανείς το πορνογραφικό υλικό» μου επισημαίνει.

Η βιομηχανία πληρώνει καλά και αυτός είναι ένας λόγος που παραμένει ακόμα στο χώρο. Ανάλογα με την εμπειρία ένα υπάλληλος στο τμήμα μάρκετινγκ μπορεί να λάβει από 18.000-60.000 ευρώ το χρόνο. Οι λιγότερο καλά αμοιβόμενοι εργαζόμενοι είναι αυτοί που δουλεύουν στο τμήμα διαχείρισης περιεχομένου, αλλά και οι πρωταγωνιστές των ερωτικών ταινιών. Αυτό είναι το μελανό κομμάτι της βιομηχανίας. Πλέον υπάρχει πολύς κόσμος που θέλει να πρωταγωνιστήσει σε ταινίες πορνό, πράγμα που ρίχνει τις αμοιβές των ηθοποιών. Για μια σκηνή ένας περφόρμερ μπορεί να κερδίσει από 500-700 ευρώ. Πολύ λίγα λεφτά αν αναλογιστεί κανείς ότι ταυτόχρονα παραχωρεί τα δικαιώματα διανομής στην εταιρεία παραγωγής. «Για εμένα δεν είναι καλό αυτό. Είναι μια δύσκολη τέχνη, που δε μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε. Οι ηθοποιοί αυτοί μπορεί να μην έχουν κάποιοι υποκριτικές ικανότητες αλλά δεν είναι δουλειά τους να υποκρίνονται. Ένας καλός περφόρμερ πρέπει να πληρωθεί πολύ παραπάνω. Έχω αισθανθεί άσχημα για τη δουλειά μου όταν μιλάω με κάποιους περφόρμερς που μου λένε ότι δεν πληρώνονται ικανοποιητικά».

Οι κυριότεροι καταναλωτές πορνογραφικού υλικού είναι άνδρες. Ο Α. κάνει και ο ίδιος χρήση πορνογραφικού υλικού όπως όλοι άλλωστε οι άνδρες. Τον ρωτάω αν η συνεχομένη ενασχόληση και επαφή με την πορνογραφία έχει επηρεάσει τον τρόπο της σκέψης του για τις γυναίκες και το σεξ. «Έχω γίνει πολύ απαιτητικός στην προσωπική μου ζωή και αυτό δεν είναι πολύ καλό. Παλαιότερα μπορούσε να με εξιτάρει κάτι πιο εύκολα, τώρα θέλω κάτι περισσότερο. Όλη αυτή η οπτική κουλτούρα και επαφή με το βίντεο, όλες αυτές οι εικόνες σε επηρεάζουν. Αυτή τη στιγμή σου μιλάω σαν ένας μέσος χρήστης. Η σεξουαλικότητα του ανθρώπου έχει αλλάξει. Υπάρχει μια ανηδονία. Ικανοποιείσαι μεν αλλά υπάρχει αυτό το σαράκι για το λίγο παραπάνω. Βλέποντας τσόντες μπορεί κάποιες συμπεριφορές ή κάποιες στάσεις πάνω στο κρεβάτι να μην έχουν το ίδιο αποτέλεσμα ηδονής που είχαν πριν από δέκα χρόνια. Είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει πάρα πολύ, πόσο μάλλον όταν γίνεται κατανάλωση πορνογραφικού υλικού μέσα σε μια σχέση. Παντρεμένοι άνδρες, ή άνδρες σε σχέση που βλέπουν μόνοι τους, ή ζευγάρια που βλέπουν μαζί έχουν μια ευτυχισμένη σεξουαλική ζωή».

«Πιστεύεις στον έρωτα;» τον ρωτάω. «Πάρα πολύ και μετά από την ενασχόληση μου με αυτό το αντικείμενο ακόμα περισσότερο. Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη όπως και οι φίλοι και η μουσική». «Θα ερωτευόσουν δηλαδή μια γυναίκα περφόρμερ;». «Ο έρωτας δε ρωτάει συνήθως, αλλά θα μπορούσα. Επειδή όμως είμαι αρκετά κτητικός σαν άνθρωπος δε ξέρω το πώς θα αντιμετώπιζα το θέμα της δουλειάς της. Μακάρι να ήμουν πιο ανεκτικός».

Ο Α. συγκεντρώνει όλα εκείνα τα καλά χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει κάποιος που ασχολείται με τον κλάδο του μάρκετινγκ. Διαθέτει μια καλή εμφάνιση, είναι έξυπνος, μορφωμένος, κοινωνικός, ευγενής, έχει ευφράδεια λόγου, και το σημαντικότερο ξέρει να «διαβάζει» τους ανθρώπους. Όταν ζούσε στην Ισπανία τα έξι πρώτα χρόνια δούλεψε σα μπογιατζής. «Η χειρωνακτική αυτή εργασία με βοήθησε να έχω μια πιο καθαρή εικόνα για το τι χρειάζεται για να υλοποιηθεί ένα πρότζεκτ» σημειώνει. Σήμερα κάνει μια πολύ διαφορετική δουλειά: Προσπαθεί να γεμίσει με εικόνες τη ζωή μοναχικών ανθρώπων.